0114-KDIP1-3.4012.186.2017.1.JG - Zwolnienie z VAT usług najmu nieruchomości na cele oświatowe.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2017 r. (data wpływu 23 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od opodatkowania wykonywanych przez Wnioskodawczynię usług najmu nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od opodatkowania wykonywanych przez Wnioskodawczynię usług najmu nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od dnia 1 lipca 2014 r. wraz z mężem wynajmuje dom będący wspólną własnością małżonków. Przychody otrzymywane z najmu dzielone są po połowie i każde z małżonków od swojej części płaci podatek w formie ryczałtu.

W zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia podmiotowego.

Budynek jest wynajmowany w ramach najmu prywatnego, a najemcą jest gmina. Budynek jest użytkowany na cele oświatowe - Publiczne Gimnazjum.

W czerwcu 2017 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła działalność gospodarczą związaną z budową wież telekomunikacyjnych i zadeklarowała rozliczenie podatku dochodowego w formie ryczałtu ewidencjonowanego 5,5%. Ze względu na charakter prowadzonej działalności Wnioskodawczyni stała się podatnikiem VAT.

Przedmiot najmu nie stanowi u Wnioskodawczyni składnika majątkowego firmy i nie stanowi przedmiotu działalności Wnioskodawczyni.

Budynek jest wynajmowany z przeznaczeniem na cele oświatowe, a najemca z tego tytułu nie uzyskuje przychodu, ponieważ jest to szkoła publiczna, która służy zaspokajaniu potrzeb lokalnej społeczności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z przedstawioną sytuacją Wnioskodawczyni może dalej korzystać ze zwolnienia z podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, powinna dalej pozostać zwolniona z płatności podatku VAT w obszarze wynajmu domu, ponieważ ma on charakter prywatny i nie ma związku z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością.

Także charakter wynajmu jest specyficzny, ponieważ usługi edukacyjne świadczone przez szkoły publiczne, a w tym przypadku Gimnazjum Publiczne finansowane ze środków samorządowych nie podlegają opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pod pojęciem towaru rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Natomiast przez świadczenie usług, stosownie do treści art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z powyższego zapisu wynika, że najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z uwagi na powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podkreślenia wymaga, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT. W tym miejscu zasadne jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), dotyczącego kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Z orzeczenia tego wynika, że "majątek prywatny" to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika też, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości (lub jej części) wyłącznie do celów osobistych.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z przepisem art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywana przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W nawiązaniu do art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego, przed początkiem miesiąca w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. c ustawy, zwolnień o których mowa w art. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw budynków, budowli lub ich części, w przypadkach o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni od dnia 1 lipca 2014 r. wraz z mężem wynajmuje dom będący wspólna własnością małżonków. W zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawczyni korzystała ze zwolnienia podmiotowego. Budynek jest wynajmowany w ramach najmu prywatnego, a najemcą jest Gmina. Budynek jest użytkowany na cele oświatowe - Publiczne Gimnazjum. W czerwcu 2017 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła działalność gospodarczą związana z budową wież telekomunikacyjnych. Ze względu na charakter prowadzonej działalności Wnioskodawczyni stała się podatnikiem VAT. Przedmiot najmu nie stanowi u Wnioskodawczyni składnika majątkowego firmy i nie stanowi przedmiotu działalności Wnioskodawczyni.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą tego, czy z tytułu najmu domu może dalej korzystać ze zwolnienia od podatku VAT w sytuacji, gdy jest podatnikiem podatku VAT od czerwca 2017 r.?

Z uwagi na opis stanu faktycznego oraz przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni, z chwilą kiedy w czerwcu 2017 r. stała się czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, utraciła prawo do zwolnienia podmiotowego o którym mowa w art. 113 ustawy. Skoro Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie budowy wież telekomunikacyjnych to wszystkie wykonywane czynności będą podlegały opodatkowaniu VAT z zastosowaniem dla nich stawek właściwych podatku od towarów i usług. Brak jest bowiem podstaw prawnych do uznania, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje w sposób wybiórczy, tzn. niektóre czynności objęte zakresem przedmiotowym realizowane przez podatnika podatku od towarów i usług są opodatkowane, a niektóre nie. W analizowanym zdarzeniu Wnioskodawczyni świadczy usługi najmu nieruchomości (domu) w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Natomiast charakter usług najmu wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ww. art. 15 ust. 2 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bez względu na to, czy przedmiot najmu stanowi własność prywatną.

Należy wskazać również, że w okolicznościach, w których właściciel majątku wykorzystuje go w sposób ciągły do celów zarobkowych przesądza o tym, że majątek nie jest majątkiem prywatnym. Zatem, nie można uznać aby w niniejszej sprawie świadczenie usługi najmu domu było czynnością z zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wnioskodawczyni wynajmując z majątku prywatnego dom działa w charakterze podatnika podatku VAT, gdyż czynność ta wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Przy czym Wnioskodawczyni w momencie dokonania rejestracji utraciła prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że na mocy art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o VAT oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku, usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

W opisanym we wniosku zdarzeniu Wnioskodawczyni wynajmuje budynek na cele oświatowe. Wobec tego art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy nie ma zastosowania w niniejszej sprawie.

Tym samym wykonywane przez Wnioskodawczynię usługi wynajmu domu należy opodatkować podstawową stawką podatku w wysokości 23%.

Zatem Wnioskodawczyni, nie może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT w odniesieniu do wynajmowanego domu.

Stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.