0114-KDIP1-3.4012.157.2017.3.ISK - Prawo do odliczenia VAT od wydatków poniesionych przed rejestracją dla potrzeb podatku VAT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2017 r. (data wpływu 5 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych przed rejestracją dla potrzeb podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 5 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych przed rejestracją dla potrzeb podatku VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest aktualnie osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Nie jest też podatnikiem VAT. W takim charakterze podpisał on (wraz z żoną) umowę przedwstępną sprzedaży lokalu użytkowego, na podstawie której deweloper zobowiązał się do sprzedania Wnioskodawcy lokalu użytkowego po jego wybudowaniu wraz z prawem do wyłącznego używania miejsca parkingowego i pomieszczenia gospodarczego. Jednym z zobowiązań Wnioskodawcy jest zapłata ceny sprzedaży i jednym z jej składników jest zadatek stanowiący ułamek ceny. Pozostała cena sprzedaży będzie płatna ratalnie, w terminach uzależnionych od postępu prac. Od całej ceny sprzedaży (także od zadatku) deweloper naliczył należny VAT.

Jako, że Wnioskodawca nie jest aktualnie ani przedsiębiorcą, ani podatnikiem VAT, to nie przysługuje mu prawo do potraktowania ww. przedpłat jako VAT naliczonego i w efekcie nie przysługuje mu ani prawo do odliczenia VAT naliczonego, ani do jego zwrotu.

W związku z tym, że planowany do zakupu lokal użytkowy wraz z prawami związanymi (na poczet ceny sprzedaży którego Wnioskodawca uiścił przedpłatę w formie zadatku) będzie przedmiotem najmu opodatkowanego VAT, Wnioskodawca zamierza zarejestrować działalność gospodarczą oraz złożyć VAT-R, a następnie rozliczyć VAT naliczony z otrzymanych (przed rejestracją) faktur dokumentujących zapłatę zadatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy udokumentowany fakturą VAT naliczony przez dewelopera od zapłaconego przez Wnioskodawcę zadatku, przed rejestracją działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę i przed jego rejestracją jako podatnika VAT czynnego będzie podlegał odliczeniu od VAT należnego Wnioskodawcy po rejestracji jego działalności gospodarczej i po jego rejestracji dla potrzeb VAT (jako podatnika VAT czynnego)?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia VAT naliczonego, zawartego w otrzymanej fakturze od dewelopera i potwierdzającej uiszczenie zadatku.

Za A. Bartosiewiczem (Komentarz do art. 86 (w:) A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, wydanie XI, WKP 2017) wskazać należy, iż: "Prawo do odliczenia przysługuje podatnikowi VAT (prowadzącemu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy). Status danego podmiotu jako podatnika VAT jest kategorią w pełni obiektywną. Nie jest uzależniony od faktu zarejestrowania się w tym charakterze. Jednak określeni podatnicy - ci, którzy nie korzystają ze zwolnień z podatku - są obowiązani do zarejestrowania się jako podatnicy VAT czynni. Przepis art. 88 ust. 4 ustawy wprost stanowi bowiem, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z przepisami ustawy (przy czym nie dotyczy to podatnika dokonującego wyłącznie sporadycznych dostaw nowych środków transportu, względem prawa do odliczenia, a w zasadzie zwrotu podatku dotyczącego tych środków).

Taka też była ukształtowana linia orzecznictwa podatkowego. Za reprezentatywny dla niej można uznać wyrok NSA z 24 stycznia 1996 r. (SA/Rz 38/95, LEX nr 26578), w którym stwierdzono, że: "Obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie stosuje się do podatników, którzy nie dokonali zgłoszenia rejestracyjnego w podatku od towarów i usług".

Ta linia orzecznictwa - znajdująca pewne oparcie w przepisach prawa krajowego (art. 88 ust. 4 ustawy) - nie jest aktualna obecnie, zwłaszcza w świetle orzecznictwa ETS i TSUE, w którym postrzega się prawo do odliczenia podatku naliczonego jako podstawowe prawo podatnika, niemogące w zasadzie podlegać ograniczeniu. Również obecnie należy przyznać prawo do skorzystania z odliczenia podatku naliczonego wyłącznie tym podatnikom, którzy są zarejestrowani w charakterze czynnych podatników VAT. Niezarejestrowany podatnik VAT nie może realizować prawa do odliczania podatku naliczonego, niezależnie natomiast od faktu rejestracji prawo do odliczenia nabywa.

W sprawie C-400/98 (orzeczenie z 8 czerwca 2000 r., Finanzamt Goslar v. Brigitte Breitsohl) ETS stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia VAT płaconego w związku z pierwszymi wydatkami inwestycyjnymi nie jest w żaden sposób uzależnione od formalnego rozpoznania statusu podatnika przez organy podatkowe. Jedynym skutkiem takiego rozpoznania jest to, że status podatnika raz rozpoznany (nabyty), wyjąwszy przypadki oszustwa lub nadużycia, nie może być z mocą wsteczną odebrany płatnikowi podatku (tj. płacącemu podatek) bez naruszania zasad ochrony praw nabytych oraz bezpieczeństwa prawnego.

Mając jednakże na uwadze względy neutralności podatku dla podatników, a także fakt, że podmiot prowadzący działania przygotowawcze do uruchomienia działalności gospodarczej ma status podatnika VAT (któremu zasadniczo służy prawo do odliczenia), trzeba uznać, że co prawda możliwość skorzystania z prawa do odliczenia dotyczy tylko podatników zarejestrowanych, jednakże status taki jest konieczny w momencie wykazywania odliczenia, nie musi natomiast istnieć w dniu, kiedy miały miejsce czynności opodatkowane, z których wynika podatek podlegający odliczeniu. Inaczej mówiąc - prawo do odliczenia powstaje u wszystkich podatników, jednakże tylko podatnicy zarejestrowani mogą to prawo zrealizować.

Należy zauważyć bowiem, że przepisy ustawy stanowią o nabywającym prawo do odliczenia podatniku. (...) status podatnika podmiot nabywa już z racji dokonywania czynności przygotowawczych, choćby nie podjął jeszcze wykonywania czynności opodatkowanych (...). Obowiązek rejestracji obciąża podatników dopiero od momentu bezpośrednio poprzedzającego wykonywanie czynności opodatkowanych. Stąd też mogą oni działać w charakterze podatników, mimo braku rejestracji w tym charakterze. Zgodnie z przepisami ustawy nabywają oni prawo do odliczenia, choć dopiero od momentu rejestracji mogą z tego prawa skorzystać. Należy także zauważyć, że podatnik, który dokonał rejestracji, nie jest obecnie ograniczony co do momentu, w którym korzysta z prawa do odliczenia podatku (...).

Za słuszną i wciąż aktualną należy uznać przeto tę linię orzecznictwa, zgodnie z którą naruszenie przepisu wymagającego rejestracji przed skorzystaniem z prawa do odliczenia "nie stanowi przeszkody do realizacji przysługującego podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi, dokonanymi przed zgłoszeniem rejestracyjnym. Pozbawienie podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego, w sytuacji, w której dyrektywa nie przewiduje takiego ograniczenia, stoi w sprzeczności z jej regulacjami, jak i wynikającą z niej zasadą neutralności podatku od towarów i usług" (wyrok WSA we Wrocławiu z 26 lipca 2006 r., I SA/Wr 1452/05, OSP 2007, z. 12, poz. 136)".

Także w sprawie polskiej ustawy o VAT stanowisko zajmował TSUE, który w wyroku z dnia 1 marca 2012 r. (w sprawie C-280/10 Kopalnia Odkrywkowa Polski Trawertyn P. Granatowicz, M. Wąsiewicz spółka jawna vs. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu) podkreślił, że:

"Artykuły 9, 168 i 169 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, które nie umożliwiają ani wspólnikom spółki, ani tejże spółce dochodzenia prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej naliczonego w związku z wydatkami inwestycyjnymi dokonanymi przez rzeczonych wspólników przed zawiązaniem i rejestracją powyższej spółki, na potrzeby i cele jej działalności gospodarczej.

Artykuł 168 i art. 178 lit. a dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, na których podstawie, w okolicznościach takich jak w sprawie przed sądem krajowym, naliczony podatek od wartości dodanej nie może być odliczony przez spółkę, jeżeli faktura, wystawiona przed rejestracją i identyfikacją rzeczonej spółki do celów podatku od wartości dodanej, została wydana na przyszłych wspólników tejże spółki".

Z przedstawionych powodów, Wnioskodawca uważa, że udokumentowany fakturą VAT naliczony przez dewelopera od zapłaconego przez Wnioskodawcę zadatku, przed rejestracją działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę i przed jego rejestracją jako podatnika VAT czynnego będzie podlegał odliczeniu od VAT należnego Wnioskodawcy po rejestracji jego działalności gospodarczej i po jego rejestracji dla potrzeb VAT (jako podatnika VAT czynnego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221) zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarte zostało w art. 86 ust. 1 ustawy, który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 ustawy).

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. W stosunku do faktur lub dokumentów celnych podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę lub dokument celny, będący podstawą odliczenia lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują określone sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Ograniczenia te zawarte są w art. 88 ustawy o VAT.

Stosownie do postanowień art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Wskazany powyżej przepis ustawy o podatku od towarów i usług przewiduje sankcję w postaci pozbawienia podatnika prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego w razie niezarejestrowania się, ale nie wskazuje wprost, z jakim momentem - z punktu widzenia niemożności odliczenia podatku naliczonego - należy wiązać status podatnika (zarejestrowany czy nie). Z art. 88 ust. 4 ww. ustawy nie wynika bowiem, aby do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury. Podatnik nabywa więc prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego.

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego może być realizowane przez podatnika w ściśle określonym czasie, pod warunkiem spełnienia przez niego przesłanek pozytywnych, tj. istnienia związku między zakupami i prowadzoną działalnością opodatkowaną.

Stwierdzić należy zatem, że ustawa nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku od zakupów dokonanych przed rejestracją, o ile zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej lub przyszłej działalności opodatkowanej (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach powołanej ustawy). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Ponadto należy rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć - najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa - wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

Warto również zaznaczyć, że w wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-400/98 Trybunał stwierdził, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonaniem inwestycji nie jest uzależnione od dokonania wcześniejszej rejestracji dla celów podatku VAT. Potwierdzeniem takiej tezy mogą być także wyroki TSUE w sprawach C-268/83 oraz C-110/94, gdzie TSUE wskazał, że powstanie prawa do odliczenia nie zależy od formalnego uznania statusu podatnika przez organy podatkowe. Nabywane jest ono automatycznie, z chwilą uzyskania statusu podatnika, którym się staje w momencie pierwszych inwestycji związanych z przyszłą działalnością gospodarczą.

Natomiast z orzecznictwa TSUE w sprawie C-385/09 Nidera wynika, że prawo do odliczenia powstaje w momencie, w którym podatek ten stał się należny, a jego powstanie nie jest w żaden sposób uzależnione od formalnego uznania statusu podatnika przez organ skarbowy, ale od zaistnienia po stronie podatnika zamiaru, potwierdzonego obiektywnymi dowodami, prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów dotyczących VAT.

Zatem należy stwierdzić, że ustawa nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, iż zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżących (lub przyszłych) czynności opodatkowanych (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny, a zatem podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, nie wcześniej niż w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego w momencie realizacji uprawnienia.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności podpisał wraz z żoną umowę przedwstępną sprzedaży lokalu użytkowego, na podstawie której deweloper zobowiązał się do sprzedania Wnioskodawcy lokalu użytkowego po jego wybudowaniu wraz z prawem do wyłącznego używania miejsca parkingowego i pomieszczenia gospodarczego. Wnioskodawca zobowiązany jest zapłacić zadatek stanowiący ułamek ceny oraz pozostałą cenę sprzedaży ratalnie w terminach uzależnionych od postępu prac. Od całej ceny sprzedaży w tym od zadatku, deweloper naliczył należny VAT.

W związku z tym, że planowany do zakupu lokal użytkowy wraz z prawami związanymi (na poczet ceny sprzedaży którego Wnioskodawca uiścił przedpłatę w formie zadatku) będzie przedmiotem najmu opodatkowanego VAT, Wnioskodawca zamierza zarejestrować działalność gospodarczą oraz złożyć VAT-R, a następnie rozliczyć VAT naliczony z otrzymanych przed rejestracją faktur dokumentujących zapłatę zadatku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego udokumentowanego fakturą VAT przez dewelopera od zapłaconego przez Wnioskodawcę zadatku, przed rejestracją działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę i przed jego rejestracją jako podatnika VAT czynnego od VAT należnego Wnioskodawcy po rejestracji jego działalności gospodarczej i po jego rejestracji dla potrzeb VAT (jako podatnika VAT czynnego).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro zakup przedmiotowego lokalu użytkowego został dokonany z zamiarem jego późniejszego wykorzystania do czynności opodatkowanych - najmu, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia całości podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupu lokalu.

Zatem skoro Wnioskodawca zamierza zarejestrować działalność gospodarczą oraz dokonać rejestracji jako podatnik VAT czynny to zostaną spełnione przesłanki warunkujące nabycie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż udokumentowany fakturą VAT naliczony przez dewelopera od zapłaconego przez Wnioskodawcę zadatku, przed rejestracją działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę i przed jego rejestracją jako podatnika VAT czynnego będzie podlegał odliczeniu od VAT należnego Wnioskodawcy po rejestracji jego działalności gospodarczej i po jego rejestracji dla potrzeb VAT jako podatnika VAT czynnego należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.