0114-KDIP1-3.4012.15.2019.1.JG - Ustalenie prawa do odliczenia podatku VAT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 grudnia 2018 r. (data wpływu 3 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT oraz zasadności wystawienia noty korygującej - jest prawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT oraz zasadności wystawienia noty korygującej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, będącą czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i płacącą podatek VAT i podatek liniowy PIT-5L. Miejscem prowadzenia działalności gospodarczej jest adres zamieszkania. W dniu 12 września 2018 r. Wnioskodawczyni zakupiła od dewelopera lokal handlowy z przeznaczeniem na działalność gospodarczą.

Wnioskodawczyni zamierza prowadzić dodatkowo działalność, polegającą na wynajmowaniu zakupionego lokalu, przyporządkowaną kodowi PKD 68.20.Z - wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi. Zamiarem Wnioskodawczyni będzie wykorzystanie zakupionego lokalu handlowego do działalności gospodarczej (wynajmowanie) przez okres przekraczający 1 rok.

Deweloper wystawił w dniu 12 września 2018 r. z tytułu sprzedaży lokalu fakturę VAT z podatkiem VAT w wysokości 23%. Po otrzymaniu faktury od dewelopera okazało się, że ujęto na fakturze w pozycji nabywca, w danych adresowych Wnioskodawczyni jej adres zameldowania oraz numer Pesel zamiast adres zamieszkania, pod którym prowadzi działalność gospodarczą i numer NIP.

Deweloper nie wyraził zgody na wystawienie faktury korygującej.

Ostatecznie deweloper wyraził zgodę na zaakceptowanie wystawionej przez Wnioskodawczynię noty korygującej, warunkując to ujęciem jako prawidłowych danych nabywcy: imienia i nazwiska, bez wymieniania nazwy firmy, adresu zamieszkania - pod którym jest prowadzona działalność gospodarcza i numeru NIP, zgodnie z wpisem na druku VAT-R. Wystawioną notę korygującą Wnioskodawczyni złożyła do dewelopera w dniu 20 grudnia 2018 r.

Zakupiony od dewelopera lokal handlowy jest nowy i zostanie przekazany Wnioskodawczyni do użytkowania w miesiącu lutym 2019 r. Lokal ten będzie środkiem trwałym wprowadzonym do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej Wnioskodawczyni i amortyzowany. Usługi wynajmu lokalu handlowego będą wykorzystane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w zaistniałym stanie faktycznym przeznaczenie zakupionej nieruchomości w postaci lokalu handlowego na cele działalności gospodarczej daje Wnioskodawczyni prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze VAT z dnia 12 września 2018 r., otrzymanej od dewelopera ?

2. Czy Wnioskodawczyni postąpiła prawidłowo dostarczając deweloperowi notę korygującą błędnie wskazany przez dewelopera na fakturze VAT identyfikator podatkowy i adres zamieszkania i prowadzenia działalności gospodarczej ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Od nieruchomości, w postaci lokalu handlowego, nabytej od dewelopera, celem prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, służy prawo odliczenia podatku VAT naliczonego, ujętego na wystawionej przez dewelopera - sprzedawcę fakturze, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji Wnioskodawczyni będzie przysługiwało prawo obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego przy zakupie nieruchomości, w rozliczeniu za okres w którym w odniesieniu do danej nieruchomości powstał obowiązek podatkowy lub w rozliczeniu za jeden z dwóch następnych okresów, zgodnie z art. 86 ust. 10, ust. 10b pkt 1 oraz ust. 11 ustawy o VAT.

Należy bowiem zauważyć, że brak numeru NIP przy jednoczesnym prawidłowym wskazaniu nazwy podmiotu będącego nabywcą jest wadą techniczną niepowodującą niemożliwość zweryfikowania zdarzenia gospodarczego i prawidłowego określenia nabywcy towaru.

Ad 2

Jak stanowi art. 106k ust. 1 ustawy o VAT, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą.

W świetle art. 106k ust. 2 ustawy o VAT, faktura o której mowa w ust. 1 wymaga akceptacji wystawcy faktury.

W konsekwencji Wnioskodawczyni postąpiła prawidłowo dostarczając deweloperowi notę korygującą błędnie wskazany na fakturze VAT identyfikator podatkowy i adres zamieszkania i prowadzenia działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarte zostało w art. 86 ust. 1 ustawy, który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 ustawy).

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. W stosunku do faktur lub dokumentów celnych podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę lub dokument celny, będący podstawą odliczenia lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, pod warunkiem, że w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują określone sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Ograniczenia te zawarte są w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 12 września 2018 r. Wnioskodawczyni zakupiła od dewelopera lokal handlowy z przeznaczeniem na działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni zamierza prowadzić dodatkowo działalność, polegającą na wynajmowaniu zakupionego lokalu, przyporządkowaną kodowi PKD 68.20.Z - wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi. Zamiarem Wnioskodawczyni będzie wykorzystanie zakupionego lokalu handlowego do działalności gospodarczej (wynajmowanie) przez okres przekraczający 1 rok. Deweloper wystawił w dniu 12 września 2018 r. z tytułu sprzedaży lokalu fakturę VAT z podatkiem VAT w wysokości 23%. Zakupiony od dewelopera lokal handlowy jest nowy i zostanie przekazany Wnioskodawczyni do użytkowania w miesiącu lutym 2019 r. Lokal ten będzie środkiem trwałym wprowadzonym do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej Wnioskodawczyni i amortyzowany. Usługi wynajmu lokalu handlowego będą wykorzystane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych VAT.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT w związku z zakupem w dniu 12 września 2018 r. lokalu handlowego.

Mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej opisaną transakcję zakupu lokalu handlowego. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku spełnione są - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Jak z wniosku wynika lokal handlowy będzie wykorzystywany z przeznaczeniem na działalność gospodarczą (wynajem lokalu), czyli będzie służył czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT, a jak wskazał Wnioskodawczyni jest ona czynnym podatnikiem podatku VAT. W odniesieniu więc do transakcji zakupu lokalu handlowego, która jest opodatkowana stawką podatku w wysokości 23% Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie. Nie znajdą w analizowanej sprawie zastosowania przesłanki wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, ponieważ opisana transakcja podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, a nabywca wykorzysta przedmiotowy lokal w działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

a. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL, b. numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.

W myśl art. 106j ust. 1 ustawy - w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury - podatnik wystawia fakturę korygującą.

Nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą (art. 106k ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 106k ust. 2 ustawy, faktura, o której mowa w ust. 1, wymaga akceptacji wystawcy faktury.

Zgodnie z art. 106k ust. 3 ustawy, faktura, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać:

Przepisy ust. 1-3 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących (art. 106k ust. 4 ustawy).

Z powołanych przepisów wynika, że faktura powinna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który powinien wynikać z zawartej umowy.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

O prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe. A zatem jeżeli w fakturach dokumentujących transakcje występują, tzw. wadliwości mniejszej wagi, należy uznać, że nie ma podstawy do kwestionowania faktur, w tym w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego (korekty), wyłącznie z powodu braków mających charakter tzw. wadliwości mniejszej wagi. Są to tego rodzaju wadliwości, które, co prawda, powodują, że faktura nie odpowiada wymogom określonym w przepisach, jednakże same w sobie nie wpływają na przedmiot i podstawę opodatkowania. Niemniej jednak, opisane błędy powinny być skorygowane w ten sposób, aby faktura odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję pomiędzy prawidłowo oznaczonymi podmiotami gospodarczymi.

Jak wynika z powyższych regulacji, fakturę korygującą wystawia się w przypadku udzielenia rabatów, obniżek cen, zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, a także zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu (zwrotu całości lub części należności) oraz w sytuacji, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Z przywołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy nabywca otrzyma fakturę zawierającą błędy w elementach nazwy sprzedawcy lub nabywcy albo oznaczenia towaru lub usługi, może je skorygować notą korygującą. Ww. przepisy nie ograniczają bowiem prawa do dokonania korekty przez nabywcę w formie noty korygującej jedynie do np. oczywistych omyłek w nazwie nabywcy.

Zatem, jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

W świetle powyższego pomyłki dotyczące informacji wiążącej się z nabywcą, mogą być skorygowane poprzez wystawienie przez nabywcę noty korygującej.

Z opisu sprawy wynika, że Deweloper wystawił fakturę zawierającą błędy w pozycji nabywcy, w danych adresowych Wnioskodawczyni jej adresie zameldowania oraz numerze Pesel, nie zamieścił adresu zamieszkania, pod którym Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą i numeru NIP. Deweloper zaakceptował wystawioną przez Wnioskodawczynię notę korygującą, warunkując to ujęciem jako prawidłowych danych nabywcy: imienia i nazwiska, bez wymieniania nazwy firmy, adresu zamieszkania - pod którym jest prowadzona działalność gospodarcza i numeru NIP, zgodnie z wpisem na druku VAT-R. Wystawioną notę korygującą Wnioskodawczyni złożyła do dewelopera w dniu 20 grudnia 2018 r.

Wnioskodawczyni ma wątpliwości czy postąpiła prawidłowo dostarczając deweloperowi notę korygującą błędnie wskazany przez dewelopera na fakturze VAT identyfikator podatkowy i adres zamieszkania i prowadzenia działalności gospodarczej.

Dla oceny zaistniałego stanu faktycznego należy rozpatrzyć, jakie konsekwencje w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego powoduje brak na fakturze dokumentującej zakup lokalu handlowego numeru NIP nabywcy.

Generalnie faktura jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym.

Co do zasady faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym względzie przepisami prawa krajowego. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. A contrario, nie można uznać za prawidłową faktury, gdy sprzecznie z jej treścią wykazuje zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami, albo w innym czasie.

Należy mieć jednak na uwadze, że elementy formalne faktury wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy o VAT mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Opisana we wniosku faktura zawierała błędy mniejszej wagi, błędy te zostały skorygowane przez Wnioskodawczynię notą korygującą. W związku z tym, że nota korygująca koryguje błędy, które nie mają wpływu na wartość dokonanej transakcji, Wnioskodawczyni postąpiła prawidłowo wystawiając notę korygującą zawierającą prawidłowe dane odnośnie imienia i nazwiska, adresu zamieszkania - pod którym jest prowadzona działalność gospodarcza i numeru NIP, zgodnie z wpisem na druku VAT-R, tym samym został spełniony przepis art. 106k ust. 1 ustawy. Wnioskodawczyni wskazała również, że nota korygująca została zaakceptowana przez dewelopera, czyli wystawcę faktury, co z kolei jest spełnieniem art. 106k ust. 2 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43- 300 Bielsko-Biała.