0114-KDIP1-3.4012.139.2018.2.SM

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Centrum przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2018 r. (data wpływu 20 marca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 4 maja 2018 r. (data wpływu 9 maja 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr 0114-KDIP1-3.4012.139.2018.1.SM z dnia 24 kwietnia 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 27 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w tym podatku - jest prawidłowe.

W dniu 20 marca 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w tym podatku.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 maja 2018 r. w dniu 4 maja 2018 r. (data wpływu 9 maja 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury. W ramach umowy na realizację operacji w ramach planu działania krajowej sieci obszarów wiejskich na lata 2014-2020, plan operacyjny na lata 2016-2017, zawartą z województwem Wnioskodawca pozyskał środki z krajowej sieci obszarów wiejskich w ramach pomocy technicznej PROW 2014-2020 na realizację operacji technicznej.

Wnioskodawca złożył oświadczenie o kwalifikowalności podatku VAT, które świadczy, że zgodnie z przepisami prawa nie może w żaden sposób odzyskać kosztu podatku VAT, którego wysokość została uwzględniona we wniosku jako koszt kwalifikowalny. Przy składaniu wniosku Centrum złożyło zaświadczenie z urzędu skarbowego, z informacją, że jest zwolnione z podatku VAT. Jednak poproszono Wnioskodawcę o wystąpienie z wnioskiem o interpretację indywidualną.

W uzupełnieniu z dnia 2 maja 2018 r. Centrum poinformowało, że jest samorządową instytucją kultury posiadającą osobowość prawną (art. 14 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej). Zatem centrum jako samorządowa instytucja kultury działa we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca gospodaruje samodzielnie przydzieloną i nabytą częścią mienia oraz prowadzi samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych środków, kierując się zasadami efektywności ich wykorzystania (art. 27 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej). Ponadto, instytucja pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów (art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej). Fakt, że część działalności - jako samorządowa instytucja kultury finansuje z dotacji organizatora, nie przesądza - jej zdaniem - o niesamodzielności dla potrzeb VAT. Co więcej, z osobowości prawnej samorządowej instytucji kultury wynikają pewne jej prawa i obowiązki, np. związane ze statusem pracodawcy czy samodzielnością w zakresie dysponowania środkami na rachunku bankowym.

W związku z powyższym Wnioskodawca - jako samorządowa instytucja kultury - nie podlega centralizacji podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy jako samorządowa instytucja kultury nie przekraczająca 200.000 zł przychodów ze sprzedaży Centrum jest zwolnione od podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, który mówi, że "Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku" Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jako samorządowa instytucja kultury, która nie przekroczyła 200.000 zł przychodów ze sprzedaży jest zwolniony od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział w ustawie zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników ze względu na wysokość osiągniętej sprzedaży w roku podatkowym. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Ponadto w myśl uregulowań art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),

wyrobów tytoniowych,

samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury. W ramach umowy na realizację operacji w ramach planu działania krajowej sieci obszarów wiejskich na lata 2014-2020, plan operacyjny na lata 2016-2017, zawartą z województwem Wnioskodawca pozyskał środki z krajowej sieci obszarów wiejskich w ramach pomocy technicznej PROW 2014-2020 na realizację operacji technicznej.

Wnioskodawca złożył oświadczenie o kwalifikowalności podatku VAT, że zgodnie z przepisami prawa nie może w żaden sposób odzyskać kosztu podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 2 maja 2018 r. Centrum dodatkowo poinformowało, że jest samorządową instytucją kultury posiadającą osobowość prawną. Centrum jako samorządowa instytucji kultury działa we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca gospodaruje samodzielnie przydzieloną i nabytą częścią mienia oraz prowadzi samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych środków.

W związku z powyższym Wnioskodawca - jako samorządowa instytucja kultury - nie podlega centralizacji podatku VAT.

Wątpliwości Centrum dotyczą możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego do podatku VAT w związku z nieprzekraczaniem kwoty 200.000 zł przychodu ze sprzedaży.

Jak wskazano powyżej, stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Natomiast w myśl art. 113 ust. 5 ustawy, ww. zwolnienie traci moc po przekroczeniu tej kwoty. Jednocześnie w art. 113 ust. 13 ustawy wymieniono podatników (dostarczających niektóre towary czy świadczących określone usługi), którzy są wyłączeni z tego zwolnienia.

Tym samym Wnioskodawca, do momentu przekroczenia kwoty obrotu w wysokości 200.000 zł, będzie korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów usług (z uwzględnieniem warunków i wyłączeń, o których mowa m.in. w ww. art. 113 ust. 2 i ust. 13 ustawy).

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.