0114-KDIP1-3.4012.119.2018.2.ISK - Zwolnienie limitowe z VAT a dostawa działek niezabudowanych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2018 r. (data wpływu 14 marca 2018 r.) uzupełnionym w dniu 3 kwietnia 2018 r. (data wpływu 3 kwietnia 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 28 marca 2018 r. (doręczone Stronie w dniu 28 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania transakcji zamiany działek - jest prawidłowe.

W dniu 14 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony w dniu 3 kwietnia 2018 r. (data wpływu 3 kwietnia 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 28 marca 2018 r. (skutecznie doręczonym w dniu 28 marca 2018 r.) dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania transakcji zamiany działek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest podatnikiem zwolnionym z podatku VAT ze względu na obrót na podstawie art. 113 ustawy o podatku VAT. Pytanie dotyczy okresu przyszłego. W 2018 r. Gmina zamierza dokonać zamiany działek pomiędzy rolnikiem prowadzącym gospodarstwo rolne, na zamianę części nieruchomości oznaczonej nr. ew. 455 stanowiącej własność Gminy, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (zgodnie ze wstępnym projektem podziału nieruchomości nr 455/2 o pow. 0,0092 ha), na nieruchomość o nr ew. 114/1 o pow. 0,0116 ha oraz części nieruchomości oznaczonych nr ew. 97 i nr ew. 99, dla których Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (zgodnie ze wstępnym projektem podziału nieruchomości nr 97/1 o pow. 0,0047 ha i o nr 99/1 o pow. 0,0067 ha), stanowiące własność osoby fizycznej.

Ponadto Wnioskodawca informuje, że w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości Gmina nigdy nie ponosiła nakładów, w tym w szczególności nigdy nie odliczała VAT naliczonego, ani nie przysługiwało jej prawo do odliczenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku przedmiotowej transakcji Gminie będzie przysługiwało prawo do zastosowania zwolnienia z VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina w istocie będzie mieć do czynienia z dwiema umowami, tj. dla każdej ze stron kupna i sprzedaży. Zamieniane nieruchomości mają taką samą wartość. Zamiana działek spowodowana jest doprowadzeniem do istniejącego i faktycznego użytkowania i wydzielenia dróg wewnętrznych. Zdaniem Wnioskodawcy czynność, która będzie dokonana przez Gminę polegająca na sprzedaży części działki nr ew. 114/1 oraz części działki nr w. 97 podlegać będzie zwolnieniu z podatku od towarów i usług VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9.

Nieruchomość Gminy stanowi część działki o nr. ew. 455, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (zgodnie ze wstępnym projektem podziału nieruchomości nr 455/2 o pow. 0,0092 ha). Działka stanowi drogę gruntową, dojazdową.

Własność osoby fizycznej to nieruchomość w bezpośrednim sąsiedztwie własności gminy o nr ew. 114/1 o pow. 0,0116 ha oraz części działek o nr ew. 97 i o nr ew. 99, dla których Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą, (zgodnie ze wstępnym projektem podziału nieruchomości nr 97/1 o pow. 0,0047 ha i o nr 99/1 o pow. 0,0067 ha). Właściciel nieruchomości złożył wniosek o zamianę nieruchomości na działkę gminną z uwagi na fakt, że dokonanie zamiany ureguluje stan prawny nieruchomości ze stanem faktycznym na gruncie.

Działka stanowiąca część drogi dojazdowej będąca własnością Gminy (zgodnie ze wstępnym projektem podziału nieruchomości nr 455/2 o pow. 0,0092 ha) stanowi część ogrodzonej posesji Pana S. Właściciele działek rolnych od wielu lat korzystają z dojazdu do pól przez nieruchomość Pana S. o nr ew. działki 114/1 o pow. 0,0116 ha oraz z części powierzchni nieruchomości o nr ew. 97 i nr ew. 99 (zgodnie ze wstępnym projektem podziału nieruchomość nr 97/1 o pow. 0,0047 ha i nr 99/1 o pow. 0,0067 ha).

Na nieruchomościach przekazanych Gminie (zgodnie ze wstępnym projektem podziału nieruchomości nr 97/1, nr 99/1) ze względu na III klasę użytków oraz na działce o nr ew. 114/1 ustanowiona będzie służebność gruntowa w celu dostępu do drogi publicznej co ureguluje stan faktyczny na gruncie. Jednocześnie przyłączenie działki nr ew. 114/1 do działki nr ew. 114/2 (własność gminy) polepszy jej warunki zagospodarowania i dostosuje stan prawny do stanu faktycznego.

Mając na względzie przedstawiony wyżej stan faktyczny, Gmina poczyniła ustalenia prawne, które prowadzą do wniosku, iż dokonanie w drodze zamiany nieruchomości przez Gminę na rzecz osoby fizycznej korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

W przypadku dostawy (zamiany) gruntów niezabudowanych innych niż tereny budowlane znajduje zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Definicja terenów budowlanych została zawarta w art. 2 pkt 33 ustawy. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu pod pojęciem terenów budowlanych rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Tym samym polski ustawodawca, definiując pojęcie terenu budowlanego, odwołuje się do ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.). Przepisy tej ustawy bowiem określają zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy. Zatem na gruncie ustawy o VAT o przeznaczeniu danego terenu pod zabudowę decydują w pierwszej kolejności zapisy zawarte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (czyli w akcie prawa miejscowego powszechnie obowiązującego na obszarze działania organu, który ustanowił to prawo), a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (jako akt indywidualny prawa administracyjnego wydany dla konkretnego inwestora). Natomiast dostawa terenu niezabudowanego, nieobjętego planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, podlega zwolnieniu od podatku (vide: interpretacja ogólna wydana przez Ministra Finansów z dnia 14 czerwca 2013 r., nr PT10/033/12/207/WLI/13/RD 58639). Ze zwolnienia tego korzystać więc będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp. (vide: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 lipca 2014 r., nr IPPP2/443-492/14-2/BH). Wyjaśnienie w zakresie definicji gruntu zabudowanego i niezabudowanego znajduje się również w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wydanym w sprawie pod sygn. akt III Sa/Wa 2789/16: "Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy a przeznaczenie terenu pod zabudowę. Zwolnienie z podatku VAT w sytuacji sprzedaży gruntów, dla których nie ustanowiono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ani nie wydano decyzji o warunkach zabudowy". Natomiast w zakresie infrastruktury technicznej na nieruchomości pomocny w niniejszej sprawie jest również wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego wydany w sprawie I FSK 1883/15.

Dalej, o charakterze nieruchomości, w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu decyduje wpis w ewidencji gruntów i budynków. Powyższe potwierdza bogate orzecznictwo sądowo-administracyjne, choćby wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego I Sa/Sz 761/17, wyrok Naczelnego Sadu Administracyjnego wydany w sprawie sygn. akt I FSK 2105/15 czy też wyrok Naczelnego Sadu Administracyjnego wydany w sprawie sygn. akt I FSK 2337/15.

Wobec nieruchomości, których dotyczy niniejszy wniosek nie został uchwalony plan zagospodarowania przestrzennego, nie zostały też wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Należy także podkreślić, że zapewnienie drogi dojazdowej do pól stanowi realizację zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego, co jest dodatkowym argumentem przemawiającym za zwolnieniem Gminy z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem w świetle przedstawionych przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 ust. 6 ustawy, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Zatem, aby wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem zwolnionym z podatku VAT ze względu na obrót na podstawie art. 113 ustawy o podatku VAT. W 2018 r. Gmina zamierza dokonać zamiany działki oznaczonej nr. ew. 455, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (zgodnie ze wstępnym projektem podziału nieruchomości nr 455/2 o pow. 0,0092 ha), na nieruchomość osoby fizycznej, o nr ew. 114/1 o pow. 0,0116 ha oraz części nieruchomości oznaczonych nr ew. 97 i nr ew. 99, dla których Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (zgodnie ze wstępnym projektem podziału nieruchomości nr 97/1 o pow. 0,0047 ha i o nr 99/1 o pow. 0,0067 ha). Nieruchomość Gminy stanowi część działki o nr. ew. 455 i stanowi drogę gruntową, dojazdową.

Wobec nieruchomości, których dotyczy niniejszy wniosek nie został uchwalony plan zagospodarowania przestrzennego, nie zostały też wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do zastosowania zwolnienia w przypadku przedmiotowej transakcji zamiany.

Z przytoczonych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że - co do zasady - opodatkowaniu podlegają czynności odpłatne, przy czym nie wynika z nich, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową - zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną - zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

W myśl art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.) - przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy.

Przepis art. 604 Kodeksu cywilnego daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce ceny świadczenia pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna. Zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Biorąc powyższe pod uwagę, zamianę nieruchomości w świetle ustawy o podatku od towarów i usług traktuje się jako odpłatną dostawę towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Natomiast, zgodnie z art. 158 Kodeksu cywilnego - umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione. Zatem umowa przeniesienia własności nieruchomości (również w drodze zamiany) jest czynnością cywilnoprawną.

W konsekwencji, w odniesieniu do opisanej we wniosku czynności cywilnoprawnej polegającej na zamianie nieruchomości gruntowych, Gmina nie będzie korzystać z wyłączenia określonego w art. 15 ust. 6 ustawy, a w efekcie - wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Tym samym, opisana we wniosku czynność będzie stanowiła dla Gminy odpłatną dostawę towarów, która na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do art. 113 ust. 2 pkt 2a ustawy o VAT do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem transakcji związanych z nieruchomościami, jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.

Stosownie do art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych.

Ponadto kwestię zwolnienia sprzedaży od podatku od towarów i usług regulują również przepisy art. 43 ustawy o VAT.

Stosowanie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy - przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę".

Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego (tj. przeznaczenie określonego gruntu ocenić należy wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości).

Jak wynika z opisu sprawy, będąca własnością Gminy działka, która ma być przedmiotem zamiany, stanowi drogę gruntową, dojazdową i nie został dla niej uchwalony plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Zatem ww. działka o nr 455 będąca własnością Gminy, którą Wnioskodawca zamierza zbyć w drodze zamiany, nie będzie stanowiła w momencie dostawy terenów budowlanych, przez co jej dostawa korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, skoro Wnioskodawca jest podatnikiem zwolnionym podmiotowo na podstawie art. 113 ustawy, a dokonywana zamiana nieruchomości będzie stanowiła odpłatną dostawę nieruchomości zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy, sprzedaż tą należy wliczyć do limitu wartości sprzedaży uprawniającej do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.