0114-KDIP1-3.4012.110.2020.2.KK - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży egzekucyjnej udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2020 r. (data wpływu 25 lutego 2020 r.), uzupełnione pismem z dnia 24 marca 2020 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 25 marca 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 17 marca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.110.2020.1.k.k. (doręczone Stronie w dniu 20 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży egzekucyjnej udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej (...) - jest prawidłowe.

W dniu 25 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 24 marca 2020 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 25 marca 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 17 marca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.110.2020.1.k.k. (doręczone Stronie w dniu 20 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży egzekucyjnej udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej (...).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest komornikiem sądowym przy Sądzie Rejonowym w (...). Dnia 22 lutego 2017 r. wszczął postępowanie egzekucyjne na rzecz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych z siedzibą w (...), przeciwko Skarbowi Państwa, reprezentowanemu przez Prezydenta Miasta (...) z nieruchomości o nr (...). Skarb Państwa reprezentowany przez Prezydenta Miasta (...), na którego przeszły obowiązki dłużnika - (...) z siedzibą w (...) (w likwidacji) - z ograniczeniem jego odpowiedzialności do mienia nabytego po wyżej wskazanych (...) z siedzibą w (...).

Skarb Państwa reprezentowany przez Prezydenta Miasta (...), stał się sukcesorem zobowiązań (...) z siedzibą w (...) (w likwidacji), w wyniku nie złożenia wniosku przez (...) o wpis do Krajowego Rejestru Sądowego, pomimo upływu określonego terminu. W związku z powyższym wcześniejszy wpis utracił moc z dniem 1 stycznia 2016 r. (Rejestr Spółdzielczy...).

Zgodnie z ustawą z dnia 20 sierpnia 1997 r., o Krajowym Rejestrze Sądowym przepisy określały, że jeżeli tytuł egzekucyjny został wystawiony przeciwko podmiotowi podlegającemu obowiązkowi wpisu do KRS i który był wpisany do Rejestru Sądowego na podstawie przepisów obowiązujących do dnia wejścia w życie tej ustawy - 31 grudnia 2015 r. i nie złożył wniosku o wpis do rejestru, sąd na wniosek wierzyciela nadaje klauzulę wykonalności przeciwko Skarbowi Państwa. Ponadto wyżej wymieniona ustawa wskazuje, iż z dniem 1 stycznia 2016 r. Skarb Państwa nabywa nieodpłatnie z mocy prawa mienie podmiotów, o których mowa powyżej i ponosi odpowiedzialność z nabytego mienia za zobowiązania tych podmiotów. W postępowaniach dotyczących powyższego mienia i zobowiązań Skarb Państwa jest reprezentowany przez Starostę, wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej, właściwego ze względu na ostatnią siedzibę podmiotu.

W związku z powyższym przedmiotowe postępowanie egzekucyjne zmierza do sprzedaży, w drodze licytacji części w prawie użytkowania wieczystego, nieruchomości drogowej położonej w (...) przy ul. (...).

Wyżej wskazana nieruchomość niegdyś należała do (...) z siedzibą w (...) (w likwidacji), a obecnie przejęta została przez Skarb Państwa reprezentowany przez Prezydenta Miasta (...). Wykreślenie z rejestru nastąpiło z dniem 1 stycznia 2016 r., na mocy art. 7, art. 9 ust. 2 i art. 9a ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r., przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym.

Przedmiotem planowanej sprzedaży w drodze licytacji, jest udział 1/2 części w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości drogowej działki nr (...). Przedmiotowa działka stanowi drogę zapewniającą dojazd do nieruchomości z nią sąsiadujących. Przejęcie nieruchomości nastąpiło 4 lutego 2016 r. decyzją Prezydenta Miasta (...). Dla przedmiotowej nieruchomości obowiązują zapisy miejscowego planu zagospodarowania. Przedmiotowa działka, wydzielona została jako droga dojazdowa, do sąsiednich nieruchomości. Jest w części utwardzona płytami żelbetonowymi monolitycznymi i prefabrykowanymi, w złym stanie technicznym. Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (...) położona jest w granicach terenu zabudowy mieszkaniowej, wielorodzinnej z usługami nieuciążliwymi.

(...) nabyły przedmiotową nieruchomość (wchodzącą wówczas w skład działki nr (...)) w trybie art. 2c ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości (Dz. U. Nr 79, poz. 464 z późn. zm.), jako następca prawny (...). W umowie z dnia 20 kwietnia 1995 r. zawartej w formie aktu notarialnego wymienione zostały budynki i budowle na działce będącej przedmiotem umowy, wzniesione ze środków własnych (...) (hale, magazyny, wiaty, kotłownia), wśród których nie wymienia się wnioskowanej drogi - był to teren niezbędny do dojazdu, do wymienionych budynków i budowli.

Wnioskodawca ponadto wskazał, że brak jest jakichkolwiek danych potwierdzających czas wybudowania drogi. Nabycie prawa użytkowania wieczystego nastąpiło w trybie uwłaszczenia, bez pierwszej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego i z nieodpłatnym przeniesieniem własności budynków i budowli - z treści umowy nie wynika, by naliczono podatek VAT. Ponadto brak jest jakichkolwiek danych świadczących o ewentualnych nakładach poniesionych na ulepszenie drogi, a także o objęciu jej umowami najmu, dzierżawy itp. UM (...) jest czynnym podatnikiem VAT, a mienie będące przedmiotem egzekucji należy do Skarbu Państwa. Przedmiotowa droga utwardzona płytami żelbetonowymi, monolitycznymi i prefabrykowanymi jest budowlą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy od wskazanej nieruchomości sprzedanej w drodze licytacji będzie należny podatek VAT do odprowadzenia?

2. Jeżeli przedstawiony stan nie pozwala na stwierdzenie czy w związku ze zmianą od 1 września 2019 r., przepisów podatkowych (art. 43 ust. 21, art. 82a oraz art. 113 ust. 10a ustawy o VAT), to trzeba będzie odprowadzić podatek VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy od sprzedanej ww. nieruchomości nie będzie obowiązku odprowadzenia VAT, gdyż od okresu kiedy (...) były zarejestrowane jako podatnik VAT minęło już ponad 5 lat, a od przejęcia przez Skarb Państwa ponad 2 lata.

Jeżeli wskazane informacje nie pozwolą na jednoznaczne zajęcie stanowiska, to wówczas zgodnie ze zmianą przepisów (art. 43 ust. 21, art. 82a, art. 113 ust. 10a ustawy VAT) zdaje się być zasadne uznanie objęcia nieruchomości podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106) zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1438 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Z treści wskazanego wyżej przepisu wynika zatem, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Należy zauważyć, że przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, zobowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Podatnikiem natomiast, stosownie do art. 7 § 1 ordynacji podatkowej, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Powołane przepisy wskazują, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji w przypadku, gdy wykonuje on czynności egzekucyjne. Komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. W przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku. Jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów, to komornik jest zobowiązany do wystawienia faktury w imieniu i na rzecz dłużnika.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

* oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

* zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej "Dyrektywą 2006/112/WE", państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

* określone udziały w nieruchomości,

* prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

* udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy - Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu ww. przepisu) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu oraz w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunt (w tym prawo użytkowania wieczystego gruntu) jak i budynek, budowla, spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że w ramach prowadzonych postępowań egzekucyjnych, Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży licytacyjnej prawa użytkowania wieczystego gruntu i budowli nieruchomości nr (...) należącej do Skarbu Państwa.

Nieruchomość należała do (...) z siedzibą w (...) (w likwidacji), a obecnie przejęta została przez Skarb Państwa, reprezentowany przez Prezydenta Miasta (...). Wykreślenie z rejestru ww. Zakładów z KRS nastąpiło z dniem 1 stycznia 2016 r.

Przedmiotem planowanej sprzedaży w drodze licytacji jest udział 1/2 części w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości drogowej działki nr (...). Przedmiotowa działka stanowi drogę zapewniającą dojazd do nieruchomości z nią sąsiadujących. Przejęcie nieruchomości nastąpiło 4 lutego 2016 r. decyzją Prezydenta Miasta (...). Dla przedmiotowej nieruchomości obowiązują zapisy miejscowego planu zagospodarowania. Przedmiotowa działka wydzielona została jako droga dojazdowa do sąsiednich nieruchomości. Jest w części pokryta utwardzeniem w postaci płyt żelbetonowych monolitycznych i prefabrykowanych w złym stanie technicznym. Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego " (...) położona jest w granicach terenu zabudowy mieszkaniowej, wielorodzinnej z usługami nieuciążliwymi.

(...) nabyły przedmiotową nieruchomość (wchodzącą wówczas w skład działki nr (...)) w trybie art. 2c ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości (Dz. U. Nr 79, poz. 464 z późn. zm.) jako następca prawny (...). W umowie z dnia 20 kwietnia 1995 r. zawartej w formie aktu notarialnego wymienione zostały budynki i budowle na działce będącej przedmiotem umowy, wzniesione ze środków własnych (...) (hale, magazyny, wiaty, kotłownia), wśród których nie wymienia się wnioskowanej drogi - był to teren niezbędny do dojazdu do wymienionych budynków i budowli.

Nabycie prawa użytkowania wieczystego nastąpiło w trybie uwłaszczenia, bez pierwszej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego i z nieodpłatnym przeniesieniem własności budynków i budowli - z treści umowy nie wynika, by naliczono podatek VAT. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że brak jest jakichkolwiek danych świadczących o ewentualnych nakładach poniesionych na ulepszenie drogi, a także o objęciu jej umowami najmu, dzierżawy itp. (...) jest czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotowa droga utwardzona płytami żelbetonowymi, monolitycznymi i prefabrykowanymi jest budowlą.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy dostawa nieruchomości wyżej opisanej w zdarzeniu przyszłym, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

W analizowanej sprawie planowana przez Komornika sprzedaż nieruchomości należącej do Skarbu Państwa (dłużnika) stanowić będzie odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o przepis art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli i ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z obowiązującą od dnia 1 września 2019 r. treścią art. 2 pkt 14 stosownie do art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1520) - rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. "Pierwsze zasiedlenie" budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika - bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do udziału w nieruchomości drogowej do chwili jej sprzedaży miną co najmniej dwa lata. Jak wskazał Wnioskodawca, Skarb Państwa przejął udział w nieruchomości gruntowej 4 lutego 2016 r. Przedmiotowa nieruchomość jest zabudowana budowlą - drogą utwardzoną płytami żelbetonowymi monolitycznymi i prefabrykowanymi oraz była wykorzystywana jako droga dojazdowa do sąsiednich nieruchomości. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca brak jest jakichkolwiek danych świadczących o poniesionych nakładach na ulepszenie drogi na działce nr (...). Ww. nieruchomość nie była wynajmowana, dzierżawiona. Zatem sprzedaż udziału w nieruchomości (...), będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy, również sprzedaż udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiona jest budowla (droga) będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wobec zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku ze sprzedażą udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości drogowej, bezzasadne jest badanie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie do dostawy budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż udziałów w nieruchomości drogowej wraz z gruntem będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wnioskodawca wskazał, że oczekuje odpowiedzi na pytanie nr 2 jedynie w sytuacji uznania jego stanowiska w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe. Uwzględniając zatem udzieloną odpowiedź na pytanie 1, w której uznano stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, udzielenie odpowiedzi na pytanie 2 stało się bezpodstawne.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2 019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568).

Stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.