0114-KDIP1-2.4012.95.2022.1.RD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku pobierania podatku VAT według zasad określonych w art. 103 ust. 5a pkt 2 ustawy oraz składania deklaracji VAT-14 w sytuacji gdy kontrahent zastosuje się do otrzymanej interpretacji.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Państwa Spółka jest przedsiębiorstwem specjalizującym się w magazynowaniu i przeładunku paliw płynnych, prowadzącym bazy paliw na terenie całego kraju. Państwa Spółka składuje paliwa do bieżącej dystrybucji, w ramach zapasów obowiązkowych, a także magazynuje (...) W ramach wykonywania swojej działalności zajmuje się składowaniem (przyjęciem, magazynowaniem i wydaniem) paliw (...)

Część wyrobów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa ustawy o podatku VAT (ustawa o podatku od towarów i usług (tj. z 19 marca 2021 r. z późn. zm. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 dalej ustawa VAT lub ustawa o podatku VAT)) jest przemieszczana do składów podatkowych Państwa Spółki z innych państw Unii Europejskiej w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. W takiej sytuacji Państwa Spółka dokonuje ich nabycia wewnątrzwspólnotowego (dalej: WNT) w rozumieniu regulacji akcyzowych działając usługowo na rzecz swoich Klientów zgodnie z art. 48 ust. 9 ustawy akcyzowej (ustawa o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r., tj. z dnia 13 stycznia 2022 r. (Dz. U. z 2022 r. poz. 143, dalej ustawa akcyzowa). W związku z faktem, że Państwa Spółka nabywa wewnątrzwspólnotowo w rozumieniu regulacji o podatku akcyzowym paliwa silnikowe na rzecz swoich kontrahentów jest płatnikiem tzw. przyspieszonego podatku VAT od tych paliw na podstawie art. 17a ustawy o podatku VAT.

Jeden z kontrahentów Państwa Spółki na rzecz którego Spółka nabywa wyroby o których mowa w art. 103 ust. 5aa ustawy o podatku VAT otrzymał interpretację indywidualną o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.13.2022.2.PC z dnia 28 stycznia 2022 r. w której organ wydający interpretację uznał, że podmiot wnioskujący o wydanie tej interpretacji może zdecydować o niestosowaniu zasad wpłacania VAT, o których mowa w art. 103 ust. 5a ustawy o podatku VAT (tzw. pakiet paliwowy) ze względu na okoliczność wydania orzeczenia TSUE w sprawie C-855/19. Przedmiotowa interpretacja indywidualna jest obowiązująca i nie została zmieniona lub uchylona.

Na podstawie tej interpretacji kontrahent, który ją otrzymał przedstawił Państwa Spółce stanowisko, że zamierza zastosować się do tej interpretacji i nie będzie przekazywał Spółce środków finansowych na uiszczenie przez Państwa Spółkę przyspieszonego podatku VAT ponieważ będzie dokonywał wpłaty podatku VAT na zasadach ogólnych (tj. na podstawie art. 103 ust. 1 ustawy o podatku VAT).

Powyżej wskazana interpretacja indywidualna jest adresowana wyłącznie do podmiotu który ją otrzymał. Spółka rozważa więc czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego jest uprawniona do niepobierania przyspieszonego podatku VAT na zasadach określonych w art. 103 ust. 5a pkt 2 ustawy o podatku VAT w związku z dokonywaniem nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa ustawy o podatku VAT na rzecz kontrahenta, jeżeli kontrahent będący adresatem ww. interpretacji indywidualnej zastosował się do niej.

Wątpliwości Spółki są o tyle istotne, że interpretacja indywidualna otrzymana przez kontrahenta Państwa Spółki, jest w ocenie Spółki nieprawidłowa, ponieważ w stanie prawnym obowiązującym w dniu złożenia wniosku o wydanie tej interpretacji i obowiązującym również w momencie jej wydania, w ustawie o VAT obowiązywał art. 103 ust. 5ac, który został wprowadzony w celu usunięcia niezgodności polskich regulacji dotyczących podatku VAT z przepisami unijnymi stwierdzonych w ww. wyroku TSUE.

Pytania

1. Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, w związku z nabywaniem wewnątrzwspólnotowym na rzecz kontrahenta wyrobów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa, Państwa Spółka jest uprawniona do niepobrania przyspieszonego podatku VAT na zasadach określonych w art. 103 ust. 5a pkt 2 w zw. z art. 17a ustawy o podatku VAT jeżeli kontrahent zastosował się do otrzymanej interpretacji indywidualnej o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.13.2022.2.PC i rozliczy podatek VAT na podstawie art. 103 ust. 1 ustawy o podatku VAT?

2. Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Państwa Spółka jest zobowiązana do ujęcia w deklaracji VAT-14 transakcji nabycia wewnątrzwspólnotowego na rzecz kontrahenta wyrobów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa, jeżeli kontrahent zastosował się do otrzymanej interpretacji indywidualnej o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.13.2022.2.PC?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Państwa, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, w związku z nabywaniem wewnątrzwspólnotowym na rzecz kontrahenta wyrobów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa, Państwa Spółka jest uprawniona do niepobrania przyspieszonego podatku VAT na zasadach określonych w art. 103 ust. 5a pkt 2 w zw. z art. 17a ustawy o podatku VAT jeżeli kontrahent zastosuje się do otrzymanej interpretacji indywidualnej o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.13.2022.2.PC i rozliczy podatek VAT na podstawie art. 103 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

Ad 2

Zdaniem Państwa, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Spółka nie jest zobowiązana do ujęcia w deklaracji VAT-14 transakcji nabycia wewnątrzwspólnotowego na rzecz kontrahenta wyrobów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa, jeżeli kontrahent zastosuje się do otrzymanej interpretacji indywidualnej o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.13.2022.2.PC i rozliczy podatek VAT na podstawie art. 103 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

I. Stan prawny

W 2016 r. w polskich regulacjach dotyczących podatku VAT został ustanowiony mechanizm tzw. przyspieszonego podatku VAT, który przewiduje obowiązek obliczania i wpłacania kwot podatku VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o których mowa w art. 103 ust. 5 ustawy o podatku VAT w terminie określonym w art. 103 ust. 5a ustawy o podatku VAT. Termin ten, był szybszym terminem niż moment powstania obowiązku w podatku VAT w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem tych towarów. Jednocześnie, zgodnie z art. 17a ustawy o podatku VAT płatnikiem tego podatku VAT był podmiot prowadzący skład podatkowy, dokonujący na rzecz podmiotu, o którym mowa w art. 48 ust. 9 lub art. 59 ust. 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wewnątrzwspólnotowego nabycia w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym.

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi, do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zostało skierowane zapytanie dotyczące zgodności powyższych regulacji z przepisami unijnymi. W wyroku z dnia 9 września 2021 r. o sygn. C-855/19, TSUE uznał, że "Artykuły 69, 206 i 273 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r., należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie przepisowi prawa krajowego, który ustanawia obowiązek zapłaty podatku od wartości dodanej (VAT) od wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw, zanim podatek ten stanie się wymagalny w rozumieniu tego art. 69".

Powyższy wyrok TSUE spowodował więc, że podatnicy podatku VAT mogli powoływać się bezpośrednio na brzmienie dyrektywy unijnej i na tej podstawie nie uiszczać tzw. przyspieszonego podatku VAT.

Polski ustawodawca podjął działania w kierunku dostosowania krajowych regulacji dotyczących pakietu paliwowego do prawodawstwa unijnego w związku z orzeczeniem TSUE. W tym celu, ustawą o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw z dnia 9 grudnia 2021 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 2427) do ustawy o podatku VAT został wprowadzony art. 103 ust. 5ac, który miał na celu przesunięcie momentu wymagalności płatności przyspieszonego podatku VAT.

Mianowicie, zgodnie z dodanym art. 103 ust. 5ac ustawy o podatku VAT, jeżeli termin płatności podatku określony zgodnie z art. 103 ust. 5a przypada na dzień wcześniejszy niż dzień wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, dokumentującej dokonanie dostawy towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, termin ten upływa w dniu następującym po dniu wystawienia tej faktury, nie później jednak niż 16. dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania dostawy towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Przepis ten, co potwierdza również samo uzasadnienie do ustawy go wprowadzającej, miał na celu wyeliminowanie niezgodności krajowych regulacji dotyczących podatku VAT z przepisami unijnymi.

W uzasadnieniu do ustawy wprowadzającej tę zmianę zostało wskazane: "(...) proponuje się zmianę w przepisach art. 103, polegającą na dodaniu ust. 5ba (ostatecznie ten przepis został wprowadzony jako ust. 5ac), zgodnie z którym we wszystkich przypadkach, w których termin płatności podatku VAT określony zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 103 ust. 5a i 5b, przypadnie przed powstaniem obowiązku podatkowego termin płatności zostanie przesunięty odpowiednio na dzień następujący po dniu powstania obowiązku podatkowego.

Dodatkowo proponuje się zmianę odwołania w ust. 5c w art. 103, która spowoduje, że nowe regulacje w zakresie terminu płatności będą miały zastosowanie również w odniesieniu do podatku pobieranego z wykorzystaniem instytucji płatnika.

Wprowadzenie powyższych rozwiązań spowoduje dostosowanie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do konkluzji wynikających z wyroku Trybunału Sprawiedliwości".

Należy podkreślić, że art. 103 ust. 5ac obowiązywał już w momencie wydawania interpretacji indywidualnej, którą otrzymał kontrahent Państwa Spółki. Pominięcie tego przepisu w wydanej interpretacji jest w ocenie Spółki niezrozumiałe i nieprawidłowe, ale powoduje istotne konsekwencje dla sytuacji prawno-podatkowej Państwa Spółki.

II. Obowiązki Spółki

(i)

Zgodnie z ogólnymi zasadami wynikającymi z art. 14k Ordynacji podatkowej (Ordynacja Podatkowa z dnia 29 sierpnia 1997 r. tj. z dnia 21 lipca 2021 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm., dalej Ordynacja Podatkowa), podmiot który otrzymał tę interpretację będący kontrahentem Spółki może się do niej zastosować, gdyż jest ona obowiązująca.

Powoduje to, że kontrahent Spółki jest uprawniony do tego, aby zastosować się do wydanej interpretacji i zgodnie z jej treścią rozliczyć podatek VAT na podstawie ogólnych zasad określonych w art. 103 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

Jeżeli kontrahent Spółki podejmie taką decyzję, to należy uznać, że stosuje on zasady ogólne, o których mowa w art. 103 ust. 1 ustawy o podatku VAT. W ocenie Spółki w takiej sytuacji, Państwa Spółka nie ma podstaw do poboru podatku VAT na podstawie art. 17a w zw. z art. 103 ust. 5a pkt 2 ustawy o podatku VAT. Państwa Spółka nie ma podstawy prawnej do pobrania tego podatku ponieważ wydana interpretacja indywidualna o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.13.2022.2.PC potwierdza, że kontrahent Państwa Spółki nie musi stosować pakietu paliwowego.

W ocenie Spółki, jeżeli podatnik stosując się do uzyskanej interpretacji indywidualnej nie stosuje pakietu paliwowego, to również Spółka nie ma obowiązku jego stosowania. Obowiązek pobrania podatku VAT przez Spółkę jest ściśle powiązany z obowiązkami podatnika z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw.

Przyjęcie innej wykładni byłoby niezgodne z systemem podatku VAT, gdyż powodowałoby, że:

- podatnik rozliczałby podatek VAT na zasadach ogólnych,

- a Spółka pobrałaby dodatkowo podatek VAT na zasadach określonych w art. 17a w zw. z art. 103 ust. 5a pkt 2 ustawy o podatku VAT.

W konsekwencji, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, w związku z nabywaniem wewnątrzwspólnotowym na rzecz kontrahenta wyrobów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa, Państwa Spółka jest uprawniona do niepobrania przyspieszonego podatku VAT na zasadach określonych w art. 103 ust. 5a w zw. z art. 17a ustawy o podatku VAT jeżeli kontrahent zastosuje się do otrzymanej interpretacji indywidualnej o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.13.2022.2.PC i rozliczy podatek VAT na podstawie art. 103 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

Ponadto, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Państwa Spółka nie jest zobowiązana do ujęcia w deklaracji VAT-14 transakcji nabycia wewnątrzwspólnotowego na rzecz kontrahenta wyrobów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa, jeżeli kontrahent zastosuje się do otrzymanej interpretacji indywidualnej o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.13.2022.2.PC i rozliczy podatek VAT na podstawie art. 103 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

(Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z kolei zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 17a ustawy:

Płatnikiem podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 103 ust. 5a pkt 1 i 2, jest odpowiednio zarejestrowany odbiorca lub podmiot prowadzący skład podatkowy, dokonujący na rzecz podmiotu, o którym mowa w art. 48 ust. 9 lub art. 59 ust. 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wewnątrzwspólnotowego nabycia w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Jak wskazuje art. 99 ust. 11a ustawy:

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 103 ust. 5a, podatnik jest obowiązany składać naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu w sprawie rozliczania podatku akcyzowego deklaracje o należnych kwotach podatku za okresy miesięczne, w terminie do 5. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek ich zapłaty. W przypadku, o którym mowa w art. 17a, deklarację składa płatnik.

W tym miejscu należy wskazać, że od 1 listopada 2019 r. obowiązuje wzór deklaracji o należnych kwotach podatku od towarów i usług w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych (VAT-14) określony w drodze rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 25 października 2019 r. w sprawie wzoru deklaracji o należnych kwotach podatku od towarów i usług w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 103 ust. 5a ustawy o podatku od towarów i usług

(Dz. U. z 2019 r. poz. 2105).

Integralną częścią deklaracji VAT-14 jest załącznik VAT-14/A - "Rozliczenie wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych", w którym wykazywane są wszystkie ww. transakcje dokonane w danym miesiącu, łącznie z podaniem danych podatnika, na rzecz którego dokonuje się rozliczenia VAT oraz daty i wartości transakcji. Transakcje wpisywane są chronologicznie, według dat ich dokonania wraz z podaniem kwoty podatku należnego, obliczonego od konkretnej transakcji.

W objaśnieniach do deklaracji VAT-14 wyjaśniono, że w poz. 10 należy wpisać łączną kwotę podatku stanowiącą sumę kwot cząstkowych, które winny być wpłacone zgodnie z art. 103 ust. 5a i 5b ustawy. Natomiast w objaśnieniach do załącznika VAT-14/A wskazano, że w kolumnie "f", należy wpisać datę transakcji powodującej powstanie obowiązku zapłaty kwoty podatku, przez datę transakcji należy rozumieć datę, od której liczy się termin wpłaty kwoty podatku zgodnie z art. 103 ust. 5a i 5b ustawy.

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy:

Podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

Natomiast art. 103 ust. 5a ustawy stanowi, że:

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o których mowa w ust. 5aa, podatnik jest obowiązany, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania kwot podatku na rachunek urzędu skarbowego właściwego w zakresie wpłat podatku akcyzowego:

Stosownie do art. 103 ust. 5aa ustawy:

Przepis ust. 5a stosuje się do następujących towarów:

CN 2710 12 41, CN 2710 12 45, CN 2710 12 49, CN 2710 12 50, CN 2710 12 90, CN 2207 20 00);

Na mocy art. 103 ust. 5ab ustawy:

Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian opodatkowania podatkiem towarów wymienionych w ust. 5aa, jeżeli nie zostały określone w ustawie.

W myśl art. 103 ust. 5ac dodanego ustawą z 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2427), który wszedł w życie 28 grudnia 2021 r.,

Jeżeli termin płatności podatku określony zgodnie z ust. 5a przypada na dzień wcześniejszy niż dzień wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, dokumentującej dokonanie dostawy towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, termin ten upływa w dniu następującym po dniu wystawienia tej faktury, nie później jednak niż 16. dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania dostawy towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Zgodnie z art. 103 ust. 5c zmienionym ustawą z 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2427), który wszedł w życie 28 grudnia 2021 r.,

Przepisy ust. 5a pkt 1 i 2 oraz ust. 5ac stosuje się odpowiednio, jeżeli podatek jest pobierany przez płatnika.

W myśl art. 103 ust. 5d ustawy:

Organem właściwym w zakresie zobowiązań z tytułu kwot podatku, o których mowa w ust. 5a, jest organ podatkowy właściwy w sprawie rozliczania podatku akcyzowego.

Natomiast zgodnie art. 68 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L 347 z 11.12.2006, s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej "Dyrektywą":

Zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce z chwilą dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uważa się za dokonane w momencie, gdy dostawę podobnych towarów uważa się za dokonaną na terytorium danego państwa członkowskiego.

Zgodnie z art. 69 Dyrektywy:

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów VAT staje się wymagalny z chwilą wystawienia faktury, lub, jeżeli przed tym dniem nie wystawiono faktury, z upływem terminu, o którym mowa w art. 222 akapit pierwszy.

Stosownie do art. 206 Dyrektywy:

Każdy podatnik zobowiązany do zapłaty VAT musi zapłacić kwotę netto VAT w momencie składania deklaracji VAT przewidzianej w art. 250. Państwa członkowskie mogą jednakże ustalić inny termin zapłaty tej kwoty lub pobrać zaliczki od tej kwoty.

Jak stanowi art. 273 Dyrektywy:

Państwa członkowskie mogą nałożyć inne obowiązki, jakie uznają za niezbędne dla zapewnienia prawidłowego poboru VAT i zapobieżenia oszustwom podatkowym, pod warunkiem równego traktowania transakcji krajowych i transakcji dokonywanych między państwami członkowskimi przez podatników oraz pod warunkiem, że obowiązki te, w wymianie handlowej między państwami członkowskimi, nie będą prowadzić do powstania formalności związanych z przekraczaniem granic.

Możliwość przewidziana w akapicie pierwszym nie może zostać wykorzystana do nałożenia dodatkowych obowiązków związanych z fakturowaniem poza obowiązkami, które zostały określone w rozdziale 3.

Z opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka jest przedsiębiorstwem specjalizującym się w magazynowaniu i przeładunku paliw płynnych, (...) W ramach wykonywania swojej działalności zajmuje się składowaniem (przyjęciem, magazynowaniem i wydaniem) paliw kontrahentów Spółki w swoich bazach paliw posiadających status składów podatkowych. Część wyrobów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa ustawy o podatku VAT jest przemieszczana do składów podatkowych Spółki z innych państw Unii Europejskiej w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. W takiej sytuacji Państwa Spółka dokonuje ich nabycia wewnątrzwspólnotowego w rozumieniu regulacji akcyzowych działając usługowo na rzecz swoich Klientów zgodnie z art. 48 ust. 9 ustawy akcyzowej. W związku z faktem, że Państwa Spółka nabywa wewnątrzwspólnotowo w rozumieniu regulacji o podatku akcyzowym paliwa silnikowe na rzecz swoich kontrahentów jest płatnikiem tzw. przyspieszonego podatku VAT od tych paliw na podstawie art. 17a ustawy o podatku VAT. Jeden z kontrahentów Spółki na rzecz którego Spółka nabywa wyroby, o których mowa w art. 103 ust. 5aa ustawy o podatku VAT otrzymał interpretację indywidualną o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.13.2022.2.PC z dnia 28 stycznia 2022 r. w której organ wydający interpretację uznał, że podmiot wnioskujący o wydanie tej interpretacji może zdecydować o niestosowaniu zasad wpłacania VAT, o których mowa w art. 103 ust. 5a ustawy o podatku VAT (tzw. pakiet paliwowy) ze względu na okoliczność wydania orzeczenia TSUE w sprawie C-855/19. Przedmiotowa interpretacja indywidualna jest obowiązująca i nie została zmieniona lub uchylona. Na podstawie tej interpretacji kontrahent, który ją otrzymał przedstawił Państwa Spółce stanowisko, że zamierza zastosować się do tej interpretacji i nie będzie przekazywał Spółce środków finansowych na uiszczenie przez Państwa Spółkę przyspieszonego podatku VAT ponieważ będzie dokonywał wpłaty podatku VAT na zasadach ogólnych (tj. na podstawie art. 103 ust. 1 ustawy o podatku VAT).

Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii czy w związku z wewnątrzwspólnotowym nabywaniem, na rzecz kontrahenta wyrobów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa, Spółka jest uprawniona do niepobrania przyspieszonego podatku VAT na zasadach określonych w art. 103 ust. 5a pkt 2 w zw. z art. 17a ustawy i czy Spółka zobowiązana jest do ujęcia w deklaracji VAT-14 transakcji nabycia wewnątrzwspólnotowego na rzecz tego kontrahenta.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy polskiej ustawy o podatku od towarów i usług oraz przedstawione okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem przez Państwa towarów wymienionych w art. 103 ust. 5aa ustawy, będziecie Państwo obowiązani na podstawie art. 103 ust. 5a pkt 2 w zw. z art. 17a ustawy do obliczania i wpłacania kwot podatku na rachunek urzędu skarbowego właściwego w zakresie wpłat podatku akcyzowego w terminie 5 dni od dnia wprowadzenia tych towarów z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do składu podatkowego. Państwa Spółka będzie również zobowiązana do ujęcia w deklaracji VAT-14 transakcji nabycia wewnątrzwspólnotowego na rzecz kontrahenta wyrobów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa ustawy w sytuacji, gdy Spółka występuje w roli płatnika, o którym mowa w art. 17a ustawy. Jednak w odniesieniu do przedmiotowych wątpliwości, należy mieć na względzie wyrok TSUE cytowany przez Państwa w stanowisku oraz przepisy art. 103 ust. 5ac ustawy, które weszły w życie z dniem 28 grudnia 2021 r. Powyższy przepis art. 103 ust. 5ac będzie miał zastosowanie do obliczania i wpłaty podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa ustawy.

9 września 2021 r. został wydany wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-855/19, w którym stwierdzono, że art. 69, 206 i 273 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. z 2006 r., L 347, s. 1), zmienionej dyrektywą Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. (Dz. U. z 2010 r., L 189, s. 1) należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie przepisowi prawa krajowego, który ustanawia obowiązek zapłaty VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw, zanim podatek ten stanie się wymagalny w rozumieniu tego art. 69.

W świetle tego orzeczenia " (...) o ile art. 206 zdanie drugie dyrektywy VAT stanowi złagodzenie zasady ustanowionej w zdaniu pierwszym tego przepisu, ustanawiającym obowiązek zapłaty w momencie złożenia deklaracji VAT, który znajduje się w tytule XI rozdział 1 tej dyrektywy (Obowiązek podatkowy), o tyle artykuł ten nie może ustanawiać odstępstwa od art. 62 i 69 wspomnianej dyrektywy, które objęte są tytułem VI tej dyrektywy (Zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego i wymagalność podatku).

W konsekwencji, biorąc pod uwagę fakt, że możliwość pobierania zaliczek przewidziana na podstawie art. 206 zdanie drugie dyrektywy VAT pozwala państwom członkowskim na przyspieszenie nie daty wymagalności VAT, lecz jedynie daty zapłaty podatku, który stał się już wymagalny, przepis ten należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie przepisowi prawa państwa członkowskiego wymagającemu zapłaty VAT, zanim podatek ten stanie się wymagalny na podstawie art. 69 tej dyrektywy.

Wniosku tego nie podważa art. 273 dyrektywy VAT, który stanowi, że z zastrzeżeniem spełnienia pewnych warunków wymienionych w tym przepisie państwa członkowskie mogą wprowadzić inne obowiązki, które uznają one za niezbędne do zapewnienia prawidłowego poboru VAT i zapobiegania oszustwom podatkowym. O ile bowiem państwa członkowskie dysponują zakresem uznania co do środków zmierzających do osiągnięcia tych celów, o tyle są one jednak zobowiązane do wykonywania swoich kompetencji w tej dziedzinie z poszanowaniem prawa Unii (zob. podobnie wyrok z dnia 15 kwietnia 2021 r., Grupa Warzywna, C-935/19, EU:C:2021:287, pkt 25, 26 i przytoczone tam orzecznictwo).

W związku z tym przepis prawa krajowego można uznać za zgodny ze wspomnianym art. 273 wyłącznie w zakresie, w jakim jest on zgodny w szczególności z innymi przepisami dyrektywy VAT" - pkt 33-36 wyroku.

Podkreślić należy, że samo wydanie orzeczenia TSUE nie zmienia ani nie uchyla obowiązujących przepisów krajowych. Organy podatkowe nie mogą same powoływać się wobec podatnika bezpośrednio na przepisy Dyrektywy 2006/112/WE.

To podatnik, do czasu zmiany odpowiednich przepisów prawa krajowego, ma możliwość dokonania wyboru, tj. może zastosować obowiązujące normy prawa krajowego lub bezpośrednio zastosować przepisy Dyrektywy z uwzględnieniem wykładni wskazanej w orzeczeniu TSUE.

Jednocześnie w przypadku zastosowania przez Spółkę bezpośrednio przepisów Dyrektywy z uwzględnieniem wykładni wskazanej przez TSUE, organy podatkowe są zobowiązane respektować rozstrzygnięcie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zawarte w wyroku w sprawie C-855/19, przy czym jak wskazano wyżej same nie mogą powoływać się bezpośrednio na przepisy Dyrektywy 2006/112/WE wobec podatnika w tym zakresie.

Jednakże należy zauważyć że po wyroku TSUE został wprowadzony art. 103 ust. 5ac, który obowiązuje od 28 grudnia 2021 r. Przepis art. 103 ust. 5ac ustawy wskazuje, że w sytuacji gdy termin płatności podatku określony zgodnie ze wskazanymi w art. 103 ust. 5a ustawy przypadnie przed powstaniem obowiązku podatkowego to termin płatności zostanie przesunięty na dzień po dniu wystawienia faktury, nie później jednak niż 16 dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania dostawy towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. Przy czym co istotne przepis ten ma również zastosowanie w sytuacji, gdy podatek jest pobierany przez płatnika (tak jak w przypadku Państwa Spółki, która dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowo działając usługowo na rzecz swoich Klientów). Zatem w sytuacji opisanej we wniosku, gdy termin płatności podatku określony zgodnie z zasadami, o których mowa w art. 103 ust. 5a pkt 2 ustawy przypadnie przed powstaniem obowiązku podatkowego termin płatności zostanie przesunięty odpowiednio na dzień następujący po dniu powstania obowiązku podatkowego. Wprowadzony przepis art. 103 ust. 5ac nie ustanawia obowiązku zapłaty podatku VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa ustawy zanim podatek ten stał się wymagalny, dlatego też nie sposób powoływać się na orzeczenie TSUE C-855/19 w stanie prawnym obowiązującym od 28 grudnia 2021 r. tj. od momentu wprowadzenia do ustawy przepisu art. 103 ust. 5ac. Wyrok TSUE wskazywał na sytuację, że art. 69, 206 i 273 Dyrektywy stoją na przeszkodzie przepisowi prawa krajowego, który ustanawia obowiązek zapłaty VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw, zanim podatek ten stanie się wymagalny.

W związku z powyższym Spółka w stanie prawnym obowiązującym od 28 grudnia 2021 r. nie będzie mogła powoływać się na orzeczenie TSUE, że przepisy ustawy są niezgodne z przepisami Dyrektywy i w związku z tym nie będzie mogła obliczać i wpłacać podatku VAT z tytułu przedmiotowych transakcji wewnątrzwspólnotowych działając usługowo na rzecz swoich klientów według zasad ogólnych zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy.

Nie zmienia również naszego podejścia do oceny Państwa stanowiska fakt, że Spółka działa usługowo na rzecz swojego klienta nabywając wspólnotowo paliwa silnikowe i jak wynika z przedstawionego opisu sprawy kontrahent powołując się na interpretację indywidualną wydaną dla niego może obliczać i wpłacać podatek VAT z tytułu transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów według zasad ogólnych zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy. To jest interpretacja indywidualna dla tego konkretnego podmiotu a nie dla Państwa Spółki.

Reasumując nie zgadzamy się z Państwa stanowiskiem, że w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, w związku z nabywaniem wewnątrzwspólnotowym na rzecz kontrahenta wyrobów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa, Państwa Spółka jest uprawniona do niepobrania przyspieszonego podatku VAT na zasadach określonych w art. 103 ust. 5a pkt 2 w zw. z art. 17a ustawy o podatku VAT jeżeli kontrahent zastosuje się do otrzymanej interpretacji indywidualnej i rozliczy podatek VAT na podstawie art. 103 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

Płatnik podatku VAT, który zamierza dokonywać w imieniu klienta wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych do swojego składu podatkowego w procedurze zawieszenia poboru podatku jest obowiązany do stosowania art. 103 ust. 5ac lub art. 103 ust. 5a pkt 2 ustawy o VAT.

Konsekwencją zapłaty podatku VAT przez płatnika jest również obowiązek złożenia przez niego deklaracji VAT - 14 i ujęcia w niej transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw dokonanej na rzecz kontrahenta.

Nie zgadzamy się więc, że w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Państwa Spółka nie jest zobowiązana do ujęcia w deklaracji VAT-14 transakcji nabycia wewnątrzwspólnotowego na rzecz kontrahenta wyrobów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa, jeżeli kontrahent zastosuje się do otrzymanej interpretacji indywidualnej i rozliczy podatek VAT na podstawie art. 103 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

Tym samym stanowisko Państwa w zakresie pytania oznaczonego nr 1 i 2 należy uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu zaś do interpretacji powoływanej w opisie sprawy z 28 stycznia 2022 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.13.2022.2.PC wydanej dla jednego z kontrahentów wskazać należy, że interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydane przez upoważniony do tego organ, każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.

Stosownie do art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej zastosowanie się do otrzymanej interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

Powołany przepis ustanawia tzw. zasadę nieszkodzenia, która jest wyrazem funkcji gwarancyjnej (ochronnej) instytucji interpretacji indywidualnej i której szczegółowa treść została uregulowana w art. 14k- 14n ww. ustawy. Skorzystanie z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej oznacza: brak odpowiedzialności z kodeksu karnego skarbowego, brak naliczania odsetek za zwłokę, oraz w przypadku, gdy zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się do interpretacji oraz skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej - zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji. Z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej, która została zmieniona, wnioskodawca może nadal korzystać w odniesieniu do rozliczeń podatkowych dokonywanych za okres do końca roku, kwartału następującego po kwartale lub miesiąca następującego po miesiącu (w zależności od okresu rozliczenia podatku), w którym doręczono wnioskodawcy zmienioną interpretację indywidualną lub stwierdzono jej wygaśnięcie albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).