0114-KDIP1-2.4012.819.2018.1.RD - Uznanie zrealizowanych transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2018 r. (data wpływu 14 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zrealizowanych transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - jest prawidłowe.

W dniu 14 grudnia 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zrealizowanych transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Nawiązując do interpretacji z dnia 25 lipca 2018 r. 0114-KDIP1-2.4012.307.2018.3.MC oraz do interpretacji z dnia 17 października 2018 r. 0114-KDIP1-2.4012.536.2018.1.MC dot. firmy A. Sp. z o.o. Wnioskodawca zwraca się o interpretację z analogicznymi transakcjami.

Od dnia 4 stycznia 2017 r. do 9 czerwca 2017 r. firma "A." zrealizowała 37 transakcji, przenosząc prawo do rozporządzania jabłkami, gruszkami i kapustą pekińską jako właściciel na firmę U. na podstawie procedury eksportowej FCA określającej, że to sprzedający ponosi koszty transportu, załadunku oraz ubezpieczenia do momentu przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi, wskazanemu przez kupującego w oznaczonym miejscu. Towar uważa się za dostarczony w momencie załadunku przez przewoźnika, w tym momencie następuje przeniesienie ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru na kupującego.

Warunki dostawy zostały określone w kontrakcie pomiędzy firmą A. a firmą U. zawartym w dniu 25 listopada 2016 r.

Firma A. z należytą starannością wypełniła wszelkie warunki transakcji uzgodnione w kontrakcie do momentu przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi, tym samym po załadunku nie ponosiła odpowiedzialności za towar, zgodnie z procedurą eksportową FCA.

W wyniku zrealizowanych transakcji pomiędzy firmą "A." a U., wskazano, że towary zostały wywiezione z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej - Wilno, Litwa. W związku z zaistniałą sytuacją firma U. złożyła stosowne oświadczenie, że współpraca pomiędzy firmami odbywała się z należytą starannością z obydwu stron, jak również towar o którym mowa dostarczony był do magazynu firmy U. znajdującego się na Litwie.

Do każdej wysyłki firma U. posiadała aktywny numer VAT, na podstawie potwierdzenia numeru VAT-VIES. W momencie wszystkich transakcji firma U. była podatnikiem od wartości dodanej zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego UE.

W momencie dokonywania transakcji firma "A." była zarejestrowana jako podatnik VAT-UE o numerze identyfikacji podatkowej na podstawie potwierdzenia VAT-UE. Na podstawie potwierdzenia numeru VAT-VIES, w momencie dokonywania transakcji firma U. posiadała aktywny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych państwa członkowskiego Litwa VAT Code (...).

Firma "A. posiada w swej dokumentacji potwierdzenie odbioru towarów w postaci faktur, specyfikacji - packing list, listów przewozowych - CMR opieczętowanych przez firmę U. Wnioskodawca posiada również w swej dokumentacji oświadczenie z wyszczególnionymi dostawami, potwierdzone i opieczętowane przez firmę U.

Firma "A." posiada potwierdzenia numerów VAT-VIES do każdej transakcji, również dowody wpłaty gotówki za towar. Transakcje prowadzone były w formie gotówkowej.

Wnioskodawca prosi o udzielenie interpretacji dotyczących 37 transakcji z firmą U. W okresie od 4 stycznia 2017 r. do 9 czerwca 2017 r. zostało zrealizowane 37 transakcji. Przed ich dokonaniem, każdorazowo firma litewska była sprawdzana w systemie VAT-VIES i w momencie wystawiania faktury firma była aktywna. Transakcje były rozliczane gotówkowo po załadunku. Samochody po załadunku towarem jechały na Litwę, zgodnie z danymi zawartymi w CMR. Organizacja transportu, tj. zamawianie samochodów do załadunku i koszty transportu leżały po stronie odbiorcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wobec wyżej przedstawionych zaistniałych faktów, transakcje są transakcjami WDT?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcje, które miały miejsce w 2017 r. z firmą U. są transakcjami WDT. Wnioskodawca z należytą starannością dopełnił wszelkich warunków, aby ww. transakcje zostały uznane za transakcje WDT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Na podstawie art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zgodnie z art. 13 ust. 6 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 2 pkt 3 ustawy przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej, z tym że na potrzeby stosowania tej ustawy:

a. Księstwo Monako traktuje się jako terytorium Republiki Francuskiej, wyspę Man traktuje się jako terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, suwerenne strefy Akrotiri i Dhekelia traktuje się jako terytorium Republiki Cypru,

* Wyspy Normandzkie - ze Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,

c. Gibraltar traktuje się jako wyłączony z terytorium Unii Europejskiej.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że od dnia 4 stycznia 2017 r. do 9 czerwca 2017 r. firma "A." zrealizowała 37 transakcji, przenosząc prawo do rozporządzania jabłkami, gruszkami i kapustą pekińską jak właściciel na firmę U. Transakcje odbyły się na podstawie procedury eksportowej FCA określającej, że to sprzedający ponosi koszty transportu, załadunku oraz ubezpieczenia do momentu przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi, wskazanemu przez kupującego w oznaczonym miejscu. Warunki dostawy zostały określone w kontrakcie pomiędzy firmą A. a firmą U. Firma A. z należytą starannością wypełniła wszelkie warunki transakcji uzgodnione w kontrakcie do momentu przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi, tym samym po załadunku nie ponosiła odpowiedzialności za towar, zgodnie z procedurą eksportową FCA. W wyniku zrealizowanych transakcji pomiędzy firmą " A." a U. towary zostały wywiezione z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej - Wilno, Litwa. Firma U. złożyła stosowne oświadczenie, że współpraca pomiędzy firmami odbywała się z należytą starannością z obydwu stron, jak również towar dostarczony był do magazynu firmy U. znajdującego się na Litwie. W momencie wszystkich transakcji firma U. była podatnikiem od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego UE. W momencie dokonywania transakcji firma "A." była zarejestrowana jako podatnik VAT-UE. Firma "A." posiada w swej dokumentacji potwierdzenie odbioru towarów w postaci faktur, specyfikacji - packing list, listów przewozowych - CMR opieczętowanych przez firmę U. Wnioskodawca posiada również w swej dokumentacji oświadczenie z wyszczególnionymi dostawami, potwierdzone i opieczętowane przez firmę U. Firma "A." posiada potwierdzenia numerów VAT z systemu VIES do każdej transakcji, również dowody wpłaty gotówki za towar.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy zrealizowane transakcje od dnia 4 stycznia 2017 r. do 9 czerwca 2017 r. (37 transakcji) stanowią wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie cytowanych powyżej przepisów wskazać należy, że dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel). Jednocześnie przepisy art. 13 ust. 2 pkt 1 i ust. 6 ustawy wymagają dla uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, aby obie strony transakcji były podatnikami zarejestrowanymi dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w różnych krajach członkowskich, tj. aby dostawca towaru był zarejestrowany jako podatnik VAT UE na terytorium Polski, zaś nabywcą towaru winien być podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy wskazać, że zrealizowane przez Wnioskodawcę transakcje od dnia 4 stycznia 2017 r. do 9 czerwca 2017 r. (37 transakcji) stanowią wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. Jak wskazuje Wnioskodawca, w przedmiotowej sprawie w związku ze zrealizowanymi transakcjami przeniósł prawo do rozporządzania jabłkami, gruszkami i kapustą pekińską jak właściciel na firmę U. W wyniku zrealizowanych transakcji towar został wywieziony z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej (Litwa). W momencie dokonywanych transakcji firma U była podatnikiem podatku od wartości dodanej zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego UE. Wnioskodawca był zarejestrowany jako podatnik VAT-UE. Zatem, skoro w wyniku wskazanych transakcji towar (jabłka, gruszki i kapusta pekińska) został wywieziony z terytorium Polski na terytorium Litwy, spełnione są przesłanki uznania dokonanych przez Wnioskodawcę na rzecz firmy U transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania zrealizowanych 37 transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów należało uznać za prawidłowe.

Ponadto wskazać należy, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania, przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wobec powyższego, dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku załączniki nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.