0114-KDIP1-2.4012.726.2018.1.PC - Rozpoznanie importu usług.

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2018 r. (data wpływu 2 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania importu usług - jest prawidłowe.

W dniu 2 listopada 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania importu usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest spółką z branży energii wiatrowej. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i jest również zarejestrowana jako podatnik VAT UE. Praca części pracowników Spółki polega na serwisowaniu turbin wiatrowych m.in. w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej. Cześć z turbin zlokalizowana jest również na morzu. Praca ta wymaga specjalistycznego przeszkolenia w szczególności z zakresu elektryki, BHP oraz mechaniki.

Pracownicy szkoleni są nie tylko w Polsce, ale również w innych krajach członkowskich Unii Europejskiej. W szczególności Spółka nabywa dla nich następujące szkolenia:

* szkolenie w formie praktycznych warsztatów, podczas którego pracownicy Spółki pracują na symulatorach turbin wiatrowych i uczą się obsługi narzędzi, które będą im służyć podczas pracy na prawdziwych turbinach. Szkolenie odbywa się na terytorium Niemiec;

* szkolenie z zakresu BHP, podczas którego odbywają się np. symulacje wpadnięcia do morza, podczas którego pracownicy muszą nauczyć się umiejętności wchodzenia na ponton ratunkowy, odcinania lin itp. Szkolenie to również odbywa się w Niemczech;

* szkolenie z zakresu elektryki, podczas którego pracownicy zdobywają wiedzę dotyczącą obchodzenia się z napięciem elektrycznym. Szkolenie odbywa się na terytorium Francji;

* szkolenia w formie tzw. e-learningów, to jest szkolenia, które odbywają się za pośrednictwem internetu. Pracownicy Spółki otrzymują wówczas kody dostępu do szkolenia i uczestniczą w nich za pośrednictwem internetu. Szkolenia prowadzą podmioty z innych krajów Unii Europejskiej.

Sporadycznie Spółka może również nabywać szkolenia z zakresu zdolności przywódczych, zarządzania czasem itp. dedykowane w szczególności dla kadry menadżerskiej.

Szkolenia prowadzone są przez doświadczonych trenerów wyłącznie dla grupy pracowników Spółki lub dla grup mieszanych tj. pracowników Spółki oraz innych spółek z grupy. Podstawowym celem opisanych szkoleń jest podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracowników Spółki.

Z tytułu nabywania przedmiotowych usług szkoleniowych Spółka otrzymuje faktury od podmiotów z innych państw członkowskich. Faktury te wystawiane są bez podatku VAT. Spółka może otrzymywać faktury bezpośrednio od podmiotów organizujących szkolenia bądź od spółki matki. W tym drugim przypadku odbywa się to w ten sposób, że fakturę wystawia podmiot prowadzący szkolenie na spółkę matkę Spółki, a spółka matka (tj. spółka posiadająca 100% udziałów w Spółce) dokonuje refakturowania kosztów szkolenia na rzecz Spółki. Zarówno usługodawcy (podmioty prowadzące szkolenie) jak i spółka matka są podmiotami nieposiadającymi siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka winna potraktować dla celów podatku VAT nabywanie opisanych powyżej usług jako import usług, tj. usługi podlegające opodatkowaniu w Polsce, rozliczane na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy: Spółka winna potraktować dla celów podatku VAT nabywanie opisanych powyżej usług jako import usług, tj. usługi podlegające opodatkowaniu w Polsce, rozliczane na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Przepis ten wyraża regułę ogólną, mającą zastosowanie w przypadku świadczenia usług pomiędzy podatnikami. W ocenie Wnioskodawcy przepis ten będzie miał zastosowanie do przedmiotowego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), a zatem miejscem opodatkowania usług szkoleniowych będzie Polska.

Jednocześnie, zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne: nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

b. usługobiorcą jest: * w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4 (...).

W ocenie Spółki w analizowanym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) zarówno warunki w odniesieniu do usługodawcy jak i usługobiorcy są spełnione. Usługodawcami są bowiem podatnicy nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a Spółka (usługobiorca) jest podatnikiem VAT. Tym samym Spółka winna rozpoznać nabywane usługi jako import usług i rozliczyć w swojej deklaracji VAT podatek VAT należy i naliczony.

Końcowo Spółka pragnie wskazać, że w jej ocenie w przedmiotowym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) nie znajdzie zastosowania przepis art. 28g ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Zdaniem Spółki nabywane przez nią usługi szkoleniowe nie mieszczą się w żadnej kategorii wymienionej w zacytowanym przepisie. W szczególności usług tych, zdaniem Spółki, nie można traktować jako usług wstępu na imprezy edukacyjne. Zgodnie z przepisem art. 32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej:

* Usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmuję świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

* Ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

Szkolenia, w których udział biorą pracownicy Spółki nie mają formy imprez edukacyjnych, na które obowiązują bilety wstępu. Są to typowe szkolenia, nastawione na nabywanie praktycznych umiejętności, częstokroć o bardzo technicznym charakterze (jak np. szkolenie na symulatorze turbiny wiatrowej). Nie są to zatem imprezy edukacyjne, dedykowane do wszystkich osób, które wykupią prawo wstępu, ale typowe szkolenie niezbędne do nabycia praktycznych umiejętności wykonywanych w pracy. Co, w ocenie Spółki oczywiste, również szkolenia odbywające się za pośrednictwem internetu nie mogą być traktowane jako usługi z zakresu wstępu na imprezy edukacyjne.

Podsumowując, w odniesieniu do szkoleń opisanych w niniejszym wniosku, zastosowanie znajdą zasady ogólne tj. art. 28b ust. 1 ustawy o VAT. Miejscem opodatkowania szkoleń będzie zatem Polska, a Spółka winna rozliczyć nabycie usług szkoleniowych jako import usług, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Ponadto, prawidłowość stanowiska Spółki potwierdzana jest w orzecznictwie organów podatkowych. Można tu wskazać przykładowo:

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 sierpnia 2015 r., nr ILPP4/4512-1-175/15-2/EWW, w której organ wskazał, że: "Przenosząc powyższe na grunt przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że wykonywane przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe nie stanowią usług wstępu, o których mowa w art. 28g ust. 1 ustawy. Jak wynika z udzielonych informacji, Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe na rzecz podatnika belgijskiego. Na podstawie zawartej umowy, Wnioskodawca prowadzi sesje szkoleniowe dla poszczególnych zespołów pracowników tego usługobiorcy. Część teoretyczna tych szkoleń odbywa się w sali szkoleniowej, natomiast część praktyczna szkolenia ma miejsce bezpośrednio na linii produkcyjnej. W ocenie tut. Organu nie można uznać, że realizowane przez Wnioskodawcę szkolenia mają charakter podobny do wydarzeń takich jak konferencje czy seminaria oraz, że odbywają się w sposób i na zasadach takich jak te imprezy naukowe. Szkolenia realizowane przez Wnioskodawcę stanowią bowiem typowe szkolenia poszczególnych grup pracowników podatnika belgijskiego, które związane są z działaniem i obsługą konkretnej linii produkcyjnej. Szkolenia podobnego typu - obejmujące część teoretyczną i praktyczną już na linii produkcyjnej - są realizowane powszechnie dla pracowników w różnych zakładach pracy. Szkolenia takie nie mają zarówno charakteru, jak i rangi wydarzenia czy imprezy naukowej lub edukacyjnej. (...) Podsumowując należy stwierdzić, że w przedstawionym stanie faktycznym usługi szkoleniowe nie stanowią usług wstępu na wydarzenia czy imprezy naukowe lub edukacyjne, w związku z czym miejsce ich świadczenia i opodatkowania) nie może być ustalane na podstawie art. 28a ust. 1 ustawy. W ocenie tut. Organu, miejsce świadczenia (a tym samym miejsce opodatkowania) opisanych przez Wnioskodawcę usług szkolenia pracowników podatnika belgijskiego powinno być określane zgodnie z zasada ogólna, wyrażona w art. 28b ust. 1 ustawy.";

* interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 marca 2016 r., nr ITPP2/4512-1129/15/AW;

* interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 marca 2016 r., nr ILPP4/4512-1-52/16-2/BA;

* interpretację Dyrektora izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 lipca 2014 r., ILPP4/443-147/14-7/ISN.

Stanowisko to potwierdzane jest również w doktrynie prawa podatkowego: "w przypadku usług szkoleniowych takich jak np. szkolenie IT niewłaściwym jest sprowadzanie istoty usługi do prawa wstępu na szkolenie. Oprócz przekazywanej na szkoleniu wiedzy teoretycznej, bardzo często szkolenia obejmują również ćwiczenia praktyczne, których celem jest opanowanie przez uczestników pożądanych umiejętności. Właśnie podnoszenie kompetencji uczestników wydaje się podstawową cechą, jaką powinna charakteryzować się usługa szkoleniowa. Tymczasem w świetle rozporządzenia Nr 282/2011, zasada szczególna, wynikająca z art. 28g VATU, ma zastosowanie do usług, których podstawową cechą jest przyznanie prawa wstępu na imprezę." (tak w: VAT Martini 2014, Legalis).

Podsumowując, w ocenie Spółki winna ona potraktować dla celów podatku VAT opisane powyżej usługi jako import usług, tj. usługi podlegające opodatkowaniu w Polsce, rozliczane na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług od miejsca świadczenia usługi zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Przy tym określając miejsce świadczenia istotnym jest czy dana usługa świadczona jest na rzecz podmiotu będącego podatnikiem czy też podmiotu niebędącego podatnikiem.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika, tj. podmiotu działającego w takim charakterze, jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, 28f ust. 1 i 1a, 28g ust. 1 i 1a, 28i, 28j ust. 1 i 2 oraz 28n ustawy nie przewidują innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast przez import usług - w myśl art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług - rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Stosownie do postanowień zawartych w ust. 2 powyższego artykułu, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W myśl art. 17 ust. 1a ustawy przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 stosuje się również, w przypadku gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i VAT UE. Praca części pracowników Spółki polega na serwisowaniu turbin wiatrowych m.in. w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, cześć z turbin zlokalizowana jest również na morzu. Praca ta wymaga specjalistycznego przeszkolenia w szczególności z zakresu elektryki, BHP oraz mechaniki.bb Pracownicy szkoleni są nie tylko w Polsce, ale również w innych krajach członkowskich Unii Europejskiej. W szczególności Spółka nabywa dla nich następujące szkolenia:

* szkolenie w formie praktycznych warsztatów, podczas którego pracownicy Spółki pracują na symulatorach turbin wiatrowych i uczą się obsługi narzędzi, które będą im służyć podczas pracy na prawdziwych turbinach. Szkolenie odbywa się na terytorium Niemiec;

* szkolenie z zakresu BHP, podczas którego odbywają się np. symulacje wpadnięcia do morza, podczas którego pracownicy muszą nauczyć się umiejętności wchodzenia na ponton ratunkowy, odcinania lin itp. Szkolenie to również odbywa się w Niemczech;

* szkolenie z zakresu elektryki, podczas którego pracownicy zdobywają wiedzę dotyczącą obchodzenia się z napięciem elektrycznym. Szkolenie odbywa się na terytorium Francji;

* szkolenia w formie tzw. e-learningów, to jest szkolenia, które odbywają się za pośrednictwem internetu. Pracownicy Spółki otrzymują wówczas kody dostępu do szkolenia i uczestniczą w nich za pośrednictwem internetu. Szkolenia prowadzą podmioty z innych krajów Unii Europejskiej.

Z tytułu nabywania przedmiotowych usług szkoleniowych Spółka otrzymuje faktury od podmiotów z innych państw członkowskich. Faktury te wystawiane są bez podatku VAT. Spółka może otrzymywać faktury bezpośrednio od podmiotów organizujących szkolenia bądź od spółki matki. W tym drugim przypadku odbywa się to w ten sposób, że fakturę wystawia podmiot prowadzący szkolenie na spółkę matkę Spółki, a spółka matka (tj. spółka posiadająca 100% udziałów w Spółce) dokonuje refakturowania kosztów szkolenia na rzecz Spółki. Zarówno usługodawcy (podmioty prowadzące szkolenie) jak i spółka matka są podmiotami nieposiadającymi siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości czy winien potraktować nabywanie usług szkoleniowych od podmiotów z innych państw członkowskich oraz spółki matki jako import usług i rozliczyć w Polsce na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy wskazać, że Wnioskodawca spełnia przesłanki wynikające z art. 28a ustawy i jest podatnikiem w rozumieniu tego przepisu. Jednocześnie dla nabywanych przez Wnioskodawcę usług nie znajdą zastosowania przepisy art. 28e, 28f ust. 1 i 1a, 28g ust. 1 i 1a, 28i, 28j ust. 1 i 2 oraz 28n ustawy.

Zatem miejsce świadczenia nabywanych przez Wnioskodawcę usług należy ustalić na podstawie zasady ogólnej, wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy, tj. na terytorium kraju, w którym usługobiorca posiada siedzibę. Zatem opisane we wniosku usługi świadczone przez podmioty z innych państw członkowskich oraz spółkę matkę na rzecz Wnioskodawcy posiadającego siedzibę w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Jednocześnie Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, zatem spełniają się warunki określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy. Ponadto spełnione są warunki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy bowiem usługodawcy tj. podmioty z innych państw członkowskich oraz spółka matka nie posiadają w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności. Tym samym, nabycie przez Wnioskodawcę usług, przedmiotowych usług od podmiotów zagranicznych nieposiadających w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, stanowi dla Wnioskodawcy import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy. Zatem Wnioskodawca zobowiązany jest, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, do opodatkowania tych usług zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego na terytorium Polski.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.