0114-KDIP1-2.4012.724.2019.2.RM - Rozpoznanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z przemieszczeniem nabytych na terytorium Niemiec towarów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2019 r. (data wpływu 12 grudnia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 20 marca 2020 r. (data wpływu 23 marca 2020 r.) oraz poprzez uiszczenie opłaty w dniu 23 marca 2020 r. na wezwanie Organu z dnia 6 marca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z przemieszczeniem nabytych na terytorium Niemiec towarów X - jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z przemieszczeniem nabytych na terytorium Niemiec towarów X.

Wniosek uzupełniony został w dniu 20 marca 2020 r. (data wpływu 23 marca 2020 r.) oraz poprzez uiszczenie opłaty w dniu 23 marca 2020 r. na wezwanie Organu z dnia 6 marca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny, uzupełniony pismem z dnia 20 marca 2020 r.:

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca, Spółka), spółka prawa polskiego z siedzibą w Polsce, jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce, zarejestrowanym także dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Wnioskodawca jest częścią grupy kapitałowej (dalej: Grupa), będącej wiodącym światowym liderem branży (...).

Na chwilę obecną, Spółka nie jest zarejestrowana do celów VAT w innych krajach UE, nie prowadzi bowiem w żadnym innym kraju działalności opodatkowanej VAT.

W związku z decyzją Grupy o utworzeniu na terytorium Polski dwóch nowych zakładów produkcyjnych, Wnioskodawca obecnie podejmuje działania ukierunkowane na budowę fabryki silników oraz fabryki (...). W związku z powyższym, Wnioskodawca nabywa szereg maszyn i innych urządzeń, które mają stanowić wyposażenie tych fabryk. Rozpoczęcie produkcji silników planowane jest z początkiem 2020 r. podczas gdy osiągnięcie pełnej zdolności produkcyjnej w tym zakresie ma nastąpić w roku 2021.

Wyposażenie fabryk.

Maszyny i inne elementy wyposażenia fabryk nabywane są przez Wnioskodawcę m.in. od różnych dostawców zagranicznych (dalej: Dostawcy UE). Dostawy realizowane są z zasady w ten sposób, że Wnioskodawca nabywa od danego Dostawcy UE element linii produkcyjnej składający się w swojej istocie z szeregu pomniejszych komponentów i urządzeń (części składowych) "wmontowanych" i połączonych w jeden rozbudowany komponent. Gotowy element linii produkcyjnej jest transportowany do Polski przez Dostawcę UE a następnie instalowany lub montowany na terenie fabryki Spółki. Tego rodzaju transakcje stanowią z perspektywy Spółki nabycie towarów z instalacją lub montażem na terenie kraju. Spółka nabywa własność instalowanych lub montowanych towarów (tj. całych elementów linii produkcyjnej lub innych urządzeń) w momencie dokonania dostawy z instalacją lub montażem.

Z uwagi na podejmowane w Grupie decyzje biznesowe, zdarzają się sytuacje, w których Spółka nabywa od Dostawców UE prawo do rozporządzania jak właściciel towarami przeznaczonymi do wykorzystania jako części składowe do linii produkcyjnych (np. specjalistyczne roboty lub okablowanie) lub do innych urządzeń jeszcze na terenie innego kraju UE. Ma to wówczas miejsce przed "wmontowaniem" danego towaru w element linii produkcyjnej lub urządzenia w innym kraju UE i przed przetransportowaniem całości w celu instalacji lub montażu w Polsce w ramach większej całości. Wnioskodawca nabywa więc własność takich towarów na terytorium innego niż Polska kraju UE.

Tego typu transakcje traktowane są przez Dostawców UE jako podlegające opodatkowaniu VAT w miejscu dokonania dostawy (tj. w innym kraju UE). Dostawcy wystawiają w takiej sytuacji na rzecz Wnioskodawcy faktury z kwotą VAT właściwą dla kraju nabycia towaru.

Przykładowo, Spółka nabywa na terytorium Niemiec element wyposażenia modułu linii produkcyjnej, który to element następnie "wmontowany" jest na terenie Niemiec w większy moduł. Dopiero na dalszym etapie trafi on do Polski i zainstalowany zostanie w fabryce Wnioskodawcy jako element linii produkcyjnej. Wówczas Spółka otrzymuje od Dostawcy UE fakturę brutto z kwotą niemieckiego podatku VAT uwzględnionego w cenie danego elementu.

Nabyte w opisywany sposób w innych krajach UE towary, są dostarczane do zakładów produkcyjnych i usługowych kontrahentów w innych niż Polska krajach Unii Europejskiej (z którymi Wnioskodawca ma zawarte umowy na dostawę i montaż linii produkcyjnych), względnie do podwykonawców działających na ich rzecz, przez dostawcę danego towaru lub na jego zlecenie przez inny podmiot. Następnie, w swoim zakładzie na terytorium innego niż Polska kraju UE, producenci dokonują "wmontowania" towarów jako element wytwarzanej linii produkcyjnej, bądź wykonują innego rodzaju usługi na danym towarze (następuje więc przejściowe zatrzymanie towarów własnych Wnioskodawcy na terytorium innego niż Polska kraju UE). "Wmontowanie", a czasem także pierwsze próbne uruchomienie ma co do zasady miejsce w kraju UE nabycia towaru, choć zdarzają się sytuacje, w których dochodzi do niego w kraju innym niż Polska i kraj nabycia.

Po dokonanym "wmontowaniu" lub wykonaniu innych czynności gotowe moduły, w których skład wchodzą nabyte już przez Spółkę towary, są transportowane do Polski, do fabryki Wnioskodawcy i tam instalowane lub montowane jako komponent (część składowa) większej całości (tj. linii produkcyjnej lub jej części), względnie innego urządzenia stanowiącego wyposażenie fabryki.

Dostawcy kompleksowych elementów wyposażenia linii produkcyjnych lub też innych urządzeń dokonują na rzecz Wnioskodawcy dostawy z montażem lub instalacją i wystawiają na rzecz Wnioskodawcy z tego tytułu faktury za kompleksowe świadczenie, tj. dostawę z montażem w Polsce linii produkcyjnej (innych urządzeń). Kalkulacja kwoty wynagrodzenia należnego dostawcy z tytułu dokonanej dostawy z instalacją lub montażem nie obejmuje jednak wartości elementów nabytych przez Wnioskodawcę na terenie innych krajów UE (np. Niemiec) i dostarczonych producentowi w celu ich "wmontowania" jako elementów wytwarzanej linii produkcyjnej.

W niektórych przypadkach, dostawcy poszczególnych komponentów do produkcji linii (dostarczonych uprzednio do producentów linii) dokonują także niezależnie odbioru tych elementów (sposobu ich montażu na linii, uruchomienia - ogólnej funkcjonalności) w fabryce Spółki, po dostawie i montażu linii. Stanowi to wówczas odrębną usługę, niezależną od dostawy z instalacją lub montażem całej linii.

Inne towary.

Niezależnie od powyższego, Spółka nabywa w innych krajach UE także inne towary nieprzeznaczone do "wmontowania" jako element większej całości (linii produkcyjnej, urządzenia), instalowanej następnie lub montowanej w fabryce w kraju. W szczególności dotyczy to następujących typów towarów:

Dostawy ww. towarów podlegają opodatkowaniu VAT w miejscu dokonania dostawy (inny kraj UE).

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania jakiego konkretnie towaru dotyczy transakcja będąca przedmiotem zapytania, tj. w związku z przemieszczeniem jakiego towaru Wnioskodawca powziął wątpliwości dot. rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca wskazał, że transakcje będące przedmiotem zapytania, dotyczą:

Odnosząc się do pytania Organu dotyczącego wskazania jak konkretnie przebiega transakcja nabycia danego towaru, w tym: a. w jakim celu Wnioskodawca nabędzie dany towar będący przedmiotem zapytania - Wnioskodawca wskazał, że towary X stanowią element wyposażenia produkowanych przez Kontrahenta A linii produkcyjnych przeznaczonych do produkcji silników. Nabywane są one od niemieckiego dostawcy (dalej: Kontrahent B) wyłącznie w celu ich dostawy do producenta linii produkcyjnych (Kontrahent A) lub jego podwykonawcy odpowiedzialnego za wytworzenie elementu/modułu linii produkcyjnych, których element stanowi.

Roboty stanowią element wyposażenia produkowanych przez producentów linii (dalej: Producenci linii) do produkcji (...). Zostały już one lub zostaną nabyte od niemieckiego Kontrahenta C wyłącznie w celu ich dostawy do Producentów linii lub ich podwykonawców odpowiedzialnych za wytworzenie elementu/modułu linii, których element stanowi.

Spółka nabyła Odzież ochronną w celu wyposażenia w nią zatrudnionych przez nią pracowników. Z uwagi na fakt, że część z pracowników odbywała szkolenie na terenie Niemiec, w jednej z siostrzanych spółek Wnioskodawcy (na podstawie odrębnej umowy zawartej w tym zakresie) dostawa Odzieży ochronnej odbyła się na terenie Niemiec; b. w jaki konkretnie sposób będzie odbywała się transakcja zakupu danego towaru, będącego przedmiotem zapytania - Wnioskodawca wskazał, że z uwagi na korzystne warunki cenowe Spółka zdecydowała się na nabycie niektórych elementów wyposażenia linii produkcyjnych bezpośrednio od ich producentów. Między innymi elementy stanowiące przedmiot niniejszych transakcji (towary X) zostały, na podstawie złożonej oferty i zamówienia, nabyte bezpośrednio od ich producenta niemieckiego (Kontrahenta B) i przez tego producenta, zgodnie z umową, dostarczone do producenta linii produkcyjnych (Kontrahenta A) lub jego podwykonawcy odpowiedzialnego za wytworzenie elementu/modułu linii produkcyjnych.

Z uwagi na korzystne warunki cenowe Spółka zdecydowała się na nabycie niektórych elementów wyposażenia linii produkcyjnych, w tym przedmiotowych robotów i elementów sterowania, bezpośrednio od ich producenta. Między innymi elementy stanowiące przedmiot niniejszych transakcji (Roboty, układ sterowania) zostały, na podstawie złożonej oferty i zamówienia, nabyte bezpośrednio od ich producenta niemieckiego (Kontrahenta C) i przez tego producenta, zgodnie z umową, dostarczone do Producentów linii lub ich podwykonawców odpowiedzialnych za wytworzenie elementu/modułu linii produkcyjnych.

W odpowiedzi na złożoną ofertę, Spółka dokonała zamówienia na nabycie od kontrahenta niemieckiego (Kontrahent D) Odzieży ochronnej. Kontrahent D zobowiązany był na mocy zawartej umowy do dostarczenia towaru w miejsce wskazane w umowie, tj. w odniesieniu do części Odzieży przeznaczonej dla szkolonych aktualnie na terenie Niemiec pracowników - do miejsca odbywania się szkolenia na terenie Niemiec; c. w jaki konkretnie sposób będzie przebiegał transport danego towaru, będącego przedmiotem zapytania w tym szczegółowo i precyzyjne opisać okoliczności związane z transportem towarów i warunki na jakich będzie się odbywać transport towarów (m.in. gdzie/na terytorium jakiego państwa będzie znajdował się towar w momencie jego zakupu przez Wnioskodawcę, między jakimi krajami będzie transportowany, w jaki sposób będzie organizowany transport towarów/jak będzie przebiegał transport towaru itp. - zanim ostatecznie transport towaru zakończy się na terytorium Polski - Wnioskodawca wskazał, że Kontrahent B odpowiada, na podstawie zawartej umowy, za dostawę towaru X z własnej siedziby na terenie Niemiec do wskazanego w umowie miejsca, tj. do siedziby producenta linii produkcyjnych (Kontrahent A) lub jego podwykonawcy (na warunkach DAP) na terenie Niemiec. Towary te służą wyprodukowaniu przez Kontrahenta A (względnie jego podwykonawcę) całej linii produkcyjnej (jej elementu). Następnie, kompletna, składająca się ze wszystkich zamontowanych i zintegrowanych ze sobą elementów/urządzeń linia produkcyjna jest transportowana przez jej Kontrahenta A do Polski, gdzie jest przez niego montowana. Własność linii produkcyjnej przechodzi na Spółkę po odpowiednim, uzgodnionym procesie odbioru montażu.

Kontrahent C odpowiada, na podstawie zawartej umowy za dostawę Robotów z własnej siedziby na terenie Niemiec do wskazanego w umowie miejsca, tj. do siedziby Producentów linii lub ich podwykonawców (na warunkach DAP) na terenie Niemiec. Towary te służą wyprodukowaniu przez tych producentów (ich podwykonawców) kompletnych linii produkcyjnych (ich elementów). Następnie, kompletne, składające się ze wszystkich zamontowanych i zintegrowanych ze sobą elementów/urządzeń linie produkcyjne są transportowane przez ich Producentów linii do Polski, gdzie są przez nich montowane. Własność linii produkcyjnych przechodzi na Spółkę po odpowiednim, uzgodnionym procesie odbioru ich montażu.

Na mocy zwartej umowy, Kontrahent D zobowiązany był do dostarczenia Odzieży ochronnej w miejsce wskazane w umowie, tj. w odniesieniu do części odzieży przeznaczonej dla szkolonych w danym czasie na terenie Niemiec pracowników Wnioskodawcy - do miejsca odbywania się szkolenia na terenie Niemiec. Po zakończonym szkoleniu pracownicy Spółki wrócili do Polski przywożąc ze sobą udostępnioną im przez Wnioskodawcę Odzież ochronną; d. w jaki konkretnie sposób będzie wykorzystywany towar, będący przedmiotem zapytania od momentu jego nabycia na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska do momentu jego przewiezienia na terytorium Polski - Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowe towary (tj. towar X) nie będą przez Spółkę wykorzystywane w żaden sposób od momentu ich nabycia na terenie Niemiec do momentu przywiezienia, jako elementu całej zintegrowanej linii produkcyjnej na terytorium Polski. Towar X jest dostarczany przez Kontrahenta B bezpośrednio do Kontrahenta A lub jego podwykonawcy, a jego wykorzystywanie przez Spółkę rozpoczyna się z momentem dostawy całej linii produkcyjnej do Polski oraz wraz z rozpoczęciem użytkowania przedmiotowej linii.

Przedmiotowe towary (tj. Roboty) nie będą przez Spółkę wykorzystywane w żaden sposób od momentu ich nabycia na terenie Niemiec do momentu przywiezienia, jako elementu kompletnych zintegrowanych linii produkcyjnych na terytorium Polski. Zostaną one przez ich Kontrahenta C dostarczone bezpośrednio do Producentów linii lub ich podwykonawców, a ich wykorzystywanie przez Spółkę rozpocznie się po dostawie całych linii produkcyjnych do Polski wraz z rozpoczęciem ich użytkowania.

Towar będący przedmiotem zapytania pełnił funkcję odzieży ochronnej (służbowej) pracowników Wnioskodawcy, w ramach odbywającego się aktualnie na terenie Niemiec szkolenia; e. w jaki sposób/do jakich celów/czynności, przez kogo, na jakich zasadach nabyty przez Wnioskodawcę dany towar będący przedmiotem zapytania będzie wykorzystywany/użytkowany na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska w przypadku (gdy dany towar będzie użytkowany na terytorium różnych państw należy opisać wykorzystywanie w każdym z danych państw) - Wnioskodawca wskazał, że nabyty przez Spółkę na terytorium Niemiec towar X zostanie na tym terytorium wmontowywany przez Kontrahenta A lub jego podwykonawcę w produkowaną linię produkcyjną (lub jej element, za którego produkcję odpowiada podwykonawca) i zintegrowany przez producenta linii ze wszystkimi jej elementami.

Nabyte przez Spółkę na terytorium Niemiec Roboty zostaną na tym terytorium wmontowane przez Producentów linii lub ich podwykonawców w produkowane linie produkcyjne (lub ich elementy, za których produkcję odpowiada podwykonawca) i zintegrowany przez producentów linii ze wszystkimi ich elementami.

Towar będący przedmiotem zapytania pełnił funkcję odzieży ochronnej pracowników Wnioskodawcy, którzy przebywali na terenie Niemiec w związku z odbywaniem szkolenia; f. w jaki sposób/do jakich celów/czynności, przez kogo, na jakich zasadach nabyty przez Wnioskodawcę dany towar będący przedmiotem zapytania będzie wykorzystywany/użytkowany na terytorium Polski po jego przywiezieniu na terytorium Polski - Wnioskodawca wskazał, że towary te (towar X) nie posiadają odrębnie właściwości użytkowych. Dopiero zintegrowane z innymi elementami/urządzeniami spełniają swoją właściwą funkcję. Ich użytkowanie na terenie Polski rozpoczyna się po zamontowaniu linii produkcyjnej w siedzibie Spółki i jej odbiorze. Towary te będą wykorzystywane przez Spółkę, wraz z całą linią produkcyjną, do produkcji silników.

Przedmiotowe towary (Roboty) nie posiadają odrębnie właściwości użytkowych. Dopiero zintegrowane z innymi elementami/urządzeniami spełniają swoją właściwą funkcję. Ich użytkowanie na terenie Polski rozpocznie się po zamontowaniu linii produkcyjnych w siedzibie Spółki i ich odbiorze. Roboty te będą wówczas wykorzystywane przez Spółkę, w ramach linii produkcyjnych, do produkcji (...).

Towar będący przedmiotem zapytania, pełnił funkcję odzieży ochronnej pracowników Wnioskodawcy, którzy przebywali na terenie Niemiec w związku z wypełnianiem przez nich obowiązków służbowych; g. jaki okres czasu (w przybliżeniu ile dni, tygodni, ewentualnie miesięcy) mija od nabycia przez Wnioskodawcę danego towaru będącego przedmiotem zapytania od dostawcy z innego państwa członkowskiego UE do momentu jego przywiezienia na terytorium kraju - Wnioskodawca wskazał, że z uwagi na specyfikę towaru (towar X) i cel, w jakim został/zostanie nabyty Spółka nie jest w stanie precyzyjnie wskazać okresu, jaki upływa od jego nabycia do jego przywiezienia, jako elementu składowego linii, do Polski. Proces produkcji linii produkcyjnych jest bardzo skomplikowany i czasochłonny. Zasadniczo zakupy poszczególnych elementów linii dokonywane są na jego wstępie. Założyć można, że może on wynieść od kilku miesięcy do nawet 1-1,5 roku.

Z uwagi na specyfikę towarów (tj. Roboty) i cel, w jakim zostały/zostaną nabyte, Spółka nie jest w stanie precyzyjnie wskazać okresu, jaki upływa od ich nabycia do przywiezienia, jako elementu składowego linii, do Polski. Proces produkcji linii produkcyjnych jest bardzo skomplikowany i czasochłonny. Zakupy poszczególnych elementów linii dokonywane są z reguły na jego wstępie. Założyć można, że może on wynieść od kilku miesięcy do nawet 1-1,5 roku.

W odniesieniu do Odzieży ochronnej, termin ten uzależniony jest od czasu trwania szkolenia. W ocenie Spółki czas jaki mija od nabycia Odzieży ochronnej do momentu jej przywozu do Polski to nie więcej niż 6 miesięcy; h. na terytorium jakiego państwa członkowskiego UE dany towar - po jego nabyciu od dostawcy unijnego zostaje użyty po raz pierwszy - Wnioskodawca wskazał, że na terytorium Niemiec przedmiotowy towar (towar X) jest odpowiednio wmontowywany w produkowaną przez Kontrahenta A linię produkcyjną (lub jej element, jeżeli za jego wytworzenie odpowiedzialny jest podwykonawca). Całość jest montowana i integrowana przez producenta linii, transportowana do Polski i montowana w siedzibie Spółki. Jego użytkowanie na terenie Polski rozpocznie się po zamontowaniu linii produkcyjnej w siedzibie Spółki i jej odbiorze. Przedmiotowy towar będzie przez Spółkę, jako element linii produkcyjnej, wykorzystywany do produkcji silników.

Na terytorium Niemiec przedmiotowe towary (Roboty) są wmontowywane w produkowane przez Producentów linii - linie produkcyjne (lub ich elementy, jeżeli za ich wytworzenie odpowiedzialny jest podwykonawca). Całość jest montowana i integrowana przez Producentów linii, transportowana do Polski i montowana w siedzibie Spółki. Ich właściwe użytkowanie na terenie Polski rozpocznie się dopiero po zamontowaniu linii produkcyjnych w siedzibie Spółki i ich odbiorze. Przedmiotowe towary będą przez Spółkę, jako element linii produkcyjnych, wykorzystywane do produkcji (...).

Po raz pierwszy, po nabyciu Odzieży ochronnej, zostaje ona użyta na terenie Niemiec; i. czy od momentu nabycia towaru będącego przedmiotem zapytania na terytorium innego państwa członkowskiego UE do momentu jego przewiezienia na terytorium Polski w jakikolwiek sposób zmienią się właściwości tego towaru (tożsamość, wygląd) - jeśli tak, należy precyzyjnie opisać na czym te zmiany polegają i w jaki sposób (w jakim zakresie) zmieniają, modyfikują towar - Wnioskodawca wskazał, że w opinii Spółki, od momentu nabycia towaru X na terytorium Niemiec do momentu ich przewiezienia na terytorium Polski, nie zmieniają się jego właściwość, wygląd. Zarówno wygląd jak i funkcja towaru X się nie zmienia, jedynie zostają one wmontowane w całą zintegrowaną linię produkcyjną i wraz z nią przywożone są do kraju.

Zdaniem Spółki, od momentu nabycia towarów na terytorium Niemiec do momentu ich przewiezienia na terytorium Polski nie zmienia się ich właściwość, wygląd. Zarówno wygląd jak i funkcja Robotów czy układu sterującego się nie zmienia, jedynie zostają one wmontowane w kompletne zintegrowane linii produkcyjne i wraz z nimi przywożone są do kraju.

Od momentu nabycia Odzieży ochronnej na terytorium innego państwa członkowskiego UE (tj. Niemiec) do momentu jej przewiezienia na terytorium Polski, nie zmieniły się właściwości odzieży i cel jej wykorzystania; j. czy od momentu nabycia towaru będącego przedmiotem zapytania na terytorium innego państwa członkowskiego UE do momentu jego przewiezienia na terytorium Polski towar ten będzie poddawany jakimkolwiek czynnościom mającym na celu modyfikację, ulepszanie, zmienianie towaru - jeśli tak, należy opisać na czym konkretnie te czynności polegają i w jaki sposób (w jakim zakresie) zmieniają, modyfikują towar - Wnioskodawca wskazał, że w opinii Spółki, od momentu nabycia towarów X na terytorium Niemiec do momentu ich przewiezienia na terytorium Polski, przedmiotowy towar nie zostanie poddany żadnym modyfikacjom, ulepszeniom ani zmianom. Przedmiotowe towary X, zgodnie z ich przeznaczeniem i funkcją, zamontowane zostaną, jako element linii produkcyjnej, która następnie dostarczana jest do Polski i montowana w siedzibie Spółki, w ramach dostawy z montażem. Ich wartość nie jest doliczana do wartości dostawy z montażem.

Zdaniem Spółki, od momentu nabycia towarów na terytorium Niemiec do momentu ich przewiezienia na terytorium Polski przedmiotowe towary zostaną zamontowane, zgodnie z ich funkcją, jako elementy linii produkcyjnych, która dostarczana jest do Polski i montowana w siedzibie Spółki w ramach dostawy z montażem. Ich wartość nie jest doliczana do wartości dostawy z montażem.

Od momentu nabycia Odzieży ochronnej na terytorium Niemiec do momentu jego przewiezienia na terytorium Polski towar ten nie będzie poddawany jakimkolwiek czynnościom mającym na celu modyfikację, ulepszanie, zmienianie towaru.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dokonywane przez Spółkę przemieszczenie towarów nabytych na terytorium innego niż Polska kraju UE kreuje obowiązek rozpoznania przez Wnioskodawcę wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonywane przez Spółkę przemieszczenie towarów, których właścicielem Wnioskodawca stał się jeszcze na terytorium innego niż Polska kraju UE, nie powoduje obowiązku rozpoznania przez Wnioskodawcę wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w świetle art. 11 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2018.2174; dalej: "ustawa o VAT"), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej: "WNT"), o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie zaś z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Artykuł 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT stanowi zaś, że przemieszczenia towarów nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy towary są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, dla których miejscem dostawy zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT jest terytorium kraju, jeżeli towary te są przemieszczane przez tego podatnika dokonującego ich dostawy lub na jego rzecz.

Zatem zgodnie z omawianymi przepisami, wewnątrzwspólnotowe przemieszczenie towarów (tzw. "nietransakcyjne WNT") uznane jest za opodatkowane VAT, pod warunkiem, że ma miejsce faktyczne przemieszczenie towarów z terytorium innego państwa członkowskiego UE na terytorium kraju, oraz spełnione są łącznie następujące warunki:

W opisywanym stanie faktycznym, zasadniczy warunek niezbędny do zaistnienia WNT jest spełniony, tzn. dochodzi do przemieszczenia towarów z innego kraju UE (w stosunku, do których Wnioskodawca nabył prawo do rozporządzania jak właściciel) do Polski. Aby jednak doszło do opodatkowanego VAT WNT, niezbędne jest jednak łączne spełnienie dodatkowych warunków wskazanych powyżej. Jednocześnie, niespełnienie chociażby jednego z ww. warunków skutkuje brakiem opodatkowania VAT przemieszczenia towarów własnych.

Przemieszczenie przez podatnika podatku od wartości dodanej.

I tak, aby dane przemieszczenie uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, przede wszystkim musi ono być dokonane przez podatnika podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 2 pkt 11 ustawy o VAT, podatkiem od wartości dodanej jest podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego ustawą o VAT (a więc w istocie polskim podatkiem VAT).

W kontekście definicji podatku od wartości dodanej wypowiedział się również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 stycznia 2018 r., sygn. II FSK 3371/15, w którym przyjął, że: "(...) gdy mowa jest o "podatku od wartości dodanej", odnieść go należy do podatku nakładanego na terytorium państwa członkowskiego (...)" oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 11 września 2012 r., sygn. I SA/Kr 797/12, gdzie podkreślono, że: "Podatek od wartości dodanej to podatek, który jest nakładany w którymkolwiek państwie członkowskim poza Polską".

Innymi słowy, o przemieszczeniu wyrobów własnych z innego kraju UE do Polski, które podlegać może opodatkowaniu w świetle art. 11 ust. 1 ustawy o VAT można mówić jedynie w przypadku, w którym dokonywane jest przez "podatnika podatku od wartości dodanej", a więc przez podmiot:

* inny niż polski podatnik VAT,

* względnie podatnik VAT zarejestrowany do celów VAT w innym kraju UE, dokonujący przemieszczenia w związku z działalnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej w tym innym kraju.

Za takim rozumieniem przemawia także konstrukcja przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o VAT, ustanawiającego wyłączenie przemieszczenia towarów z definicji WNT podlegającego opodatkowaniu. Przepis ten jednoznacznie odnosi się do "przemieszczenia towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz". Skoro tak, wyłącznie przemieszczenie przez tak określony podmiot (podatnika podatku od wartości dodanej) może stanowić czynność opodatkowaną VAT.

Takie rozumienie przepisu potwierdza także orzecznictwo. Przykładowo, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 14 czerwca 2017 r., sygn. I SA/Wr 201/17 uznał, że: "(...) zastosowanie wskazanej regulacji warunkowane jest następującymi przesłankami: (1) towary są przemieszczane przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz (...)". Podobnie także literatura przedmiotu, przykładowo " (...) Przemieszczenie, o którym mowa, ma być dokonywane przez podatnika podatku od wartości dodanej, a zatem przez podatnika, który prowadzi działalność w innym państwie członkowskim (z którego rozpoczyna się transport lub wysyłka)" - tak Bartosiewicz A., VAT. Komentarz, wyd. XII, LEX 2019.

Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej w żadnym kraju UE (w tym także w szczególności w krajach, z których przemieszczane są na terytorium Polski towary będące przedmiotem niniejszego wniosku). Wnioskodawca nie prowadzi bowiem w tych krajach działalności opodatkowanej podatkiem od wartości dodanej, nie jest także w tych krajach zarejestrowany do celów tego podatku.

W konsekwencji, nie są spełnione dwie pierwsze przesłanki wskazane wyżej, tzn.:

* przemieszczenie nie jest dokonywane przez "podatnika podatku od wartości dodanej" lub na jego rzecz oraz,

* przemieszczane towary nie należą do podatnika podatku od wartości dodanej.

Niezależnie od powyższego, w odniesieniu do elementów linii produkcyjnych i innych elementów wyposażenia fabryk, Wnioskodawca wskazuje także na cel ustanowienia przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o VAT. Regulacja ta ma na celu eliminację zakłóceń konkurencji. Mogłoby do nich dojść w przypadku, gdyby np. podatnik niemający prawa do odliczenia podatku w ogóle albo mający prawo do odliczeń częściowych kupował towary w państwie o niższej stawce podatku, które następnie przewoziłby do państwa, w którym obowiązuje wyższa stawka podatku, i tam wykorzystywał w działalności opodatkowanej (Bartosiewicz A., VAT. Komentarz, wyd. XII, LEX 2019).

Tego rodzaju sytuacja w opisywanym stanie faktycznym nie ma miejsca. Wnioskodawca nabywa co prawda prawo do rozporządzania towarami jak właściciel na terytorium innego kraju UE. Wynika to jednak z uwarunkowań logistycznych i biznesowych. Nabycie towarów przez Wnioskodawcę na terenie innego kraju UE podlega zaś tam opodatkowaniu (Wnioskodawca uiszcza kwotę podatku VAT w cenie nabywanych towarów) zgodnie z zasadą terytorialności VAT w przypadku dostawy towarów, która nie jest powiązana ściśle z wysyłką lub transportem towaru do innego kraju UE (zgodnie z art. 31 Dyrektywy 2006/112/WE RADY z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej Dz.U.UE.L2006.347.1, na podstawie którego w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych za miejsce dostawy towarów uznaje się miejsce, w którym towary te znajdują się w momencie dostawy). Sam towar trafia następnie do Polski jako element większej całości (tj. linii produkcyjnej), w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu w kraju konsumpcji, tj. w Polsce (tj. dostawy z instalacją lub montażem). Nie ma więc mowy o unikaniu opodatkowania tego rodzaju transakcji traktowanej jako całość.

W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w opisywanym stanie faktycznym nie będzie zobowiązany do wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w oparciu o art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, zważywszy zarówno na literalne brzmienie art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, jak i cel ustanowienia przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o VAT.

Świadczenie kompleksowe.

Abstrahując od przedstawionej wyżej argumentacji, zdaniem Wnioskodawcy dokonywane przemieszczenie towarów nie podlega opodatkowaniu VAT także ze względu na gospodarczy cel transakcji. Zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania VAT powinno być uznawane za odrębne i niezależne. Zasada ta nie znajduje jednak zastosowania w przypadku tzw. świadczeń kompleksowych (złożonych), tj. świadczeń, na które składa się kilka odrębnych czynności.

Koncepcja świadczeń kompleksowych (złożonych) została wykształcona w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE"). Przykładowo, w sprawie Aktiebolaget (C-111/05) TSUE wskazał, że uznanie transakcji złożonej za świadczenie kompleksowe jest możliwe, jeżeli jedno świadczenie - świadczenie główne - stanowi cel kontrahenta, a inne świadczenia - świadczenia pomocnicze - stanowią dla kontrahenta tylko środek służący do skorzystania ze świadczenia głównego. W sprawie Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien (C-41/04) TSUE uznał zaś, że jeżeli dwa lub więcej świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej. Podobnie orzekł TSUE w wyroku w sprawie Card Protection Plan Ltd (CPP) v Commissioners of Customs & Excise (C-349/96), stwierdzając, że pojedyncze (kompleksowe) świadczenie ma miejsce wtedy, gdy jedną lub więcej czynności składowych uznaje się za usługę zasadniczą, a inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.

Kompleksowość świadczeń była również przedmiotem wielu interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo:

* w interpretacji indywidualnej z dnia 18 stycznia 2019 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4012.565.2018.2.AS, organ uznał, że: "Do rozstrzygnięcia, czy w konkretnej sprawie mamy do czynienia z jednym, bądź wieloma świadczeniami, istotne jest dokonanie tej analizy z punktu widzenia klienta, odbiorcy tych czynności. Wymaga to wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących. Element dominujący określa się z punktu widzenia przeciętnego konsumenta oraz z uwzględnieniem, w ramach całościowej oceny, wagi jakościowej, a nie tylko ilościowej, elementów świadczenia usług w stosunku do elementów dostawy towarów."

* w interpretacji indywidualnej z dnia 12 marca 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.25.2019.1.RD, wskazano, że: "(...) świadczenie złożone (kompleksowe) będzie mieć miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy będzie miała charakter świadczenia podstawowego i świadczenia pomocniczego (lub świadczeń pomocniczych), a zatem takich, które umożliwiają skorzystanie (względnie lepsze skorzystanie) ze świadczenia podstawowego lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego."

* w interpretacji indywidualnej z dnia 31 stycznia 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.741.2018.2.RM, przyjęto, że: "Świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze - tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy - wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia."

Jak zostało to wskazane w stanie faktycznym, Spółka nabywa od Dostawców UE prawo do rozporządzania jak właściciel towarami przeznaczonymi do wykorzystania jako części składowe do linii produkcyjnych (np. specjalistyczne roboty lub okablowanie) lub do innych urządzeń, na terenie innego kraju UE. Nabyte towary następnie zostaną "wmontowane" w większy moduł, a dopiero na dalszym etapie trafią do Polski i zostaną zainstalowane w fabryce Wnioskodawcy, jako element linii produkcyjnej.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy zarówno dostawa gotowych modułów, jak i innych towarów umożliwiających skompletowanie linii produkcyjnych fabryki i kolejno wykonanie różnego rodzaju usług instalacji i montażu, w efekcie końcowym doprowadzi do możliwości prawidłowego funkcjonowania oraz korzystania z linii produkcyjnej lub innego urządzenia będącego wyposażeniem fabryki. Innymi słowy, gospodarczym celem Wnioskodawcy jest nabycie linii produkcyjnej wraz z jej instalacją lub zamontowaniem na terenie zakładu produkcyjnego.

Nie ma więc uzasadnienia dzielenie transakcji z punktu widzenia polskich przepisów ustawy o VAT. Jest to bowiem jednolita transakcja dostawy z instalacją i montażem. To, że niektóre części składowe linii produkcyjnej podlegają opodatkowaniu VAT na terenie innego kraju UE, wynika z zasady terytorialności VAT, zgodnie z którą dostawa towarów, które w związku z taką dostawą nie są przemieszczane ani transportowane, podlega opodatkowaniu w miejscu dostawy. Nie zmienia to faktu, że późniejsze opodatkowanie przemieszczenia towarów z innego kraju UE do Polski byłoby nieuzasadnionym dzieleniem kompleksowej dostawy z punktu widzenia przepisów ustawy o VAT obowiązujących na terenie kraju. Co więcej, prowadziłoby do podwójnego opodatkowania danej dostawy (najpierw jako dostawy lokalnej na terenie innego kraju UE, następnie jako przemieszczenia towarów na terytorium kraju). Szerzej na ten temat, Wnioskodawca wskazuje poniżej.

Zwolnienie z VAT transakcji przed przemieszczeniem towarów a podwójne opodatkowanie.

W ramach uzupełnienia ww. wywodów, Wnioskodawca pragnie wskazać również na treść przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień z dnia 20 grudnia 2013 r. (Dz. U. 2018.701, dalej: "Rozporządzenie").

Zgodnie z paragrafem 4 ust. 1, zwalnia się od podatku import towarów w przypadku, gdy miejscem przeznaczenia tych towarów jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju i wywóz z terytorium kraju tych towarów nastąpi w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (przy spełnieniu odpowiednich warunków).

Z przepisów Rozporządzenia wynika możliwość zwolnienia od obowiązku raportowania transakcji importu, w sytuacji ich późniejszego wywozu na terytorium państwa członkowskiego, innego niż kraj zaimportowania. W tej sytuacji wskazać można na dwie czynności skutkujące (potencjalnie) konsekwencjami VAT:

Opodatkowanie VAT przemieszczenia wewnątrzwspólnotowego jest więc w tym przypadku uzasadnione o tyle, że efektywnie zwolnione z VAT jest dokonywane wcześniej nabycie towaru (w drodze importu).

W opisywanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym mamy zaś do czynienia z sytuacją odwrotną, tj. dokonane na terytorium innego kraju UE nabycie towaru podlega tamże efektywnie opodatkowaniu VAT (Dostawca UE wystawia fakturę z lokalnym podatkiem VAT, Wnioskodawca uiszcza kwotę lokalnego VAT w cenie towaru). Następujące później opodatkowanie przemieszczenia towaru własnego skutkowałoby zatem nieuzasadnionym podwójnym opodatkowaniem danej transakcji (co ex lege wyłączone jest w przypadku przemieszczenia towarów nabytych na terenie innego kraju UE w drodze importu). W związku z powyższym, systemowo zasadne jest uznanie, że również z tego względu, przemieszczenie takie nie stanowi czynności opodatkowanej w świetle art. 11 ust. 1 ustawy o VAT (w przypadku przemieszczenia towarów importowanych korzysta ze zwolnienia z VAT, zaś towarów nabytych na terenie innego kraju UE w ogóle nie podlega opodatkowaniu).

Podsumowując, opisane w stanie faktycznym nabycie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego UE, a następnie ich przemieszczenie na terytorium kraju nie spełnia wszystkich przesłanek do uznania ich za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o VAT (nie jest dokonywane przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz i nie dotyczy towarów należących do tego podatnika).

Dodatkowo, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że transakcja nabycia towarów, jest ściśle powiązana z późniejszą dostawą gotowych modułów wraz z ich instalacją w fabryce w (...), w związku z czym nie powinna być sztucznie dzielona ponad zasady wynikające z terytorialności VAT dla dostawy towarów nietransportowanych i niewysyłanych w związku z dostawą.

Odmienne podejście byłoby równoznaczne z podwójnym opodatkowaniem VAT transakcji, co jest niezgodne z pryncypiami systemu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast ilekroć jest mowa o terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4 ustawy).

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Zatem za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznawane jest przemieszczenie towarów własnych podatnika z terytorium kraju członkowskiego na terytorium Polski. W myśl powołanej regulacji, przemieszczenie towarów traktowane jest jako wewnątrzwspólnotowe nabycie wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą służyć czynnościom wykonywanym przez niego, jako podatnika, na terytorium kraju.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce, zarejestrowanym także dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółka nie jest zarejestrowana do celów VAT w innych krajach UE.

W związku z decyzją Grupy, do której należy Wnioskodawca, o utworzeniu w Polsce nowych zakładów produkcyjnych, Wnioskodawca podejmuje działania związane z budową fabryki silników oraz fabryki (...). Wnioskodawca m.in. nabywa od danego Dostawcy UE element linii produkcyjnej składający się z mniejszych części składowych "wmontowanych" i połączonych w jeden rozbudowany komponent. Gotowy element linii produkcyjnej jest transportowany do Polski przez Dostawcę UE i instalowany/montowany na terenie fabryki. Przy tym własność instalowanych lub montowanych towarów (tj. całych elementów linii produkcyjnej lub innych urządzeń) Spółka nabywa w momencie dokonania dostawy z instalacją lub montażem. Dostawcy dokonują na rzecz Wnioskodawcy dostawy z montażem lub instalacją i wystawiają faktury za kompleksowe świadczenie, tj. dostawę z montażem w Polsce linii produkcyjnej (innych urządzeń). Z uwagi na podejmowane w Grupie decyzje biznesowe, zdarzają się sytuacje, w których Spółka nabywa od Dostawców UE prawo do rozporządzania jak właściciel towarami przeznaczonymi do wykorzystania jako części składowe do linii produkcyjnych (np. specjalistyczne roboty lub okablowanie) lub do innych urządzeń jeszcze na terenie innego kraju UE. Ma to wówczas miejsce przed "wmontowaniem" danego towaru w element linii produkcyjnej lub urządzenia w innym kraju UE i przed przetransportowaniem całości w celu instalacji lub montażu w Polsce w ramach większej całości. Tego typu transakcje traktowane są przez Dostawców UE jako podlegające opodatkowaniu VAT w miejscu dokonania dostawy (tj. w innym kraju UE).

Wnioskodawca nabył m.in. towary X od niemieckiego dostawcy (Kontrahent B) w celu ich dostawy do producenta linii produkcyjnych (Kontrahent A) lub jego podwykonawcy odpowiedzialnego za wytworzenie elementu/modułu linii produkcyjnych, których element stanowi. Towary X zostały dostarczone przez Kontrahenta B z siedziby na terenie Niemiec bezpośrednio do Kontrahenta A lub jego podwykonawcy odpowiedzialnego za wytworzenie elementu/modułu linii produkcyjnych na terenie Niemiec. Towary X służą wyprodukowaniu przez Kontrahenta A (względnie jego podwykonawcę) całej linii produkcyjnej (jej elementu). Towar X zostanie na terytorium Niemiec wmontowywany przez Kontrahenta A lub jego podwykonawcę w produkowaną linię produkcyjną (lub jej element, za którego produkcję odpowiada podwykonawca) i zintegrowany przez producenta linii ze wszystkimi jej elementami. Przedmiotowe towary X, zgodnie z ich przeznaczeniem i funkcją, zamontowane zostaną, jako element linii produkcyjnej, która następnie jest transportowana przez Kontrahenta A do Polski i montowana w siedzibie Spółki, w ramach dostawy z montażem. Towary X nie posiadają odrębnie właściwości użytkowych. Dopiero zintegrowane z innymi elementami/urządzeniami spełniają swoją właściwą funkcję. Ich użytkowanie na terenie Polski rozpoczyna się po zamontowaniu linii produkcyjnej w siedzibie Spółki i jej odbiorze. Towary te będą wykorzystywane przez Spółkę, wraz z całą linią produkcyjną, do produkcji silników. Od momentu nabycia towaru (Towar X) do jego przywiezienia do Polski, jako elementu składowego linii produkcyjnej może minąć okres od kilku miesięcy do 1-1,5 roku. Od chwili nabycia towarów X na terytorium Niemiec do ich przewiezienia na terytorium Polski towar nie będzie poddany żadnym modyfikacjom, ulepszeniom ani zmianom. Nie zmienia się właściwość towarów, wygląd ani funkcja - są one jedynie wmontowane w całą zintegrowaną linię produkcyjną i wraz z nią przywiezione do kraju. Wartość towarów X nie jest doliczana do wartości dostawy z montażem.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy powinien rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy w związku z przemieszczeniem nabytych na terytorium Niemiec Towarów X.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy uznać, że przemieszczenie przez Kontrahenta A wmontowywanych w linię produkcyjną (lub jej element) Towarów X nie stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Polski, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca dokonuje na terytorium Niemiec zakupu Towarów X, które na terenie Niemiec są przekazywane Kontrahentowi A (lub podwykonawcy działającemu na jego rzecz) realizującemu na rzecz Wnioskodawcy dostawę z montażem linii produkcyjnej w Polsce. Kontrahent A lub podwykonawca działający na jego rzecz wykorzystuje Towary X dokonując na terytorium Niemiec ich wmontowania w produkowaną przez siebie linię produkcyjną (lub jej element) i po wmontowaniu Towarów X w linię produkcyjną (lub jej element) Kontrahent A dokonuje przemieszczenia do Polski linii produkcyjnej (lub jej elementu). W analizowanym przypadku nie dochodzi więc do faktycznego wywozu przez Wnioskodawcę lub na jego rzecz Towarów X (zakupionych na terytorium Niemiec) z kraju członkowskiego UE (Niemiec) do Polski. Kontrahent A dokonuje wywozu z Niemiec do Polski linii produkcyjnej (lub jej elementu) zawierającej zamontowane i zintegrowane ze sobą elementy/urządzenia w tym należące do Wnioskodawcy Towary X. Towary X zakupione przez Wnioskodawcę na terytorium Niemiec zostaną wmontowane w linię produkcyjną przez co staną się jej częścią i w ramach przemieszczenia linii produkcyjnej (lub jej elementu), jako jej element, zostaną przetransportowane przez Kontrahenta A do Polski. Zatem w tym konkretnym przypadku, skoro Towary X są przemieszczane przez Kontrahenta A jako integralna część linii produkcyjnej (lub jej elementu) nie można uznać, że dochodzi do przemieszczenia przez Wnioskodawcę lub na jego rzecz, należących do Wnioskodawcy towarów z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium Polski stanowiącego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy. W konsekwencji w analizowanym przypadku Wnioskodawca nie powinien rozpoznawać w Polsce wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, że nie powinien rozpoznać wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy w związku z przemieszczeniem nabytych na terytorium Niemiec Towarów X należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie Organ wskazuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie skutków podatkowych związanych z przemieszczeniem Towarów X, natomiast w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy w związku z przemieszczeniem nabytych Robotów i Odzieży ochronnej zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazuje się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.