0114-KDIP1-2.4012.648.2019.2.MC - Ustalenie możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8% dla usługi modernizacji platformy do przemieszczania osób starszych i niepełnosprawnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2019 r. (data wpływu 31 października 2019 r.), uzupełnionym w dniu 13 grudnia 2019 r. (data wpływu 16 grudnia 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 5 grudnia 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8% dla usługi modernizacji platformy do przemieszczania osób starszych i niepełnosprawnych - jest prawidłowe.

W dniu 31 października 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8% dla usługi modernizacji platformy do przemieszczania osób starszych i niepełnosprawnych.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 13 grudnia 2019 r., złożonym w dniu 13 grudnia 2019 r. (data wpływu 16 grudnia 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 5 grudnia 2019 r., skutecznie doręczone w dniu 11 grudnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, który wykonuje zadania mieszczące w dziale budownictwa - PKD 43.29Z - wykonanie pozostałych instalacji budowlanych. Wnioskodawca modernizuje platformę do przemieszczania osób starszych, niepełnosprawnych w Domu Pomocy Społecznych z zakwaterowaniem osób starszych. W budynku przebywają osoby starsze wymagające opieki. Platforma, która jest modernizowana jest powiązana z bryłą budynku - w sposób stały - rysunek w załączeniu.

Usługi modernizacji istniejącej platformy są wykonywane w budynku Domu Pomocy Społecznej, który jest prowadzony przez jednostkę miasta na prawach powiatu.

Zgodnie z art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1507 z późn. zm.) dom pomocy społecznej świadczy usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające i edukacyjne na poziomie obowiązującego standardu, w zakresie i formach wynikających z indywidualnych potrzeb osób w nim przebywających, zwanych dalej mieszkańcami domu.

Platforma służąca do przemieszczania niesamodzielnych pensjonariuszy DPS przymocowana jest do ściany budynku w następujący sposób: ściana budynku połączona jest z konstrukcją szybu śrubami kotwiącymi (połączenie rozłączne).

Budynek domu pomocy społecznej może być klasyfikowany w PKOB: (wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 września 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316) wraz z późn. zm. z 2002 r. (Dz. U. Nr 18, poz. 170)

* 1130 "Budynek zbiorowego zamieszkania" - klasa ta obejmuje bowiem m.in. domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np. domy opieki społecznej, domy dla bezdomnych,

* 1264 "Budynki szpitali i zakładów opieki medycznej" - klasa ta obejmuje m.in. budynki domu opieki społecznej dla osób niepełnosprawnych psychicznie, w których zapewniona jest opieka medyczna.

Tut. Organ wezwał Wnioskodawcę o wyczerpujące przedstawienie opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, tak aby opis zawierał wszystkie okoliczności istotne z punktu widzenia przepisów, których interpretacji oczekuje Wnioskodawca poprzez:

W odpowiedzi na powyższe pytania Organu Wnioskodawca wskazał:

"1, 2) Budynek Domu Pomocy Społecznej może być zakwalifikowany w PKOB:

- 1130 "Budynki zbiorowego zamieszkania" - klasa ta obejmuje bowiem m.in. domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych

3) Usługi modernizacyjne polegają na dostosowaniu platformy do aktualnie obowiązujących przepisów UDT oraz dostosowaniu udźwigu do powierzchni kabiny.

Na przebudowę konstrukcji składa się wzmocnienie i ocieplenie obudowy szybu platformy oraz zwiększenie powierzchni kabiny w celu umożliwienia transportu pensjonariuszy Domu Pomocy Społecznej na łóżkach oraz spełnienie wymagań aktualnie obowiązujących przepisów normy PN-EN 81-40.

4, 5) Konstrukcja budynku powiązana jest z konstrukcją szybu połączeniami śrubowymi (klejonymi) - połączenie stałe, nierozłączalne.

6) Platforma do przemieszczania osób starszych i niepełnosprawnych jest zamontowana na zewnątrz budynku Domu Pomocy Społecznej.

7, 8) Modernizacja platformy do przemieszczenia osób starszych i niepełnosprawnych nie spowoduje zmian lub uszkodzeń w budynku. Platforma nie będzie zdemontowana w przypadku zniszczeń budynku (jest zamontowana na stałe).

9) Przebudowa platformy umożliwi transport pensjonariuszy na łóżkach lub wózkach - zwiększenie powierzchni kabiny, a także wzmocniona i ocieplona zostanie obudowa szybu platformy.

Po modernizacji platforma będzie spełniała aktualne przepisy UDT.

10, 11, 12) Usługa modernizacji platformy do przemieszczania osób niepełnosprawnych jest realizowana w ramach modernizacji. Powodem modernizacji jest potrzeba wzmocnienia konstrukcji, dostosowanie do obecnych wymagań UDT oraz dostosowanie udźwigu do powierzchni kabiny.

13) Realizowane usługi modernizacji platformy do przemieszczania osób niepełnosprawnych nie stanowią robót konserwacyjnych, przez które rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

14) Wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia usługi modernizacji platformy do przemieszczania osób niepełnosprawnych nie przekracza 50% tej podstawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dla modernizacji platformy znajdującej się w budynku Domu Pomocy Społecznej, który jest budynkiem stałego zamieszkania pensjonariuszy można zastosować stawkę VAT 8% dla robót budowlanych zgodnie z art. 41 ust. 12 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Budynek Domu Pomocy Społecznej należy klasyfikować w PKOB pod symbolem 1130.

W art. 41 ust. 12a Ustawy o VAT określono, że przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkalnego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 12614 -wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Dom Pomocy Społecznej nie jest budynkiem instytucji ochrony zdrowia, z uwagi na to, że nie zatrudnia lekarzy i nie ma zawartej umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia na świadczenie usług opieki medycznej.

Na mocy art. 41 ust. 12, w związku art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, obniżoną do 8% stawkę VAT stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Do prac budowlanych polegających na modernizacji platformy do przemieszczania osób starszych i niepełnosprawnych przebywających w Domu Pomocy Społecznej, w którym jest sprawowana całodobowa opieka z zakwaterowaniem można stosować preferencyjną 8% stawkę podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, preferencyjną stawkę VAT 8% można zastosować do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W art. 41 ust. 12a ustawy określono, że przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkalnego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 12614 -wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Budynek domu pomocy społecznej może być klasyfikowany w PKOB:

* 1130 "Budynki zbiorowego zamieszkania" - klasa ta obejmuje bowiem m.in. domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np. domy opieki społecznej, domy dla bezdomnych,

* 1264 "Budynki szpitali i zakładów opieki medycznej" - klasa ta obejmuje m.in. budynki domu opieki społecznej dla osób niepełnosprawnych psychicznie, w których zapewniona jest opieka medyczna.

Zdaniem Wnioskodawcy Dom Pomocy Społecznej, o którym mowa należy sklasyfikować w PKOB pod symbolem 1130.

Istniejący Dom Pomocy Społecznej nie świadczy usług medycznych (lekarskich i pielęgniarskich), gdyż jak wynika z ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1373 z późn. zm.), usługi zdrowotne mogą świadczyć jednostki i zakłady opieki zdrowotnej, które mają zawarte umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Artykuł 5 ust. 26 ww. ustawy określa kiedy można mówić o świadczeniu opieki zdrowotnej przez pielęgniarkę ("Pielęgniarka lub położna ubezpieczenia zdrowotnego - pielęgniarkę lub położną będącą świadczeniobiorcą, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej albo pielęgniarkę lub położną zatrudnioną lub wykonującą zawód u świadczeniobiorcy, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej").

Istniejący dom pomocy społecznej, jak i zatrudnione w nim pielęgniarko-opiekunki takiej umowy nie posiadają, a tym samym DPS nie świadczy usług opieki zdrowotnej. Do zatrudnionych pielęgniarko-opiekunek należy świadczenie usług opiekuńczych.

W art. 41 ust. 12a ustawy o VAT określono, że przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 12614 -wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla czynności dotyczącej obiektów budowlanych istotne jest prawidłowe zaklasyfikowanie obiektu wg symbolu PKOB. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji PKOB.

Wskazania bowiem wymaga, że podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności. Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania obiektu budowlanego do właściwego PKOB nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1,

rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosowanie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Przy czym, stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Stosownie do art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Na podstawie art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jednocześnie zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z preferencyjnej stawki podatku w oparciu o powołany wyżej art. 41 ust. 12 ustawy, korzystać mogą tylko czynności wymienione w tym przepisie (tj. dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części) wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W związku z tym, że przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie definiują pojęć "budowa", "remont", "modernizacja", "termomodernizacja", "przebudowa", w celu wyjaśnienia ich znaczenia należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku powszechnym. Jak bowiem wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13, czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym.

I tak, według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (...). Natomiast "budować" to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

"Przebudowa" zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny, ulepszenie, poprawienie czegoś.

Pojęcie "modernizacja" według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Natomiast "termomodernizacja" to modernizacja dotycząca ocieplenia budynku (pierwszy człon wyrazu wskazuje na związek z ciepłem tego, co oznacza człon drugi) według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

W znaczeniu słownikowym ("Współczesny słownik języka polskiego", red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), "remont" oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca modernizuje platformę do przemieszczania osób starszych, niepełnosprawnych w Domu Pomocy Społecznych z zakwaterowaniem osób starszych. W budynku przebywają osoby starsze wymagające opieki. Platforma, która jest modernizowana, jest powiązana z bryłą budynku w sposób stały. Usługi modernizacji istniejącej platformy są wykonywane w budynku Domu Pomocy Społecznej, który jest prowadzony przez jednostkę miasta na prawach powiatu. Platforma służąca do przemieszczania niesamodzielnych pensjonariuszy Domu Pomocy Społecznej przymocowana jest do ściany budynku.

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, budynek Domu Pomocy Społecznej może być zakwalifikowany w PKOB 1130 "Budynki zbiorowego zamieszkania". Usługi modernizacyjne polegają na dostosowaniu platformy do aktualnie obowiązujących przepisów UDT oraz dostosowaniu udźwigu do powierzchni kabiny. Na przebudowę konstrukcji składa się wzmocnienie i ocieplenie obudowy szybu platformy oraz zwiększenie powierzchni kabiny w celu umożliwienia transportu pensjonariuszy Domu Pomocy Społecznej na łóżkach oraz spełnienie wymagań aktualnie obowiązujących przepisów normy PN-EN 81-40. Konstrukcja budynku powiązana jest z konstrukcją szybu połączeniami śrubowymi (klejonymi) - połączenie stałe, nierozłączalne. Platforma do przemieszczania osób starszych i niepełnosprawnych jest zamontowana na zewnątrz budynku Domu Pomocy Społecznej. Modernizacja platformy do przemieszczenia osób starszych i niepełnosprawnych nie spowoduje zmian lub uszkodzeń w budynku. Platforma nie będzie zdemontowana w przypadku zniszczeń budynku (jest zamontowana na stałe). Przebudowa platformy umożliwi transport pensjonariuszy na łóżkach lub wózkach - zwiększenie powierzchni kabiny, a także wzmocniona i ocieplona zostanie obudowa szybu platformy. Po modernizacji platforma będzie spełniała aktualne przepisy UDT. Usługa modernizacji platformy do przemieszczania osób niepełnosprawnych jest realizowana w ramach modernizacji. Powodem modernizacji jest potrzeba wzmocnienia konstrukcji, dostosowanie do obecnych wymagań UDT oraz dostosowanie udźwigu do powierzchni kabiny. Realizowane usługi modernizacji platformy do przemieszczania osób niepełnosprawnych nie stanowią robót konserwacyjnych.

Przedmiotem wątpliwości jest ustalenie, czy dla usług modernizacji platformy do przemieszczanie osób starszych i niepełnosprawnych zastosowanie znajduje obniżona stawka podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy.

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że warunkiem zastosowania 8% stawki podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Mając zatem na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku do realizowanej przez Wnioskodawcę usługi modernizacji platformy do przemieszczania osób starszych i niepełnosprawnych zastosowanie znajduje obniżona stawka podatku w wysokości 8% zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy. W przedmiotowej sprawie bowiem, jak wskazał Wnioskodawca, modernizowana platforma jest powiązana z bryłą budynku w sposób stały. Konstrukcja budynku jest powiązaną z konstrukcją szybu połączeniami śrubowymi (klejonymi) - połączenie stałe, nierozłączalne. A zatem, w analizowanym przypadku platforma do przemieszczania osób starszych i niepełnosprawnych stanowi część budynku (Domu Pomocy Społecznej). Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, Dom Pomocy Społecznej jest zakwalifikowany w PKOB 1130 "Budynki zbiorowego zamieszkania", a więc należy do obiektów budownictwa mieszkaniowego w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy. Jednocześnie, Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie Organu o wskazanie czy usługa modernizacji platformy do przemieszczania osób starszych i niepełnosprawnych jest realizowana w ramach czynności wymienionej w art. 41 ust. 12 ustawy, wskazał, że usługa modernizacji platformy do przemieszczania osób starszych i niepełnosprawnych jest realizowana w ramach modernizacji. Zatem w przedmiotowej sprawie spełnione są przesłanki uprawniające do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 8%. Tym samym usługa modernizacji platformy do przemieszczania osób niepełnosprawnych stanowiącej część budynku zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług obniżona stawka podatku VAT 8%, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. W związku z tym, a także z uwagi na treść art. 14b § 3 ww. ustawy, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.