0114-KDIP1-2.4012.620.2019.2.MC - VAT w zakresie opodatkowania świadczonych usług organizacji konferencji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2019 r. (data wpływu 22 października 2019 r.), uzupełnionym w dniu 13 grudnia 2019 r. (data wpływu 17 grudnia 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 4 grudnia 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług organizacji konferencji - jest prawidłowe.

W dniu 22 października 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług organizacji konferencji.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 13 grudnia 2019 r., złożonym w dniu 13 grudnia 2019 r. (data wpływu 17 grudnia 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 4 grudnia 2019 r., skutecznie doręczone w dniu 6 grudnia 2019 r

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka GmbH z siedzibą w Niemczech (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) zajmuje się organizacją targów i konferencji w kraju swojej siedziby, jak również za granicą. Świadczenie tych usług ma charakter kompleksowy, na jedną usługę składa się szereg różnych świadczeń, nieodzownie związanych z przedmiotem umowy. Spółka nie jest zarejestrowana na cele VAT w Polsce.

W 2018 r. Spółka zawarła ramową umowę z zagraniczną spółką (dalej: A.) (Umowa), której celem jest organizacja cyklicznych konferencji (wydarzenie dedykowane pracownikom i współpracownikom koncernu A. z różnych krajów). Strony ustaliły, że bezpośrednim usługobiorcą ww. usług świadczonych przez Spółkę będzie polski podmiot należący do grupy A. (podmiot ten posiada siedzibę w Polsce i jest czynnym podatnikiem VAT; dalej: Nabywca).

Zgodnie z Umową zakres działań podejmowanych w ramach kompleksowej usługi organizacji konferencji będzie obejmował m.in:

Zarządzanie Projektem:

* Ogólne zarządzanie programem projektu,

* Identyfikacja celów i założeń projektu we współpracy z managerem wydarzenia (Micro Focus event manager),

* Przygotowanie informacji o konferencji, harmonogramów i planów komunikacyjnych,

* Współpraca z managerem projektu w zakresie ustalenia przebiegu wydarzenia,

* Negocjowanie umów hotelowych w oparciu o specyfikacje dotyczące wydarzenia,

* Nadzór i koordynacja nad zatwierdzonymi dostawami, procesami i harmonogramami związanymi z uczestnictwem w konferencji,

* Koordynacja czynności wspierających,

* Udostępnianie narzędzi informatycznych w celu zarządzania rejestracją uczestników konferencji.

Zarządzanie uczestnikami:

* Koordynacja uczestników,

* Zakwaterowanie uczestników w hotelach,

* Zapewnianie wsparcia uczestnikom w kwestiach organizacyjnych.

Zarządzanie lokalizacją:

* Negocjacje kontraktów hotelowych,

* Organizacja przestrzeni, w której odbywać się będzie konferencja, wynajem sal,

* Zarządzanie harmonogramem sal konferencyjnych,

* Dbanie o zaplecze audiowizualne konferencji.

Planowanie logistyczne:

* Koordynacja zewnętrznych dostawców,

* Zapewnienie wyżywienia dla uczestników konferencji,

* Organizacja transportu uczestników z lotniska i na lotnisko.

Powyższe świadczenia oferowane są przez Spółkę w postaci tzw. pakietu konferencyjnego lub szkoleniowego itp. (dalej: Usługa). Wynika to z faktu, że klienci Spółki są zainteresowani nabyciem od Spółki kompleksowej usługi polegającej na zorganizowaniu całego zaplecza lokalowego, technicznego i gastronomicznego umożliwiającego przeprowadzenie konferencji, a nie nabywaniem poszczególnych świadczeń od Spółki. Usługa nie obejmuje sprzedaży biletów wstępu na konferencję lub organizacji tej konferencji od strony merytorycznej. Spółka zobowiązana jest do zapewnienia technicznego zaplecza takiej konferencji (m.in. sala konferencyjna, hotel, wyżywienie, sprzęt audio, nagłośnienie etc.) dla osób reprezentujących koncern A.

W ramach projektu Wnioskodawca zobowiązał się do zapewnienia Nabywcy pakietu usług, niezbędnych do efektywnego odbycia się konferencji. W szczególności Wnioskodawca w celu realizacji zlecenia musi nabyć poniższe usługi (baza kosztowa projektu):

* koszty wynajmu sal konferencyjnych i infrastruktury hotelowej oraz zakwaterowania uczestników w hotelu,

* koszty transportu uczestników z lotniska do hoteli,

* koszty związane z obsługą wizualną wydarzenia, tj. banery powitalne, przewodniki, roll-upy,

* koszty wynagrodzeń zaangażowanych usługodawców, m.in. doradców podatkowych, hostess, obsługi sprzątającej, pracowników medycznych,

* koszty związane z wyżywieniem uczestników,

* koszty związane z rejestracją uczestników wydarzenia,

* wynagrodzenia osób odpowiedzialnych za zarządzanie projektem,

* koszty związane ze wsparciem IT,

* koszty dekoracji,

* inne opłaty administracyjne.

W celu realizacji kontraktu stosowne działania organizacyjne są i będą podejmowane przez Wnioskodawcę co do zasady z jej siedziby znajdującej się w Niemczech (np. negocjacje z hotelem i innymi poddostawcami usług/towarów niezbędnych do realizacji konferencji). Pracownicy Wnioskodawcy będą fizycznie obecni w Polsce maksymalnie przez łączny okres kilku dni (wyjazd podczas czasu trwania konferencji w celu nadzoru jej przeprowadzenia oraz dwa krótkie wyjazdy poprzedzające wydarzenie w celu weryfikacji ustaleń w dniach 7-9 maja 2019 r. i 19-21 sierpnia 2019 r.).

W związku z realizacją zlecenia Spółka będzie wystawiała faktury za Usługę na rzecz Nabywcy.

W odpowiedzi na wezwanie tut. Organu o wskazanie czy Wnioskodawca posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, jeśli tak czy to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej uczestniczy w świadczeniu usług organizacji konferencji na rzecz Nabywcy, Wnioskodawca wskazał, że "Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. W ocenie Spółki takie stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium Polski nie ukonstytuuje się w efekcie świadczenia Usługi".

Odpowiadając zaś na pytanie tut. Organu, czy Nabywca, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy usługi organizacji konferencji posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej poza terytorium Polski, jeśli tak czy Wnioskodawca świadczy usługi dla tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, Wnioskodawca wskazał, że "Nabywca jest polskim podmiotem posiadającym na terytorium Polski siedzibę działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie świadczył usługi będące przedmiotem Wniosku na rzecz siedziby działalności gospodarczej na terytorium Polski. Zgodnie z najlepszą wiedzą Spółki, Nabywca, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy usługi organizacji konferencji nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej poza terytorium Polski. Jednocześnie (nawet zakładając, że takowe istnieje) usługi będące przedmiotem Wniosku nie będą świadczone na rzecz takiego zagranicznego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

W odpowiedzi natomiast na wezwanie tut. Organu o wskazanie czy pytanie nr 2 dotyczy obowiązku wystawienia przez Wnioskodawcę faktury w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), Wnioskodawca wskazał, że "Spółka pragnie doprecyzować, iż pytanie nr 2 we Wniosku, nie dotyczyło obowiązku wystawienia przez Wnioskodawcę faktury w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.). Pytanie to dotyczyło dokumentu wystawionego na podstawie przepisów kraju siedziby Wnioskodawcy".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytanie nr 2 zostało ostatecznie sformułowaniu w uzupełnieniu wniosku z dnia 13 grudnia 2019 r.):

1. Jakie jest miejsce świadczenia Usługi w świetle ustawy o podatku od towarów i usług?

2. Czy Spółka jest podatnikiem, na którym ciąży obowiązek rozliczenia podatku należnego z tytułu świadczenia Usługi?

Zdaniem Wnioskodawcy (w zakresie pytania nr 2 ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku z dnia 13 grudnia 2019 r.):

1. W ocenie Wnioskodawcy, w świetle art. 28b ustawy o VAT, miejscem świadczenia przez Wnioskodawcę Usługi jest kraj siedziby usługobiorcy, tj. Polska.

2. Spółka nie jest podatnikiem, na którym ciąży obowiązek rozliczenia w Polsce podatku należnego z tytułu świadczenia Usługi. Rozliczając transakcję świadczenia Usługi Spółka postąpi poprawnie uznając, że na podstawie art. 17 ust. 1 i 28b ustawy o VAT jej rozliczenie następuje na zasadach odwrotnego obciążenia. Jednocześnie to na Nabywcy ciążyć będzie obowiązek rozliczenia podatku należnego z tytułu nabycia Usługi.

Ad 1)

Ogólna zasada wyrażona w art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT stanowi, iż miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i la, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n Ustawy o VAT. Biorąc pod uwagę zakres prowadzonej działalności należy rozpatrzeć, czy do świadczonych usług mają zastosowanie wyjątki od zasady ogólnej wyrażone w art. 28e oraz art. 28g ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 28g ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Z kolei w myśl art. 28e ustawy o VAT miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy usługa wstępu, o której mowa w art. 28g to usługa, na mocy której nabywcy przyznane zostaje prawo do uczestniczenia w danej imprezie, znajdowania się w miejscu, w którym ta impreza się odbywa. Usługa organizacji konferencji, jest natomiast usługą złożoną (kompleksową), obejmuje szereg różnych usług i nie można jej zawęzić i utożsamiać tylko do pojęcia usługi wstępu. W rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 77 z 23 marca 2011, str. 1, z późn. zm.), w art. 32 zdefiniowano pojęcie usług wstępu poprzez m.in. wskazanie, jakie usługi wchodzą w zakres tego pojęcia. I tak, w myśl art. 32 ust. 1 ww. rozporządzenia - usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej. Przenosząc powyższe na grunt przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że wykonywana przez Wnioskodawcę usługa organizowania i prowadzenia konferencji nie stanowi wstępu, o którym mowa w art. 28g ust. 1 ustawy - z uwagi na skomplikowanie i zakres świadczeń nią objętych, a opisanych w niniejszym wniosku, a zatem przepis ten nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie również wyłącznie do wynajmu samej powierzchni wystawienniczej, który mógłby być kwalifikowany jako usługa związana z nieruchomością (tj. miejscem, gdzie fizycznie targi lub konferencje są organizowane), lecz w istocie będzie mieć miejsce kompleksowe świadczenie usług na rzecz klienta przez organizatora konferencji. Dokonując analizy przywołanego przepisu art. 28e ustawy o VAT, należy stwierdzić, iż zawarte w nich reguły nie będą miały zastosowania w sprawie będącej przedmiotem wniosku, znowu z uwagi na znacznie szerszy zakres świadczeń objętych umową.

Uzasadniając powyższy pogląd należy wskazać, że co prawda, zasadniczo dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług każde świadczenie powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę złożoną, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych.

Aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego (w tym przypadku konferencji), na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka odciąży usługobiorcę ze wszystkich obowiązków związanych z organizacją konferencji, biorąc na siebie odpowiedzialność i ryzyka związane z organizacją tego wydarzenia. W rezultacie więc, świadczenie Wnioskodawcy będzie służyć ogólnemu wsparciu usługobiorcy, co zdaniem Wnioskodawcy oznacza, iż sposób opodatkowania tego świadczenia (tzw. pakietu konferencyjnego) powinien być opodatkowany zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 28b ustawy o VAT (tj. na zasadach ogólnych). Stanowisko to znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, m.in.:

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 7 czerwca 2018 r. (sygn. 0114-KDIP1- 3.4012.268.2018.1.ISK), w której organ stwierdził: "nabywane usługi organizacji konferencji/szkoleń stanowią świadczenie kompleksowe, w ramach którego Wnioskodawca nabywa m.in. wynajem sali konferencyjnej, usługi noclegowe, gastronomiczne, audiowizualne, techniczne jako elementy składowe, które nie są istotą zakupionego świadczenia a mają charakter pomocniczy i z pozostałymi usługami składowymi tworzą całość. (...) istotą nabywanej usługi jest wynajem sali konferencyjnej jako świadczenie główne, natomiast nabycie pozostałych świadczeń, w tym usług noclegowych oraz gastronomicznych będzie miało charakter pomocniczy względem świadczenia głównego i nie stanowi dla Spółki celu samego w sobie, lecz jako środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego";

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 lipca 2015 r. (sygn. IPPP3/4512-453/15-4/SM), w której organ stwierdził: "(...) mając na uwadze powołane powyżej regulacje dotyczące miejsca świadczenia usług należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie dla ustalenia miejsca świadczenia usług stanowiących kompleksową usługę organizacji wydarzenia/szkolenia/konferencji zastosowanie znajdzie ogólna zasada zawarta w art. 28b ust. 1 ustawy,

* w interpretacji z 25 stycznia 2017 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. 3063-ILPP1-3.4512.219.2016.1.KB): organ wskazał, że " (...) kompleksowa usługa organizowania i prowadzenia kongresu podlega opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych, tj. zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy. W konsekwencji świadczona przez Wnioskodawcę poza granicami kraju usługa podlega opodatkowaniu w kraju siedziby nabywcy",

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 27 lutego 2013 r., (sygn. IPTPP2/443-1008/12-2/JN), wskazano, że: "(...) dla ustalenia miejsca świadczenia usług stanowiących kompleksową usługę organizacji konferencji lub szkolenia, zastosowanie znajdzie ogólna zasada zawarta w art. 28b ust. 1 ustawy. Świadczona przez Wnioskodawcę ww. usługa, na rzecz podatników w rozumieniu art. 28a ustawy, nie zawiera się w wyjątkach od ogólnej zasady, zawartych w przepisach art. 28b ust. 2-4 i art. 28c-28n ustawy. Zatem ww. usługa świadczona przez Zainteresowanego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski lecz miejscem świadczenia tej usługi będzie terytorium kraju, na którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej".

W świetle powyższego, uzasadnione jest przyjęcie, iż usługi Wnioskodawcy powinny być traktowane jako usługi o charakterze "ogólnym". Nie są to bowiem usługi związane np. z konkretną nieruchomością czy wstępem na konferencję lub usługą turystyki, gdyż charakter świadczeń Wnioskodawcy wskazuje, iż dominującym elementem jest sam fakt zapewnienia możliwości przeprowadzenia konferencji. W świadczeniu Wnioskodawcy nie chodzi o udostępnienie konkretnej nieruchomości, czy umożliwienie wstępu na konferencję, tylko o zapewnienie możliwości przeprowadzenia konferencji przez usługobiorcę.

Każda z usług wchodzących w skład usługi konferencyjnej (m.in. wynajem sali, zakwaterowanie, catering, wynajem sprzętu) stanowi element usługi złożonej związanej z organizacją konferencji, szkolenia lub imprezy integracyjnej i jest niezbędna do ich realizacji. Wszystkie te usługi tworzą łącznie jedno świadczenie, tj. organizację konferencji i nie ma podstaw do uznania, że mają one charakter samoistny.

Wskazać należy również że wszystkie nabyte świadczenia prowadzą z punktu widzenia Spółki do realizacji jednego celu - ich istotą jest umożliwienie zorganizowania w hotelu konferencji (naukowej, szkoleniowej, o charakterze marketingowym bądź innego rodzaju).

Zgodnie ze standardami obowiązującymi na rynku, organizacja konferencji nie jest możliwa bez zapewnienia uczestnikom danego wydarzenia wszystkich świadczeń składowych (noclegu, wyżywienia); rozdzielanie usług związanych z konferencją ma charakter sztuczny. Ponadto istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że bez możliwości zrealizowania przez hotel choćby jednego ze świadczeń składowych Spółka nie zdecydowałaby się na nabycie danego pakietu.

Jednocześnie Spółka nabywając pakiet konferencyjny nie jest zainteresowana ceną poszczególnych świadczeń składowych, lecz ceną uzgodnioną za całość pakietu/usługi. Natomiast istnienie jednego świadczenia złożonego nie wyklucza zastosowania do poszczególnych jego elementów odrębnych cen (Indywidualna interpretacja prawa podatkowego wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21 lipca 2014 r. (sygn. ITPP1/443-453/14/MN).

Z punktu widzenia racjonalności podejmowania decyzji przez Spółkę oczywistym jest, że gdyby jej intencją było nabycie wyłącznie pojedynczej usługi (np. usługi noclegowej), nie zdecydowałaby się na nabycie również wyżywienia czy wynajmu sal konferencyjnych.

Celem działalności firm organizujących konferencje (w tym Spółki) nie jest sprzedawanie pojedynczych usług, lecz całych pakietów usług. Spółka nie jest zainteresowana nabyciem oddzielnych usług (np. wyłącznie noclegu). Z punktu widzenia Spółki kluczowe jest nabycie pełnego pakietu, pozwalającego na odbycie się eventu.

Pojedyncza usługa traktowana jest jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej. W przedmiotowej sprawie można mówić o jednym świadczeniu głównym - organizacji konferencji, na które składają się inne świadczenia pomocnicze, np. noclegi ze śniadaniem, wynajęcie sal konferencyjnych, wykładowych wraz z potrzebnym sprzętem i obsługą techniczną, wyżywienie uczestników (obiad, kolacja, przerwy kawowe itp.) i inne dodatkowe usługi takie jak np. transport, wynajęcie sprzętu specjalistycznego itp.

Powyższe znajduje wyraz w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w którym wskazuje się na konieczność traktowania, dla celów podatkowych, złożonego działania podatnika, jako jednolitej całości bez sztucznych podziałów. W orzeczeniu z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie Card Protection Plan Ltd v Commissioners of Customs and Excise (C-349/96), Trybunał rozstrzygnął, że przy świadczeniu usług obejmujących kilka części składowych należy stosować te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz środek do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Podobnie wypowiedział się Trybunał wydając w dniu 27 września 2012 r. orzeczenie w trybie prejudycjalnym w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse.

Mając na względzie powyższe konstatacje, miejscem świadczenia przez Wnioskodawcę Usługi należy ustalić w oparciu o art. 28b ustawy o VAT, i tym samym miejscem świadczenia przez Wnioskodawcę Usługi (którą uznać należy za jednorodne świadczenie kompleksowe) jest kraj siedziby usługobiorcy, tj. Polska.

Ad 2)

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT "Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne:

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym w analizowanym przypadku Spółka (będąca usługodawcą) jest niemieckim podatnikiem nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej na terytorium Polski. Jednocześnie zdaniem Spółki w związku z realizacją zlecenia i wykonaniem Usługi nie dochodzi do ukonstytuowania się w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Ponadto, jak zostało to wskazane w stanowisku Spółki zaprezentowanym w zakresie pytania 1 przedmiotem transakcji (Usługi) jest kompleksowa usługa do której stosuje się art. 28b Ustawy o VAT. Tym samym biorąc pod uwagę, że Nabywca (usługobiorca) jest polską spółką posiadającą siedzibę działalności gospodarczej w Polsce i będącą aktywnym podatnikiem VAT w Polsce, na gruncie powyżej zacytowanej regulacji to na Nabywcy ciążyć będzie obowiązek rozliczenia podatku należnego z tytułu nabycia Usługi.

W konsekwencji, Spółka nie jest podatnikiem na którym ciąży obowiązek rozliczenia podatku należnego z tytułu świadczenia Usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem podlegają:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Natomiast w myśl art. 28g ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca zajmuje się organizacją targów i konferencji w kraju swojej siedziby, jak również za granicą. Świadczenie tych usług ma charakter kompleksowy, na jedną usługę składa się szereg różnych świadczeń, nieodzownie związanych z przedmiotem umowy. Spółka nie jest zarejestrowana na cele VAT w Polsce. W 2018 r. Spółka zawarła ramową Umowę z zagraniczną spółką A., której celem jest organizacja cyklicznych konferencji (wydarzenie dedykowane pracownikom i współpracownikom koncernu A. z różnych krajów). Strony ustaliły, że bezpośrednim usługobiorcą ww. usług świadczonych przez Spółkę będzie Nabywca, tj. polski podmiot należący do grupy A. (podmiot ten posiada siedzibę w Polsce i jest czynnym podatnikiem VAT). Zgodnie z Umową zakres działań podejmowanych w ramach kompleksowej usługi organizacji konferencji będzie obejmował między innymi zarządzanie Projektem (ogólne zarządzanie programem projektu, identyfikacja celów i założeń projektu we współpracy z managerem wydarzenia (Micro Focus event manager), przygotowanie informacji o konferencji, harmonogramów i planów komunikacyjnych, współpraca z managerem projektu w zakresie ustalenia przebiegu wydarzenia, negocjowanie umów hotelowych w oparciu o specyfikacje dotyczące wydarzenia, nadzór i koordynacja nad zatwierdzonymi dostawami, procesami i harmonogramami związanymi z uczestnictwem w konferencji, koordynacja czynności wspierających, udostępnianie narzędzi informatycznych w celu zarządzania rejestracją uczestników konferencji), zarządzanie uczestnikami (koordynacja uczestników, zakwaterowanie uczestników w hotelach, zapewnianie wsparcia uczestnikom w kwestiach organizacyjnych), zarządzanie lokalizacją (negocjacje kontraktów hotelowych, organizacja przestrzeni, w której odbywać się będzie konferencja, wynajem sal, zarządzanie harmonogramem sal konferencyjnych, dbanie o zaplecze audiowizualne konferencji), planowanie logistyczne (koordynacja zewnętrznych dostawców, zapewnienie wyżywienia dla uczestników konferencji, organizacja transportu uczestników z lotniska i na lotnisko). Świadczenia oferowane są przez Spółkę w postaci tzw. pakietu konferencyjnego lub szkoleniowego (Usługa). Wynika to z faktu, że klienci Spółki są zainteresowani nabyciem kompleksowej usługi polegającej na zorganizowaniu całego zaplecza lokalowego, technicznego i gastronomicznego umożliwiającego przeprowadzenie konferencji, a nie nabywaniem poszczególnych świadczeń od Spółki. Usługa nie obejmuje sprzedaży biletów wstępu na konferencję lub organizacji tej konferencji od strony merytorycznej. Spółka zobowiązana jest do zapewnienia technicznego zaplecza takiej konferencji (m.in. sala konferencyjna, hotel, wyżywienie, sprzęt audio, nagłośnienie etc.) dla osób reprezentujących koncern A.

W ramach projektu Wnioskodawca zobowiązał się do zapewnienia Nabywcy pakietu usług niezbędnych do efektywnego odbycia się konferencji. W szczególności, Wnioskodawca w celu realizacji zlecenia musi nabyć usługi (baza kosztowa projektu), tj. koszty wynajmu sal konferencyjnych i infrastruktury hotelowej oraz zakwaterowania uczestników w hotelu, koszty transportu uczestników z lotniska do hoteli, koszty związane z obsługą wizualną wydarzenia, tj. banery powitalne, przewodniki, roll-upy, koszty wynagrodzeń zaangażowanych usługodawców, m.in. doradców podatkowych, hostess, obsługi sprzątającej, pracowników medycznych, koszty związane z wyżywieniem uczestników, koszty związane z rejestracją uczestników wydarzenia, wynagrodzenia osób odpowiedzialnych za zarządzanie projektem, koszty związane ze wsparciem IT, koszty dekoracji, inne opłaty administracyjne. W celu realizacji kontraktu stosowne działania organizacyjne są i będą podejmowane przez Wnioskodawcę co do zasady z jej siedziby znajdującej się w Niemczech (np. negocjacje z hotelem i innymi poddostawcami usług/towarów niezbędnych do realizacji konferencji). Pracownicy Wnioskodawcy będą fizycznie obecni w Polsce maksymalnie przez łączny okres kilku dni (wyjazd podczas czasu trwania konferencji w celu nadzoru jej przeprowadzenia oraz dwa krótkie wyjazdy poprzedzające wydarzenie w celu weryfikacji ustaleń w dniach 7-9 maja 2019 r. i 19-21 sierpnia 2019 r.). W związku z realizacją zlecenia Spółka będzie wystawiała faktury za Usługę na rzecz Nabywcy.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium Polski nie ukonstytuuje się w efekcie świadczenia Usługi. Nabywca jest polskim podmiotem posiadającym na terytorium Polski siedzibę działalności gospodarczej. Wnioskodawca będzie świadczył usługi będące przedmiotem wniosku na rzecz siedziby działalności gospodarczej na terytorium Polski. Nabywca, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy usługi organizacji konferencji nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej poza terytorium Polski. Usługi będące przedmiotem wniosku nie będą świadczone na rzecz zagranicznego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Wątpliwości dotyczą ustalenia miejsca świadczenia usług organizacji konferencji realizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy oraz ustalenia czy Wnioskodawca jest podatnikiem, na którym ciąży obowiązek rozliczenia podatku należnego z tytułu świadczenia przedmiotowych usług.

Odnosząc się do przedmiotowych kwestii wskazać należy, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), gdy składa się z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował TSUE w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy VAT (2006/112/WE).

W szczególności w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP) przeciwko Commissioners of Customs & Excise, Trybunał uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.

W orzeczeniu z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C 41/04 Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financiën, TSUE zawarł kilka uwag pozwalających na zidentyfikowanie usług złożonych. Trybunał wskazał mianowicie, że istotne jest założenie, z jakim należy podejść do analizy każdego takiego zdarzenia. Tym założeniem jest to, by - po pierwsze - każda czynność była zwykle uznawana za odrębną i niezależną, jednocześnie - po drugie - trzeba mieć na względzie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania systemu podatku VAT.

W celu określenia, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową należy - według TSUE - przede wszystkim poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie.

W konsekwencji, w świetle omawianego wyroku należy przyjąć, że nie będzie mieć charakteru kompleksowego taki zestaw świadczeń, których połączenie miałoby charakter działania sztucznego. W tym kontekście, za świadczenia odrębne należy więc uznać świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone.

W kontekście powyższego stwierdzić należy, że ze świadczeniem złożonym (kompleksowym) mamy do czynienia wówczas, gdy świadczenie usługodawcy jest rozbudowane i obejmuje dwie lub więcej pojedynczych czynności (świadczeń), będących elementami częściowego zobowiązania strony transakcji. Jednocześnie świadczenie takie, jeśli może zostać uznane za świadczenie o charakterze złożonym, podlega opodatkowaniu w sposób jednolity właściwy dla świadczenia podstawowego, głównego. Zatem w przypadku świadczeń o charakterze złożonym, o sposobie opodatkowania decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym, czy też z szeregiem jednostkowych świadczeń. Ocena tej okoliczności winna odbywać się więc w oparciu o to, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zawarł ramową umowę ze spółką A., której celem jest organizacja cyklicznych konferencji. Bezpośrednim usługobiorcą świadczonych usług jest Nabywca (podmiot posiadający siedzibę w Polsce). Świadczenia Wnioskodawcy oferowane są w postaci Usługi (tzw. pakiet konferencyjny lub szkoleniowy). Zakres działań podejmowanych w ramach kompleksowej usługi organizacji konferencji będzie obejmował zarządzanie Projektem (ogólne zarządzanie programem projektu, identyfikacja celów i założeń projektu we współpracy z managerem wydarzenia (Micro Focus event manager), przygotowanie informacji o konferencji, harmonogramów i planów komunikacyjnych, współpraca z managerem projektu w zakresie ustalenia przebiegu wydarzenia, negocjowanie umów hotelowych w oparciu o specyfikacje dotyczące wydarzenia, nadzór i koordynacja nad zatwierdzonymi dostawami, procesami i harmonogramami związanymi z uczestnictwem w konferencji, koordynacja czynności wspierających, udostępnianie narzędzi informatycznych w celu zarządzania rejestracją uczestników konferencji), zarządzanie uczestnikami (koordynacja uczestników, zakwaterowanie uczestników w hotelach, zapewnianie wsparcia uczestnikom w kwestiach organizacyjnych), zarządzanie lokalizacją (negocjacje kontraktów hotelowych, organizacja przestrzeni, w której odbywać się będzie konferencja, wynajem sal, zarządzanie harmonogramem sal konferencyjnych, dbanie o zaplecze audiowizualne konferencji) oraz planowanie logistyczne (koordynacja zewnętrznych dostawców, zapewnienie wyżywienia dla uczestników konferencji, organizacja transportu uczestników z lotniska i na lotnisko). Jak wskazał Wnioskodawca, klienci są zainteresowani nabyciem od Spółki kompleksowej usługi polegającej na zorganizowaniu całego zaplecza lokalowego, technicznego i gastronomicznego umożliwiającego przeprowadzenie konferencji, a nie nabywaniem poszczególnych świadczeń od Spółki. Spółka zobowiązana jest do zapewnienia technicznego zaplecza takiej konferencji (sala konferencyjna, hotel, wyżywienie, sprzęt audio, nagłośnienie) dla osób reprezentujących koncern A. Zatem stwierdzić należy, że świadczona przez Wnioskodawcę usługa organizacji konferencji, obiektywnie tworzy - w aspekcie gospodarczym - jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

W konsekwencji, świadczenie realizowane przez Wnioskodawcę stanowiące usługę organizacji konferencji podlega opodatkowaniu w sposób jednolity właściwy dla świadczenia podstawowego (głównego).

W analizowanym przypadku usługę organizacji konferencji Wnioskodawca świadczy na rzecz Nabywcy, tj. podmiotu posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski. Nabywca jest czynnym podatnikiem VAT. Usługa organizacji konferencji nie będzie świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Nabywcy znajdującego się poza terytorium Polski. Jednocześnie, jak wskazano we wniosku, usługa organizacji konferencji nie obejmuje sprzedaży biletów wstępu na konferencję lub organizacji tej konferencji od strony merytorycznej.

Zatem mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku dla ustalenia miejsca świadczenia usług organizacji konferencji zastosowanie znajduje ogólna zasada zawarta w art. 28b ustawy. Wnioskodawca świadczy usługę organizacji konferencji na rzecz Nabywcy, tj. podmiotu posiadającego siedzibę działalności gospodarczej w Polsce, będącego czynnym podatnikiem VAT. Jednocześnie, do przedmiotowej usługi organizacji konferencji nie znajdują zastosowania zasady ustalania miejsca świadczenia usług wynikające z art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy. Tym samym w analizowanym przypadku miejsce świadczenia usługi organizacji konferencji należy określać zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, tj. w kraju siedziby usługobiorcy. Zatem przedmiotowe usługi organizacji konferencji podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących podmiotu zobowiązanego do rozliczenia podatku z tytułu usług organizacji konferencji należy wskazać, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Stosownie zaś do art. 17 ust. 2 ustawy w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 9 ustawy przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W analizowanym przypadku Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej w Niemczech. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Jednocześnie, jak ustalono powyżej, usługi organizacji konferencji świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy.

Mając zatem na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu usług organizacji konferencji, do których stosuje się art. 28b ustawy, jest Nabywca. W przedmiotowej sprawie spełnione są bowiem wymogi dotyczące usługobiorcy oraz usługodawcy, wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. W analizowanym przypadku usługodawca, tj. Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej w Niemczech. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Jednocześnie, usługobiorca tj. Nabywca jest czynnym podatnikiem VAT. Tym samym Nabywca jest zobowiązany rozliczyć podatek VAT z tytułu nabywanych usług, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Zatem Wnioskodawca nie jest podatnikiem, na którym ciąży obowiązek rozliczenia podatku należnego z tytułu świadczenia Usługi.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniu. W niniejszej sprawie tut. Organ, w szczególności nie rozstrzygał, czy Wnioskodawca posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. W przedmiotowym przypadku interpretacja indywidualna została wydana wyłącznie w oparciu o przedstawiony opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), zgodnie z którym "Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski". W analizowanym przypadku w oparciu o informacje wskazane przez Wnioskodawcę, jako element stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przyjęto, że Wnioskodawca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.