0114-KDIP1-2.4012.585.2017.2.MC - Zwolnienie od podatku dostawy zabudowanej nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2017 r. (data wpływu 31 października 2017 r.) uzupełnionym w dniu 8 grudnia 2017 r. (data wpływu 11 grudnia 2017 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 30 listopada 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 1 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy zabudowanej nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 31 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy zabudowanej nieruchomości.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 7 grudnia 2017 r., złożonym w dniu 8 grudnia 2017 r. (data wpływu 11 grudnia 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 30 listopada 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskująca spółka w dniu 8 listopada 2016 r. nabyła w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej nieruchomość w postaci mieszkalnego budynku jednorodzinnego, który został oddany do użytku w 1991 r. oraz wolnostojący budynek gospodarczy - niemieszkalny, posadowione na działce o powierzchni 0,0580 ha o przeznaczeniu wedle Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego na zabudowę jednorodzinną i usługi nieuciążliwe. Nieruchomość została przez Wnioskodawcę wprowadzona do ewidencji środków trwałych w prowadzonym przez niego przedsiębiorstwie i amortyzowana jest wedle stawki 1.5%.

Nieruchomość została nabyta od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i stanowiła ona ich majątek prywatny, przez co transakcja nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Od transakcji kupna został odprowadzony podatek od czynności cywilnoprawnych, pobrany i wpłacony przez notariusza sporządzającego akt notarialny. Wnioskodawca nabytą nieruchomość wykorzystuje do świadczenia usług najmu dla podmiotów trzecich - osób fizycznych/do kwaterowania swych pracowników i podwykonawców w ramach świadczonych przez siebie usług.

Nabytą nieruchomość wnioskująca spółka planuje sprzedać jednemu ze swych udziałowców, który chce ją nabyć w ramach prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej.

Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę za kwotę 390.000,00 złotych, natomiast wydatki na remonty niezbędne do jej prawidłowego wykorzystania wyniosły 22.976,65 złotych netto.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nabył 8 listopada 2016 r. na podstawie aktu notarialnego od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej:

* budynek mieszkalny, jednorodzinny, murowany o pow. użytkowej 270,0 m² oddany do użytku w 1991 r.,

* wolnostojący budynek niemieszkalny - budynek gospodarczy o pow. użytkowej 120,0 m².

Ww. wymienione osoby fizyczne były w posiadaniu tych nieruchomości od 1991 r., stanowiły one ich majątek prywatny. Budynek mieszkalny był wykorzystywany w celach mieszkaniowych na własne potrzeby, także budynek gospodarczy był wykorzystywany na potrzeby własne m.in. garaż.

Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie budynku mieszkalnego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej tego budynku. Wydatki na remont stanowiły 5,90% wartości początkowej budynku.

Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków w stosunku do wolnostojącego budynku gospodarczego niemieszkalnego.

Wnioskodawca nie jest w posiadaniu informacji na temat wydatków ponoszonych w celach remontowych mieszkalnego budynku jednorodzinnego wolnostojącego oraz budynku gospodarczego niemieszkalnego przez poprzednich właścicieli, od których nabył przedmiotowe nieruchomości. Niemniej zakupiona nieruchomość (tak budynek mieszkalny, jak i gospodarczy) znajdowały się w momencie dokonania zakupu w stanie do remontu - budynek gospodarczy pozostaje takim nadal, w budynku mieszkalnym natomiast zostały przeprowadzone doraźne prace remontowe mające na celu jego przygotowanie do eksploatacji, niemniej jednak wymaga on przeprowadzenia gruntownego remontu. Wedle stanu wiedzy Wnioskodawcy w żadnym z budynków od lat nie został przeprowadzony żadny remont ani przebudowa - świadczy o tym ich stan z momentu nabycia przez Wnioskodawcę.

Mieszkalny budynek jednorodzinny od dnia zakupu do dnia sporządzenia niniejszego pisma nie jest i nie był przedmiotem najmu. Wnioskodawca rozważał możliwość podjęcia działalności w tym zakresie, niemniej nigdy nie została ona zrealizowana i wprowadzona w życie. Budynek jest wykorzystywany wyłącznie do okresowego zakwaterowania pracowników Wnioskodawcy, kwaterunek na czas realizacji danego zlecenia (w tym rejonie kraju), przy czym ma on jedynie na celu zapewnienie możliwości świadczenia przez pracowników usług na rzecz Wnioskodawcy lub jego kontrahentów na danym terenie.

Wolnostojący budynek gospodarczy niemieszkalny nie jest wykorzystywany od dnia zakupu do dnia dzisiejszego w ogóle, ani w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, ani poza nią.

Wnioskodawca prowadzi działalność opodatkowaną i zwolnioną od podatku towarów i usług. W ostatnich dwóch kwartałach przeważała działalność zwolniona - świadczenie usług poza terytorium kraju.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W związku z planowaną sprzedażą nieruchomości przez Wnioskodawcę jednemu ze swych udziałowców powstało pytanie, czy transakcja ta zostanie objęta obowiązkiem opodatkowania podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż nabytej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże skorzysta ze zwolnienia przedmiotowego. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017.1221 t.j. z dnia 2017.06.24) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraj. W świetle art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

W świetle ww. przepisów nieruchomości spełniają definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Stwierdzić należy przy tym, iż Wnioskodawca nieruchomość nabył z zamiarem wykorzystania jej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przeznaczając ją na wynajem dla podmiotów trzecich/do zakwaterowania swoich pracowników i podwykonawców w ramach świadczonych usług na rzecz swych kontrahentów. Skoro zatem nabył on nieruchomość i wykorzystywał ją w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, to jej zbycie winno podlegać rygorowi z ustawy o podatku od towarów i usług, a okoliczność jej nabycia od osób prywatnych, bez podatku VAT naliczonego nie ma żadnego znaczenia.

Jednocześnie Wnioskodawca staje na stanowisku, iż transakcja sprzedaży nieruchomości jednemu z jego udziałowców będzie objęta podatkiem VAT, ale jednocześnie korzystać będzie ze zwolnienia przedmiotowego wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy. Zgodnie ze wskazanymi regulacjami, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz przed nim lub pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Wedle zawartej umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego, mocą której Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość, została ona oddana do użytku w 1991 r. i w tej dacie upatrywać należy momentu pierwszego zasiedlenia. Również w okresie poprzedzającym jej nabycie nie zostały przez ówczesnych właścicieli poczynione znaczne ulepszenia, a sama nieruchomość wymagała remontu.

Również ulepszenia dokonane przez Wnioskodawcę nie stanowiły 30% jej wartości początkowej, nie planuje on także dokonywania żadnych kolejnych ulepszeń do czasu zbycia nieruchomości. W związku z powyższym zastosowanie znajdzie zwolnienie przedmiotowe wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Nawet gdyby uznać, iż wskazane zwolnienie nie znajduje zastosowania w sprawie, z pewnością takowe znajdzie wyrażone w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Przesłanki te zostały w pełni spełnione w niniejszej sprawie, dlatego zasadnym jest przyjęcie, iż transakcja sprzedaży nieruchomości będzie czynnością podlegającą podatkowi VAT jako dokonywana pomiędzy dwoma przedsiębiorcami, niemniej będzie korzystała ze zwolnienia przedmiotowego w tym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków i budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie".

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca przewiduje - po spełnieniu określonych warunków - objęcie dostawy zwolnieniem wskazanym w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Przy czym wskazać należy, że zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków (budowli) lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Z kolei, kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej działkę, na której posadowiony jest budynek mieszkalny, jednorodzinny, murowany o pow. użytkowej 270,0 m² (oddany do użytku w 1991 r.) oraz wolnostojący budynek niemieszkalny (budynek gospodarczy o pow. użytkowej 120,0 m²). Nieruchomość została przez Wnioskodawcę wprowadzona do ewidencji środków trwałych w prowadzonym przez niego przedsiębiorstwie. Nieruchomość została nabyta od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i stanowiła ona ich majątek prywatny, przez co transakcja nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Osoby fizyczne były w posiadaniu tych nieruchomości od 1991 r., stanowiły one ich majątek prywatny. Budynek mieszkalny był wykorzystywany w celach mieszkaniowych na własne potrzeby, także budynek gospodarczy był wykorzystywany na potrzeby własne m.in. garaż.

Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie budynku mieszkalnego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej tego budynku. Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków w stosunku do wolnostojącego budynku gospodarczego niemieszkalnego. Wnioskodawca nie jest w posiadaniu informacji na temat wydatków ponoszonych w celach remontowych mieszkalnego budynku jednorodzinnego wolnostojącego oraz budynku gospodarczego niemieszkalnego przez poprzednich właścicieli, od których nabył przedmiotowe nieruchomości. Niemniej zakupiona nieruchomość (tak budynek mieszkalny, jak i gospodarczy) znajdowały się w momencie dokonania zakupu w stanie do remontu - budynek gospodarczy pozostaje takim nadal, w budynku mieszkalnym natomiast zostały przeprowadzone doraźne prace remontowe mające na celu jego przygotowanie do eksploatacji, niemniej jednak wymaga on przeprowadzenia gruntownego remontu. W żadnym z budynków od lat nie został przeprowadzony żaden remont ani przebudowa - świadczy o tym ich stan z momentu nabycia przez Wnioskodawcę.

Nabytą nieruchomość Wnioskodawca planuje sprzedać jednemu ze swych udziałowców, który chce ją nabyć w ramach prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy na rzecz jednego z udziałowców nabytej nieruchomości.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku w odniesieniu do mieszkalnego budynku jednorodzinnego oraz wolnostojącego budynku gospodarczego niemieszkalnego doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Przedmiotowe budynki były w posiadaniu osób fizycznych od 1991 r. oraz były wykorzystywane na własne potrzeby (budynek mieszkalny na cele mieszkaniowe, budynek gospodarczy jako garaż). Jednocześnie od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Przy tym jak wynika z okoliczności sprawy nie ponoszono nakładów na ulepszenie przedmiotowych budynków stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej tych budynków.

Tym samym w odniesieniu do dostawy mieszkalnego budynku jednorodzinnego oraz wolnostojącego budynku gospodarczego niemieszkalnego spełnione są przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy będzie również miało zastosowanie do dostawy gruntu (działka o powierzchni 0,0580 ha), na którym przedmiotowe budynki są posadowione w myśl art. 29a ust. 8 ustawy.

Z uwagi na to, że do dostawy mieszkalnego budynku jednorodzinnego oraz wolnostojącego budynku gospodarczego niemieszkalnego będzie miało zastosowanie zwolnienie wskazane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, analiza zwolnienia ww. dostawy budynków na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy jest bezprzedmiotowa.

Zatem w analizowanym przypadku dostawa nabytej nieruchomości na rzecz jednego z udziałowców będzie podlegała zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zastosowanie znajdzie zwolnienie przedmiotowe wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.