0114-KDIP1-2.4012.47.2020.1.PC - Zwolnienie z VAT sprzedaży w drodze licytacji nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem ePUAP 5 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży licytacyjnej działki zabudowanej nr... na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży licytacyjnej działki zabudowanej nr... na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przeciwko dłużnikowi prowadzone są postępowania egzekucyjne, w których skierowano egzekucję do nieruchomości, dla której Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego... prowadzi księgę wieczystą o.... (nr działki...). Ewentualna sprzedaż w drodze licytacji nieruchomości nastąpi po 1 września 2019 r.

Przedmiotowa nieruchomość znajduje się na terenie, dla którego brak aktualnie obowiązującego Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego. Według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego przedmiotowy teren znajduje się na obszarze oznaczonym jako tereny predysponowane dla rozwoju mieszkalnictwa i funkcji usługowych. Dla przedmiotowego terenu w 2004 r. została wydana decyzja o warunkach zabudowy, rodzaj inwestycji: rozbudowa wraz z przebudową zakładu rozbioru i przetwórstwa mięsa z hurtownią jelit naturalnych oraz przypraw, substancji dodatkowych i materiałów pomocniczych do produkcji masarskiej, zlokalizowanych na działce nr....

Działka w części jest zabudowana budynkiem produkcyjnym z częścią biurowo-socjalną i z zabudową towarzyszącą. Budynek produkcyjny z częścią biurowo-socjalną posiada łączną powierzchnię użytkową 2 758,20 m². Główną część istniejącego obiektu stanowi wybudowana w latach 1989-1991 przetwórnia, wybudowana jako ubojnia z zakładem przetwórstwa mięsa dla technologii obowiązującej w przetwórstwie w końcu lat osiemdziesiątych. Obiekt został wykończony i wyposażony zgodnie z obowiązującymi w tym czasie przepisami sanitarnymi. Z uzyskanych informacji wynika, że budynek jako ubojnia i zakład przetwórczy był eksploatowany przez około 2 lata, a następnie po zakończeniu działalności gospodarczej, pozostawiony bez opieki, został zdewastowany i przez około 10 lat rozkradany i niszczony.

Po zmianie właścicieli, na wniosek inwestora, Starosta... w 2005 r. wydał decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i pozwolenie na "rozbudowę z przebudową zakładu rozbioru i przetwórstwa mięsa z hurtownią jelit naturalnych oraz przypraw, substancji dodatkowych i materiałów pomocniczych do produkcji masarskiej na działce nr... w miejscowości... gmina...". Podjęte prace miały na celu powiększenie powierzchni technologicznych oraz socjalnych między innymi przez rozbudowę i dobudowę dodatkowych pomieszczeń od strony północno wschodniej i północno-zachodniej oraz południowej, a także miały na celu modernizację i przebudowę części pomieszczeń z dostosowaniem ich do nowych funkcji. W latach późniejszych 2008-2009 r. nastąpiła kolejna rozbudowa części pomieszczeń na parterze o pow. użytkowej 496,80 m². Przy wjeździe na teren nieruchomości, w sąsiedztwie urządzonego parkingu znajduje się parterowy, niepodpiwniczony budynek stróżówki. Pozostałą część nieruchomości stanowi teren niezabudowany, w części porośnięty drzewami i krzewami.

Dłużnik jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, jest podatnikiem podatku VAT. Zgodnie ze złożonym oświadczeniem nieruchomość została nabyta przez dłużnika w 2010 r. w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka w przeszłości nie dokonywała transakcji zbycia nieruchomości, nie posiada innych nieruchomości. W latach 2010-2015 spółka wykorzystywała nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej (produkcja środków funkcjonalnych), od 2015 r. do chwili obecnej nieruchomość jest przedmiotem dzierżawy (nieruchomość jest dzierżawiona innej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością). Zgodnie z oświadczeniem dłużnika od momentu nabycia nieruchomości dłużnik ani dzierżawca nie ponosili nakładów na ulepszenie bądź rozbudowę poszczególnych zabudowań znajdujących się na nieruchomości, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej danego poszczególnego zabudowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji będzie opodatkowana podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nieruchomości upłynął okres dłuższy niż 2 lata zaś zarówno dłużnik jak i dzierżawca nie ponosili nakładów stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej poszczególnych zabudowań znajdujących się na nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106) - zwanej dalej "ustawą o VAT", organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1438 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku. Jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów, to komornik jest zobowiązany do wystawienia faktury w imieniu i na rzecz dłużnika.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - według art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez sprzedaż - w myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z obowiązującą od dnia 1 września 2019 r. treścią art. 2 pkt 14 ustawy o VAT (zmiana wprowadzona na podstawie art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1520), dalej: "ustawa zmieniająca") - rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej - bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Ponadto, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Zatem w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Przy tym, stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem, co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z obniżonej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z takiej preferencji korzysta również dostawa gruntu, na którym dany budynek (budowla) jest posadowiony. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że postępowanie egzekucyjne prowadzone przez Wnioskodawcę dotyczy działki nr.... Dłużnik jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, jest podatnikiem podatku VAT. Działka w części jest zabudowana budynkiem produkcyjnym z częścią biurowo-socjalną i z zabudową towarzyszącą. Zgodnie ze złożonym oświadczeniem nieruchomość została nabyta przez dłużnika w 2010 r. w celu prowadzenia działalności gospodarczej. W latach 2010-2015 dłużnik wykorzystywał nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej (produkcja środków funkcjonalnych). Od 2015 r. do chwili obecnej nieruchomość jest przedmiotem dzierżawy (nieruchomość jest dzierżawiona innej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością). Zgodnie z oświadczeniem dłużnika od momentu nabycia nieruchomości dłużnik ani dzierżawca nie ponosili nakładów na ulepszenie bądź rozbudowę poszczególnych zabudowań znajdujących się na nieruchomości, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej danego poszczególnego zabudowania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji będzie opodatkowana podatkiem VAT.

We własnym stanowisku Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Natomiast mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa uznać należy, że sprzedaż nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wnioskodawca wskazał, że w latach 2010-2015 dłużnik wykorzystywał nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej (produkcja środków funkcjonalnych), natomiast od 2015 r. do chwili obecnej nieruchomość jest przedmiotem dzierżawy (nieruchomość jest dzierżawiona innej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością). Przy tym z opisu sprawy wynika, że ani dłużnik ani dzierżawca nie ponosili nakładów na ulepszenie bądź rozbudowę poszczególnych zabudowań znajdujących się na nieruchomości, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej danego poszczególnego zabudowania. Zatem należy stwierdzić, że względem zabudowań stanowiących budynek bądź budowlę powstało pierwsze zasiedlenie oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną transakcją upłynie okres co najmniej 2 lat. Tym samym spełnione są przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT względem dostawy zabudowań stanowiących budynek bądź budowlę. Zatem, stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, również dostawa gruntu (działki....) będzie zwolniona od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W konsekwencji sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji będzie zwolniona od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Wnioskodawca we własnym stanowisku wskazał, że: "sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy". Tymczasem zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT ma zastosowanie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zatem skoro w analizowanym przypadku znajduje zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT do przedmiotowej transakcji sprzedaży nie stosuje się zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zatem mimo, że Wnioskodawca prawidłowo wywiódł, że transakcja sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji będzie korzystać ze zwolnienia ale błędnie wskazał podstawę prawną uznając, że transakcja sprzedaży będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.