0114-KDIP1-2.4012.447.2019.2.JŻ - Ustalenie prawa do odliczenia i zwrotu podatku.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2019 r. (data wpływu 6 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 10 października 2019 r. (data wpływu 14 października 2019 r.) na wezwanie Organu z dnia 24 września 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 4 października 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i zwrotu podatku - jest prawidłowe.

W dniu 6 sierpnia 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i zwrotu podatku. Wniosek został uzupełniony w dniu 10 października 2019 r. (data wpływu 14 października 2019 r.) na wezwanie Organu z dnia 24 września 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 4 października 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

A. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca" lub "Centrala") należy do grupy kapitałowej B. (jest spółką córką B.) i zajmuje się sprzedażą wyrobów z plastiku oraz papieru takich jak np.: jednorazowe talerzyki, sztućce, serwetki, świeczki czy baloniki (dalej: "Produkty Grupy"). W chwili obecnej Spółka posiada oddział swojego przedsiębiorstwa na terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (dalej: "Oddział w UK"), który odpowiada w Grupie za dystrybucję produktów Grupy w Europie.

Obecnie Spółka planuje otworzyć oddział w Polsce, którego głównym zadaniem będzie prowadzenie centrum dystrybucyjnego na terytorium Polski (dalej: "Oddział w Polsce"). Spółka nie posiada i nie będzie posiadać w Polsce zarządu.

W związku z realizacją swoich zadań, Oddział w Polsce zawrze umowę dzierżawy powierzchni magazynowej i być może podejmie współpracę z podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą oraz zatrudni pracowników, którzy będą odpowiedzialni za obsługę centrum dystrybucyjnego. Oddział w Polsce - w zależności od tego jaki będzie ostateczny zakres współpracy z partnerami - będzie z tego tytułu ponosił koszty na rzecz swoich kontrahentów, tj. w szczególności koszty związane z dzierżawą powierzchni magazynowej, dostawą mediów, usługami dotyczącymi obsługi centrum dystrybucyjnego, a także koszty wynagrodzeń pracowników, itp. Nie jest także wykluczone, że Oddział w Polsce zawrze umowę z kontrahentem z Polski w zakresie obsługi księgowo-podatkowej, doradztwa podatkowego czy prawnego lub będzie obciążany przez Centralę lub Oddział w UK kosztami w tym zakresie (na ten moment decyzje w tym zakresie nie zostały podjęte). Nabywane przez Oddział w Polsce usługi mogą podlegać opodatkowaniu VAT.

Po otwarciu Oddziału w Polsce, Oddział w UK będzie nadal odpowiedzialny za dystrybucję Produktów Grupy w Europie, tj. w szczególności Oddział w UK będzie w dalszym ciągu odpowiadał za współpracę z dostawcami produktów, które są produkowane poza Unią Europejską, w tym za zamówienia towarów, które będą sprowadzane do Polski, a także za współpracę z kontrahentami i dystrybutorami Produktów Grupy w różnych krajach europejskich w tym w Polsce oraz za obsługę klientów (customer service).

Tym samym, rolą Oddziału w Polsce będzie wyłącznie składowanie i wydawanie produktów Grupy do kontrahentów. Oddział w Polsce będzie zatem odpowiedzialny za odbiór towarów, ich magazynowanie i zapewnienie do tego odpowiednich, wymaganych przez Spółkę i Grupę warunków, a następnie wydanie towarów podmiotom wskazanym przez Oddział w UK.

W związku z realizowanymi na rzecz Oddziału w UK oraz Centrali zadaniami przez Oddział w Polsce będzie rozliczał się z Oddziałem w UK i Centralą na podstawie dokumentów wewnętrznych. Rozliczenia te będą miały na celu przede wszystkim pokrycie kosztów Oddziału w Polsce ponoszonych w związku z realizowanymi zadaniami, a także będą uwzględniały koszty Oddziału w UK i Centrali związane z udzielanym Oddziałowi w Polsce wsparciem w zakresie w szczególności księgowo-płacowym, doradczym, itp. (dalej: "Rozliczenia").

W związku z planowanym otwarciem Oddziału w Polsce i przeniesieniem na terytorium Polski magazynu, zmianie ulegnie dotychczasowy model transportu Produktów Grupy do Europy, w taki sposób, że Produkty Grupy będą co do zasady importowane spoza UE na terytorium Polski lub przemieszczane z Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej do Polski, a następnie w związku z ich sprzedażą, za którą w pełni będzie odpowiadał Oddział w UK, będą wydawane podmiotom wskazanym przez Oddział w UK i transportowane do odbiorców w Polsce oraz innych krajach europejskich, należących do Unii Europejskiej (po ewentualnym wyjściu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z UE, towary mogą być także transportowane poza terytorium UE). Tym samym, Spółka dokonując importu towarów na terytorium Polski będzie rozliczała z tego tytułu VAT należny (podobnie w przypadku przemieszczenia towarów ze Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej do Polski, Spółka będzie rozpoznawać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów), dokonując dostawy towarów na terytorium Polski będzie wykazywała z tego tytułu VAT należny właściwy dla dostaw krajowych, a w przypadku dostaw do kontrahentów w innych krajach UE, Spółka będzie wykazywała w Polsce wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (z zastrzeżeniem dostaw dokonywanych do kontrahentów w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej po jego ewentualnym wyjściu z Unii Europejskiej).

Spółka (za pośrednictwem Oddziału w Polsce) będzie zatem z jednej strony ponosiła koszty związane z prowadzeniem na terytorium Polski centrum dystrybucyjnego, które będą podlegały opodatkowaniu VAT (dla Spółki będą stanowiły VAT naliczony w Polsce), z drugiej strony Spółka będzie wykazywała także czynności podlegające opodatkowaniu VAT w Polsce, takie jak import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawa towarów, czy wewnątrzwspólnotową dostawa towarów.

W związku z otwarciem Oddziału w Polsce, Spółka zarejestruje Oddział w Polsce w Krajowym Rejestrze Sądowym oraz wystąpi o nadanie nr NIP, a także zarejestruje się jako podatnik VAT. Z uwagi na planowane dostawy towarów do kontrahentów w innych krajach UE oraz wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów w Polsce, Spółka zarejestruje się także jako podatnik VAT UE.

Spółka pragnie potwierdzić prawo do odliczenia VAT naliczonego związanego z ponoszonymi kosztami przez Oddział w Polsce dotyczącymi prowadzenia centrum dystrybucyjnego, a za okresy rozliczeniowe, w których podatek naliczony będzie przewyższał podatek należny, wystąpić o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka (prowadząc w Polsce działalność gospodarczą za pośrednictwem Oddziału w Polsce), będzie miała prawo do odliczenia VAT wynikającego z ponoszonych kosztów związanych z prowadzeniem centrum dystrybucyjnego na terytorium Polski a w przypadku wykazania nadwyżki VAT naliczonego nad należnym wystąpienia o jej zwrot?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka (prowadząc w Polsce działalność gospodarczą za pośrednictwem Oddziału w Polsce), będzie miała prawo do odliczenia VAT wynikającego z ponoszonych kosztów związanych z prowadzeniem centrum dystrybucyjnego na terytorium Polski a w przypadku wykazania nadwyżki VAT naliczonego nad należnym ma prawo do wystąpienia o jej zwrot.

Funkcjonowanie Oddziału zagranicznego przedsiębiorcy w Polsce

Kwestię funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2018 r. poz. 649 z późn. zm.; dalej: "Ustawa o Przedsiębiorcach Zagranicznych"). W art. 14 ust. 2 Ustawy o Przedsiębiorcach Zagranicznych zostało wskazane, iż przedsiębiorcy zagraniczni spoza Unii Europejskiej mogą, dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast definicja oddziału została wprowadzona w art. 3 pkt 4 Ustawy o Przedsiębiorcach Zagranicznych, zgodnie z którym przez oddział należy rozumieć wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. Co więcej, w myśl art. 15 Ustawy o Przedsiębiorcach Zagranicznych, oddział może prowadzić działalność wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.

Tym samym, w myśl przywołanych powyżej przepisów, Oddział w Polsce posiada zatem jedynie samodzielność organizacyjną, nie jest jednak niezależnym bytem i nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek. Oddział w Polsce stanowi wyłącznie ramy prawne do prowadzenia działalności gospodarczej Centrali (tj. Spółki) na terytorium Polski. Prowadzącym działalność w Polsce pozostaje wciąż przedsiębiorca zagraniczny. Natomiast w zakresie posiadanej podmiotowości prawnej, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że Oddział w Polsce nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do Spółki, ale stanowi jej część.

Jednocześnie, zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT obejmuje natomiast wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, iż oddział zagranicznego przedsiębiorcy, tj. Oddział w Polsce nie stanowi odrębnego od Spółki podatnika VAT, jako że nie jest osobą prawną, osobą fizyczną ani nie może być uznany za jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, o której mowa w przywołanej powyżej definicji podatnika VAT. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie choćby w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 23 marca 2006 r. sygn. C-210/04, w którym Trybunał wskazał, że: "oddział spółki będącej nierezydentem pozbawiony jest niezależności oraz że w konsekwencji nie może istnieć żaden stosunek prawny pomiędzy tymi dwoma podmiotami. Należy je uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 szóstej dyrektywy".

Takie podejście potwierdzają również polskie sądy administracyjne np. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 grudnia 2016 r. (sygn. I SA/Wr 1536/15), sąd stwierdził, że: "Oddział posiada jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada on możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego".

Podsumowując, nie ulega zatem wątpliwości, iż Oddział w Polsce, Oddział w UK oraz Centrala powinny być traktowane na gruncie Ustawy o VAT jako jeden podatnik. Konsekwentnie, należy uznać, iż Oddział w Polsce nie stanowi odrębnego od Spółki matki podatnika VAT.

Świadczenia wykonywane przez Oddział w Polsce na rzecz Centrali

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Jak wynika z przytoczonych powyżej przepisów, aby dana czynność mogła być traktowana jako świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi ona łącznie spełniać następujące przesłanki:

W związku z powyższym, iż Oddział w Polsce i Centrala traktowane są, na gruncie ustawy o VAT, jako jeden podmiot (podatnik), należy uznać, iż czynności wykonywane przez Oddział w Polsce na rzecz Centrali oraz Oddziału w UK mają charakter wewnętrzny, a w rezultacie nie spełniają przesłanki wykonywania czynności opodatkowanych zgodnie z Ustawą o VAT.

Niemniej, Spółka (za pośrednictwem Oddziału w Polsce) realizuje określone zadania, wynikające z wewnętrznej struktury przedsiębiorstwa Spółki na terytorium Polski w celu wykonywania przez Spółkę (będącą podatnikiem VAT) czynności opodatkowanych na terytorium kraju. Tym samym, niezależnie od nałożonych na Oddział w Polsce zadań, Spółka prowadząc na terytorium Polski działalność gospodarczą ponosi wydatki bezsprzecznie związane z wykonywaniem na terytorium Polski czynności opodatkowanych, co Spółka szczegółowo wyjaśnia poniżej.

Prawo do odliczenia VAT

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwotę podatku naliczonego, w myśl ust. 2 cytowanego przepisu, stanowi, w przypadku transakcji krajowych, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jednocześnie w myśl art. 86 ust. 8 pkt 1 Ustawy o VAT, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, iż nabywane przez Spółkę w Polsce usługi podlegające opodatkowaniu VAT (za pośrednictwem swojej jednostki organizacyjnej tj. Oddziału w Polsce) będą przez Spółkę wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Tak jak Spółka wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, nabywane przez Spółkę usługi w Polsce takie jak dzierżawa powierzchni magazynowej, dostawa mediów, czy usługi w zakresie wsparcia dotyczącego prowadzenia magazynu, będą przez Spółkę nabywane w celu wykonywania czynności opodatkowanych, tj. w celu dostawy towarów na rzecz kontrahentów Spółki.

Powyższego związku pomiędzy nabywanymi usługami a wykonywaniem czynności opodatkowanym nie zmienia sposób organizacji swojej działalności gospodarczej przez Spółkę. Tak jak Spółka wskazała bowiem w opisie zdarzenia przyszłego, za dystrybucję Produktów Grupy w Europie odpowiada Oddział w UK, za zapewnienie zaplecza magazynowego będzie odpowiadać Oddział w Polsce, a Centrala sprawuje nadzór i odpowiedzialność za cały zakres działalności Spółki w tym obszarze.

Tak jak Wnioskodawca wykazał powyżej, zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami oraz z utrwalonym orzecznictwem w tym zakresie, oddział nie jest żadnym odrębnym bytem od Centrali, a stanowi część spółki, jest ukonstytuowaniem prawnym obecności przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce i wykonywanych przez niego w Polsce czynności. Tym samym, nie można traktować dla celów VAT tych bytów, tj. Oddziału w Polsce, Oddziału w UK i Centrali jako niezależnych tworów, a jako jedno przedsiębiorstwo, realizujące te same cele gospodarcze, obecne w różnych krajach.

Spółka pragnie także podkreślić, że przepisy Dyrektywy 2006/112/WE (Dz.Urz.UE. L z 2006 r. nr 347/1; dalej: "Dyrektywa VAT") przewidują, że podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego w danym państwie członkowskim także w przypadku, gdy nabyte usługi lub towary są wykorzystywane przez tego podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT w innym kraju członkowskim. Innymi słowy, dyrektywa VAT zakłada, że system podatku VAT powinien prowadzić do ekonomicznego ponoszenia ciężaru opodatkowania wyłącznie przez ostatecznego konsumenta. Jeżeli bowiem podmiot nabywa towary lub usługi nie dla celów własnej konsumpcji a dla celów wykonywania czynności opodatkowanych to niezależnie od tego w jakim kraju te usługi lub towary nabywa i w jakim kraju wykonuje czynności opodatkowane, musi mieć zagwarantowane prawo do odliczenia. W przeciwnym wypadku, system VAT funkcjonowałby w sposób ułomny, tj. ciężar opodatkowania byłby ponoszony przez więcej niż jeden podmiot w łańcuchu dostaw, co stałoby w sprzeczności z systemowym rozumieniem opodatkowania VAT.

Wyrazem powyższej zasady w przypadku, w którym inny jest kraj nabywania towarów i usług przez podatnika a inny wykonywania czynności opodatkowanych jest treść art. 168 i 169 lit. a Dyrektywy VAT. I tak art. 168 Dyrektywy VAT wprowadza ogólną zasadę przyznającą podatnikowi prawo do odliczenia VAT jeżeli nabyte towary i usługi są wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych. Jednocześnie zgodnie z art. 169 lit. a Dyrektywy VAT prawo do odliczenia podatku naliczonego w kraju zakupu zostało przyznane podatnikom również wtedy, gdy nabyte towary lub usługi wykorzystywane są do celów transakcji podatnika związanych z działalnością gospodarczą dokonywanych poza terytorium kraju, w którym podatek jest należny lub zapłacony, jeśli charakter tej działalności jest taki, że gdyby była ona prowadzona na terytorium kraju zakupu, dawałaby prawo do odliczenia podatku naliczonego. Tym samym, przepis ten rozszerza prawo podatnika do dokonywania odliczeń wyłącznie podatku związanego z działalnością opodatkowaną podatnika, wyrażoną w art. 168 Dyrektywy VAT, o prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych następnie dla celów wykonywania przez podatnika czynności, które w ogóle nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w kraju nabycia (kraju odliczenia podatku naliczonego). Czynnościami takimi mogą być np. czynności wykonane za granicą w związku z prowadzoną tam działalnością gospodarczą, jak i czynności wykonane w ramach działalności prowadzonej w kraju zakupu, w stosunku do których za miejsce powstania obowiązku podatkowego uważane jest terytorium innego kraju, itp.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że regulacje Dyrektywy VAT zakładają, że w ramach wspólnego systemu VAT nie jest istotne, w jakim kraju podatnik dokonuje czynności opodatkowanych, a w szczególności czy jest to ten sam kraj, w którym podatnik został obciążony podatkiem naliczonym. Jeżeli bowiem nabycie usług lub towarów nastąpiło w tym samym kraju, w którym opodatkowana jest dokonywana przez tego podatnika dostawa towarów lub świadczenie usług, wówczas podstawę do odliczenia podatku stanowi art. 168 Dyrektywy VAT. Jeżeli natomiast podatek naliczony i podatek należny rozpoznawany jest w różnych krajach, wówczas podatek naliczony będzie podlegał odliczeniu na podstawie art. 169 lit. a tej dyrektywy.

Podsumowując powyższe rozważania, Spółka uważa, że niezależnie od tego na terytorium jakiego kraju prowadzi działalność gospodarczą, tj. w szczególności dla celów prawa do odliczenia VAT nie ma znaczenia to że Spółka prowadzi magazyn na terytorium Polski a biuro, które odpowiada za organizację całego procesu zakupu i sprzedaży Produktów Spółki znajduje się na terytorium Wielkiej Brytanii a nadzór nad całą działalnością jest sprawowany przez Centralę. Z perspektywy VAT i prawa do odliczenia, istotne jest to że Spółka będąca podatnikiem VAT (tym samym podatnikiem niezależnie od kraju w którym powstaje obowiązek podatkowy w odniesieniu do wykonywanych czynności czy też ponosi koszt podatku naliczonego), nabywa towary i usługi w celu wykonywania czynności opodatkowanych, co jest bezsprzeczne i niepodważalne.

Wykonywanie czynności opodatkowanych przez Spółkę na terytorium Polski

Tak jak Spółka wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, w związku z otwarciem centrum dystrybucyjnego na terytorium Polski, model transportu Produktów Grupy, w tym ich dystrybucji w Europie ulegnie odpowiednim modyfikacjom. Zgodnie z nowym modelem, Spółka planuje dokonywać importu towarów na terytorium Polski (lub wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - do momentu kiedy Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej pozostaje członkiem Unii Europejskiej), następnie magazynować Produkty Grupy w centrum dystrybucyjnym na terytorium Polski, i wreszcie sprzedawać je do klientów Spółki na terytorium Polski (dla celów VAT - dostawa krajowa) oraz innych krajów członkowskich (dla celów VAT - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów).

Mając na uwadze powyższe, należy podkreślić, że nabywane przez Oddział w Polsce usługi i wykazany w nich VAT naliczony, będą związane z wykonywaniem przez Spółkę (działającą za pośrednictwem Oddziału w UK) czynności opodatkowanych na terytorium Polski. Tak jak Wnioskodawca podkreślał powyżej, dzierżawa magazynu, media czy wsparcie w zakresie prowadzenia centrum dystrybucyjnego to usługi nabywane przez Odział w Polsce w celu umożliwienia sprzedaży Produktów Grupy do dystrybutorów w Polsce i innych krajach europejskich. Sprzedaż Produktów Grupy będzie natomiast podlegała opodatkowaniu VAT w Polsce, tym samym zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, Spółka (działająca w Polsce za pośrednictwem Oddziału w Polsce) będzie mieć prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z nabywanymi w Polsce usługami.

Tak jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka (działając za pośrednictwem Oddziału w Polsce) zarejestruje się w Polsce jako podatnik VAT oraz podatnik VAT UE. Tym samym, jako że niezależnie od wewnętrznego podziału zadań w ramach przedsiębiorstwa Spółki pomiędzy Oddział w Polsce i Oddział w UK, to Spółka jako jeden podatnik VAT będzie w istocie wykazywała w swoich rozliczeniach VAT w Polsce podatek naliczony oraz podatek należny. Konsekwentnie, uwzględniając przedstawione powyżej argumenty oraz przepisy podatkowe, Spółka uważa, że będzie miała prawo do odliczenia VAT w Polsce.

Stanowiska prezentowane przez orany podatkowe, sądy administracyjne i Trybunał Sprawiedliwości UE

Takie samo stanowisko zostało zaprezentowane m.in. w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE") z dnia 21 czerwca 2016 r. w sprawie C-393/15, w którym TSUE orzekł iż: "(...) art. 168 i art. 169 lit. a) dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że oddział spółki z siedzibą w innym państwie członkowskim, który został zarejestrowany w danym państwie członkowskim na potrzeby zapłaty podatku VAT i który dokonuje głównie niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT wewnętrznych transakcji na rzecz tej spółki, a także sporadycznie czynności opodatkowanych w państwie członkowskim jego rejestracji, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w tym ostatnim państwie, nałożonego na towary i usługi wykorzystywane na potrzeby opodatkowanych czynności wspomnianej spółki dokonywanych w innym państwie członkowskim, w którym spółka ta ma swoją siedzibę".

Również polskie sądy administracyjne prezentują podobne poglądy i tak w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 lutego 2017 r. (sygn. I FSK 1762/16), Sąd uznał, że: "W odniesieniu do podmiotów posiadających stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w kraju w postaci m.in. oddziału zagranicznego podmiotu, z którego dokonywane są transakcje gospodarcze, podatek naliczony związany z prowadzonymi przez to stałe miejsce transakcjami gospodarczymi podlega odliczeniu na bieżąco, wg zasad określonych w art. 86 ust. 8 pkt 1 i art. 87 ust. 5 i 5a u.p.t.u.".

Natomiast w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 grudnia 2016 r. (sygn. I SA/Wr 1536/15), Sąd stwierdził iż: "Oddział spółki z siedzibą w innym państwie członkowskim, który został zarejestrowany w danym państwie członkowskim na potrzeby zapłaty podatku VAT i który dokonuje głównie niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT wewnętrznych transakcji na rzecz tej spółki, a także sporadycznie czynności opodatkowanych w państwie członkowskim jego rejestracji, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w tym ostatnim państwie, nałożonego na towary i usługi wykorzystywane na potrzeby opodatkowanych czynności wspomnianej spółki dokonywanych w innym państwie członkowskim, w którym spółka ta ma swoją siedzibę. (...) przepis art. 86 ust. 8 pkt 1 VATU i art. 169 Dyrektywy nie zawierają wyłączenia podmiotów, które mają główną siedzibę poza granicami Unii Europejskiej (nie mają siedziby głównej w jednym z państw członkowskich), lecz prowadzą rzeczywistą działalność gospodarczą na terenie jednego z państw członkowskich za pośrednictwem oddziału".

Podobnie także w interpretacji indywidualnej z dnia 6 kwietnia 2017 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 1061-IPTPP2.4512.110.2017.1.JS), organ podatkowy potwierdził, że "Biorąc pod uwagę (...) fakt, iż Spółka matka oraz jej oddziały (w tym Wnioskodawca) na gruncie przepisów ustawy o VAT traktowane są jako jeden podatnik, należy uznać, iż potencjalne wykorzystanie nabywanych na terytorium kraju towarów i usług do czynności podlegających opodatkowaniu (stanowiące warunek sine qua non skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia podatku naliczonego) powinno być rozpatrywane nie tylko w kontekście działalności wykonywanej przez Spółkę na terytorium kraju, ale także działalności wykonywanej przez Spółkę matkę (i inne jej oddziały) na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej.

W konsekwencji, (...) w przypadku kiedy nabywane (...) na terytorium kraju towary lub usługi są wykorzystywane do wykonywania różnego rodzaju czynności służących wsparciu przez Wnioskodawcę działalności Spółki matki (lub jej innych oddziałów), a więc de facto służą działalności wykonywanej przez Spółkę matkę oraz jej oddziały również poza terytorium kraju (w innym państwie członkowskim UE), może ona skorzystać z uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowych nabyć, na ogólnych zasadach wynikających z ustawy o VAT. Nabycia te służą bowiem działalności jednego podatnika, w tym przypadku - Spółki matki (działającej w Polsce poprzez oddział) oraz pozostałych jej oddziałów".

Podsumowanie

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku kiedy nabywane przez Spółkę (za pośrednictwem Oddziału w Polsce) na terytorium kraju towary lub usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych na terytorium kraju (za pośrednictwem Oddziału w UK), Spółka będzie miała prawo do odliczenia VAT w Polsce od nabywanych towarów lub usług.

Nabywane towary i usługi służą bowiem działalności jednego podatnika VAT jakim jest Spółka i nie ma znaczenia dla celów rozliczeń na gruncie VAT czy podatnik wykonuje czynności za pośrednictwem swojej jednostki organizacyjnej zlokalizowanym w ramach jednego czy kilku krajów. Co więcej w przypadku Spółki, niezależnie od tego, że zgodnie z wewnętrzną strukturą organizacyjną za część zadań odpowiedzialna jest Centrala, za część Oddział w UK a za część Oddział w Polsce, to zarówno podatek naliczony jak i należny będą przez Spółkę rozliczane w Polsce, w jednej deklaracji VAT, składanej przez podatnika VAT jakim jest Spółka, identyfikującym się w Polsce dla celów podatkowych jednym numerem NIP. Tym samym, zarówno od strony funkcjonalnej (związek z wykonywaniem przez podatnika czynności opodatkowanych), jak i technicznego rozliczenia (Spółka będzie wykazywała podatek naliczony i należny w tej samej deklaracji VAT w Polsce), istnieje niepodważalny związek ponoszonych przez Spółkę (za pośrednictwem Oddziału w Polsce) wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych w Polsce i wykazywanym w związku z tym podatkiem należnym. Zgodnie zatem z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, Spółka (działają za pośrednictwem Oddziału w Polsce) będzie miała prawo do odliczenia VAT.

Stąd, zdaniem Wnioskodawcy:

* Spółka (prowadząc w Polsce działalność gospodarczą za pośrednictwem Oddziału w Polsce), będzie miała prawo do odliczenia VAT wynikającego z ponoszonych kosztów związanych z prowadzeniem centrum dystrybucyjnego na terytorium Polski a w przypadku wykazania nadwyżki VAT naliczonego nad należnym ma prawo do wystąpienia o jej zwrot.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 - 4 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi:

Z treści art. 86 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług; bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu.

Co więcej, zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Uprawnienie wynikające z powyższego przepisu odnosi się do podatników prowadzących działalność gospodarczą na terytorium kraju, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby - hipotetycznie - w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto, w myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1079), zwanej dalej UPZ.

W myśl art. 3 pkt 4 UPZ - oddział oznacza wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Ponadto, stosownie do przepisu art. 19 pkt 1 UPZ, przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów "oddział w Polsce".

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada on możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

W świetle powołanych unormowań podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot - przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią. Nie stanowi zatem odrębnego podatnika podatku od towarów i usług.

Pogląd ten jest zgodny z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 23 marca 2006 r. w sprawie Ministero dellEconomia e delle Finanze i Agenzia delle Entrate przeciwko FCE Bank plc. sprawie C-210/04 TSUE wskazał, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym odrębnym od spółki, do której należy, nie może być uznany za podatnika ze względu na obciążenie go kosztami z tytułu świadczenia tych usług. W związku z powyższym Trybunał stwierdził, że oddział spółki będącej nierezydentem pozbawiony jest niezależności i stanowi jedynie część składową spółki. Zatem zarówno spółkę jak i jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy.

W tym miejscu należy zwrócić szczególną uwagę na postanowienie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-393/15 w którym Trybunał wskazał, że artykuł 168 i art. 169 lit. a dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że oddział spółki z siedzibą w innym państwie członkowskim, który został zarejestrowany w danym państwie członkowskim na potrzeby zapłaty podatku od wartości dodanej i który dokonuje głównie niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem wewnętrznych transakcji na rzecz tej spółki, a także sporadycznie czynności opodatkowanych w państwie członkowskim jego rejestracji, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w tym ostatnim państwie, nałożonego na towary i usługi wykorzystywane na potrzeby opodatkowanych czynności wspomnianej spółki dokonywanych w innym państwie członkowskim, w którym spółka ta ma swoją siedzibę.

W odniesieniu do sposobu odzyskania podatku naliczonego przez podatnika TSUE stwierdził, że istnieją dwie kategorie podatników: pierwsza, czyli podatnicy mający siedzibę w państwie członkowskim, w którym nabywają towary i usługi lub importują towary podlegające VAT, którzy mają prawo do odliczenia VAT, oraz druga kategoria, czyli podatnicy niemający siedziby w tym państwie członkowskim, mający prawo do zwrotu VAT.

Pojęcie podatnika niemającego siedziby w państwie członkowskim w którym nabywają towary i usługi lub importują towary podlegające VAT definiuje art. 1 ósmej dyrektywy, (art. 3 dyrektywy 2008/9/WE). Ww. przepisy zakładają spełnienie dwóch przesłanek: brak stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w państwie członkowskim zwrotu, z którego to miejsca dokonywane są transakcje oraz nie dokonywanie przez podatnika dostaw towarów i świadczenia usług uważanych za dostarczane lub świadczone w państwie członkowskim, w którym złożono wniosek o zwrot. Z powyższego wynika, że zwrot podatku VAT zapłaconego w danym państwie członkowskim jest możliwy tylko wtedy, gdy w szczególności żadna podlegająca opodatkowaniu transakcja nie została dokonana w tym państwie w okresie, którego dotyczy wniosek o zwrot tego podatku (okresie zwrotu). Jeżeli warunek ten nie jest spełniony podatnikowi przysługuje odliczenie podatku. W stanie faktycznym sprawy na podstawie której TSUE wydał postanowienie (podatnik dokonuje sporadycznie czynności opodatkowanych), podatnik korzysta zatem z prawa do odliczenia podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca z siedzibą w Stanach Zjednoczonych zajmuje się sprzedażą wyrobów z plastiku oraz papieru takich jak np.: jednorazowe talerzyki, sztućce, serwetki, świeczki czy baloniki. W chwili obecnej Spółka posiada oddział swojego przedsiębiorstwa na terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, który odpowiada w Grupie za dystrybucję produktów Grupy w Europie. Obecnie Spółka planuje otworzyć oddział w Polsce, którego głównym zadaniem będzie prowadzenie centrum dystrybucyjnego na terytorium Polski. Spółka nie posiada i nie będzie posiadać w Polsce zarządu.

W związku z realizacją swoich zadań, Oddział w Polsce zawrze umowę dzierżawy powierzchni magazynowej i być może podejmie współpracę z podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą oraz zatrudni pracowników, którzy będą odpowiedzialni za obsługę centrum dystrybucyjnego. Oddział w Polsce - w zależności od tego jaki będzie ostateczny zakres współpracy z partnerami - będzie z tego tytułu ponosił koszty na rzecz swoich kontrahentów, tj. w szczególności koszty związane z dzierżawą powierzchni magazynowej, dostawą mediów, usługami dotyczącymi obsługi centrum dystrybucyjnego, a także koszty wynagrodzeń pracowników, itp. Nie jest także wykluczone, że Oddział w Polsce zawrze umowę z kontrahentem z Polski w zakresie obsługi księgowo-podatkowej, doradztwa podatkowego czy prawnego lub będzie obciążany przez Centralę lub Oddział w UK kosztami w tym zakresie (na ten moment decyzje w tym zakresie nie zostały podjęte). Nabywane przez Oddział w Polsce usługi mogą podlegać opodatkowaniu VAT.

Po otwarciu Oddziału w Polsce, Oddział w UK będzie nadal odpowiedzialny za dystrybucję Produktów Grupy w Europie, tj. w szczególności Oddział w UK będzie w dalszym ciągu odpowiadał za współpracę z dostawcami produktów, które są produkowane poza Unią Europejską, w tym za zamówienia towarów, które będą sprowadzane do Polski, a także za współpracę z kontrahentami i dystrybutorami Produktów Grupy w różnych krajach europejskich w tym w Polsce oraz za obsługę klientów (customer service). Tym samym, rolą Oddziału w Polsce będzie wyłącznie składowanie i wydawanie produktów Grupy do kontrahentów. Oddział w Polsce będzie zatem odpowiedzialny za odbiór towarów, ich magazynowanie i zapewnienie do tego odpowiednich, wymaganych przez Spółkę i Grupę warunków, a następnie wydanie towarów podmiotom wskazanym przez Oddział w UK. W związku z realizowanymi na rzecz Oddziału w UK oraz Centrali zadaniami przez Oddział w Polsce będzie rozliczał się z Oddziałem w UK i Centralą na podstawie dokumentów wewnętrznych. Rozliczenia te będą miały na celu przede wszystkim pokrycie kosztów Oddziału w Polsce ponoszonych w związku z realizowanymi zadaniami, a także będą uwzględniały koszty Oddziału w UK i Centrali związane z udzielanym Oddziałowi w Polsce wsparciem w zakresie w szczególności księgowo-płacowym, doradczym, itp. W związku z planowanym otwarciem Oddziału w Polsce i przeniesieniem na terytorium Polski magazynu, zmianie ulegnie dotychczasowy model transportu Produktów Grupy do Europy, w taki sposób, że Produkty Grupy będą co do zasady importowane spoza UE na terytorium Polski lub przemieszczane z Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej do Polski, a następnie w związku z ich sprzedażą, za którą w pełni będzie odpowiadał Oddział w UK, będą wydawane podmiotom wskazanym przez Oddział w UK i transportowane do odbiorców w Polsce oraz innych krajach europejskich, należących do Unii Europejskiej (po ewentualnym wyjściu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z UE, towary mogą być także transportowane poza terytorium UE). Tym samym, Spółka dokonując importu towarów na terytorium Polski będzie rozliczała z tego tytułu VAT należny (podobnie w przypadku przemieszczenia towarów ze Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej do Polski, Spółka będzie rozpoznawać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów), dokonując dostawy towarów na terytorium Polski będzie wykazywała z tego tytułu VAT należny właściwy dla dostaw krajowych, a w przypadku dostaw do kontrahentów w innych krajach UE, Spółka będzie wykazywała w Polsce wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (z zastrzeżeniem dostaw dokonywanych do kontrahentów w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej po jego ewentualnym wyjściu z Unii Europejskiej).

Spółka (za pośrednictwem Oddziału w Polsce) będzie zatem z jednej strony ponosiła koszty związane z prowadzeniem na terytorium Polski centrum dystrybucyjnego, które będą podlegały opodatkowaniu VAT (dla Spółki będą stanowiły VAT naliczony w Polsce), z drugiej strony Spółka będzie wykazywała także czynności podlegające opodatkowaniu VAT w Polsce, takie jak import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawa towarów, czy wewnątrzwspólnotową dostawa towarów. W związku z otwarciem Oddziału w Polsce, Spółka zarejestruje Oddział w Polsce w Krajowym Rejestrze Sądowym oraz wystąpi o nadanie nr NIP, a także zarejestruje się jako podatnik VAT. Z uwagi na planowane dostawy towarów do kontrahentów w innych krajach UE oraz wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów w Polsce, Spółka zarejestruje się także jako podatnik VAT UE.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy (prowadząc w Polsce działalność gospodarczą za pośrednictwem Oddziału w Polsce), będzie miała prawo do odliczenia VAT wynikającego z ponoszonych kosztów związanych z prowadzeniem centrum dystrybucyjnego na terytorium Polski a w przypadku wykazania nadwyżki VAT naliczonego nad należnym wystąpienia o jej zwrot.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego oraz orzeczeń i postanowień TSUE należy stwierdzić, że Wnioskodawcy, który będzie dokonywał na terytorium kraju sprzedaży podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (za pośrednictwem jego Oddziału) będzie przysługiwało na podstawie art. 86 ustawy prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w Polsce na zakup towarów i usług związanych z działalnością prowadzoną przez jednostkę macierzystą, skoro nabyte towary i usługi będą przez Oddział Spółki, a tym samym przez jednostkę macierzystą wykorzystywane do wykonywania na terytorium kraju czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jak sam wskazał Wnioskodawca (za pośrednictwem Oddziału w Polsce) będzie z jednej strony ponosił koszty związane z prowadzeniem na terytorium Polski centrum dystrybucyjnego, które będą podlegały opodatkowaniu VAT (dla Spółki będą stanowiły VAT naliczony w Polsce), z drugiej strony Spółka będzie wykazywała także czynności podlegające opodatkowaniu VAT w Polsce, takie jak import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawa towarów, czy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Jednocześnie, Spółka zarejestruje Oddział w Polsce w Krajowym Rejestrze Sądowym oraz wystąpi o nadanie nr NIP, a także zarejestruje się jako podatnik VAT. Oznacza to, że na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będą wykonywane transakcje gospodarcze, które upoważniają Wnioskodawcę do zastosowania art. 86 ustawy przy odliczeniu podatku wynikającego z ponoszonych kosztów związanych z prowadzeniem centrum dystrybucyjnego na terytorium Polski. Jednocześnie, w przypadku wykazania nadwyżki podatku naliczonego nad należnym Wnioskodawcy, na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, będzie przysługiwało prawo do wystąpienia o jej zwrot.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

W myśl art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.