0114-KDIP1-2.4012.400.2018.2.JŻ - 0% stawka VAT dla usług budowy systemu ochrony brzegu morskiego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2018 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy 29 czerwca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 3 sierpnia 2018 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 3 sierpnia 2018 r.), na wezwanie tut. Organu z dnia 26 lipca 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 27 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką podatku w wysokości 0% usług budowy elementów systemu ochrony brzegu morskiego Morza Bałtyckiego - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką podatku w wysokości 0% usług budowy elementów systemu ochrony brzegu morskiego Morza Bałtyckiego. Wniosek został uzupełniony w dniu 3 sierpnia 2018 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 3 sierpnia 2018 r.), na wezwanie tut. Organu z dnia 26 lipca 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 27 lipca 2018 r.).

We złożonym wniosku oraz uzupełnieniu wniosku z dnia 3 sierpnia 2018 r. przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka z siedzibą na terenie kraju, zarejestrowana jako podatnik VAT czynny na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, planuje wykonywać odpłatnie prace związane z budową elementów systemu ochrony brzegu morskiego Morza Bałtyckiego (realizacja projektów w ramach Ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o ustanowieniu programu wieloletniego "Program ochrony brzegów morskich" - Dz. U. z 2016 r. poz. 678 t.j. z dnia 18 maja 2016 r.). Zakres prac będzie obejmował w szczególności budowę, rozbudowę i utrzymywanie i zabezpieczenie systemu ochrony brzegów morskich przed erozją morską i powodzią od strony morza, zapewnienie minimalnych poziomów bezpieczeństwa brzegu morskiego, zapobieganie zanikowi plaż oraz monitorowanie brzegów morskich. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, "Program ochrony brzegów morskich" wykonują właściwi terytorialnie Dyrektorzy Urzędów Morskich, jako organy administracji publicznej, realizując program w oparciu o zlecenia udzielane w trybie zamówień publicznych, udokumentowane umowami cywilnoprawnymi zawieranymi z wyłonionymi wykonawcami. Wykonawcy prac na rzecz Urzędów Morskich nie są podmiotami ustalającymi cel realizowanych prac, w szczególności czy prace te wypełniają i w jakim zakresie cele związane z ochroną środowiska, w tym środowiska morskiego. Realizacja projektów może być dofinansowywana ze środków Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020, Oś priorytetowa II Ochrona środowiska, w tym adaptacja zmian klimatu, Działanie 2.1. Prace zlecane w ramach Programu ochrony brzegów morskich polegają w szczególności na modernizacji /odbudowie i budowie: opasek brzegowych, systemu ostróg, w tym brzegowych np. w formie pali; budowie progów podwodnych równolegle do linii brzegowej na płytkim przybrzeżu w odległości 100-150 m od linii brzegu; sztucznym zasilaniu plaż (refulacji) w piasek średnioziarnisty o granulacji zbliżonej do osadów macierzystych strefy brzegowej rejonu, pochodzący co do zasady z dna morskiego pobierany w toku prac czerpalnych. Wykonywane prace obejmują obszar brzegów morskich oraz pas przybrzeża między linią brzegową a linią wzdłuż brzegowych progów podwodnych - tj. w części już w obszarze wód. Za wykonane usługi Spółka będzie wystawiała faktury VAT na rzecz właściwego Urzędu Morskiego, przyjmując do rozliczenia usługi stawkę podatku VAT 23%. Spółka zakłada bowiem, że wykonywane przez nią prace nie należy kwalifikować jako ochrony środowiska morskiego, a zatem są to prace do których nie mają zastosowania postanowienia art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2017 poz. 1221, t.j. z dnia 24 czerwca 2017 r.), zwanej dalej - "ustawą VAT".

Wnioskodawca będzie wykonywał w ramach "Programu ochrony brzegów morskich" prace hydrotechniczne, które będą obejmowały w szczególności modernizację, odbudowę i budowę: opasek brzegowych, systemu ostróg, w tym brzegowych np. w formie pali; budowę progów podwodnych równolegle do linii brzegowej na płytkim przybrzeżu w odległości 100-150 m od linii brzegu. Wnioskodawca będzie również wykonywał sztuczne zasilanie plaż (refulacje) w piasek średnioziarnisty o granulacji zbliżonej do osadów macierzystych strefy brzegowej rejonu, pochodzący co do zasady z dna morskiego pobierany w toku prac czerpalnych. Spółka, w ramach realizowanych zleceń, będzie wykonywała prace opisane powyżej kompleksowo, tj. całość wymienionych zadań lub jedynie w częściowym zakresie, w zależności od specyfikacji zlecenia udzielonego przez dany Urząd Morski. Prace będą wykonywane w oparciu i na podstawie niezbędnych decyzji administracyjnych, określających metody i warunki realizacji tych prac. Co do zasady Wnioskodawca przewiduje, że będzie wykonywał następujące czynności cząstkowe w ramach realizacji zleconych prac hydrotechnicznych

w zakresie progów podwodnych: wybudowanie korpusu progu posadowionego bezpośrednio na dnie, poprzez wykonanie narzutów zasadniczych ułożonych na podsypce wyrównującej, skarpowanej brzegowo o odpowiednim nachyleniu - wysokość budowanego korpusu progu będzie uzależniona od warunków danego akwenu, w tym jego głębokości i zakładanych rzędnych głębokości wody nad progiem. Wnioskodawca przewiduje również konieczność wykonania narzutów kamiennych podbudowy progu na odpowiedniego rodzaju geowłókninach ułożonych bezpośrednio na dnie. Narzuty kamienne podbudowy i zasadnicze będą wykonywane przez Wnioskodawcę z bloków o parametrach, w tym ciężarze dostosowanym do warunków w danym akwenie. Wnioskodawca zakłada również, że będzie musiał rozbudowywać progi od strony podmorskiej o umocnione stopy antyerozyjne w formie narzutów z kamienia układanych w wykopach o odpowiednim przekroju, nachyleniu skarp i podbudowie o odpowiedniej grubości. W zależności od projektu Wnioskodawca przewiduje również, że będzie musiał wykonać uszczelnienie progów w formie grobli kamiennych posadowionych na dnie o odpowiedniej konstrukcji narzutowej i nachyleniu skarp. Do wykonania prac przy budowie progów podwodnych Wnioskodawca planuje wykorzystanie sprzętu w postaci pływających barek wyposażonych w koparki, transportujących kamień łamany - w zakresie ostróg brzegowych: modernizacja istniejących lub wybudowanie ostróg o parametrach w tym przekrojach dostosowanych do warunków danego akwenu, wynikających ze specyfikacji otrzymanej przez Wnioskodawcę od Urzędu Morskiego. Wnioskodawca będzie wykonywał ostrogi brzegowe w formie palisad drewnianych pojedynczych lub wielokrotnych w układzie prostym lub złożonym o długości i grubości pali dostosowanych do warunków akwenu i wynikających za specyfikacji. Wykonanie palisad będzie następowało poprzez umocowanie / osadzenie pali w dnie. Prace przy wbijaniu pali drewnianych palisad będą wykonywane przy pomocy kafarów kroczących. - w zakresie refulacji - sztucznego zasilenia brzegu piaskiem: Wnioskodawca przewiduje konieczność dokonywania odbudowy plaży na odcinku od skłonu wydmy do skłonu progu podwodnego. Odbudowa będzie następować poprzez wykonywanie z refulatu poziomych półek o odpowiedniej rzędnej i grubości. W dalszej kolejności w zależności od warunków zlecenia Wnioskodawca przewiduje również ułożenie refulatu piaskowego w połogie skarpy o odpowiednim nachyleniu aż do linii brzegowej, odkąd skarpa z refulatu przechodzić będzie w skarpę podwodną, możliwie że aż do linii początku progu podwodnego. Obszar wykonywanego przez Wnioskodawcę sztucznego zasilenia piaskiem, parametry profili brzegowych w poszczególnych przekrojach konstrukcyjnych, rodzaj w tym ziarnistość stosowanego materiału refulacyjnego wynikają ze specyfikacji zlecenia udzielonego przez dany Urząd Morski. Materiał do wykonania / ułożenia refulatu może być pobierany przez Wnioskodawcę przy pomocy pogłębiarek ssąco-refulujących i transportowany rurociągiem pływającym lub zatapialnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 7 marca 2013 r. odpłatne świadczenie usług, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego, podlega opodatkowaniu według stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 7 marca 2013 r. prace jak w opisie zdarzenia przyszłego polegające na modernizacji /odbudowie i budowie: opasek brzegowych, systemu ostróg, w tym brzegowych np. w formie pali; budowie progów podwodnych równolegle do linii brzegowej na płytkim przybrzeżu; sztucznym zasilaniu brzegu morskiego, będące usługami polegającymi na odbudowie i rozbudowie umocnień brzegu Morza Bałtyckiego, służącymi zachowaniu w stanie niepogorszonym już istniejących brzegów morskich i ich zabezpieczeniu przed dalszym zniszczeniem, podlegają opodatkowaniu według stawki podstawowej podatku od towarów i usług w wysokości 23%. Spółka stoi w tym względzie na stanowisku, że całkowicie prawidłowym jest rozumowanie o zasadności zastosowania dla przedmiotowych usług stawki podatki VAT 0%, tj. zgodnie z treścią art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy VAT, jednak jedynie w odniesieniu do tych usług, które były realizowane w stanie prawnym obowiązującym do końca 2012 r. W roku 2013 w polskim porządku prawnym ustawodawca dokonał jednak zasadniczego doprecyzowania definicji "środowiska morskiego", zawężając to pojęcie do "środowiska wód morskich", tj. obejmującego wody i zasiedlające je organizmy. Zmiana ta wynika z implementacji do polskiego porządku prawnego w roku 2013 regulacji Dyrektywy "morskiej" nr 2008/56/WE, zawierającej taką definicję środowiska morskiego, co nastąpiło dopiero poprzez dodanie w rozdziale 3 działu III ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne, dodanego do niej ustawą nowelizującą z dnia 4 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 165) - regulacje te weszły zaś w życie z dniem 7 marca 2013 r. O ile więc do końca 2012 r. całkowicie zasadnym było interpretowanie pojęcia środowiska morskiego, jako obejmującego również brzeg morski, tj. w myśl w szczególności regulacji ustawy - Prawo ochrony środowiska definiującego pojęcie środowiska, w tym morskiego jako ogół zasobów przyrodniczych, w tym obejmujących krajobraz (art. 3 pkt 39), to od 2013 r. po implementacji wskazanej Dyrektywy "morskiej nr 2008/56/WE", taka interpretacja tego pojęcia jest zasadniczo nieprawidłowa, a w konsekwencji prace jak w opisie zdarzenia przyszłego winny podlegać opodatkowaniu wg stawki podatku VAT podstawowej 23%. W tym zakresie Wnioskodawca wskazuje, że jego stanowisko jest zgodne z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 grudnia 2017 r., sygn. akt I FPS 2/17, wskazującą jednoznacznie, iż takie prace "w stanie prawnym obowiązującym w 2011 r. i 2012 r." mogły być uznawane za usługi związane z ochroną środowiska morskiego, do których ma zastosowanie stawka podatku w wysokości 0%, przewidziana w art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm). W ocenie Wnioskodawcy jednak nie oznacza to możliwości rozciągania takiego podejścia do prac hydrotechnicznych, jak w opisie zdarzenia przyszłego, wykonywanych od 1 stycznia 2013 r. - Naczelny Sąd Administracyjny nie sankcjonuje bowiem takiego działania ani w treści uchwały ani w jej uzasadnieniu. Tym samym prace jak w opisie zdarzenia przyszłego nie mogą podlegać opodatkowaniu wg stawki VAT preferencyjnej 0%, wskazanej w normie art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

Wszelkie preferencje dotyczące wysokości opodatkowania stanowią wyjątek od ogólnej zasady i dlatego zastosowanie niższej niż podstawowa stawka podatku może być zrealizowane wyłącznie w granicach określonych przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i wydanych na podstawie delegacji ustawowej aktów wykonawczych do tej ustawy.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług ratownictwa morskiego, nadzoru nad bezpieczeństwem żeglugi morskiej i śródlądowej oraz usług związanych z ochroną środowiska morskiego i utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych.

Stosownie do treści ust. 2 ww. artykułu, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Z treści wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca planuje wykonywać odpłatnie prace związane z budową elementów systemu ochrony brzegu morskiego Morza Bałtyckiego. Zakres prac będzie obejmował w szczególności budowę, rozbudowę, utrzymywanie i zabezpieczenie systemu ochrony brzegów morskich przed erozją morską i powodzią od strony morza, zapewnienie minimalnych poziomów bezpieczeństwa brzegu morskiego, zapobieganie zanikowi plaż oraz monitorowanie brzegów morskich.

Wnioskodawca będzie wykonywał w ramach "Programu ochrony brzegów morskich" prace hydrotechniczne, które będą obejmowały w szczególności modernizację, odbudowę i budowę: opasek brzegowych, systemu ostróg, w tym brzegowych np. w formie pali; budowę progów podwodnych równolegle do linii brzegowej na płytkim przybrzeżu w odległości 100-150 m od linii brzegu. Wnioskodawca będzie również wykonywał sztuczne zasilanie plaż (refulacje) w piasek średnioziarnisty o granulacji zbliżonej do osadów macierzystych strefy brzegowej rejonu, pochodzący co do zasady z dna morskiego pobierany w toku prac czerpalnych. Spółka, w ramach realizowanych zleceń, będzie wykonywała prace opisane powyżej kompleksowo, tj. całość wymienionych zadań lub jedynie w częściowym zakresie, w zależności od specyfikacji zlecenia udzielonego przez dany Urząd Morski. Prace będą wykonywane w oparciu i na podstawie niezbędnych decyzji administracyjnych, określających metody i warunki realizacji tych prac. Wnioskodawca, co do zasady, będzie wykonywał w zakresie progów podwodnych wybudowanie korpusu progu posadowionego bezpośrednio na dnie, poprzez wykonanie narzutów zasadniczych ułożonych na podsypce wyrównującej, skarpowanej brzegowo o odpowiednim nachyleniu - wysokość budowanego korpusu progu będzie uzależniona od warunków danego akwenu, w tym jego głębokości i zakładanych rzędnych głębokości wody nad progiem. Wnioskodawca przewiduje również konieczność wykonania narzutów kamiennych podbudowy progu na odpowiedniego rodzaju geowłókninach ułożonych bezpośrednio na dnie. Narzuty kamienne podbudowy i zasadnicze będą wykonywane przez Wnioskodawcę z bloków o parametrach, w tym ciężarze dostosowanym do warunków w danym akwenie. Wnioskodawca zakłada również, że będzie musiał rozbudowywać progi od strony podmorskiej o umocnione stopy antyerozyjne w formie narzutów z kamienia układanych w wykopach o odpowiednim przekroju, nachyleniu skarp i podbudowie o odpowiedniej grubości. W zależności od projektu Wnioskodawca przewiduje również, że będzie musiał wykonać uszczelnienie progów w formie grobli kamiennych posadowionych na dnie o odpowiedniej konstrukcji narzutowej i nachyleniu skarp. Do wykonania prac przy budowie progów podwodnych Wnioskodawca planuje wykorzystanie sprzętu w postaci pływających barek wyposażonych w koparki, transportujących kamień łamany. W zakresie ostróg brzegowych Wnioskodawca, co do zasady, będzie wykonywał modernizację istniejących lub wybudowanie ostróg o parametrach w tym przekrojach dostosowanych do warunków danego akwenu, wynikających ze specyfikacji otrzymanej przez Wnioskodawcę od Urzędu Morskiego. Wnioskodawca będzie wykonywał ostrogi brzegowe w formie palisad drewnianych pojedynczych lub wielokrotnych w układzie prostym lub złożonym o długości i grubości pali dostosowanych do warunków akwenu i wynikających za specyfikacji. Wykonanie palisad będzie następowało poprzez umocowanie / osadzenie pali w dnie. Prace przy wbijaniu pali drewnianych palisad będą wykonywane przy pomocy kafarów kroczących. W zakresie refulacji - sztucznego zasilenia brzegu piaskiem Wnioskodawca przewiduje konieczność dokonywania odbudowy plaży na odcinku od skłonu wydmy do skłonu progu podwodnego. Odbudowa będzie następować poprzez wykonywanie z refulatu poziomych półek o odpowiedniej rzędnej i grubości. W dalszej kolejności w zależności od warunków zlecenia Wnioskodawca przewiduje również ułożenie refulatu piaskowego w połogie skarpy o odpowiednim nachyleniu aż do linii brzegowej, odkąd skarpa z refulatu przechodzić będzie w skarpę podwodną, możliwie że aż do linii początku progu podwodnego. Obszar wykonywanego przez Wnioskodawcę sztucznego zasilenia piaskiem, parametry profili brzegowych w poszczególnych przekrojach konstrukcyjnych, rodzaj w tym ziarnistość stosowanego materiału refulacyjnego wynikają ze specyfikacji zlecenia udzielonego przez dany Urząd Morski. Materiał do wykonania / ułożenia refulatu może być pobierany przez Wnioskodawcę przy pomocy pogłębiarek ssąco-refulujących i transportowany rurociągiem pływającym lub zatapialnym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 7 marca 2013 r. odpłatne świadczenie usług, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego, podlega opodatkowaniu według stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy.

Istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii będącej przedmiotem niniejszej interpretacji jest określenie zakresu pojęć "środowisko morskie" i "ochrona środowiska morskiego". Zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i rozporządzeniach wykonawczych do niej nie ma definicji legalnych powyższych pojęć. Ustawa nie odsyła również w tej materii do innych aktów prawnych.

Zgodnie z treścią art. 4 Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego sporządzonej w Helsinkach dnia 9 kwietnia 1992 r., ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską w dniu 8 października 1999 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 346), niniejsza konwencja ma zastosowanie do ochrony środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego, które obejmuje wodę i dno morskie łącznie z ich żywymi zasobami i innymi formami życia w morzu.

Z kolei jej art. 15 stanowi, że umawiające się Strony podejmą, indywidualnie i wspólnie, wszelkie właściwe środki w odniesieniu do obszaru Morza Bałtyckiego i jego przybrzeżnych ekosystemów, na które wpływ wywiera Morze Bałtyckie, w celu zachowania środowisk przyrodniczych i różnorodności biologicznej oraz ochrony procesów ekologicznych. Środki takie zostaną również podjęte w celu zapewnienia zrównoważonego wykorzystania zasobów naturalnych na obszarze Morza Bałtyckiego. W tym celu umawiające się Strony będą dążyć do przyjęcia dalszych dokumentów zawierających odpowiednie wytyczne i kryteria.

W treści art. 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2017 r. poz. 519, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o:

(...)

(...)

39) środowisku - rozumie się przez to ogół elementów przyrodniczych, w tym także przekształconych w wyniku działalności człowieka, a w szczególności powierzchnię ziemi, kopaliny, wody, powietrze, krajobraz, klimat oraz pozostałe elementy różnorodności biologicznej, a także wzajemne oddziaływania pomiędzy tymi elementami;

(...).

W myśl art. 5 ww. ustawy, ochrona jednego lub kilku elementów przyrodniczych powinna być realizowana z uwzględnieniem ochrony pozostałych elementów.

Z treści art. 81 ust. 1 ustawy wynika, że ochrona zasobów środowiska realizowana jest na podstawie ustawy oraz przepisów szczególnych.

Szczegółowe zasady ochrony wód określają przepisy ustawy - Prawo wodne (ust. 2 powołanego artykułu).

W art. 16 pkt 3 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne (Dz. U. z 2017 r. poz. 1566, z późn. zm.) ustawodawca zdefiniował cele środowiskowe dla wód morskich. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o celach środowiskowych dla wód morskich - rozumie się przez to:

- określone jakościowo lub ilościowo.

Z powyższego wynika, że nie funkcjonuje jednolita, uniwersalna definicja "środowiska morskiego". Powołane wyżej akty prawne, regulują bardzo szeroko "ochronę środowiska", w tym środowiska morskiego. Można zatem przyjąć, że pod pojęciem ochrony środowiska należy rozumieć działania mające na celu chronienie, zachowanie i odnowienie środowiska morskiego sposób zapewniający jego naturalny kształt i znajdujące się w nim zasoby.

Istotnym aspektem jest określenie zasięgu środowiska morskiego podlegającego ochronie, a więc uznanie bądź nie brzegów morskich za jego element.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o ustanowieniu programu wieloletniego "Program ochrony brzegów morskich" (Dz. U. z 2016 r. poz. 678), w ramach Programu podejmuje się zadania dotyczące budowy, rozbudowy i utrzymywania systemu ochrony brzegów morskich przed erozją morską i powodzią od strony morza.

W art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2017 r. poz. 2205, z późn. zm.) ustawodawca wskazał, że pasem nadbrzeżnym jest obszar lądowy przyległy do linii brzegu morskiego.

Na podstawie ust. 2 ww. artykułu, w skład pasa nadbrzeżnego wchodzą:

Z analizy powołanych regulacji wynika, że można zaaprobować wniosek, że brzeg morski mieści się w zakresie pojęcia "środowiska morskiego". Środowisko morskie nie dotyczy tylko samego morza, ale również brzegu morskiego, który niejako zakreśla obszar wód stając się jego zewnętrzną granicą, na której ląd styka się z morzem. W efekcie obszar środowiska morskiego (jego kształt) wyznacza dno oraz brzeg. W konsekwencji brzeg (plaża) pozostając pod stałym oddziaływaniem wody morskiej powoduje, że nie sposób oddzielić procesu ochrony brzegów morskich od ochrony środowiska morskiego. Coraz intensywniejsze oddziaływanie morza na brzeg morski skutkuje zagrożeniami zarówno dla brzegów morskich, jak i samych wód morskich, które to przejmują zanieczyszczenia lądowe.

W tym kontekście podejmowane działania, które mają na celu przeciwdziałanie erozji linii brzegowej, zmniejszają negatywny wpływ zmian w środowisku zarówno lądowym, jak i morskim.

Zatem dokonując wykładni normy prawnej zawartej w art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy należy wziąć pod uwagę cel jaki powinny realizować swym zakresem wykonywane usługi. W omawianym przypadku, celem tych czynności powinna być ochrona środowiska morskiego, bez względu na to, czy cel ten uzyskiwany jest poprzez bezpośrednie, czy pośrednie działanie na środowisko wodne, czy czynności te dotyczą jego wszystkich bądź niektórych nawet pojedynczych jego elementów.

Powyższe, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 grudnia 2017 r., sygn. akt I FPS 2/17, w której to Sąd " (...) uznał, że usługi wykonywane przez skarżącą, dotyczące ochrony brzegów morskich są związane z ochroną środowiska morskiego w rozumieniu art. 83 ust. 1 pkt 11 u.p.t.u., nawet, jeśli dodatkowo realizują inny cel np. ochrony brzegów morskich."

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa oraz uchwały NSA prowadzi do stwierdzenia, że prace hydrotechniczne wykonane przez Wnioskodawcę w ramach "Programu ochrony brzegów morskich" obejmujące w szczególności modernizację, odbudowę i budowę opasek brzegowych, systemu ostróg, w tym brzegowych np. w formie pali, budowę progów podwodnych równolegle do linii brzegowej na płytkim przybrzeżu w odległości 100-150 m od linii brzegu oraz wykonywanie sztucznego zasilania plaż (refulacje), należy uznać za czynności, których celem jest ochrona środowiska morskiego. Jak już bowiem wskazano powyżej środowisko morskie nie dotyczy tylko samego morza, ale również brzegu morskiego, który pozostaje pod stałym oddziaływaniem wody morskiej. W konsekwencji, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, usługi te w stanie prawnym obowiązującym od dnia 7 marca 2013 r. będą podlegały opodatkowaniu stawką podatku 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.