0114-KDIP1-2.4012.387.2019.2.JŻ - Miejsce opodatkowania usługi transportu pasażerów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 11 października 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-2.4012.387.2019.2.JŻ Miejsce opodatkowania usługi transportu pasażerów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2019 r. (data wpływu 2 lipca 2019 r.) uzupełnionym w dniu 8 października 2019 r. (data wpływu za pośrednictwem ePUAP 8 października 2019 r. oraz za pośrednictwem Poczty Polskiej 11 października 2019 r.) na wezwanie Organu z dnia 27 września 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 2 października 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania importu usług oraz rozliczenia podatku należnego w deklaracji VAT-7 - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania importu usług oraz rozliczenia podatku należnego w deklaracji VAT-7. Wniosek został uzupełniony w dniu 8 października 2019 r. (data wpływu za pośrednictwem ePUAP 8 października 2019 r. oraz za pośrednictwem Poczty Polskiej 11 października 2019 r.), na wezwanie Organu z dnia 27 września 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 2 października 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina Miasto A. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, jest także osobą prawną - jednostką samorządu terytorialnego. Miasto realizuje zadania opodatkowane i nieopodatkowane.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9, 18 i 20 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.) - realizuje zadania niepodlegające działalności gospodarczej z zakresu m.in. kultury, współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.

W ramach (...) Polska - Słowacja 2014 - 2020 Miasto A. z Miastem B. przystąpiło do dwóch mikroprojektów pn. (...) oraz (...) i otrzymało dofinansowanie w ramach Osi priorytetowej Ochrona i rozwój dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego obszaru pogranicza. Za całościową realizację mikroprojektów z zakresu dziedzictwa kulturowego odpowiada Miasto A.

Główne zadania w pierwszym projekcie polegają na udokumentowaniu regionalnych przepisów kulinarnych oraz zgromadzeniu przyrządów kucharskich, prowadzeniu warsztatów kulinarnych dla mieszkańców, łącznie z przygotowaniem posiłków z własnych produktów spożywczych na pokazy. W drugim projekcie główne zadania polegają na odnowieniu wozów strażackich i zorganizowaniu pokazowych akcji gaśniczych dla mieszkańców.

W ramach projektu kulinarnego została utworzona internetowa polsko-słowacka baza tradycyjnych przepisów kulinarnych. Zostały zorganizowane przez partnerów warsztaty kulinarne. Współpraca między kołami gospodyń oraz wspólne pokazy sztuki kulinarnej i pożarniczej umożliwiły szerokiej grupie uczestników z miast partnerskich naukę i pozyskanie wiedzy w tym zakresie. W A. odbyły się dwudniowe polsko - słowackie warsztaty kulinarne " (...)" w których oprócz 6 Kół Gospodyń Wiejskich w tym trzy z Polski i trzy z B. uczestniczyła młodzież i seniorzy z obu państw. Zadaniem Kół Gospodyń Wiejskich było dostarczenie produktów i przygotowanie tradycyjnych potraw regionalnych na warsztatach kulinarnych w dniach.... Uczestnicy warsztatów pod okiem instruktora wzięli udział w pokazach oraz zajęciach praktycznych jak przyrządzać poszczególne dania. Przygotowane potrawy były rozdawane uczestnikom projektu w ramach promocji regionalnych tradycji kulinarnych A. i B. W ramach drugiego projektu, którego celem jest promowanie i prezentowanie tradycji pożarniczych pogranicza oraz zwiększenie poziomu świadomości społecznej na temat roli OSP; odrestaurowano i odtworzono historyczny sprzęt strażacki, tj. dwa wozy - sikawki konne i mundury, została zorganizowana ekspozycja, przeprowadzono inscenizację historycznej akcji gaśniczej utrwalonej na DVD, zorganizowano zawody strażackie służące zaprezentowaniu społecznościom lokalnym i turystom tradycji pożarniczych i ich promocję.

Celem mikroprojektu jest wspólne zachowanie i upowszechnianie tradycji pożarniczych A. i B. jako elementu dziedzictwa kulturowego tych regionów. Beneficjentami projektów są mieszkańcy miasta A. i B. W ramach mikroprojektu w maju odbyło się święto strażaka w A. na którym przedstawiono tradycje pożarnicze w którym uczestniczyli mieszkańcy Miasta A. oraz B.

Osiągnięto cele mikroprojektów którymi są: wspólne zachowanie i upowszechnianie tradycji kulinarnych oraz pożarniczych w A. i B. Przyczyniło się to do ochrony mało znanego i często pomijanego elementu dziedzictwa kulturowego polsko - słowackiego pogranicza, jakim są tradycje kulinarne oraz współdziałanie społeczności lokalnych.

W odpowiedzi na wezwanie Organu Wnioskodawca poinformował:

odnośnie pytania nr 1, że:

a. Miejski Ośrodek Kultury z B. świadczył Wnioskodawcy (Urzędowi Miasta A.) następujące usługi:

Obsługa warsztatów oraz promocji ww. mikroprojektu, przez trzy Koła Gospodyń Wiejskich z B., których zadaniem było zabezpieczenie produktów oraz przygotowanie tradycyjnych potraw regionalnych podczas trzech imprez, za które łącznie Miejski Ośrodek Kultury wystawił dwie faktury w walucie euro.

b. Miejski Ośrodek Kultury posiada siedzibę działalności gospodarczej na Słowacji, tj. (...).

c. Miejski Ośrodek Kultury z B. nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT w Polsce. Rozlicza się na Słowacji.

d. Miejski Ośrodek Kultury nie posiada w Polsce żadnej działalności gospodarczej.

odnośnie pytania nr 2, że

a. Usługa "wynajmu autobusu" polegała na wynajęciu autokaru wraz z kierowcą, który przywiózł na warsztaty do A. - Koła Gospodyń Wiejskich, młodzież i seniorów z B., a następnie, po ukończonych warsztatach, odwiózł z powrotem do B. Ta sama usługa została wykonana podczas promocji ww. mikroprojektu.

b. Usługa polegała na transporcie pasażerów na trasie B.-A., A.-B.

c. Była to krótkotrwała usługa. Autobus (wraz z kierowcą) został oddany do dyspozycji Wnioskodawcy w B., na Słowacji.

d. Słowacki kontrahent nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT w Polsce.

e. Słowacki kontrahent nie posiada siedziby działalności gospodarczej w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z wystawieniem przez Miejski Ośrodek Kultury faktury za uczestnictwo trzech kół Gospodyń Wiejskich z B. w walucie euro za warsztaty, w których strona słowacka zapewniła składniki i przygotowała tradycyjne potrawy regionalne podczas warsztatów kulinarnych Miasto A. powinno wykazać w deklaracji VAT-7 w pozycji import usług nabywanych od podatników podatku VAT należny?

2. Czy w związku z wystawieniem przez kontrahenta słowackiego faktury za wynajem autobusu, który przywiózł Koła Gospodyń Wiejskich, strażaków, młodzież i seniorów z B. na warsztaty oraz obchody w A. w walucie euro, Miasto A. powinno wykazać w deklaracji VAT-7 w pozycji import usług nabywanych od podatników podatku VAT należny?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. I

Zdaniem Wnioskodawcy, Miasto A. nie powinno wykazywać podatku należnego w deklaracji VAT-7 za fakturę wystawioną przez Miejski Ośrodek Kultury dot. uczestnictwa trzech kół Gospodyń Wiejskich z B. w walucie euro za warsztaty w którym strona słowacka zapewniła składniki i przygotowała tradycyjne potrawy regionalne podczas warsztatów kulinarnych.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, Miasto A. nie powinno wykazywać podatku należnego w deklaracji VAT-7 za fakturę wystawioną przez kontrahenta słowackiego dot. wynajmu autobusu, który przywiózł Koła Gospodyń Wiejskich, strażaków, młodzież i seniorów z B. na warsztaty oraz obchody w A. w walucie euro.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Przy czym zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a.

usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

b.

usługobiorcą jest:

* w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,

* w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,

* w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4;

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Powołany art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wskazuje na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca usługi. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, wprowadza mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu usług przez usługobiorcę. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy ma zastosowanie gdy miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania ustalonym na podstawie przepisów ustawy jest terytorium Polski. Przy tym warunkiem zastosowania odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy względem usług jest spełnienie warunków dotyczących usługodawcy jak i usługobiorcy.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi import usług.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają usługi, których miejsce świadczenia ustalone zgodnie z przepisami ustawy znajduje się na terytorium Polski. Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług".

W myśl art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania przepisów regulujących miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powołany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Użyta w przedmiotowym przepisie nazwa "podatnik" odnosi się w zasadzie do "przedsiębiorcy" prowadzącego działalność gospodarczą. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Ustawodawca wskazując na działalność gospodarczą odnosi się do jej definicji zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy z jednoczesnym uwzględnieniem art. 15 ust. 6 ustawy. Za podatników, w świetle art. 28a pkt 1 ustawy, uznawane są również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich. Natomiast przepis art. 28a pkt 2 ustawy uszczegóławia normę zawartą w pkt 1 lit. a, przez wskazanie, że pojęcie podatnika, na potrzeby ustalania miejsca świadczenia usług, obejmuje również sytuację, gdy podatnik, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, nabywa usługi dla czynności niepodlegających opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Przy czym, jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy, w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Natomiast według art. 28f ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

Na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Wątpliwości Wnioskodawcy sformułowane w pytaniu nr 1 dotyczą ustalania czy w związku z wystawieniem przez Miejski Ośrodek Kultury faktury w walucie euro za uczestnictwo trzech kół Gospodyń Wiejskich z B. w warsztatach Wnioskodawca powinien wykazać w deklaracji VAT-7 w pozycji import usług podatek należny.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT z siedzibą na terytorium Polski nabył od Miejskiego Ośrodka Kultury z siedzibą działalności gospodarczej na Słowacji, nieposiadającego siedziby oraz stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, usługę obsługi warsztatów oraz promocji mikroprojektu przez trzy Koła Gospodyń Wiejskich z B., których zadaniem było zabezpieczenie produktów oraz przygotowanie tradycyjnych potraw regionalnych podczas trzech imprez.

Zatem odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy przede wszystkim wskazać należy, że nabywane usługi obsługi warsztatów oraz promocji mikroprojektu podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski. W analizowanym przypadku Wnioskodawca spełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy. Jednocześnie do usług obsługi warsztatów oraz promocji mikroprojektu nie znajdują zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług wynikające z art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy. W analizowanym przypadku świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi obsługi warsztatów oraz promocji mikroprojektu podlegają opodatkowaniu w miejscu świadczenia ustalonym zgodnie z art. 28b ustawy. Skoro Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium Polski i usługi nie są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, które znajduje się w innym miejscu niż siedziba Wnioskodawcy miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania usług obsługi warsztatów oraz promocji mikroprojektu, stosowanie do art. 28b ust. 1 ustawy, jest miejsce siedziby Wnioskodawcy, tj. Polska.

Jednocześnie należy stwierdzić, że do opodatkowania usług obsługi warsztatów oraz promocji mikroprojektu na terytorium Polski zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego zobowiązany jest Wnioskodawca. W analizowanym przypadku są bowiem spełnione warunki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Nabycie przez Wnioskodawcę przedmiotowych usług od Koła Gospodyń Wiejskich Wnioskodawca winien rozpoznać jako import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy. Rozpoznając import usług Wnioskodawca powinien opodatkować nabywane usługi według właściwej stawki podatku. W konsekwencji, Wnioskodawca powinien wykazać podatek należy w deklaracji VAT-7 w pozycji import usług w związku z fakturą wystawioną w walucie euro przez Miejski Ośrodek Kultury dot. uczestnictwa trzech kół Gospodyń Wiejskich z B. w warsztatach.

Ponadto, wątpliwości Wnioskodawcy sformułowane w pytaniu nr 2 dotyczą ustalenia czy w związku z wystawieniem przez kontrahenta słowackiego faktury za wynajem autobusu, który przywiózł Koła Gospodyń Wiejskich, strażaków, młodzież i seniorów z B. na warsztaty oraz obchody w A. w walucie euro, Miasto A. powinno wykazać w deklaracji VAT-7 w pozycji import usług podatek należny.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT z siedzibą na terytorium Polski nabył od kontrahenta słowackiego usługę, która została udokumentowana fakturą za wynajem autobusu. Słowacki kontrahent nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT w Polsce oraz nie posiada siedziby działalności gospodarczej w Polsce. Jak wskazał Wnioskodawca, usługa wynajmu autobusu polegała na wynajęciu autokaru wraz z kierowcą, który przywiózł na warsztaty do A. - Koła Gospodyń Wiejskich, młodzież i seniorów z B., a następnie, po ukończonych warsztatach, odwiózł z powrotem do B. Ta sama usługa została wykonana podczas promocji mikroprojektu. Usługa polegała na transporcie pasażerów na trasie B.-A., A.-B. Była to krótkotrwała usługa. Autobus (wraz z kierowcą) został oddany do dyspozycji Wnioskodawcy w B., na Słowacji.

Zatem (skoro usługa realizowana przez kontrahenta słowackiego polegała na transporcie pasażerów na trasie B.-A., A.-B.) odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy przede wszystkim wskazać należy, że jedną z kategorii usług, do których stosuje się szczególne regulacje w zakresie określania miejsca świadczenia są usługi transportu pasażerów. Stosownie do art. 28f ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości. Jak wynika z art. 28f ust. 1 ustawy, miejsce świadczenia usługi transportu pasażerów (a więc jej faktycznego opodatkowania) odnosi się proporcjonalnie do pokonanych odległości w ramach realizacji usługi. W analizowanym przypadku usługa transportu pasażerów była realizowana na trasie B. (Słowacja) - A. (Polska) oraz A. (Polska) - B. (Słowacja). Zatem w analizowanym przypadku na podstawie art. 28f ust. 1 ustawy opodatkowaniu w Polsce podlega tylko ta część (ustalona z uwzględnieniem pokonanych odległości) usługi transportu pasażerów, która wykonana została na terytorium Polski. Natomiast pozostała część (ustalona z uwzględnieniem pokonanych odległości) usługi transportu pasażerów wykonana poza granicami Polski (w analizowanym przypadku na terytorium Słowacji), nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji w odniesieniu do tej części usługi transportu pasażerów, która została wykonana poza granicami Polski i nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług Wnioskodawca nie ma obowiązku rozpoznania importu usług i wykazania podatku należnego w deklaracji VAT-7. Natomiast w odniesieniu do tej części usługi transportu pasażerów, która została wykonana na terytorium Polski i podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług Wnioskodawca ma obowiązek rozpoznania importu usług i wykazania podatku należnego w deklaracji VAT-7. Część usługi transportu pasażerów, która została wykonana na terytorium Polski podlega bowiem opodatkowaniu na terytorium Polski a jednocześnie są spełnione warunki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy dotyczące usługodawcy jak i usługobiorcy. Nabycie przez Wnioskodawcę części usługi transportu pasażerów, która została wykonana na terytorium Polski od podmiotu słowackiego Wnioskodawca winien rozpoznać jako import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy. Rozpoznając import usług Wnioskodawca powinien opodatkować nabywane usługi (część usługi transportu pasażerów, która została wykonana na terytorium Polski) według właściwej stawki podatku. W konsekwencji, Wnioskodawca powinien wykazać podatek należy w deklaracji VAT-7 w pozycji import usług w związku z fakturą wystawioną w walucie euro przez kontrahenta słowackiego w części (ustalonej z uwzględnieniem pokonanych odległości) w jakiej faktura ta dokumentuje część usługi transportu pasażerów, która została wykonana na terytorium Polski.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie rozpoznania importu usług oraz rozliczenia podatku należnego w deklaracji VAT-7 należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

W myśl art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl