0114-KDIP1-2.4012.372.2017.2.PC - Zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2017 r. (data wpływu 26 lipca 2017 r.) uzupełnionym w dniu 23 sierpnia 2017 r. (data wpływu 29 sierpnia 2017 r.) na wezwanie Organu z dnia 11 sierpnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia - jest prawidłowe.

W dniu 26 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia. Wniosek został uzupełniony w dniu 23 sierpnia 2017 r. (data wpływu 29 sierpnia 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

D. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: "D.", "Wnioskodawca") jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: "Ustawa") u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 powołanej ustawy i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest produkcja drzwi różnych modeli. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wyprodukowanych przez siebie drzwi różnych modeli na podstawie zamówienia/umowy z kontrahentem. Dodatkowo, w ramach umów zawieranych z kontrahentami, D. wykonuje usługę montażu wyprodukowanych przez siebie drzwi w miejscu wskazanym przez klienta.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć z kontrahentem, będącym w myśl przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane generalnym wykonawcą, umowę, której przedmiotem są kompleksowe roboty budowlane polegające na dostarczeniu przez Wykonawcę drzwi wykonanych zgodnie z zamówieniem (specyfikacją) oraz montaż drzwi w miejscu wskazanym przez Zamawiającego.

Kompleksowa usługa budowlana polegająca na dostawie i montażu drzwi jest w umowie wyceniona łącznie. Wartość drzwi stanowi 70-90% ceny całej transakcji w zależności od modelu.

Realizacja świadczenia będzie przebiegała następująco: 1 etap - produkcja drzwi w określonym modelu i wymiarze, 2 - etap zamontowanie wyprodukowanych drzwi w uzgodnionym z klientem terminie. Za wykonanie ww. umowy zostało określone całościowe wynagrodzenie, które nie uwzględnia wyodrębnienia na kwotę sprzedaży drzwi oraz na kwotę za usługę montażu. Cena sprzedaży na podstawie zawartej umowy obejmować będzie łącznie koszt całkowity towarów i usług wchodzących w skład usługi, Wynagrodzenie ma być płatne w częściach - 30% wartości umowy przed rozpoczęciem jej realizacji przez Wnioskodawcę tytułem zaliczki na podstawie faktury proforma, oraz 70% płatne w umówionym przez Strony terminie po doręczeniu klientowi prawidłowo wystawionej faktury VAT. Ww. faktura VAT będzie mogła być wystawiona przez Wnioskodawcę dopiero po zrealizowaniu przedmiotu umowy.

Kontrahent realizowane świadczenie nabędzie w celu wykonania świadczenia na rzecz innego podmiotu. Kontrahent, z którym Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę nie nabywa usługi na swoją rzecz, gdyż jak już wskazano powyżej, jest generalnym wykonawcą robót a nie inwestorem. Spełnione są warunki art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.)

Faktura miałaby być wystawiana na usługę budowlaną po wykonaniu usługi wg mechanizmu odwrotnego obciążenia z oznaczeniem PKWIU 43.32.10.0 "Roboty instalacyjne stolarki budowlanej" Podmiot, z którym Wnioskodawca zamierza zawrzeć ww. umowę jest podatnikiem o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawca na wezwanie Organu o wskazanie pełnego (siedmiocyfrowego) symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) dla realizowanego na rzecz generalnego wykonawcy świadczenia wskazał, że świadczenie realizowane przez Wnioskodawcę na rzecz generalnego wykonawcy będzie odbywało się w oparciu o PKWiU 43.32.10.0.

Ponadto w odpowiedzi na wezwanie Organu Wnioskodawca wskazał że świadczenie realizowane przez Wnioskodawcę na rzecz generalnego wykonawcy będzie fakturowane jako jedno świadczenie. W pozycji faktury "nazwa (rodzaj) towaru lub usługi" będzie się znajdowała jedna pozycja o nazwie "Usługa budowlana zgodnie z umową z dn ". W ramach realizacji świadczenia przez Wnioskodawcę na rzecz generalnego wykonawcy, żaden element nie jest dominujący. Pomimo, że wartość dostarczonych drzwi stanowi 70-90% ceny całej transakcji, nie można uznać ich dostawy za element dominujący, gdyż drzwi będą produkowane na specjalne zamówienie generalnego wykonawcy. Produkcja drzwi będzie odbywała się jedynie celem realizacji zleconych Wnioskodawcy robót budowlanych i stanowi wyłącznie część składową całego zamówienia. Montaż wykonywany w ramach realizacji świadczenia na rzecz generalnego wykonawcy będzie polegał na montażu ościeżnic wraz z dedykowanymi drzwiami, a także przeprowadzeniu ich regulacji umożliwiającej poprawne działanie w toku eksploatacji. Realizacja świadczenia na rzecz generalnego wykonawcy będzie polegała na wyprodukowaniu przez Wnioskodawcę drzwi zgodnie ze specyfikacją podaną w podpisanej przez strony umowie o roboty budowlane, a następnie ich montażu we wskazanym przez generalnego wykonawcę miejscu. Po wykonaniu usługi i podpisaniu przez strony protokołu odbioru zostanie wystawiona przez Wnioskodawcę faktura VAT obejmująca swym zakresem całość przedmiotu umowy. Przedmiotowe świadczenie nie będzie realizowane w ramach dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle tak przedstawionego zdarzenia przyszłego, w związku z zawarciem umowy wyprodukowania drzwi wraz z ich montażem, spółka prawidłowo kwalifikuje usługę dostawy i montażu stolarki drzwiowej jako usługę kompleksową co do której Wnioskodawca będzie zobowiązany, zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1h w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 8 Ustawy do zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy: w związku z zawarciem umowy wyprodukowania drzwi wraz z ich montażem, wnioskodawca będzie zobowiązany do zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia podatku VAT.

W przepisach Ustawy, a zwłaszcza art. 17 ust. 1h w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 8 Ustawy, ustawodawca przewidział konieczność zastosowania mechanizmu odwróconego VAT-u, jeżeli zostaną spełnione kumulatywnie następujące przesłanki:

* przedmiotem umowy będzie nabycie usługi wymienionej w załączniku 14 do Ustawy,

* usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 Ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy,

* usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 Ustawy, zarejestrowany jako podatnik czynny

* usługodawca świadczy usługi jako podwykonawca.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, zarówno Wnioskodawca będący usługodawcą oraz jego kontrahent będący usługobiorcą, są podatnikami o których mowa w art. 15 Ustawy i podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Dodatkowo, Wnioskodawca świadczy usługę jako podwykonawca, gdyż jak wykazano powyżej, jego kontrahent działa w procesie budowlanym w charakterze generalnego wykonawcy.

Zgodnie z otrzymaną od Urzędu Statystycznego informacją z dnia 24 marca 2017 r. usługi i wyroby oferowane przez Wnioskodawcę, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), mieszczą się w dwóch grupach:

* PKWiU 25.12.10.0 "Drzwi i progi drzwiowe, okna i ramy do nich, bramy, żaluzje oraz ścianki działowe mocowane do podłogi, z metalu",

* PKWiU 43.32.10.0 "Roboty instalacyjne stolarki budowlanej".

Dodatkowo, Urząd Statystyczny w ww. piśmie wskazał, że sprzedaż wyrobów własnej produkcji nie jest odrębnie klasyfikowana i mieści się w zakresie grupowania obejmującego dany produkt.

W przypadku zawarcia opisanej w stanie faktycznym umowy, której przedmiotem są roboty budowlane polegające na dostawie drzwi wraz z montażem, należy przyjąć, że kontrahenta interesuje świadczenie kompleksowe, czyli usługa budowlana, której efektem są zamontowane, wyprodukowane wcześniej przez D., drzwi. Tym samym samą sprzedaż drzwi, zgodnie z wytyczną wskazaną w piśmie Urzędu Statystycznego, należy klasyfikować jako element usługi kompleksowej w grupie PKWiU 43.32.10.0. Mając na względzie, że usługa o numerze PKWiU 43.32.10.0 została wymieniona w załączniku 14 do Umowy, należy uznać, że usługa wyprodukowania drzwi i ich zamontowania, powinna zostać rozliczona przez Wnioskodawcę z wykorzystaniem procedury odwróconego VATu. Analiza bowiem przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie tzw. "mechanizmu odwrotnego obciążenia VAT" prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT - mechanizmu odwrotnego obciążenia VAT do opisanych we wniosku robót budowlanych określonych jako kompleksowe usługi budowlane, jest spełnienie kilku ww. przesłanek. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie jest uznawana jako podlegająca odwrotnemu obciążeniu w świetle ustawy o VAT. Zastosowanie zaś jednej stawki podatku od towarów i usług dla jednej usługi kompleksowej opisanej w stanie przyszłym i opodatkowanie nią zarówno usług wchodzących w skład usługi budowlanej jak i dostawy materiałów, wykorzystywanych do wykonania tej usługi uwarunkowane jest zakresem, w jakim prowadzona jest działalność gospodarcza oraz przedmiotem umowy zawartej z kontrahentem.

Generalnie każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług może być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Usługa, materiały wykorzystane do wykonania tej usługi powinny być traktowane jako elementy świadczenia kompleksowego wówczas, gdy intencją Kontrahenta jest uzyskanie ostatecznego efektu w postaci zamontowanych w budynku drzwi. Materiał i usługa stanowią w takim przypadku jedną nierozerwalną całość. Jeżeli zatem świadczenia dokonane przez Spółkę na rzecz jej kontrahenta są tak ściśle związane, że tworzą one jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, nieuzasadniony intencją Stron zawierających Umowę to wszystkie te świadczenia stanowią jednolite świadczenie dla celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W tej sytuacji, w ocenie Spółki przy opisanym stanie przyszłym należy stwierdzić, że wykonanie usługi budowlanej w postaci robót instalacyjnych stolarki budowlanej stanowi usługę kompleksową zaklasyfikowaną według PKWiU do usług budowlanych mieszczących się w załączniku nr 14 ustawy o VAT i podlega mechanizmowi odwrotnego obciążeniu w VAT przy spełnieniu warunków opisanych w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu czy opodatkowanie danej czynności powinno nastąpić z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na klasyfikacji podanej przez Wnioskodawcę.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: "PKWiU", zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Zatem to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem realizowanych świadczeń. W przypadku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia to nabywca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku, tym samym nabywca jest zobowiązany do dokonania klasyfikacji nabywanych świadczeń.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionej we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą,o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Natomiast, transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

W przypadku, wystąpienia dalszych "podzleceń" podwykonawca zlecający staje się głównym wykonawcą swojego zakresu prac w stosunku do swojego podwykonawcy i jest on wówczas zobowiązany do rozliczenia "podzleconych" usług budowlanych na zasadzie odwróconego obciążenia.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu "podwykonawca" wystarczające jest posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodniez definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN podwykonawca to "firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy".

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest producentem różnych modeli drzwi, które sprzedaje na podstawie zamówień/umów kontrahentom. Ponadto wykonuje usługi montażu drzwi w miejscach wskazanych przez kontrahentów. Planuje zawrzeć z podmiotem będącym generalnym wykonawcą umowę, której przedmiotem będzie dostarczenie drzwi zgodnych ze specyfikacją jak również ich montaż w miejscu wskazanym przez zamawiającego. Za wykonanie umowy określone zostanie całościowe wynagrodzenie (łącznie koszt całkowity towarów i usług wchodzących w skład usługi), płatne częściowo przed rozpoczęciem realizacji (30% wartości umowy na podstawie faktury pro forma) oraz w pozostałej części (70% wartości umowy) po wystawieniu faktury, która może być wystawiona po zrealizowaniu przedmiotu umowy. Ponadto zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy produkcja drzwi będzie odbywała się jedynie celem realizacji zleconych robót budowlanych i stanowi wyłącznie część składową całego zamówienia. Usługa została przez Wnioskodawcę sklasyfikowana jako "Roboty instalacyjne stolarki budowlanej" pod symbolem PKWiU: 43.32.10.0 (poz. 31 załącznika nr 14 do ustawy o VAT).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwalifikacji usługi dostawy i montażu stolarki drzwiowej jako usługi kompleksowej co do której Wnioskodawca będzie zobowiązany, zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1h w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy do zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług każde świadczenie, co do zasady, powinno być traktowane jako samoistne i autonomiczne.

Jednak prawidłowa kwalifikacja danego świadczenia nie bazuje bezpośrednio na konkretnych regulacjach ustawy o VAT czy dyrektywy. Nie ma więc określonych normatywnie kryteriów, czy też innych wyznaczników, które pozwalałaby w sposób precyzyjny wyznaczyć granice pomiędzy przypadkami, gdy mamy do czynienia z kilkoma świadczeniami samoistnymi, które należy opodatkować odrębnie, a sytuacją kiedy związek pomiędzy tymi świadczeniami jest tak ścisły, iż należy już mówić o istnieniu jednego świadczenia o charakterze kompleksowym, które powinno być opodatkowane według jednolitych zasad. Koncepcja usług złożonych jest oparta na jednolitym orzecznictwie TSUE. Przyjęto tam elementy, których spełnienie stanowi o istnieniu świadczenia kompleksowego, które nigdy nie będzie zależne od woli podatnika (stron transakcji), czy jego subiektywnego przekonania. Świadczenie złożone musi być badane w każdym wypadku indywidualnie, w szczególności z uwzględnieniem gospodarczego celu dla nabywcy) danej transakcji oraz wiążącej się z tym niepodzielności składających się nań świadczeń (głównego i pomocniczych). Tak więc świadczenie złożone musi być badane w każdym wypadku indywidualnie, w szczególności z uwzględnieniem gospodarczego celu dla nabywcy) danej transakcji oraz wiążącej się z tym niepodzielności składających się nań świadczeń (głównego i pomocniczych).

Świadczenie złożone (usługa kompleksowa) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenie pomocnicze, tzn. takie które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (bądź są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Tak więc w przypadku gdy istotą transakcji są świadczone usługi to mimo, że w ramach takiej transakcji następuje wydanie towaru, powinna ona być traktowana jako świadczenie usług (jako świadczenie główne).

W umowach cywilnoprawnych to strony określają co jest przedmiotem sprzedaży. W przypadku sprzedaży usług budowlano-montażowych nie można wyłączyć poszczególnych elementów kosztów, gdyż obrotem podatnika jest kwota uzgodniona za wykonanie usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (takie jak np. materiały, robocizna, transport, zużyte narzędzia). Elementy te składające się na całość usługi mają istotne znaczenie informacyjne, jednak nie może to uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych w nim komponentów (dla celów podatkowych).

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej poprzez utrwaloną linię orzeczniczą wyraził również pogląd, że całe świadczenie złożone podlega takim regulacjom opodatkowania VAT, w tym również w zakresie stosowania właściwej stawki VAT, jakie dotyczą świadczenia głównego. Powyższe skutkuje tym, że opodatkowanie świadczeń pomocniczych, podlega takim samym zasadom opodatkowania, jakim podlega świadczenie główne (vide orzeczenie TSUE w sprawie C-349/96, C-41/04).

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że zamawiający nie jest zainteresowany zakupem samych drzwi, gdyż jego "celem gospodarczym" jest nabycie usługi montażu drzwi. W przedmiotowej sprawie dostawa drzwi jest więc świadczeniem niezbędnym lecz równocześnie pomocniczym w stosunku do usługi głównej jaką jest montaż drzwi. Zatem ze względu na to, że Wnioskodawca działa jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy (nie na rzecz inwestora) i będzie wykonywać usługę kompleksową wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy o VAT, to całość świadczenia powinna być objęta mechanizmem odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga również, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.