0114-KDIP1-2.4012.364.2020.2.RD - Transakcja ruchoma w łańcuchu dostaw.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2020 r. złożonego za pośrednictwem platformy e-PUAP, uzupełnionym w dniu 15 października 2020 r. (data wpływu 19 października 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 9 października 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 9 października 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania realizowanych transakcji - jest prawidłowe.

W dniu 31 sierpnia 2020 r. za pośrednictwem platformy e-PUAP wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania realizowanych transakcji.

Wniosek uzupełniony został w dniu 15 października 2020 r., (data wpływu 19 października 2020 r.), na wezwanie Organu z dnia 9 października 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest producentem łodzi motorowych. Odbiorcą łodzi jest spółka francuska, która następnie dokonuje ich sprzedaży pod własną marką, m.in. na terytorium różnych państw członkowskich Unii Europejskiej, poprzez sieć autoryzowanych dealerów. Łodzie będące przedmiotem dostawy stanowią nowe środki transportu. Dostawa następuje w ten sposób, że łodzi nabyte przez spółkę francuską są transportowane bezpośrednio z zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy (z terytorium Polski) do dealera nabywającego łódź od spółki francuskiej (na terytorium innych niż Polska państw członkowskich UE). Organizatorem transportu oraz podmiotem który zleca i ponosi koszty transportu jest Wnioskodawca. Koszty te są doliczane do ceny łodzi, fakturowanej na odbiorcę francuskiego. Przemieszczenie łodzi pomiędzy terytorium Polski a terytorium innego państwa członkowskiego odbywa się przy wykorzystaniu innego środka transportu (transport samochodowy). Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym do transakcji wewnątrzwspólnotowych. Francuska spółka, będąca odbiorcą łodzi produkowanych przez Wnioskodawcę, jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Francji. Ponadto spółka francuska jest również zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku od towarów i usług, zidentyfikowanym do transakcji wewnątrzwspólnotowych, jednakże do transakcji będących przedmiotem niniejszego wniosku podaje Wnioskodawcy numer francuski (poprzedzony prefixem FR).

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w wyniku transakcji opisanych we wniosku Wnioskodawca przenosi na rzecz spółki francuskiej prawo do rozporządzania towarami jak właściciel a następnie spółka francuska przenosi prawo do rozporządzania towarami jak właściciel na rzecz dealera.

Firma transportowa dokonująca transportu towarów z zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy do dealera działa na rzecz i na zlecenie Wnioskodawcy.

W transakcjach będących przedmiotem wniosku są spełnione warunki zastosowania stawki podatku określone w art. 42 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym dostawa pomiędzy Wnioskodawcą a spółką francuską powinna być uznana za transakcję ruchomą w łańcuchu dostaw, a w konsekwencji czy Wnioskodawca jest uprawniony (po spełnieniu pozostałych warunków zastosowania 0% stawki podatku) do zakwalifikowania tej dostawy jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru opodatkowanej 0% stawką podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym mamy do czynienia z tzw. transakcjami łańcuchowym, w których dostawą ruchomą jest dostawa pomiędzy Wnioskodawcą a spółką francuską. W konsekwencji dostawa ta będzie kwalifikowana jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towaru, która po spełnieniu pozostałych warunków określonych w art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług, będzie opodatkowana 0% stawką podatku VAT.

Zgodnie z definicją wynikającą z art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. W transakcjach, w których występują trzy podmioty sprzedające ten sam towar, który to towar jest transportowany od pierwszego do ostatniego podmiotu w łańcuchu (transakcja łańcuchowa), tylko jedna transakcja będzie uznana za "ruchomą", tj. transakcję w wyniku, której następuje przemieszczenie towaru (czego skutkiem jest kwalifikacja tej dostawy jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów lub eksport) natomiast pozostałe dostawy będą uznane traktowane jako "nieruchome", tj. dotyczące towarów nieprzemieszczanych (czego skutkiem jest opodatkowanie dostawy stawką VAT krajową w miejscu rozpoczęcia lub zakończenia transportu). Zasada ta wynika z art. 22 ust. 2-2d ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiących implementację art. 36a Dyrektywy VAT. Zgodnie z powyższymi przepisami, w przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie. Rozstrzygnięcia, która dostawa w opisanym stanie faktycznym jest dostawą ruchomą należy dokonać w oparciu o przepisy ust. 2b-2d art. 22 ustawy o VAT. W przypadku towarów, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego. Na zasadzie wyjątku, w przypadku jednak gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot (art. 22 ust. 2c ustawy o podatku od towarów i usług). Przez podmiot pośredniczący rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz (art. 22 ust. 2d ustawy o podatku od towarów i usług). Znowelizowany z dniem 1 lipca 2020 r. art. 22 ust. 2-2d ustawy o podatku do towarów i usług, wprowadza zatem domniemanie, że transakcją "ruchomą", a zatem rozliczaną przez pierwszego dostawcę jako WDT, jest transakcja pomiędzy pierwszym a drugim podatnikiem. Na zasadzie wyjątku, za transakcję "ruchomą" będzie uznana transakcja pomiędzy drugim i trzecim podatnikiem tylko wtedy, gdy drugi podatnik poda pierwszemu numer VAT nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane. W opisanym stanie faktycznym podmiotem organizującym na rzecz spółki francuskiej i zlecającym transport łodzi do dealera jest wnioskodawca, przy czym spółka francuska podaje wnioskodawcy francuski numer VAT poprzedzony prefixem FR. W tej sytuacji zdaniem Wnioskodawcy dostawa realizowana pomiędzy Wnioskodawcą a spółką francuską, jest transakcją ruchomą. Ponieważ zatem w wyniku dostawy dokonanej przez Wnioskodawcę następuje przemieszczenie towaru z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego, transakcja ta powinna być zakwalifikowana jako wewnątrzwspólnotową dostawa towaru i - po spełnieniu pozostałych warunków wynikających z art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług - opodatkowana 0% stawką podatku. Gdyby natomiast spółka francuska podała Wnioskodawcy przy transakcji numer VAT, pod którym jest ona zarejestrowana do transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (poprzedzony prefixem PL), zgodnie z art. 22 ust. 2c ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa dokonywana przez Wnioskodawcę byłaby dostawą nieruchomą i jako dostawa krajowa, byłaby opodatkowana 23% stawką podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów

i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami zaś, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast jak wskazuje art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Transakcja łańcuchowa cechuje się tym, że towar będący przedmiotem więcej niż jednej transakcji, jest fizycznie wydawany tylko raz bezpośrednio przez pierwszy podmiot ostatniemu nabywcy. Każda z dostaw w transakcji łańcuchowej traktowana jest odrębnie, co oznacza, że dla każdej z nich odrębnie ustalane jest też miejsce dokonania dostawy.

Według art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju,z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, co do zasady, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Na mocy art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Przy tym w myśl art. 42 ust. 1a ustawy stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

1. podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub

2. złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8 - chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Jednocześnie zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Ponadto miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy (art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Natomiast, stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2020 r. - w przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

Zgodnie z, dodanym od dnia 1 lipca 2020 r., art. 22 ust. 2b ustawy, w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.

Przy czym stosownie do, dodanego od dnia 1 lipca 2020 r., art. 22 ust. 2d ustawy, przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.

Natomiast, dodany od dnia 1 lipca 2020 r., art. 22 ust. 2c ustawy stanowi, że w przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.

Jednocześnie jak stanowi art. 22 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2020 r., w przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c, dostawę towarów, która:

Zatem w przypadku transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport). Z uwagi na to, że dokonywane jest tylko jedno przemieszczenie towarów, to tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę "ruchomą" towarów, pozostałe zaś są dostawami "nieruchomymi".

Jednocześnie zgodnie z brzmieniem przepisów obowiązującym od dnia 1 lipca 2020 r. w przypadku gdy towary są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego. Jednocześnie przez podmiot pośredniczący, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz. Przy czym w przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (producent łodzi motorowych) jest podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym do transakcji wewnątrzwspólnotowych. Francuska spółka, będąca odbiorcą łodzi produkowanych przez Wnioskodawcę, jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Francji. Ponadto spółka francuska jest również zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku od towarów i usług, zidentyfikowanym do transakcji wewnątrzwspólnotowych, jednakże do transakcji będących przedmiotem wniosku podaje Wnioskodawcy numer francuski (poprzedzony prefixem FR). W wyniku transakcji będących przedmiotem wniosku Wnioskodawca przenosi na rzecz spółki francuskiej prawo do rozporządzania towarami jak właściciel a następnie spółka francuska przenosi prawo do rozporządzania towarami jak właściciel na rzecz dealera. Dostawa następuje w ten sposób, że łodzi nabyte przez spółkę francuską są transportowane bezpośrednio z zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy (z terytorium Polski) do dealera nabywającego łódź od spółki francuskiej (na terytorium innych niż Polska państw członkowskich UE). Przemieszczenie łodzi pomiędzy terytorium Polski a terytorium innego państwa członkowskiego odbywa się przy wykorzystaniu innego środka transportu (transport samochodowy). Organizatorem transportu oraz podmiotem który zleca i ponosi koszty transportu jest Wnioskodawca. Firma transportowa dokonująca transportu towarów z zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy do dealera działa na rzecz i na zlecenie Wnioskodawcy. W transakcjach będących przedmiotem wniosku są spełnione warunki zastosowania stawki podatku określone w art. 42 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy transakcja pomiędzy Wnioskodawcą a spółką francuską stanowi dostawę ruchomą i w konsekwencji czy uprawniony jest (po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 42 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% i zakwalifikowania transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Opisane okoliczności wskazują, że dostawa łodzi realizowana wg przedstawionego modelu sprzedaży jest transakcją łańcuchową, w rozumieniu art. 7 ust. 8 ustawy, w ramach której nastąpi dostawa towarów pomiędzy Wnioskodawcą a spółką francuską a następnie pomiędzy spółką francuską a dealerem zaś łodzie dostarczane są bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu w łańcuchu dostaw, tj. od Wnioskodawcy z terytorium Polski do dealera na terytorium innych niż Polska państw członkowskich UE. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że jest podmiotem odpowiedzialnym za organizację transportu, tj. pierwszy podmiot w opisanym łańcuchu dostaw organizuje transport. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że spółka francuska podaje Wnioskodawcy francuski numer identyfikacji podatkowej (poprzedzony prefixem FR).

Zatem mając na uwadze przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy transport łodzi należy przypisać dostawie dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz spółki francuskiej. W konsekwencji dostawę między Wnioskodawcą a spółką francuską należy uznać za "transakcję ruchomą", tj. opodatkowaną jako transakcję międzynarodową. Tym samym, skoro łodzie są transportowane z terytorium Polski na terytorium innych niż Polska państw członkowskich UE, Wnioskodawca w związku ze sprzedażą łodzi na rzecz spółki francuskiej winien rozpoznać wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na terytorium Polski, w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy, która (przy spełnieniu warunków określonych w art. 42 ustawy) podlega opodatkowaniu przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 0%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.