0114-KDIP1-2.4012.306.2018.1.RM - VAT w zakresie uznania realizowanej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 maja 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-2.4012.306.2018.1.RM VAT w zakresie uznania realizowanej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2018 r. (data wpływu 15 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania realizowanej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania realizowanej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Głównym przedmiotem działalności Spółki S.A. (Wnioskodawca) jest wytwarzanie produktów leczniczych, wyrobów medycznych, suplementów diety, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia medycznego oraz dermokosmetyków ("Produkty").

Spółka dokonuje zakupu wzorców substancji wykorzystywanych w procesie wytwarzania Produktów ("Wzorce Substancji") od organizacji międzynarodowej - Rady Europy (Dyrektoriatu) ("Dostawca").

Na fakturach wystawianych przez Dostawcę z tytułu sprzedaży Wzorców Substancji znajduje się m.in. informacja, że w stosunku do Dostawcy nie ma zastosowania numer identyfikacji dla celów podatku od wartości dodanej.

Dodatkowo, zgodnie z informacjami przedstawionymi przez Dostawcę:

* Dostawca nie jest zarejestrowany dla celów podatku od wartości dodanej i nie posiada numeru identyfikacyjnego dla celów tego podatku;

* dla celów podatku od wartości dodanej, Dostawca powinien być traktowany jako podmiot niebędący podatnikiem (czyli jako tzw. konsument, ang. consumer), a w konsekwencji transakcje, których jest stroną, powinny być traktowane jako transakcje z podmiotem niebędącym podatnikiem (ang. business-to-consumer, BTC).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nabycie Wzorców Substancji przez Wnioskodawcę od Dostawcy niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT oraz w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT (z uwzględnieniem warunków, o których mowa w art. 9 ust. 2 ustawy o VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Nabycie Wzorców Substancji przez Wnioskodawcę od Dostawcy niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT oraz w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT (z uwzględnieniem warunków, o których mowa w art. 9 ust. 2 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ("VAT") podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Jednocześnie jednak, zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o VAT, art. 9 ust. 1 ustawy o VAT stosuje się pod warunkiem, że:

1.

nabywcą towarów jest:

a.

podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b.

osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10 ustawy o VAT; oraz

3.

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, lub podatnikiem od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 2 pkt 11 ustawy o VAT, podatkiem od wartości dodanej jest podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego ustawą o VAT.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z powyższych przepisów, aby można było mówić o wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów stanowiącym czynność opodatkowaną VAT, zarówno nabywca, jak i podmiot dokonujący dostawy towarów muszą być:

* podatnikiem, tzn. podmiotem wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą (bez względu na cel lub rezultat takiej działalności), tzn. działalność producentów, handlowców lub usługodawców itp.;

lub

* podatnikiem podatku od wartości dodanej.

W przypadku, gdy nabywca lub dostawca nie jest ani podatnikiem w rozumieniu powyższego, ani podatnikiem podatku od wartości dodanej - nie dochodzi do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 4 i art. 9 ust. 1 ustawy o VAT.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego będącego przedmiotem wniosku, Wnioskodawca zauważa, że niewątpliwie:

* następuje nabycie przez Spółkę prawa do rozporządzania jak właściciel Wzorcami Substancji jak właściciel;

* w wyniku dokonanej dostawy Wzorce Substancji są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego (Polska) innego niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu (Francja);

* Spółka jest podmiotem wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą (bez względu na cel lub rezultat takiej działalności) - jest więc podatnikiem podatku od towarów i usług.

W powyższym zakresie nie ulega zatem wątpliwości, że spełnione są kryteria uznania zakupu Wzorców Substancji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakresie, w jakim kryteria te odnoszą się do przedmiotu transakcji oraz do statusu Spółki jako nabywcy.

Wobec powyższego, w stanie faktycznym będącym przedmiotem wniosku kluczowe jest stwierdzenie, czy Dostawca jest podatnikiem (podmiotem wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą) lub podatnikiem podatku od wartości dodanej, czy też nie.

Mianowicie, jeżeli Dostawca jest podatnikiem (podmiotem wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą) lub jest podatnikiem podatku od wartości dodanej - to sprzedaż Wzorców Substancji przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy stanowi dla Spółki wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 i art. 9 ust. 1 ustawy o VAT.

Natomiast jeżeli Dostawca nie jest ani podatnikiem (podmiotem wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą), ani podatnikiem podatku od wartości dodanej - to sprzedaż Wzorców Substancji przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy nie stanowi dla Spółki wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 i art. 9 ust. 1 ustawy o VAT.

Odnośnie do pierwszej z kwestii dotyczących Dostawcy wskazanych powyżej - tzn. tego, czy Dostawca jest podmiotem wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą - Spółka zauważa, że Dostawca jest jedną z najbardziej znanych organizacji międzynarodowych, której zakres i sposób działania określa w pierwszej kolejności statut Rady Europy przyjęty w Londynie 5 maja 1949 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 118, poz. 565).

Zgodnie ze statutem, celem Dostawcy jest osiągnięcie większej jedności między jej członkami, aby chronić i wcielać w życie ideały i zasady, stanowiące ich wspólne dziedzictwo, oraz aby ułatwić ich postęp ekonomiczny i społeczny. Cel ten będzie urzeczywistniany za pośrednictwem organów Dostawcy w drodze omawiania wspólnych problemów, przez zawieranie porozumień i wspólne działanie w sprawach gospodarczych, społecznych, kulturalnych, naukowych, prawnych i administracyjnych, jak również przez przestrzeganie i rozwój praw człowieka i podstawowych wolności.

Jak wynika z powyższego, celem statutowym (ani środkiem prowadzącym do tego celu) Dostawcy nie jest prowadzenie działalności gospodarczej.

Dodatkowo, również z pozostałych okoliczności dotyczących funkcjonowania Dostawcy nie wynika, że prowadzi on działalność gospodarczą. W szczególności, Dostawca nie prowadzi działalności typowej dla przedsiębiorców (producentów, handlowców, usługodawców itp.), wykonywanej w celach zarobkowych, nastawionej na osiąganie i maksymalizację zysku czy też na osiąganie korzyści ekonomicznych.

Transakcje, w których Dostawca dokonuje sprzedaży Wzorców Substancji są transakcjami całkowicie wtórnymi i podporządkowanymi w stosunku do działalności statutowej Dostawcy jako organizacji międzynarodowej prowadzonej na wielu obszarach i w wielu dziedzinach życia społecznego, kulturalnego itp. W szczególności, celem tych transakcji jest umożliwienie zainteresowanym podmiotom (np. wytwórcom produktów leczniczych prowadzących działalność na terytorium państw członkowskich Dostawcy) wytwarzania tych produktów z zastosowaniem odpowiednich norm, standardów i warunków, będących przedmiotem zainteresowania Dostawcy jako organizacji międzynarodowej. Są to przy tym transakcje co najwyżej o okazjonalnym charakterze w porównaniu z całokształtem innych czynności podejmowanych przez Dostawcę jako organizację międzynarodową, a jakikolwiek ewentualny zysk odnoszony przez Dostawcę z takich transakcji (o ile w ogóle występuje) jest w całości przeznaczany na działalność statutową Dostawcy jako organizacji międzynarodowej.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że Dostawca nie jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Odnośnie do drugiej z kwestii dotyczących Dostawcy wskazanych powyżej - tzn. tego, czy Dostawca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej - to, jak wskazano wcześniej, z informacji przedstawionych przez Dostawcę wynika, że:

* Dostawca nie jest zarejestrowany dla celów podatku od wartości dodanej i nie posiada numeru identyfikacyjnego dla celów tego podatku;

* dla celów podatku od wartości dodanej, Dostawca powinien być traktowany jako podmiot niebędący podatnikiem (czyli jako tzw. konsument, ang. consumer), a w konsekwencji transakcje, których jest stroną, powinny być traktowane jako transakcje z podmiotem niebędącym podatnikiem (ang. business-to-consumer, BTC).

Z powyższego wynika, że Dostawca nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Z powyższego wynika, że - ze względu to, że Dostawca nie jest podatnikiem, tzn. podmiotem wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą (bez względu na cel lub rezultat takiej działalności), tzn. działalność producentów, handlowców lub usługodawców itp. ani nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej - nie są spełnione kryteria dotyczące statusu Dostawcy wymagane do uznania zakupu Wzorców Substancji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 i art. 9 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z tym, zakup przez Wnioskodawcę od Dostawcy Wzorców Substancji nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 i art. 9 ust. 1 ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe w analogicznych stanach faktycznych - np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 25 lutego 2014 r., sygn. IBPP4/443-601/13/PK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez terytorium kraju - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz (art. 9 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1.

nabywcą towarów jest:

a.

podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b.

osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10;

3.

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit.a.

Z powołanych przepisów wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru ma miejsce wówczas, gdy zarówno dostawca jak i nabywca towarów są podatnikami a towar będący przedmiotem dostawy jest wysłany bądź przetransportowany z jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego. Ponadto zakupione towary muszą służyć działalności gospodarczej nabywcy.

Wskazać należy, że podatnikami w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nabywa od organizacji międzynarodowej Rady Europy - Dyrektoriatu (Dostawca) wzorce substancji (Wzorce Substancji), które wykorzystuje do produkcji artykułów leczniczych, medycznych, suplementów diety, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia medycznego oraz dermokosmetyków (Produktów). Na fakturach wystawianych przez Dostawcę z tytułu sprzedaży Wzorców Substancji znajduje się m.in. informacja, że w stosunku do Dostawcy nie ma zastosowania numer identyfikacji dla celów podatku od wartości dodanej. Jednocześnie Dostawca poinformował, że nie jest zarejestrowany dla celów podatku od wartości dodanej, nie posiada numeru identyfikacyjnego dla celów tego podatku oraz, że dla celów podatku od wartości dodanej, powinien być traktowany jako podmiot niebędący podatnikiem (konsument), a w konsekwencji transakcje, których jest stroną, powinny być traktowane jako transakcje z podmiotem niebędącym podatnikiem.

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące ustalenia czy nabycie Wzorców Substancji od Dostawcy niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Z powołanych przepisów prawa wynika, że dla uznania zakupu towarów za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju konieczne jest spełnienie warunku związanego ze statusem podatkowym uczestników transakcji. Co do zasady więc, dostawca i nabywca towarów muszą być podatnikami VAT lub podatku od wartości dodanej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że transakcja przedstawiona w niniejszym wniosku nie stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju. Wnioskodawca wskazał, że dla celów podatku od wartości dodanej Dostawca powinien być traktowany jako podmiot niebędący podatnikiem (konsument) a w konsekwencji transakcje, których jest stroną, powinny być traktowane jako transakcje z podmiotem niebędącym podatnikiem. Zatem skoro Dostawca nie jest podatnikiem - nie są spełnione przesłanki, o których mowa w art. 9 ust. 2 pkt 2 ustawy. W konsekwencji nabycie Wzorców Substancji nie stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nabycie Wzorców Substancji od Dostawcy niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju jest prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W niniejszej sprawie, w oparciu o informacje przedstawione przez Wnioskodawcę, jako element stanu faktycznego przyjęto, że dla celów podatku od wartości dodanej Dostawca powinien być traktowany jako podmiot niebędący podatnikiem (konsument). Tym samym wydana interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy faktycznie Dostawca nie jest podatnikiem.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl