0114-KDIP1-2.4012.301.2017.2.SM - Podstawa opodatkowania importu towarów.

Pisma urzędowe

Status: Aktualne

Pismo z dnia 10 października 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-2.4012.301.2017.2.SM Podstawa opodatkowania importu towarów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2017 r. (data wpływu 30 czerwca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 16 sierpnia 2017 r. (data wpływu 18 sierpnia 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr 0114-KDIP1-2.4012.301.2017.1.SM z dnia 7 sierpnia 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 9 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania przy imporcie towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania przy imporcie towarów.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 sierpnia 2017 r. w dniu 16 sierpnia 2017 r. (data wpływu 18 sierpnia 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest producentem odbiorników telewizyjnych. Komponenty do produkcji TV w większości importuje z Chin. Z Chin też importuje moduły LCD - wyświetlacze ciekłokrystaliczne TFT LCD z aktywną matrycą RGB w konfiguracji zgodnej z otrzymanym dokumentem WIT PL. Moduły LCD pakowane są w oddzielny kontener w opakowania kartonowe zbiorcze w ilościach od 2 do 8 sztuk. W kartonach poszczególne moduły LCD zabezpieczone są workiem ochronnym i oddzielone od siebie przekładkami kartonowymi i zabezpieczone kształtkami plastikowymi lub styropianowymi. Kartony te w kontenerze pakowane są luzem, na paletach lub na przekładkach wykonanych z tworzywa sztucznego lub kartonu.

Moduły LCD Spółka zgłasza do odprawy celnej na kod CN 8529909215 zgodnie z WIT i zużywa do produkcji odbiorników telewizyjnych. Opakowania, w których zostają dostarczane przedmiotowe towary są przekazywane za pośrednictwem firmy zajmującej się gospodarką odpadami do odzysku i recyklingu. Od recyklerów Spółka otrzymuje dokumenty potwierdzające odzysk i recykling. Zgodnie z ustawą Dz. U. 2016.1478 z dnia 15 września 2016 r. ciąży na Spółce obowiązek sprawozdawczy w zakresie gospodarowania odpadami oraz opłata odpadowa.

W celu ograniczenia napływu ilości odpadów opakowaniowych wprowadzonych do Polski oraz ze względów ekonomicznych Spółka chce zmienić sposób pakowania modułów LCD.

Nowy sposób pakowania ma polegać na pakowaniu modułów LCD do kartonów, które będą użyte do zapakowania wyprodukowanych w firmie odbiorników telewizyjnych przeznaczonych do sprzedaży. Każdy moduł LCD będzie zabezpieczony workiem ochronnym i zapakowany w oddzielne opakowanie kartonowe z nadrukiem i zabezpieczony kształtkami styropianowymi lub z tworzyw sztucznych.

W wolne przestrzenie w kształtkach w celu wykorzystania wolnej przestrzeni niewykorzystanej zostaną włożone stopki (podstawy telewizora).

Na fakturze importowej będą wykazane moduły LCD, kształtki EPS/EPE, kartony i stopki. Każda z tych pozycji będzie miała własną cenę i będzie odprawiona według kodu i stawki cła zgodnej z Nomenklaturą Scaloną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (sprecyzowane w uzupełnieniu z dnia 14 sierpnia 2017 r.):

Pytanie I:

Czy podstawą podatku VAT importowego dla modułów LCD przywożonych z Chin, określaną zgodnie z art. 30b ust. 1, 4, 5, 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jest zawsze suma podstawy cła (wartości celnej towaru powiększonej o wartość kosztów transportu na odcinku poza-unijnym) oraz kwoty cła obliczonej wg stawki celnej właściwej dla kodu TARIC: 8529909215, powiększonych o wartość kosztów transportu na odcinku od miejsca wprowadzenia towarów do UE do miejsca przeznaczenia, niezależnie od faktu, czy moduły LCD, których import jest przedmiotem opodatkowania, zapakowane są oddzielnie (indywidualnie), czy też w pudła kartonowe z zastosowaniem kształtek EPS styropianowych, kształtek EPE z tworzyw sztucznych i stopek z tworzyw sztucznych - podstaw telewizora, które będą wykorzystywane ponownie do zapakowania gotowych, przeznaczonych do sprzedaży odbiorników telewizyjnych, wyprodukowanych w fabryce?

Pytanie II:

Czy podstawami podatku VAT importowego, określanymi zgodnie z art. 30b ust. 1, 4, 5, 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, są sumy podstaw cła (wartości celnych towaru powiększonych o wartość kosztów transportu na odcinku poza-unijnym) oraz kwot cła obliczonych wg stawek celnych, właściwych dla poszczególnych towarów wymienionych w przedmiotowym wniosku (tzn. modułów LCD, pudel kartonowych, kształtek EPS styropianowych, kształtek EPE z tworzyw sztucznych i stopek z tworzyw sztucznych - podstaw telewizora) powiększonych o wartości kosztów transportu na odcinku od miejsca wprowadzenia towarów do UE do miejsca przeznaczenia, przypisanych metodą wartościową do poszczególnych komponentów/opakowań - tylko w przypadku, gdy wobec zapakowania modułów LCD w kartony, które posłużą do pakowania odbiorników telewizyjnych, ma miejsce wyszczególnienie wszystkich ww. komponentów w fakturze importowej z podaniem ich ilości, ceny jednostkowej i wartości?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 14 sierpnia 2017 r.):

W opisanych we wniosku przypadkach sposób pakowania towarów nie ma wpływu na obliczenie podstawy podatku VAT importowego, którym zostaną objęte moduły LCD, jako sumy podstawy cła (wartości celnej towaru powiększonej o wartość kosztów transportu na odcinku poza-unijnym) oraz kwoty cła obliczonej wg stawki celnej właściwej dla kodu TARIC: 8529909215, powiększonych o wartość kosztów transportu na odcinku od miejsca wprowadzenia towarów do UE do miejsca przeznaczenia. Jednak biorąc pod uwagę fakt, że opakowania (oraz inne wymienione wyżej komponenty) w których (z którymi) przyjadą moduły LCD, będą wykorzystywane ponownie do zapakowania gotowych, przeznaczonych do sprzedaży odbiorników telewizyjnych, wyprodukowanych w fabryce, wszystkie ww. elementy winny być wyspecyfikowane wraz z ilościami, cenami jednostkowymi i wartością przez nadawcę towaru w wystawianej przez niego fakturze sprzedaży (importowej dla strony).

W związku z tym, podstawą podatku VAT importowego dla modułów LCD przywożonych z Chin, określaną zgodnie z art. 30b ust. 1, 4, 5, 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów, jest zawsze suma podstawy cła (wartości celnej towaru powiększonej o wartość kosztów transportu na odcinku poza-unijnym) oraz kwoty cła obliczonej wg stawki celnej właściwej dla kodu TARIC: 8529909215, powiększonych o wartość kosztów transportu na odcinku od miejsca wprowadzenia towarów do UE do miejsca przeznaczenia, niezależnie od faktu, czy moduły LCD, których import jest przedmiotem opodatkowania, zapakowane są oddzielnie (indywidualnie), czy też w pudła kartonowe z zastosowaniem kształtek EPS styropianowych, kształtek EPE z tworzyw sztucznych i stopek z tworzyw sztucznych - podstaw telewizora, które będą wykorzystywane ponownie do zapakowania gotowych, przeznaczonych do sprzedaży odbiorników telewizyjnych, wyprodukowanych w fabryce.

Jednocześnie w ocenie wnioskodawcy, podstawami podatku VAT importowego, określanymi zgodnie z art. 30b ust. 1, 4, 5, 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, są sumy podstaw cła (wartości celnych towaru powiększonych o wartość kosztów transportu na odcinku poza-unijnym) oraz kwot cła obliczonych wg stawek celnych, właściwych dla poszczególnych towarów wymienionych w przedmiotowym wniosku (tzn. modułów LCD, pudeł kartonowych, kształtek EPS styropianowych, kształtek EPE z tworzyw sztucznych i stopek z tworzyw sztucznych - podstaw telewizora) powiększonych o wartości kosztów transportu na odcinku od miejsca wprowadzenia towarów do UE do miejsca przeznaczenia, przypisanych metodą wartościową do poszczególnych komponentów/opakowań - tylko w przypadku, gdy wobec zapakowania modułów LCD w kartony, które posłużą do pakowania odbiorników telewizyjnych, ma miejsce wyszczególnienie wszystkich ww. komponentów w fakturze importowej z podaniem ich ilości, ceny jednostkowej i wartości. Wyspecyfikowanie towaru podstawowego (modułów LCD) oraz komponentów służących do pakowania w sposób wymieniony powyżej, jest warunkiem sine qua non do określenia podstawy podatku VAT importowego, określanymi zgodnie z art. 30b ust. 1, 4, 5, 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oddzielnie dla poszczególnych półproduktów w sposób wyżej określony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

eksport towarów;

import towarów na terytorium kraju;

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).

Przez terytorium państwa trzeciego należy rozumieć terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 - art. 2 pkt 5 ustawy.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej (art. 2 pkt 7 ustawy).

Zaznaczyć należy, że art. 5 ust. 1 ustawy zawiera zakres przedmiotowy czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju. Zatem opodatkowaniu w Polsce podlega tylko import towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 30b ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.

Jak stanowi art. 30b ust. 4 ustawy, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1-3, obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia - o ile nie zostały włączone do wartości celnej - ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu.

Przez pierwsze miejsce przeznaczenia zgodnie z art. 30b ust. 5 ustawy rozumie się miejsce wymienione w liście przewozowym lub jakimkolwiek innym dokumencie przewozowym, na podstawie którego towary są importowane. W przypadku braku takiej informacji za pierwsze miejsce przeznaczenia uważa się miejsce pierwszego przeładunku na terytorium kraju.

Na podstawie art. 30b ust. 6 ustawy do podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1-3, dolicza się opłaty oraz inne należności, jeżeli organy celne mają obowiązek pobierać te należności z tytułu importu towarów.

Istotną kwestią w przedmiotowej sprawie jest wyjaśnienie pojęcia wartości celnej w kontekście określenia podstawy opodatkowania w przypadku opodatkowania importu towarów podatkiem od towarów i usług. Ustawa o podatku od towarów i usług nie odnosi się do tego zagadnienia, zatem w niezbędnym zakresie zastosowanie mają przepisy prawa wspólnotowego, a w szczególności rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.Urz.UE.L 269 z 10.10.2013,str. 1, z późn. zm.), zwane dalej "UKC".

Zgodnie z art. 70 ust. 1 UKC, zasadniczą podstawą wartości celnej towarów jest wartość transakcyjna, tj. cena faktycznie zapłacona lub należna za towary, gdy zostały one sprzedane w celu wywozu na obszar celny Unii, w razie potrzeby skorygowana.

Stosownie do art. 70 ust. 2 UKC, cena faktycznie zapłacona lub należna to całkowita płatność, która została lub ma zostać dokonana przez kupującego sprzedającemu lub przez kupującego stronie trzeciej na korzyść sprzedającego za przywożone towary i obejmująca wszystkie płatności, które zostały lub mają zostać dokonane jako warunek sprzedaży przywożonych towarów.

W myśl art. 71 ust. 1 UKC, przy ustalaniu wartości celnej zgodnie z art. 70 do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za przywożone towary dodaje się:

następujące koszty w wysokości, w jakiej są ponoszone przez kupującego, lecz nie ujęte w cenie faktycznie zapłaconej lub należnej za towary:

prowizje i koszty pośrednictwa, z wyjątkiem prowizji od zakupu;

ii. koszt pojemników, jeżeli na potrzeby celne są one traktowane jako stanowiące całość z danymi towarami; oraz

iii. koszt pakowania obejmujący zarówno robociznę, jak i materiały;

określoną w odpowiedniej proporcji wartość wymienionych poniżej towarów i usług, dostarczonych bezpośrednio lub pośrednio przez kupującego, bezpłatnie lub po obniżonej cenie, do użytku związanego z produkcją i sprzedażą przywożonych towarów w celu wywozu, w zakresie, w jakim taka wartość nie jest wliczona w cenę faktycznie zapłaconą lub należną:

materiały, komponenty, części i podobne elementy, które stanowią część składową lub przynależność przywożonych towarów;

ii. narzędzia, matryce, formy i podobne elementy użyte przy produkcji przywożonych towarów;

iii. materiały zużyte przy produkcji przywożonych towarów; oraz

iv. prace inżynieryjne, badawcze, artystyczne i projektowe oraz plany i szkice, wykonywane poza Unią i niezbędne do produkcji przywożonych towarów;

dotyczące wycenianych towarów honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne, które kupujący musi opłacić bezpośrednio lub pośrednio, jako warunek sprzedaży wycenianych towarów, w zakresie w jakim takie honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne nie są wliczone w cenę faktycznie zapłaconą lub należną;

wartość jakiejkolwiek części dochodu z dalszej odsprzedaży przywożonych towarów, dysponowania nimi lub ich użytkowania, która przypada bezpośrednio lub pośrednio sprzedającemu; oraz

następujące koszty, aż do miejsca wprowadzenia towarów na obszar celny Unii:

koszty transportu i ubezpieczenia przywożonych towarów; oraz

ii. opłaty załadunkowe i manipulacyjne związane z transportem przywożonych towarów

Natomiast zgodnie z art. 72 UKC, przy ustalaniu wartości celnej zgodnie z art. 70 nie są wliczane:

koszty transportu przywożonych towarów po ich wprowadzeniu na obszar celny Unii;

koszty związane z pracami budowlanymi, instalacyjnymi, montażowymi, obsługą lub pomocą techniczną, wykonywanymi po wprowadzeniu na obszar celny Unii przywożonych towarów, takich, jak: zakłady przemysłowe, maszyny lub wyposażenie;

odsetki wynikające z umowy o finansowaniu zawartej przez kupującego i odnoszącej się do zakupu przywożonych towarów, niezależnie od tego, czy finansowanie zapewnione jest przez sprzedającego czy też przez inną osobę, jeżeli umowa o finansowaniu została zawarta w formie pisemnej, a w razie konieczności kupujący jest w stanie udowodnić, że spełnione zostały następujące warunki:

takie towary zostały rzeczywiście sprzedane po cenie zadeklarowanej jako faktycznie zapłacona lub należna;

ii. żądane oprocentowanie nie przekracza normalnie stosowanego oprocentowania dla tego typu transakcji dokonywanych w danym kraju w czasie, w którym zapewniono finansowanie;

opłaty za prawo do kopiowania przywiezionych towarów w Unii;

prowizje od zakupu;

należności celne przywozowe lub inne opłaty należne w Unii z tytułu przywozu lub sprzedaży towarów;

niezależnie od art. 71 ust. 1 lit. c płatności za prawo do dystrybucji lub odsprzedaży przywożonych towarów, poniesione przez kupującego, jeżeli takie płatności nie stanowią warunku sprzedaży towarów w celu wywozu do Unii.

W tym miejscu warto także przytoczyć ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej, tj.:

1. Tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne; do celów prawnych klasyfikację towarów należy ustalać zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz, o ile nie są one sprzeczne z treścią powyższych pozycji i uwag, zgodnie z następującymi regułami:

a. Wszelkie informacje o wyrobie zawarte w treści pozycji dotyczą wyrobu niekompletnego lub niegotowego, pod warunkiem że posiada on zasadniczy charakter wyrobu kompletnego lub gotowego. Informacje te dotyczą także wyrobu kompletnego lub gotowego (oraz wyrobu uważanego za taki w myśl postanowień niniejszej reguły), znajdującego się w stanie niezmontowanym lub rozmontowanym.

b. Wszelkie informacje zawarte w treści pozycji o materiale lub substancji odnoszą się do tego materiału lub substancji bądź w stanie czystym, bądź w mieszaninie lub w połączeniu z innymi materiałami lub substancjami. Również każda informacja o wyrobach z określonego materiału lub substancji odnosi się także do wyrobów wykonanych w całości lub w części z tego materiału lub substancji. Klasyfikowanie wyrobów stanowiących mieszaniny lub składających się z różnych materiałów lub substancji należy ustalać według zasad określonych w regule 3.

3. Jeżeli stosując regułę 2 b), lub z innego powodu, towary na pierwszy rzut oka są klasyfikowalne do dwóch lub więcej pozycji, klasyfikacji należy dokonać w następujący sposób:

pozycja określająca towar w sposób najbardziej szczegółowy ma pierwszeństwo przed pozycjami określającymi towar w sposób bardziej ogólny. Jednak, gdy dwie lub więcej pozycji odnosi się tylko do części materiałów lub substancji zawartych w mieszaninie lub w wyrobie złożonym lub tylko do części artykułów w zestawie pakowanym do sprzedaży detalicznej, pozycje te należy uważać za jednakowo właściwe w odniesieniu do tych towarów, nawet gdy jedna z nich daje bardziej pełne lub bardziej dokładne określenie tego towaru;

mieszaniny, wyroby złożone składające się z różnych materiałów lub wytworzone z różnych składników oraz wyroby pakowane w zestawy do sprzedaży detalicznej, które nie mogą być klasyfikowane przez powołanie się na regułę 3a), należy klasyfikować tak, jak gdyby składały się one z materiału lub składnika, który nadaje im ich zasadniczy charakter, o ile takie kryterium jest możliwe do zastosowania;

jeżeli towary nie mogą być klasyfikowane przez powołanie się na regułę 3a) lub b), należy klasyfikować do pozycji pojawiającej się w kolejności numerycznej jako ostatnia z tych, które jednakowo zasługują na uwzględnienie.

4. Towary, które nie mogą być klasyfikowane zgodnie z powyższymi regułami, powinny być klasyfikowane do pozycji odpowiednich dla towarów, do których są najbardziej zbliżone.

5. Oprócz powyższych postanowień, w odniesieniu do niżej wymienionych wyrobów należy stosować następujące reguły:

futerały do aparatów fotograficznych, instrumentów muzycznych, broni, przyborów kreślarskich, naszyjników oraz podobne opakowania, specjalnie dostosowane do przechowywania wyrobów lub ich kompletów, nadające się do długotrwałego użytkowania i występujące z wyrobami, do których są przeznaczone, należy klasyfikować razem z wyrobami, gdy są one normalnie z nimi sprzedawane. Reguły tej jednak nie stosuje się do opakowań, które całemu wyrobowi nadają zasadniczy charakter;

z zastrzeżeniem postanowień zawartych w regule 5a), opakowania i pojemniki opakowaniowe ([1]), jeżeli są zazwyczaj stosowane do tego rodzaju towarów, należy klasyfikować razem z tymi towarami. Postanowienie to nie ma jednak zastosowania, jeżeli opakowania nadają się w sposób oczywisty do ponownego użytku.

6. Klasyfikacja towarów do podpozycji tej samej pozycji powinna być przeprowadzona zgodnie z ich treścią i uwagami do nich, z uwzględnieniem ewentualnych zmian wynikających z powyższych reguł, stosując zasadę, że tylko podpozycje na tym samym poziomie mogą być porównywane. Odpowiednie uwagi do sekcji i działów mają zastosowanie również do tej reguły, jeżeli treść tych uwag nie stanowi inaczej.

([1]) Pojęcia "materiały opakowaniowe" i "pojemniki opakowaniowe" oznaczają wszelkie zewnętrzne lub wewnętrzne kontenery, pojemniki, opakowania lub wzmocnienia inne niż sprzęt transportowy (np. kontenery transportowe), plandeki, przyrządy lub transportowe urządzenia pomocnicze. Pojęcie "pojemniki opakowaniowe" nie obejmuje pojemników określonych w ogólnej regule 5a).

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest producentem odbiorników telewizyjnych. Komponenty do produkcji TV w większości importuje z Chin. Z Chin też importuje moduły LCD - wyświetlacze ciekłokrystaliczne TFT LCD z aktywną matrycą RGB. Moduły LCD pakowane są w oddzielny kontener w opakowania kartonowe zbiorcze w ilościach od 2 do 8 sztuk. W kartonach poszczególne moduły LCD zabezpieczone są workiem ochronnym i oddzielone od siebie przekładkami kartonowymi i zabezpieczone kształtkami plastikowymi lub styropianowymi. Kartony te w kontenerze pakowane są luzem, na paletach lub na przekładkach wykonanych z tworzywa sztucznego lub kartonu.

Opakowania, w których zostają dostarczane przedmiotowe towary są przekazywane za pośrednictwem firmy zajmującej się gospodarką odpadami do odzysku i recyklingu.

W celu ograniczenia napływu ilości odpadów opakowaniowych wprowadzonych do Polski oraz ze względów ekonomicznych Spółka chce zmienić sposób pakowania modułów LCD.

W wolne przestrzenie w kształtkach w celu wykorzystania wolnej przestrzeni niewykorzystanej zostaną włożone stopki (podstawy telewizora).

Wątpliwości Spółki dotyczą sposobu określenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu importu.

Odnosząc się do przedmiotowej kwestii zauważyć należy, że w myśl uregulowań art. 30b ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania przy imporcie jest wartość celna powiększona o należne cło. Wartość celną ustala się natomiast zgodnie z uregulowaniami prawa celnego. Zatem sposób pakowania (rozdzielnie czy łącznie) oraz treść wystawianej przez dostawcę faktury (wyszczególnienie modułów LCD, kształtek EPS/EPE, kartonów i stopek) nie będzie wpływać na ustalenie podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług.

Podstawę opodatkowania z tytułu importu towarów determinuje natomiast sposób określenia wartości celnej towaru.

W analizowanym przypadku Wnioskodawca wskazał, że na fakturze importowej będą wykazane moduły LCD, kształtki EPS/EPE, kartony i stopki oraz, że każda z tych pozycji będzie miała własną cenę i będzie odprawiona według kodu i stawki cła zgodnej z Nomenklaturą Scaloną.

Zatem skoro, jak wskazał Wnioskodawca, moduły LCD, kształtki EPS/EPE, kartony i stopki będą miały własną cenę i będą odprawione według kodu i stawki cła zgodnej z Nomenklaturą Scaloną w tym konkretnym przypadku w przedstawionych okolicznościach podstawa opodatkowania przy imporcie będzie ustalana odrębnie dla modułów LCD, kształtek EPS/EPE, kartonów i stopek jako suma wartości celnej danego artykułu powiększona o wartość kosztów transportu na odcinku poza-unijnym oraz kwoty cła obliczonej wg stawki celnej, właściwej dla danego artykułu (tj. modułów LCD, kształtek EPS/EPE, kartonów i stopek) powiększonych o wartości kosztów transportu na odcinku od miejsca wprowadzenia towarów do UE do miejsca przeznaczenia, przypisanych metodą wartościową do poszczególnych artykułów (tj. modułów LCD, kształtek EPS/EPE, kartonów i stopek).

Tym samym, oceniając całościowo, stanowisko Wnioskodawcy uznano je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Końcowo wskazać należy, że w przedmiotowej interpretacji Organ nie przesądza, o klasyfikacji towarów będących przedmiotem importu, ustalaniu ich wartości celnej oraz sposobie zgłaszania do odpowiedniej procedury celnej. Zaznaczyć bowiem należy, iż Organ dokonuje interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Organ nie posiada zatem kompetencji do tego, aby rozstrzygać na gruncie aktów prawnych innych niż podatkowe (takich jak np. Unijny Kodeks Celny). Organ interpretacyjny nie przeprowadza też w sprawach dotyczących wydawania interpretacji postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku (i jego uzupełnienia) - czyli stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. W stosunku do tych okoliczności (stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego) wyraża następnie swoje stanowisko, które musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawczynię. Dokonując rozstrzygnięcia w analizowanej sprawie, Organ oparł się więc na zawartym przez Wnioskodawcę opisie zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl