0114-KDIP1-2.4012.234.2018.1.RD - Odwrotne obciążenie usług montażu podzielników ciepła.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2018 r. (data wpływu 27 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług montażu podzielników ciepła odnośnie Wariantu 2 - jest prawidłowe.

W dniu 27 marca 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług montażu podzielników ciepła odnośnie Wariantu 2.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (zwana dalej "Wnioskodawcą" lub "Spółką") istnieje na polskim rynku od początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku jako sprzedawca bezpośredni urządzeń i przyrządów pomiarowych ciepła i wody. Jednym z produktów sprzedawanych przez Wnioskodawcę są tzw. podzielniki ciepła, w związku ze sprzedażą których Wnioskodawca świadczy również usługi związane z ich montażem (zwane dalej "Usługami montażu"). Usługi montażu dokonywane są w budynkach mieszkalnych oraz znajdują się w grupowaniu PKWiU pod symbolem 43.22.11.0, który jest wykazany w poz. 24 załącznika nr 14 do Ustawy. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy.

Mając na uwadze powyższe można wyróżnić dwa warianty postępowania związanego ze świadczeniem Usług montażu.

Pierwszy wariant polega na tym, że spółdzielnie mieszkaniowe bezpośrednio zlecają Wnioskodawcy Usługę montażu w mieszkaniach lokatorów będących członkami spółdzielni. W tym przypadku koszty związane z wykonaniem umowy pokrywa spółdzielnia mieszkaniowa ze środków zgromadzonych na właściwym funduszu remontowym, (zwany dalej "Wariantem 1").

Drugi wariant sprowadza się do tego, że lokatorzy będący członkami spółdzielni mieszkaniowej zwracają się do spółdzielni z wnioskiem o zainstalowanie podzielników ciepła w ich mieszkaniach.

W rezultacie czego spółdzielnia mieszkaniowa podpisuje stosowną umowę z Wnioskodawcą na mocy której wykonywane są Usługi montażu. W tym przypadku koszty wykonania Usług montażu są refakturowane przez spółdzielnię mieszkaniową na każdego z lokatorów, u których wykonywane są te usługi (zwany dalej "Wariantem 2").

W obydwu przypadkach Umowa montażu jest umową nazwaną - umową o roboty budowlane. Ponadto spółdzielnia mieszkaniowa przedstawiona w ww. wariantach jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zaprezentowanym w Wariancie 2 Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystawienia faktury VAT w ramach procedury odwrotnego obciążenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, do Usług montażu w zaprezentowanym Wariancie 2 należy zastosować procedurę odwrotnego obciążenia, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h Ustawy. Wariant 2 zakłada, że osobą która będzie pokrywała koszty związane z Usługami montażu, będzie lokator (inwestor). Lokator zleca wykonanie Usług montażu spółdzielni mieszkaniowej, która uzyskuje w ten sposób status generalnego wykonawcy. Generalny wykonawca natomiast zleca wykonanie Usług montażowych Wnioskodawcy, który przez to uzyskuje status podwykonawcy.

W konsekwencji Wnioskodawca działa na podstawie podpisanych umów z konkretną spółdzielnią mieszkaniową, w ramach której wykonuje Usługi montażowe. Należy podkreślić, że spółdzielnie mieszkaniowe nie mogą być w ramach Wariantu 2 uznane za inwestorów, ponieważ nie dysponują środkami pieniężnymi, przeznaczonymi na pokrycie należności za wykonanie Usług montażowych. Innymi słowy środki te nie pozostają w dyspozycji spółdzielni mieszkaniowej, lecz są własnością lokatorów.

Mając na uwadze powyższe rozważania należy wskazać, że w przypadku wskazanym w Wariancie 2 zastosowanie znajdzie mechanizm odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 Ustawy, a zatem to spółdzielnie mieszkaniowe będą zobowiązane do rozliczenia podatku z tytułu Usług montażowych wykonanych na ich rzecz przez Wnioskodawcę. Zaprezentowane stanowisko utwierdza również fakt, że w Wariancie 2 występuje podmiot trzeci, któremu generalny wykonawca zleca wykonanie prac (Wnioskodawca), a którego obecność zakłada art. 647¹ § 1 k.c., jako podmiotu który wykonuje zlecone prace.

Przedstawione stanowisko potwierdzają następujące interpretacje indywidualne:

1. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 marca 2018 r. sygn. 0112-KDIL1 - 2.4012.119.2018.1.MR - "W analizowanym stanie faktycznym Wnioskodawca świadczy na rzecz spółdzielni mieszkaniowych usługi budowlane. W przedmiocie tychże robót Wnioskodawca wykonuje w szczególności wymianę okien wraz z wymianą parapetów zewnętrznych. Przy czym usługi wymiany stolarki dotyczą całych budynków pozostających w gestii spółdzielni, tj. zarówno części wspólnych budynków (np. klatka schodowa, pralnia itp.) jak i poszczególnych lokali mieszkalnych. W przypadku wymiany stolarki okiennej w poszczególnych lokalach mieszkalnych spółdzielnie mieszkaniowe obciążają tymi kosztami użytkowników lokali mieszkalnych. Przy czym wysokość tego obciążenia wynika ze statutów i regulaminów wewnętrznych spółdzielni. Użytkownik może być zatem obciążony kosztami wymiany stolarki w całości, ale również tylko w jakiejś części, np. 50%. W takim przypadku to zatem użytkownik lokalu mieszkalnego posiada status inwestora w zakresie wymiany stolarki okiennej, i to pomimo okoliczności, że może on nie ponosić całego kosztu inwestycji. W konsekwencji Wnioskodawca działając na podstawie podpisanych umów o świadczenie usług ze spółdzielniami mieszkaniowymi, w ramach których wykonuje usługi polegające na dostawie i montażu stolarki okiennej i drzwiowej w lokalach mieszkalnych, które sklasyfikowane zostały do PKWiU 43.32.10.0 działa względem takich spółdzielni jako podwykonawca, bowiem w tej sytuacji spółdzielnie mieszkaniowe działają na rzecz użytkowników lokali jako główny wykonawca. A zatem w tym przypadku zastosowanie znajdzie mechanizm odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, i to spółdzielnie mieszkaniowe będą zobowiązane do rozliczenia podatku z tytułu ww. usług wykonanych na ich rzecz przez Wnioskodawcę.";

2. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 października 2017 r. sygn. 0111-KDIB3-1.4012.521.2017.2.BW - "W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga, kto w przedmiotowej sprawie powinien wystawić fakturę VAT z odwrotnym obciążeniem, a w konsekwencji kto powinien odprowadzić podatek VAT. Odnosząc się do powyższej kwestii należy wskazać, że jak wynika z okoliczności faktycznych Spółdzielnia zawiera umowę z jej członkiem lub właścicielem lokalu na wykonanie prac (montaż instalacji domofonowej), a następnie zleca ich wykonanie firmie zewnętrznej. Spółdzielnia obciąża ww. osoby kosztami tych robót. Należy zatem uznać, że zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy Spółdzielnia bierze udział w świadczeniu usług budowlanych. Oznacza to, że członek Spółdzielni/właściciel lokalu występuje w charakterze inwestora, natomiast Spółdzielnia w charakterze wykonawcy, który zleca wykonanie prac budowlanych podwykonawcy (firmie zewnętrznej). Tyn samym pomiędzy członkiem Spółdzielni/właścicielem lokalu, Spółdzielnią i firmą zewnętrzną zachodzi relacja inwestor - wykonawca - podwykonawca. Należy zauważyć, że z treści wniosku wynika także, że zarówno Spółdzielnia, jak i zleceniobiorca (firma zewnętrzna świadcząca usługę montażu), są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi a ponadto montaż instalacji domofonowej jest w pkt 23 załącznika nr 14 do ustawy o VAT. Wobec tego należy stwierdzić że w przedmiotowej sprawie, zajdą wszystkie okoliczności, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 oraz ust. 17 ust. 1h ustawy, decydujące o zastosowaniu mechanizmu "odwrotnego obciążenia". Do rozliczenia podatku VAT z tytułu nabywanych przez Wnioskodawcę od podwykonawców usług (firmy zewnętrznej wykonującej usługę montażu) jest Wnioskodawca, natomiast podwykonawcy świadczący ww. usługi na rzecz Wnioskodawcy powinni wystawiać faktury (na rzecz Wnioskodawcy) bez podatku VAT, tj. z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia";

3. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 stycznia 2018 r. sygn. 0112-KDIL1- 2.4012.640.2017.1.TK - "Jednocześnie w analizowanym przypadku z umowy najmu wynika, że kosztami z tytułu napraw i usuwania skutków dewastacji, nieprawidłowego użytkowania obciążony zostanie najemca. Spółdzielnia wyznaczyła najemcy termin na wykonanie prac przywracających niepogorszony stan lokalu informując, że w przypadku niewykonania prac w wyznaczonym terminie wykona go na koszt najemcy. Z uwagi na to że najemca nie podjął się wykonania prac Spółdzielnia zleciła prace budowlane wykonawcom zewnętrznym. Najemca jest zatem zobowiązany zwrócić Spółdzielni koszty prac budowlanych, poniesionych na usunięcie skutków dewastacji. Zatem wykonanie usług budowlanych przez podmiot trzeci (wykonawstwo zastępcze) jest konsekwencją działania lub zaniechania niesolidnego kontrahenta (np. powstałe wady lub usterki do usunięcia których zobowiązany był niesolidny kontrahent tj. najemca). Wobec powyższego w analizowanej sprawie, wykonane przez zewnętrznych usługodawców usługi budowlane, wymienione (jak wskazuje Wnioskodawca) w załączniku nr 14 do ustawy, w celu usunięcia skutków niesolidnego wykonania umowy najmu powinny zostać objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia. W konsekwencji Wnioskodawca nabywając usługi budowlane wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, w ramach wykonania zastępczego jest podatnikiem w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. Faktury wystawiane przez zewnętrznych usługodawców na rzecz Wnioskodawcy dokumentujące przedmiotowe prace stanowiące usługi, o których mowa w poz. 2-48 załącznika 14 do ustawy nie powinny zawierać danych przewidzianych w art. 106e ust. 1 pkt 12-14 ustawy, tj.: stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku oraz kwot podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku. W rezultacie, w sprawie będącej przedmiotem wniosku brak jest związku nabytych usług z czynnościami opodatkowanymi (odszkodowawczy charakter obciążenia najemcy) a opisane transakcje w ramach wykonania zastępczego powinny być rozliczana na zasadzie mechanizmu odwrotnego obciążenia (wystawione faktury przez zewnętrznych usługodawców nie powinny zawierać m.in. stawki podatku). Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że jest on zobowiązany do rozliczenia należnego podatku od nabywanych usług budowlanych z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia w sytuacji, gdy ich kosztami obciąża najemcę w związku z obowiązkiem zwrotu przez niego przedmiotu najmu w stanie niepogorszonym jest prawidłowe."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu czy opodatkowanie danej czynności powinno nastąpić z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na klasyfikacji podanej przez Wnioskodawcę.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: "PKWiU", zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Zatem to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem realizowanych świadczeń. W przypadku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia to nabywca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku, tym samym nabywca jest zobowiązany do dokonania klasyfikacji nabywanych świadczeń.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Natomiast, transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu "podwykonawca" wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008) podwykonawca to "firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy".

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik obowiązany jest wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług (...).

Zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy faktura nie zawiera, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie w punktach 12 - 14 wymieniono:

* stawkę podatku (pkt 12),

* sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13),

* kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14),

a ponadto, w pkt 18 wskazano, że w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie".

Zatem w sytuacji gdy podatnikiem jest nabywca towarów lub usług, wówczas podatnik dokonujący dostaw lub świadczący usługę wystawia na rzecz tego nabywcy fakturę, która nie uwzględnia stawki i kwoty podatku oraz sumy sprzedaży netto, powinna być jednak opatrzona adnotacją "odwrotne obciążenie".

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest sprzedawcą urządzeń i przyrządów pomiarowych ciepła i wody. Jednym z produktów sprzedawanych przez Wnioskodawcę są tzw. podzielniki ciepła, w związku ze sprzedażą których Wnioskodawca świadczy również usługi związane z ich montażem (zwane dalej "Usługami montażu"). Usługi montażu dokonywane są w budynkach mieszkalnych oraz znajdują się w grupowaniu PKWiU pod symbolem 43.22.11.0, który jest wykazany w poz. 24 załącznika nr 14 do Ustawy. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy. Mając na uwadze powyższe można wyróżnić dwa warianty postępowania związanego ze świadczeniem Usług montażu. Pierwszy wariant polega na tym, że spółdzielnie mieszkaniowe bezpośrednio zlecają Wnioskodawcy Usługę montażu w mieszkaniach lokatorów będących członkami spółdzielni. W tym przypadku koszty związane z wykonaniem umowy pokrywa spółdzielnia mieszkaniowa ze środków zgromadzonych na właściwym funduszu remontowym, ("Wariant 1"). Drugi wariant sprowadza się do tego, że lokatorzy będący członkami spółdzielni mieszkaniowej zwracają się do spółdzielni z wnioskiem o zainstalowanie podzielników ciepła w ich mieszkaniach. W rezultacie czego spółdzielnia mieszkaniowa podpisuje stosowną umowę z Wnioskodawcą na mocy której wykonywane są Usługi montażu. W tym przypadku koszty wykonania Usług montażu są refakturowane przez spółdzielnię mieszkaniową na każdego z lokatorów, u których wykonywane są te usługi (zwany dalej "Wariantem 2"). W obydwu przypadkach Umowa montażu jest umową nazwaną - umową o roboty budowlane. Ponadto spółdzielnia mieszkaniowa przedstawiona w ww. wariantach jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania świadczonych w ramach Wariantu 2 Usług montażu na rzecz Spółdzielni sklasyfikowanych przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 43.22.11.0.

Przenosząc obowiązujące przepisy prawa na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji (Wariant 2), Wnioskodawca świadcząc usługi montażu wymienione w poz. 24 załącznika nr 14 do ustawy sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 43.22.11.0, na rzecz spółdzielni, która refakturuje ponoszone koszty na każdego z lokatorów występuje w roli podwykonawcy o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Należy zauważyć, że w Wariancie 2 spółdzielnia mieszkaniowa na rzecz której Wnioskodawca świadczy usługi montażu obciąża lokatorów kosztami nabytych usług (dokonuje refakturowania). Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy w przypadku gdy spółdzielnia, działając we własnym imieniu, ale na rzecz danego lokatora u którego wykonywane są Usługi montażu bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że spółdzielnia sama otrzymała i wyświadczyła te usługi. W takim schemacie pomiędzy lokatorem u którego są wykonywane usługi montażu, spółdzielnią mieszkaniową a Wnioskodawcą zachodzi relacja inwestor, wykonawca i podwykonawca.

Tym samym skoro Wnioskodawca będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy występując w roli podwykonawcy świadczy na rzecz spółdzielni będącej zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT usługi wymienione pod poz. 24 załącznika nr 14 do ustawy spełnione są przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi podlegają opodatkowaniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia. W konsekwencji faktury wystawiane przez Wnioskodawcę na rzecz spółdzielni dokumentujące przedmiotowe prace stanowiące usługi wymienione w poz. 24 załączniku 14 do ustawy nie powinny zawierać danych przewidzianych w art. 106e ust. 1 pkt 12-14 ustawy o VAT, tj.: stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku oraz kwot podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku. Faktury wystawiane przez Wnioskodawcę powinny natomiast zawierać adnotację "odwrotne obciążenie".

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Wariantu 2 należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja dotyczy zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla Usług montażu opisanych w Wariancie 2, natomiast w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla Usług montażu opisanych w Wariancie 1 wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.