0114-KDIP1-2.4012.189.2018.1.RD - Odwrotne obciążenie usług montażu podzielników ciepła.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2018 r. (data wpływu 27 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług montażu podzielników ciepła odnośnie Wariantu 1 - jest prawidłowe.

W dniu 27 marca 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług montażu podzielników ciepła odnośnie Wariantu 1.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (zwana dalej "Wnioskodawcą" lub "Spółką") istnieje na polskim rynku od początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku jako sprzedawca bezpośredni urządzeń i przyrządów pomiarowych ciepła i wody. Jednym z produktów sprzedawanych przez Wnioskodawcę są tzw. podzielniki ciepła, w związku ze sprzedażą których Wnioskodawca świadczy również usługi związane z ich montażem (zwane dalej "Usługami montażu"). Usługi montażu dokonywane są w budynkach mieszkalnych oraz znajdują się w grupowaniu PKWiU pod symbolem 43.22.11.0, który jest wykazany w poz. 24 załącznika nr 14 do Ustawy. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy.

Mając na uwadze powyższe można wyróżnić dwa warianty postępowania związanego ze świadczeniem Usług montażu.

Pierwszy wariant polega na tym, że spółdzielnie mieszkaniowe bezpośrednio zlecają Wnioskodawcy Usługę montażu w mieszkaniach lokatorów będących członkami spółdzielni. W tym przypadku koszty związane z wykonaniem umowy pokrywa spółdzielnia mieszkaniowa ze środków zgromadzonych na właściwym funduszu remontowym, (zwany dalej "Wariantem 1").

Drugi wariant sprowadza się do tego, że lokatorzy będący członkami spółdzielni mieszkaniowej zwracają się do spółdzielni z wnioskiem o zainstalowanie podzielników ciepła w ich mieszkaniach.

W rezultacie czego spółdzielnia mieszkaniowa podpisuje stosowną umowę z Wnioskodawcą na mocy której wykonywane są Usługi montażu. W tym przypadku koszty wykonania Usług montażu są refakturowane przez spółdzielnię mieszkaniową na każdego z lokatorów, u których wykonywane są te usługi (zwany dalej "Wariantem 2").

W obydwu przypadkach Umowa montażu jest umową nazwaną - umową o roboty budowlane. Ponadto spółdzielnia mieszkaniowa przedstawiona w ww. wariantach jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zaprezentowanym w Wariancie 1 Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystawienia faktury VAT na zasadach ogólnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaprezentowanym w Wariancie 1 stanie faktycznym Usługi montażu nie podlegają procedurze odwrotnego obciążenia, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 Ustawy.

Ustawodawca zastrzegł w art. 17 ust. 1h Ustawy, że procedurę odwrotnego obciążenia stosuje się pod warunkiem, że usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca. Tym samym wskazany warunek należy uznać za warunek sine qua non, bez którego spełnienia zastosowanie procedury wskazanej w art. 17 ust. 1 pkt 8 Ustawy nie jest możliwe. Ustawa pomimo tego nie zawiera definicji legalnej pojęcia "podwykonawcy", zatem dla prawidłowego rozumienia tego terminu należy posłużyć się jego powszechnym znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego wydawnictwo naukowe PWN Wydawnictwo podatkowe GOFIN str. 682, podwykonawca to "firma lub osoba wykonująca prace produkcyjne lub usługowe na zlecenie głównego wykonawcy".

Stosownie do art. 647 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm., zwana dalej "k.c.") "Przez umowę o roboty budowlane wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia." Zgodnie natomiast do art. 647¹ § 1 k.c. "Inwestor odpowiada solidarnie z wykonawcą (generalnym wykonawcą) za zapłatę wynagrodzenia należnego podwykonawcy z tytułu wykonanych przez niego robót budowlanych, których szczegółowy przedmiot został zgłoszony inwestorowi przez wykonawcę lub podwykonawcę przed przystąpieniem do wykonywania tych robót, chyba że w ciągu trzydziestu dni od dnia doręczenia inwestorowi zgłoszenia inwestor złożył podwykonawcy i wykonawcy sprzeciw wobec wykonywania tych robót przez podwykonawcę.".

Wnioskodawca uważa, że w przedstawionym Wariancie 1 nie będzie występował jako podwykonawca, lecz jako generalny wykonawca. Zasadność wskazanego stanowiska wynika z tego w jakim charakterze występują Wnioskodawca oraz spółdzielnia mieszkaniowa. W tej mierze podkreślenia wymaga fakt, że spółdzielnia mieszkaniowa z własnych środków (właściwy fundusz remontowy) opłaca wykonywane przez Wnioskodawcę Usługi montażowe, dlatego należy ją uznać za inwestora, stanowisko to wynika z definicji "inwestora" oraz "inwestycji" zawartych w Słowniku Języka Polskiego wydawnictwo naukowe PWN Wydawnictwo podatkowe GOFIN str. 281. Inwestorem jest "osoba fizyczna lub prawna dokonująca inwestycji", natomiast za inwestycję należy rozumieć "przeznaczenie środków finansowych na powiększenie lub odtworzenie zasobów majątkowych". Tym samym to inwestor przeznaczając własne środki dokonuje inwestycji, których jedynym wykonawcą jest Wnioskodawca, działający jako wykonawca generalny. Stanowisko to utwierdza fakt, że w tak zarysowanej sytuacji brak jest podmiotu trzeciego, któremu zostałyby zlecone prace, a którego obecność wynika z brzmienia zacytowanego art. 647¹ § 1 k.c.

Reasumując, Wnioskodawca uważa, że świadczone przez niego Usługi montażowe, powinny zostać opodatkowane na warunkach ogólnych, przez wystawienie tym samym faktury z właściwą stawką podatku VAT. Zatem Usługi montażu wskazane w Wariancie 1 nie podlegają procedurze odwrotnego obciążenia.

Stanowisko to potwierdzone zostało w następujących interpretacjach indywidualnych:

1. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 marca 2018 r. sygn. 0112-KDIL1- 2.4012.10.2018.2.MR - "W analizowanym stanie faktycznym Wnioskodawca świadczy na rzecz spółdzielni mieszkaniowych usługi budowlane. W przedmiocie tychże robót Wnioskodawca wykonuje w szczególności wymianę okien wraz z wymianą parapetów zewnętrznych. Przy czym usługi wymiany stolarki dotyczą całych budynków pozostających w gestii spółdzielni, tj. zarówno części wspólnych budynków (np. klatka schodowa, pralnia itp.) jak i poszczególnych lokali mieszkalnych. W przypadku wymiany stolarki okiennej w częściach wspólnych budynku spółdzielnie ponoszą te koszty ze środków pozostających w dyspozycji spółdzielni. Spółdzielnie nie obciążają tymi kosztami użytkowników poszczególnych lokali mieszkalnych. A co za tym idzie spółdzielnie mają status inwestora we wspomnianym zakresie. W takiej sytuacji Wnioskodawca udokumentuje wykonywane przez siebie usługi fakturą VAT ze stawką VAT 8%.";

2. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 grudnia 2018 r. sygn. 0112-KDIL1- 2.4012.457.2017.1.AW - "Przechodząc na grunt analizowanej sprawy należy stwierdzić, że w opisanej we wniosku sytuacji wystąpi tylko jeden rodzaj zlecenia, tj. zlecenie przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania wykonania prac budowlanych udzielone innemu podmiotowi - wykonawcy. W związku z powyższym, wykonawca świadczący na rzecz ww. usługi budowlane nie działa jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Tym samym w niniejszej sprawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania, co oznacza, że nie wystąpi mechanizm odwrotnego obciążenia. Podsumowując, zakup robót budowlanych od przedsiębiorcy - Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania - nie podlega opodatkowaniu VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy.".

3. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 września 2017 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.271.2017.1.IG -"Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku do świadczonych Usług przez Usługodawców na rzecz Wnioskodawcy, nie znajdzie zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia. W analizowanym przypadku nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. Wnioskodawca zakupuje usługi świadczone przez Usługodawcę dla własnych celów. Wnioskodawca nie wykorzystuje nabytych Usług do dalszego świadczenia usług na rzecz innego podmiotu. W konsekwencji Usługodawcy realizując na rzecz Wnioskodawcy Usługi wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, nie działają względem Wnioskodawcy jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Tym samym przedmiotowe usługi powinny być opodatkowane na zasadach ogólnych według właściwej stawki podatku przez Usługodawcę.

4. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 kwietnia 2017 r. sygn. 2461-IBPP1.4512.41.2017.3.MR - "W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wykonuje usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy na rzecz podmiotów świadczących swoje usługi (...) na podstawie umów o zarządzanie i/lub administrowanie. (...) Wnioskodawca nie będzie występował w charakterze podwykonawcy, gdyż w opisanej sytuacji nie będzie on wykonywał przedmiotowych usług na rzecz głównego wykonawcy. Bowiem jak wynika z opisu sprawy usługobiorcy będący podmiotami świadczącymi swoje usługi (...) na podstawie umów o zarządzanie i/lub administrowanie nie będą nabywali ww. usług jako wykonawca główny (generalny), ani jako wykonawca ww. usług (...) budowlanych i zlecającymi ich wykonanie podwykonawcom. Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania mechanizm odwróconego obciążenia, (...).".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu czy opodatkowanie danej czynności powinno nastąpić z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na klasyfikacji podanej przez Wnioskodawcę.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: "PKWiU", zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Zatem to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem realizowanych świadczeń. W przypadku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia to nabywca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku, tym samym nabywca jest zobowiązany do dokonania klasyfikacji nabywanych świadczeń.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Natomiast, transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu "podwykonawca" wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008) podwykonawca to "firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy".

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik obowiązany jest wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług (...).

Zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy faktura nie zawiera, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie w punktach 12 - 14 wymieniono:

* stawkę podatku (pkt 12),

* sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13),

* kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14),

a ponadto, w pkt 18 wskazano, że w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie".

Zatem w sytuacji gdy podatnikiem jest nabywca towarów lub usług, wówczas podatnik dokonujący dostaw lub świadczący usługę wystawia na rzecz tego nabywcy fakturę, która nie uwzględnia stawki i kwoty podatku oraz sumy sprzedaży netto, powinna być jednak opatrzona adnotacją "odwrotne obciążenie".

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest sprzedawcą urządzeń i przyrządów pomiarowych ciepła i wody. Jednym z produktów sprzedawanych przez Wnioskodawcę są tzw. podzielniki ciepła, w związku ze sprzedażą których Wnioskodawca świadczy również usługi związane z ich montażem ("Usługi montażu"). Usługi montażu dokonywane są w budynkach mieszkalnych oraz znajdują się w grupowaniu PKWiU pod symbolem 43.22.11.0, który jest wykazany w poz. 24 załącznika nr 14 do Ustawy. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy. Mając na uwadze powyższe można wyróżnić dwa warianty postępowania związanego ze świadczeniem Usług montażu. Pierwszy wariant polega na tym, że spółdzielnie mieszkaniowe bezpośrednio zlecają Wnioskodawcy Usługę montażu w mieszkaniach lokatorów będących członkami spółdzielni. W tym przypadku koszty związane z wykonaniem umowy pokrywa spółdzielnia mieszkaniowa ze środków zgromadzonych na właściwym funduszu remontowym, ("Wariant 1"). Drugi wariant sprowadza się do tego, że lokatorzy będący członkami spółdzielni mieszkaniowej zwracają się do spółdzielni z wnioskiem o zainstalowanie podzielników ciepła w ich mieszkaniach. W rezultacie czego spółdzielnia mieszkaniowa podpisuje stosowną umowę z Wnioskodawcą na mocy której wykonywane są Usługi montażu. W tym przypadku koszty wykonania Usług montażu są refakturowane przez spółdzielnię mieszkaniową na każdego z lokatorów, u których wykonywane są te usługi (zwany dalej "Wariantem 2"). W obydwu przypadkach Umowa montażu jest umową nazwaną - umową o roboty budowlane. Ponadto spółdzielnia mieszkaniowa przedstawiona w ww. wariantach jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania świadczonych w ramach Wariantu 1 Usług montażu na rzecz Spółdzielni sklasyfikowanych przez Wnioskodawcę do grupowania PKWIU 43.22.11.0.

W załączniku nr 14 do ustawy pod pozycją nr 24 jest wymieniona usługa sklasyfikowana przez Wnioskodawcę do grupowania 43.22.11.0. "Roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych i odwadniających".

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku - ma charakter indywidualny.

Przenosząc obowiązujące przepisy prawa na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że w Wariancie 1 Wnioskodawca świadcząc Usługi montażu o których mowa w poz. 24 załącznika nr 14 do ustawy nie będzie działał względem Spółdzielni jako podwykonawca o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Należy zauważyć, że w Wariancie 1 spółdzielnia na rzecz której świadczona jest Usługa montażu, koszty nabycia usługi pokrywa ze środków zgromadzonych na właściwym funduszu remontowym. Z wniosku nie wynika, aby spółdzielnia w opisanym Wariancie 1 przenosiła ponoszone koszty na rzecz kolejnego podmiotu (lokatorów - co ma miejsce w Wariancie 2). W związku z powyższym w opisanym Wariancie 1, w którym Wnioskodawca świadczy Usługi montażu na rzecz spółdzielni która ponosi koszty ze środków zgromadzonych na funduszu remontowym pełniąc w tym schemacie rolę inwestora, art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania, co oznacza że nie wystąpi mechanizm odwrotnego obciążenia. Tym samym przedmiotowe usługi montażowe świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz spółdzielni powinny być opodatkowane na zasadach ogólnych a Wnioskodawca powinien wystawić fakturę ze stawką właściwą dla świadczonych usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Wariantu 1 należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja dotyczy zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla Usług montażu opisanych w Wariancie 1, natomiast w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla Usług montażu opisanych w Wariancie 2 wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.