0114-KDIP1-2.4012.126.2017.1.IG - Mechanizm odwrotnego obciążenia dla usług remontowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 26 kwietnia 2017 r. (data wpływu 27 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania świadczonych usług na rzecz Wnioskodawcy w mechanizmie odwrotnego obciążenia i prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 27 kwietnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania świadczonych usług na rzecz Wnioskodawcy w mechanizmie odwrotnego obciążenia i prawa do odliczenia podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wojciech N. (dalej "Wnioskodawca 1") jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca 1 posiada nieruchomość użytkową (dalej: "Nieruchomość"), która jest przedmiotem najmu w ramach czynności opodatkowanych VAT, na rzecz innego podmiotu zarejestrowanego jako podatnika VAT czynnego.

W związku z zawartą umową najmu, Wnioskodawca 1 jest zobowiązany do utrzymywania Nieruchomości w stanie przydatnym do umówionego użytku i jest zobowiązany do przeprowadzania remontów tej Nieruchomości. Koszty remontów nieruchomości nie mają wpływu na należności czynszowe (nie podwyższają należności czynszowych, zgodnie z zawartą umową najmu), tylko są ponoszone kosztem majątku Wnioskodawcy 1 (innymi słowy, są finansowane z jego majątku).

W związku z powyższym Wnioskodawca 1 zawarł umowę (dalej: "Umowa") o prace remontowe (dalej: "Usługa") z D. sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca 2") obejmujące m.in. wykonanie nowej izolacji termicznej oraz szczelnej izolacji wodnej dachów dwóch hal produkcyjnych o konstrukcji stalowej i budynku administracji o łącznej powierzchni 3000 m².

Wnioskodawca 2 jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i nie korzysta w tym zakresie ze zwolnienia od VAT, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT.

Usługi remontowe objęte Umową są objęte załącznikiem nr 14 do Ustawy o VAT.

Umowa przewiduje cenę netto za wykonanie Umowy.

Wnioskodawca 1 i Wnioskodawca 2 będą w dalszej części zwani łącznie Wnioskodawcami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca 2 powinien uznać świadczoną Usługę za usługę wykonywaną przez podwykonawcę i zastosować do jej rozliczenia mechanizm odwrotnego obciążenia, a w konsekwencji wystawić fakturę bez wykazanego podatku VAT, oraz w konsekwencji powyższego czy Wnioskodawca 1 ma obowiązek naliczyć podatek należny od nabytej Usługi?

2. Czy w przypadku odpowiedzi na pytanie 1 wskazującej, że Wnioskodawca 2 ma obowiązek wystawić dla udokumentowania świadczonej Usługi fakturę z wykazanym podatkiem VAT, Wnioskodawca 1 ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w niej wykazanego?

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. Wnioskodawca 2 nie powinien uznawać świadczonej Usługi za usługę wykonywaną przez podwykonawcę, a w konsekwencji powinien udokumentować tą Usługę wystawiając fakturę z wykazanym podatkiem VAT, zaś Wnioskodawca 1 nie ma obowiązku naliczyć podatku należnego od nabytej Usługi.

2. Wnioskodawca 1 ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę 2.

Ad. 1.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 8 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej ustawą o VAT "Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne (...) nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Powyższe warunki, wskazane w lit. a i b) zgodnie z przedstawionym opisem (stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych) są spełnione w zakresie objętym niniejszym wnioskiem.

Z kolei, zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1h Ustawy o VAT "W przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca". Przy czym ustawodawca nie definiuje na potrzeby Ustawy o VAT pojęcia podwykonawstwa, ani też w tym zakresie nie odsyła do innych obowiązujących przepisów.

W ramach konsultacji publicznych, wymaganych w ramach rządowego procesu legislacyjnego, pojęcie "podwykonawstwa" było wskazywane jako budzące liczne wątpliwości w praktyce. Zgodnie z raportem z konsultacji projektu z dnia 22 września 2016 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, w uzasadnieniu odrzucenia uwag wskazanych w pkt 2, 17, 35, 49 i 59 raportu z konsultacji wskazano, że "Odnośnie uwagi dotyczącej niejasności w rozumieniu terminu użytego w projektowanym ust. 1h w art. 17 ustawy o VAT należy wyjaśnić, że projektowane ograniczenie stosowania mechanizmu odwróconego obciążenia w odniesieniu do podwykonawców jest celowe. Zdecydowana większość stwierdzonych przypadków nieprawidłowości w rozliczaniu podatku występuje na tym właśnie etapie łańcucha transakcji dotyczących usług budowlanych. Na takie stwierdzenia wskazują również doświadczenia innych państw członkowskich UE, które wprowadziły analogiczne rozwiązanie w zakresie wprowadzenia w tym sektorze mechanizmu reverse charge, ograniczając jego zakres jedynie do transakcji wykonywanych na zasadzie podwykonawstwa. Dla prawidłowego rozumienia terminu "podwykonawca" wystarczająca jest definicja zawarta w internetowym wydaniu Słownika języka polskiego, zgodnie z którą: "podwykonawca - firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy". Przy dalszych podzleceniach przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca zlecający jest głównym wykonawcą swojego zakresu prac".

Powyższy sposób rozumienia terminu "podwykonawca", został potwierdzony także w Objaśnienia Podatkowe z 17 marca 2017 r. "Stosowanie Mechanizmu Odwróconego Obciążenia w Transakcjach Dotyczących Świadczenia Usług Budowlanych" (dalej: "Objaśnienia"), w których w pkt 7, zdefiniowanie pojęcia "podwykonawca" - potwierdzono powyższe rozumienie tego pojęcia.

Zgodnie ze wskazaną definicją językową i objaśnieniami Ministra Rozwoju i Finansów, za podwykonawcę w rozumieniu art. 17 ust. 1h Ustawy o VAT należy uznać każdy podmiot, który świadczy usługę na rzecz podmiotu wykorzystującego daną usługę do świadczenia własnej usługi. Jednocześnie w Objaśnieniach, s. 12 przykład 4, wskazano następujący przykład "Podatnik A (podatnik VAT czynny) i podatnik B (podatnik VAT czynny) działają bezpośrednio na zlecenie właściciela budynku biurowego (podatnik VAT czynny). Przedmiotem zawartych umów jest remont lokali użytkowych, znajdujących się w budynku biurowym. Właściciel na podstawie zawartych umów z najemcami (najemcy są zobowiązani m.in. do ponoszenia kosztów remontów ich lokali ale do przeprowadzenia tych remontów na rzecz najemców jest zobowiązany właściciel), będących podatnikami VAT czynnymi, wystawia faktury dokumentujące świadczenie usług budowlanych (remontowych) w części dotyczących wynajmowanych lokali". Przy czym w odróżnieniu od wskazanego w niniejszym Wniosku stanu faktycznego, w tym przykładzie wskazano, że Właściciel na podstawie umowy jest uprawniony do obciążenia kosztami przeprowadzonych remontów najemców, w części dotyczącej tych lokali.

Na tej podstawie, w Objaśnieniach, uznano że: Właściciel ma obowiązek rozliczyć na zasadach właściwych dla odwrotnego obciążenia nabycie usług remontowych, oraz ma obowiązek rozliczyć na zasadach ogólnych świadczenie usług budowlanych na rzecz najemców, gdyż działa na ich rzecz jako wykonawca usług.

W przedmiotowym stanie faktycznym, nie dojdzie do obciążenia najemcy kosztami przeprowadzonego remontu. Tym samym nie będzie on działał wobec najemcy jako wykonawca usług.

Wobec powyższego, jako że Usługi nabyte przez Wnioskodawcę 1 od Wnioskodawcy 2, nie będą przedmiotem dalszej "odprzedaży", to Wnioskodawca 2 nie będzie działał wobec Wnioskodawcy 1 jako podwykonawca.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawcy uznają, że: Wnioskodawca 2 nie powinien uznawać świadczonej Usługi za usługę wykonywaną przez podwykonawcę, a w konsekwencji powinien udokumentować tą Usługę wystawiając fakturę z wykazanym podatkiem VAT, zaś Wnioskodawca 1 nie ma obowiązku naliczyć podatku należnego od nabytej Usługi.

Ad. 2.

Odpowiedź na pytanie 2 jest zasadna w sytuacji, gdyby organ potwierdził prawidłowość stanowiska Wnioskodawców w odpowiedzi na pytanie 1.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT "W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124".

Z kolei, zgodnie z przepisem art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT "Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy (...) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku".

Wnioskodawca 1 nabywa Usługi w ramach wiążącej go umowy najmu, zgodnie z którą jest obowiązany do utrzymywania Nieruchomości w stanie należytym do umówionego użytku.

Najem, po stronie Wnioskodawcy 1, jest opodatkowany VAT przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 23%. Usługa (remontowa) jest niezbędna dla wykonywania usługi najmu przez Wnioskodawcę 1.

Wobec powyższego pomiędzy nabytą Usługą i świadczonymi przez Wnioskodawcę 1 usługami najmu zachodzi ścisły i bezpośredni związek, a tym samym Wnioskodawca 1 ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.