0114-KDIP1-2.4012.123.2017.1.JF - 0% stawka VAT dla eksportu towarów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2017 r. (data wpływu 11 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla eksportu towarów - jest prawidłowe.

W dniu 11 kwietnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla eksportu towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe: X AB (dalej zwana: Wnioskodawcą) ma siedzibę poza terytorium Polski, ale jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w branży kolejowej i zajmuje się projektowaniem oraz produkcją sprzęgów kolejowych oraz serwisem elementów wykorzystywanych w sprzęgach kolejowych. Wnioskodawca stoi na czele międzynarodowej grupy D. zrzeszającej spółki na całym świecie. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje licznych czynności stanowiących eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 oraz art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm., dalej zwanej: UoVAT) na rzecz nabywców mających siedzibę poza terytorium kraju.

Eksport towarów dokumentowany jest fakturami wystawianymi przez Wnioskodawcę zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 106b ust. 1 UoVAT (dalej zwanymi: Fakturami eksportowymi). Faktury eksportowe są podstawą dokonywania zapisów w ewidencji VAT, o której mowa w art. 109 ust. 3 UoVAT.

Wnioskodawca za pośrednictwem współpracujących z nim agencji celnych otrzymuje dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w postaci komunikatów IE-599. Dane zawarte w komunikatach IE-599 pozwalają na jednoznaczne zidentyfikowanie towarów będących przedmiotem eksportu i przyporządkowania towarów wskazanych w tym komunikacie do towarów wskazanych na Fakturach eksportowych. W szczególności komunikat IE-599 zawiera numer Faktury eksportowej. Na tej podstawie Wnioskodawca stosuje do dokonanego eksportu towarów stawkę 0% i wykazuje go w deklaracji VAT w terminach wynikających z przepisów UoVAT.

Spośród licznych transakcji eksportu towarów zdarzają się przypadki, kiedy komunikat IE-599 nie odwołuje się do numeru Faktury eksportowej. Przypadki te są przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację indywidualną.

W owych sytuacjach komunikat IE-599 nie zawiera numeru Faktury eksportowej, lecz numer innego dokumentu lub inny element identyfikujący ten dokument, który dotyczy i jest wystawiany w związku z daną transakcją stanowiącą eksport towarów. Przykładowo komunikat IE-599 może zawierać odwołanie do dokumentu stanowiącego specyfikację eksportowanych towarów (tzw. Packing list), np. zawierać numer lub datę wystawienia Packing list. Packing list jest wystawiany przez Wnioskodawcę obok Faktury eksportowej. Packing list zawiera dane takie jak: nazwa towarów, ilość sztuk towarów, cena jednostkowa danego towaru, łączną wartość eksportowanych towarów, ilość opakowań, w które zapakowane są towary, unikalny numer (kod) towaru nadawany w systemie magazynowym stosowanym przez Wnioskodawcę jednoznacznie identyfikujący towar. Dane te pokrywają się z danymi zawartymi na Fakturze eksportowej. Komunikat IE-599 może również odwoływać się do innych niż Packing list dokumentów wystawianych w związku z eksportem towarów, jak np. faktura pro forma (poprzez odwołanie się do numeru faktury pro forma). Faktura pro forma zawiera analogiczne dane jak Packing list, które również pokrywają się z danymi zawartymi na Fakturze eksportowej.

Opisane wyżej przypadki występują najczęściej w sytuacji, w której dokumenty jak Packing list, czy faktura pro forma stanowią zamiast Faktury eksportowej dokument będący podstawą zgłoszenia celnego. Niekiedy bowiem przedmiotem jednego eksportu towarów są towary magazynowane u Wnioskodawcy w dwóch magazynach, których dostawa mimo tego, że są przedmiotem jednego eksportu towarów dokumentowana jest więcej niż jedną Fakturą eksportową. Wynika to z funkcjonalności oprogramowania, z którego korzysta Wnioskodawca, które nie pozwala wystawić jednej Faktury eksportowej dla towarów będących przedmiotem jednego eksportu towarów magazynowanych w różnych magazynach. Niemniej jednak przypadki, w których na komunikacie IE-599 znajduje się numer innego dokumentu niż numer Faktury eksportowej mogą dotyczyć również sytuacji, w której wystawiana jest tylko jedna Faktura eksportowa. Wnioskodawca wskazuje bowiem, że w zakresie dokonywanych procedur wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej obsługiwany jest przez agencję celną, która rozpoczyna i przeprowadza w imieniu Wnioskodawcy całą procedurę celną eksportową, m.in. przedkłada organom celnym określone dokumenty niezbędne do zwolnienia i wyprowadzenia towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Wnioskodawca z uwagi na skalę dokonywanego eksportu towarów nie ingeruje w sposób wykonania poszczególnych czynności przez obsługującą go agencję celną, np. w zakresie rodzaju dokumentu przedkładanego celem rozpoczęcia procedury wywozu, lecz wymaga od agencji celnej przeprowadzenia całej procedury zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Organy celne nie kwestionują przeprowadzenia procedury eksportowej na podstawie ww. dokumentów innych niż Faktura eksportowa.

W każdym przypadku, który jest przedmiotem niniejszego wniosku Wnioskodawca jest w stanie jednoznacznie zidentyfikować towary wskazane w komunikacie IE-599, będące przedmiotem eksportu i przyporządkować je do towarów wskazanych na Fakturze eksportowej lub Fakturach eksportowych, jeżeli przedmiotem eksportu są towary udokumentowane przez Wnioskodawcę więcej niż jedną Fakturą eksportową. W szczególności bowiem w przypadku powołania się w komunikacie IE-599 na numer Packing list, czy faktury pro forma dokumenty te zawierają dane pokrywające się z danymi zawartymi w Fakturze eksportowej lub Fakturach eksportowych. Wspomniana wyżej identyfikacja i przyporządkowanie towarów następuje w szczególności w oparciu o takie dane jak: nazwa towarów, ilość sztuk towarów, cena jednostkowa danego towaru, łączna wartość eksportowanych towarów, ilość opakowań, w które zapakowane są towary, unikalny numer (kod) towaru nadawany w systemie magazynowym stosowanym przez Wnioskodawcę jednoznacznie identyfikujący towar.

Dla przykładu komunikat IE-599 otrzymywany przez Wnioskodawcę może zawierać kwotę odpowiadającą łącznej wartości towarów będących przedmiotem eksportu, która to kwota pokrywa się z łączną wartością towarów wynikającą z dokumentu (Packing list, faktura proforma) będącego podstawą zgłoszenia celnego oraz pokrywa się z łączną wartością towarów wskazanych na Fakturze eksportowej lub Fakturach eksportowych, jeżeli przedmiotem eksportu są towary udokumentowane przez Wnioskodawcę więcej niż jedną Fakturą eksportową. Ten sam komunikat zawiera również ilość opakowań, która pokrywa się z ilością opakowań wynikającą z dokumentu Packing list, czy faktury pro forma. Komunikat ten zawiera również numer tego dokumentu. Dokument ten zaś odwołuje się do danych zawartych na Fakturze eksportowej lub Fakturach eksportowych, jak nazwa towarów, ilość sztuk, cena jednostkowa towaru, łączną wartość eksportowanych towarów, unikalny numer (kod) towaru nadawany w systemie magazynowym stosowanym przez Wnioskodawcę jednoznacznie identyfikujący towar, tj. dane te zawarte są na dokumencie, którego numer lub inny element identyfikujący przywołany jest w komunikacie IE-599 oraz na Fakturze eksportowej lub Fakturach eksportowych, jeżeli przedmiotem eksportu są towary udokumentowane przez Wnioskodawcę więcej niż jedną Fakturą eksportową.

Podsumowując, pomimo, że na komunikacie IE-599 nie ma numeru Faktury eksportowej, Wnioskodawca jest w stanie każdorazowo jednoznacznie zidentyfikować towary, których wywóz poza terytorium Unii Europejskiej został potwierdzony w komunikacie IE-599, jak również jest w stanie przyporządkować towary będące przedmiotem eksportu do towarów wskazanych na Fakturach eksportowych.

Wnioskodawca wskazuje, że analogiczne przypadki jak opisane powyżej mogą występować w przyszłości, stąd niniejszy wniosek o interpretację indywidualną dotyczy również zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie: Czy otrzymany przez Wnioskodawcę komunikat IE-599, niezawierający numeru Faktury eksportowej, ale zawierający inne informacje pozwalające na jednoznaczną identyfikację i przyporządkowanie towarów, których wywóz poza terytorium Unii Europejskiej został potwierdzony w tym komunikacie do towarów wskazanych na wystawianych Fakturach eksportowych, uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% z tytułu eksportu towarów?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 pkt 8 UoVAT, przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych

Zgodnie z art. 41 ust. 4 UoVAT w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%. Zgodnie z art. 41 ust. 6 UoVAT, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. W myśl art. 41 ust. 6a UoVAT, dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

Zgodnie z art. 41 ust. 11 UoVAT, przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. W ocenie Wnioskodawcy w przypadkach będących przedmiotem niniejszego wniosku spełnia on wszystkie warunki wynikające z ww. przepisów uprawniające go do zastosowania stawki 0% z tytułu eksportu towarów.

W szczególności Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 UoVAT transportowanych z terytorium Polski na terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez Wnioskodawcę lub na jego rzecz albo przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej potwierdzony jest natomiast przez organy celne komunikatem IE-599, tj w trybie, o którym mowa w art. 41 ust. 6 w zw. z ust. 6a UoVAT.

W ocenie Wnioskodawcy brak numeru Faktury eksportowej w komunikacie IE-599 nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do zastosowania stawki 0% z tytułu eksportu, jeżeli na podstawie tego komunikatu istnieje możliwość jednoznacznego zidentyfikowania towarów będących przedmiotem eksportu i przyporządkowania towarów wskazanych w komunikacie IE-599 do towarów wskazanych na Fakturach eksportowych. Wnioskodawca posiada bowiem wymagany przepisami dokument wystawiony przez organy celne. Brak numeru Faktury eksportowej nie przekreśla merytorycznej wartości komunikatu IE-599, który potwierdza jednoznacznie jakie konkretnie towary i w jakiej ilości opuściły terytorium Unii Europejskiej. Zgodnie z naczelnymi zasadami systemu podatku od towarów i usług polegającymi na neutralności podatku VAT dla podatników tego podatku oraz na opodatkowaniu towarów/usług w miejscu ich konsumpcji, wynika, że towary/usługi powinny być opodatkowane w kraju konsumpcji, tj. w niniejszym przypadku w kraju przeznaczenia i nie powinny być opodatkowane w kraju rozpoczęcia transportu, tj w niniejszym przypadku w Polsce, gdyż przeczyłoby to zasadzie opodatkowania konsumpcji. Przepis art. 41 ust. 6 i 6a UoVAT jest w ocenie Wnioskodawcy przepisem technicznym, który służy weryfikacji przez organy podatkowe prawidłowego wywiązywania się przez podatników z zagwarantowanego Dyrektywą VAT prawa do opodatkowania stawką 0% wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Przepisy te nie powinny być interpretowane w ten sposób, by niweczyć - z uwagi na kwestie formalne - ww. zasadę ogólną systemu VAT., lecz powinny być interpretowane tak, by nie wymuszały u podatników obowiązku spełnienia warunków formalnych, które są nieproporcjonalne do celu jaki przyświecał ustawodawcy w zakresie regulacji dotyczącej prawa do zastosowania stawki 0% z tytułu eksportu towarów.

Stąd, o ile na podstawie komunikatu IE-599 istnieje możliwość jednoznacznego zidentyfikowania towarów będących przedmiotem eksportu i przyporządkowania towarów wskazanych w tym komunikacie do towarów wskazanych na Fakturach eksportowych, to pomimo braku w tym komunikacie numerów Faktur eksportowych, Wnioskodawca powinien być uprawniony do zastosowania stawki 0% z tytułu eksportu towarów. Wskazać należy, że zgodnie z § 28 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 września 2016 r. w sprawie zgłoszeń celnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1498), do zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą wywozu lub uszlachetniania biernego oraz do zgłoszenia do powrotnego wywozu dołącza się fakturę albo w przypadku braku faktury - fakturę prowizoryczną lub fakturę pro forma, która dotyczy zadeklarowanej wartości, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z przepisów powyższego rozporządzenia jednoznacznie wynika, że faktura w rozumieniu przepisów UoVAT nie jest jedynym dokumentem, jak może być dołączony do zgłoszenia celnego. Możliwe jest również dołączenie innych dokumentów w postaci faktury prowizorycznej, faktury pro forma lub Packing list. Przepisy te niejako zatem same zakładają, że w komunikacie IE-599 może znajdować się inny numer, tj. numer innego dokumentu niż numer faktury wystawianej na podstawie przepisów UoVAT dokumentującej eksport. Z samej tylko różnicy w zakresie numeracji dokumentów dołączonych do zgłoszenia celnego i numeracji na fakturze nie można wyprowadzać wniosku o braku prawa do zastosowania stawki 0% z tytułu eksportu towarów.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają organy podatkowe w wydawanych przez siebie interpretacjach:

" (...) Należy zatem zauważyć, iż z dokumentu celnego wywozowego oraz z faktury VAT dokumentującej dostawę eksportową wynikać musi tożsamość towaru będącego przedmiotem eksportu co do nazwy (rodzaju) towaru, ilości towaru, wartości, ceny jednostkowej itp.

Innymi słowy z dokumentu celnego wynikać winno wprost, że określone towary wykazane w fakturze VAT zostały istotnie wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej, co skutkuje powstaniem prawa do zastosowania stawki 0%.

Zatem wyłącznie takie błędy, które uniemożliwiają zidentyfikowanie towarów wykazanych na fakturze z towarami wykazanymi w dokumencie IE-599 powodują, iż dokument ten nie może być uznany za dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Wobec powyższego, jeżeli otrzymany przez Zainteresowanego dokument IE-599 zawierający pełne błędy, potwierdza jednak w sposób jednoznaczny wywóz towarów wykazanych na fakturze dokumentującej eksport towarów poza terytorium Wspólnoty, dokument taki uprawnia go do zastosowania dla dokonanego eksportu towarów stawki podatku w wysokości 0%. (...)" (Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 31 maja 2011 r. znak: ILPP4/443-182/11-4/PG).

" (...) Należy zatem zauważyć, iż z dokumentu celnego wywozowego oraz z faktury VAT dokumentującej dostawę eksportową wynikać musi tożsamość towaru będącego przedmiotem eksportu co do nazwy (rodzaju) towaru, ilości towaru, wartości, ceny jednostkowej itp. Innymi słowy z dokumentu celnego wynikać winno wprost, że określone towary wykazane w fakturze VAT zostały istotnie wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej, co skutkuje powstaniem prawa do zastosowania stawki 0%.

Zatem wyłącznie takie błędy, które uniemożliwiają zidentyfikowanie towarów wykazanych na fakturze z towarami wykazanymi w dokumencie IE-599 powodują, iż dokument IE-599 nie może być uznany za dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. W świetle powyższego jeżeli w dokumencie celnym wskazano ilość towarów zgodną z ilością wykazaną w fakturze VAT, natomiast nieprawidłowo wskazano np masę brutto towarów to tego rodzaju błąd nie dyskwalifikuje dokumentu IE-599 dla celów zastosowania 0% stawki podatku od towarów i usług.

Podobnie należy traktować pomyłki w kodzie towarowym, jak również pomyłki w nazwie odbiorcy.

Zgodnie bowiem z załącznikiem Nr 37 - Uwagi wyjaśniające do jednolitego dokumentu administracyjnego - Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 2286/2003 z dnia 18 grudnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz.UE.L Nr 343, str. 1 z późn. zm.) w polu Odbiorca wpisuje się imię i nazwisko oraz adres osoby/osób, którym ma być dostarczony towar. W przypadku gdy przeznaczone do wywozu towary objęte systemem prefinansowania zostają wprowadzone do składu celnego, za odbiorcę uważa się osobę odpowiedzialną za prefinansowanie lub osobę odpowiedzialną za skład celny, w którym towary są składowane. W przypadku przesyłek zbiorczych Państwa Członkowskie mogą przewidzieć, że w tym polu ma zostać wpisane słowo "różne", i że wykaz odbiorców ma zostać załączony do zgłoszenia. Jeżeli zatem dokument IE-599 potwierdza w sposób niebudzący wątpliwości, że towar został wywieziony poza terytorium Unii Europejskiej, a z dokumentacji podatnika wynika, że mimo iż w nazwie odbiorcy wystąpiły błędy, nie istnieją jednak wątpliwości, że odbiorca otrzymał zamówiony towar, wówczas ww dokument IE-599 zawierający wyłącznie taki błąd uprawnia do zastosowania 0% stawki podatku. Tym samym za nieprawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, że jedynie w przypadku otrzymania dokumentu SAD niezawierającego żadnych pomyłek Wnioskodawca ma prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT. (...)" (Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 września 2009 r., znak IBPP3/443-706/09/IK).

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że otrzymany przez Wnioskodawcę komunikat IE-599, niezawierający numeru Faktury eksportowej ale zawierający inne informacje pozwalające na jednoznaczną identyfikację i przyporządkowanie towarów, których wywóz poza terytorium Unii Europejskiej został potwierdzony w tym komunikacie do towarów wskazanych na wystawianych Fakturach eksportowych uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% z tytułu eksportu towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlega eksport towarów.

W myśl art. 2 pkt 8 ustawy - przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, oraz, gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej - stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Stawka podatku - stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy - w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Jednakże zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

* dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez urząd celny wydruk tego dokumentu;

* dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

* zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez urząd celny.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie określają, jakiego rodzaju dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty powinien posiadać podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%. Wskazują jedynie, że eksportem towarów jest potwierdzony przez urząd celny, określony w przepisach celnych wywóz towarów. Podatnik winien więc posiadać stosowne dokumenty spełniające warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

Od dnia 31 sierpnia 2007 r. w Polsce zaczęła w pełni funkcjonować I faza Systemu Kontroli Eksportu (ang. Export Control System, ECS). Od tego momentu zmianie uległy zasady dokonywania zgłoszeń celnych do procedury wywozu, procedury uszlachetnienia biernego i powrotnego wywozu. System ECS pozwala na dokonywanie i obsługę zgłoszenia w formie elektronicznej, zarówno w urzędzie wywozu jak i wyprowadzenia. System ten opiera się na obiegu dokumentów pomiędzy urzędami a podmiotami dokonującymi zgłoszeń. W ramach tego systemu dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty jest komunikat IE-599 podpisany przez system ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia z momentu zwolnienia zgłoszenia do procedury wywozu oraz informacje o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy. Komunikat IE-599 jest wysyłany do zgłaszającego przez urząd celny wywozu.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca z siedzibą poza terytorium Polski zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje eksportu towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 oraz art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy na rzecz nabywców mających siedzibę poza terytorium kraju. Zdarza się, że komunikat IE-599 nie odwołuje się do numeru Faktury eksportowej (nie zawiera numeru Faktury eksportowej), lecz do innego dokumentu, który jest wystawiany w związku z daną transakcją stanowiącą eksport towarów, np. zawiera numer lub datę wystawienia Packing list, który jest wystawiany przez Wnioskodawcę obok Faktury eksportowej i zawiera dane takie jak: nazwa towarów, ilość sztuk towarów, cena jednostkowa danego towaru, łączna wartość eksportowanych towarów, ilość opakowań, w które zapakowane są towary, unikalny numer (kod) towaru nadawany w systemie magazynowym stosowanym przez Wnioskodawcę jednoznacznie identyfikujący towar. Dane te pokrywają się z danymi zawartymi na Fakturze eksportowej. Komunikat IE-599 może również odwoływać się do np. faktury pro forma, które również pokrywają się z danymi zawartymi na Fakturze eksportowej. Packing list czy faktura pro forma stanowią zamiast Faktury eksportowej dokument będący podstawą zgłoszenia celnego. Organy celne nie kwestionują przeprowadzenia procedury eksportowej na podstawie ww. dokumentów innych niż Faktura eksportowa. Wnioskodawca jest w stanie każdorazowo jednoznacznie zidentyfikować towary, których wywóz poza terytorium Unii Europejskiej został potwierdzony w komunikacie IE-599, jak również jest w stanie przyporządkować towary będące przedmiotem eksportu do towarów wskazanych na Fakturach eksportowych.

Mając na względzie to, że w odniesieniu do przedmiotowych transakcji Wnioskodawca otrzyma elektroniczny komunikat IE-599 potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej oraz zawierający informację na temat rodzaju wywiezionych towarów oraz ich ilości lub wagi (nazwa towaru, ilość sztuk towaru, cena jednostkowa danego towaru, łączna wartość eksportowanych towaru, ilość opakowań, unikalny numer (kod) towaru nadawany w systemie magazynowym stosowanym przez Wnioskodawcę jednoznacznie identyfikujący towar) odpowiadające towarowi wykazanemu na innych dokumentach odwołujących się do właściwych faktur w ten sposób, że możliwa jest identyfikacja wywiezionego towaru, w analizowanej sprawie zaistnieją okoliczności uprawniające Wnioskodawcę do zastosowania dla opisanej transakcji 0% podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 41 ust. 4 w zw. Z art. 41 ust. 11 ustawy.

Wobec tego Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki w wysokości 0% dla dokonywanych dostaw.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.