0114-KDIP1-2.4012.106.2018.2.JŻ - Odwrotne obciążenie montażu instalacji chłodniczych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2018 r. (data wpływu 26 lutego 2018 r.), uzupełnionym w dniu 29 marca 2018 r. (data wpływu 30 marca 2018 r.), na wezwanie tut. Organu z dnia 19 marca 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 23 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia - jest prawidłowe.

W dniu 26 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia. Wniosek został uzupełniony w dniu 29 marca 2018 r. (data wpływu 30 marca 2018 r.), na wezwanie tut. Organu z dnia 19 marca 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 23 marca 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej Spółka) zajmuje się przede wszystkim wykonywaniem instalacji chłodniczych w komorach o pojemności od kilku m³ do kilku tysięcy m³, służących do przechowywania głównie owoców i warzyw, w zakresie temperatur od

25 C do + 6 C.

Spółka prowadzi roboty montażowe z materiałów własnych. Spółka udziela gwarancji na swoje prace oraz na każdy element wykonanej instalacji chłodniczej.

Przy okazji wykonywania instalacji chłodniczych realizowane są niekiedy prace dodatkowe, np. odzysk ciepła do podgrzewania wody użytkowej, wentylacja pomieszczenia maszynowni chłodniczej itp.

W marcu 2017 r. Spółka podpisała umowę z firmą będącą Generalnym Wykonawcą inwestycji pn. "Przebudowa budynków magazynowych, połączenie w jeden obiekt i rozbudowa o część magazynową i chłodnię, budowa szczelnego zbiornika p.poż., z jednoczesną rozbiórką budynku magazynowego". W ramach zawartej umowy Spółka przyjęła do wykonania jako podwykonawca roboty polegające na wykonaniu instalacji chłodniczej w obiekcie będącym przedmiotem inwestycji. "Instalacja chłodnicza" to sześć niezależnych instalacji chłodniczych w trzech komorach, po dwie w każdej komorze. Pojemność każdej z trzech komór wynosi około 1700 m³. Temperatury w komorach

24 C. Materiały służące do wykonania instalacji chłodniczej dostarczyła na budowę Spółka. Dostarczone materiały posłużyły Spółce do wykonania zadania, na wykonanie którego strony podpisały umowę, a więc do wykonania instalacji chłodniczej w obiekcie będącym przedmiotem inwestycji. Materiały to: wymienniki ciepła (chłodnice, skraplacze), sprężarki, pompy, zbiorniki, zawory, filtry, rozdzielnie sterownicze, przewody elektryczne. Oferta, na podstawie której zawarto umowę została zaakceptowana przez Inwestora. Wynagrodzenie wynikające z umowy zostało podzielone na 5 rat.

Zarówno Spółka jak i Generalny Wykonawca inwestycji są podatnikami VAT czynnymi.

Spółka, po wykonaniu poszczególnych etapów prac wystawiła Generalnemu Wykonawcy faktury na kwoty wynikające z umowy. Do wystawionych faktur Spółka doliczyła podatek VAT wg podstawowej stawki 23%.

Wykonane zgodnie z umową prace mieszczą się w zakresie PKWiU 43.22.12.0 - roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że firma nazywana we wniosku Generalnym Wykonawcą nabyła od Spółki opisane we wniosku świadczenie w celu realizacji umowy na przebudowę budynków magazynowych, połączenie w jeden obiekt i rozbudowę o część magazynową i chłodnię oraz budowę szczelnego zbiornika p.poż. z jednoczesną rozbiórką budynku magazynowego. Przedmiot umowy jaki podpisał Generalny Wykonawca z Inwestorem mieści się w zakresie wymienionym w punkcie 3 załącznika nr 14 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - "roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków niemieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków)" - PKWiU 41.00.40.0.

Firma nazywana we wniosku Generalnym Wykonawcą nabyła od Wnioskodawcy świadczenie w celu realizacji świadczenia wymienionego w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.).

Firma nazywana we wniosku Generalnym Wykonawcą traktuje wystawione przez Wnioskodawcę faktury za błędne, ponieważ zawierają podatek VAT, a nie powinny. Żąda od Wnioskodawcy korekt faktur.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w stosunku do transakcji pomiędzy Spółką a Generalnym Wykonawcą, w zakresie opisanym w stanie faktycznym wystąpił mechanizm odwrotnego obciążenia?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki w stosunku do transakcji pomiędzy Spółką a Generalnym Wykonawcą,

w zakresie opisanym w umowie wystąpił mechanizm odwrotnego obciążenia, w związku z czym Spółka powinna wystawić na rzecz Generalnego Wykonawcy faktury korygujące pozycje o wysokość VAT ze wskazaniem, że Generalny Wykonawca powinien rozliczyć VAT (należny oraz naliczony) z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W art. 17 ust. 1h Ustawodawca zastrzega jednak, że w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

W przypadkach opisanych powyżej zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Załącznik nr 14 do ustawy o VAT zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Aby zatem usługi budowlane podlegały procedurze odwrotnego obciążenia należy spełnić następujące przesłanki:

Podkreślić należy przy tym fakt, iż z przywołanych wyżej przepisów nie wynika dowolność ich stosowania. Użyte w ustawie o VAT wyrażenia (w art. 17 ust. 1 pkt 8: "podatnikami są również (...)" oraz w art. 17 ust. 2 ustawy o VAT: "W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego") świadczą o konieczności obligatoryjnego ich wykonania.

Zdaniem Spółki usługi wykonywane przez nią w ramach umowy opisanej w stanie faktycznym mieszczą się w ramach robót wymienionych w poz. 25 załącznika nr 14 do ustawy o VAT "Roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych" (PKWiU: 43.22.12.0) oraz spełniają pozostałe przesłanki podane w art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy o VAT, dlatego też bezwzględnie podlegają procedurze odwrotnego obciążenia.

Biorąc pod uwagę powyższe Spółka uważa, że błędnie wystawiła faktury VAT doliczając do pozycji podatek VAT w wysokości 23%, w związku z czym powinna dokonać korekty wystawionych faktur, w celu zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że przy określaniu czy opodatkowanie danej czynności powinno nastąpić z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na opisie stanu faktycznego z którego wynika, że wykonane zgodnie z umową prace mieszczą się w zakresie PKWiU 43.22.12.0 - roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych oraz firma nazywana we wniosku Generalnym Wykonawcą nabyła od Wnioskodawcy świadczenie w celu realizacji świadczenia wymienionego w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów

i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: "PKWiU", zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Zatem to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem realizowanych świadczeń. W przypadku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia to nabywca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku, tym samym nabywca jest zobowiązany do dokonania klasyfikacji nabywanych świadczeń.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o fakt, że wykonane zgodnie z umową prace mieszczą się w zakresie PKWiU 43.22.12.0 - roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych oraz firma nazywana we wniosku Generalnym Wykonawcą nabyła od Wnioskodawcy świadczenie w celu realizacji świadczenia wymienionego w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionej we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

(Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 5a ustawy - towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy - podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Natomiast według art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Ponadto, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego - art. 17 ust. 2 ustawy.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Natomiast, transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku

nr 14 do ustawy usług, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora, podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu "podwykonawca" wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN - podwykonawca to "firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy".

W przypadku, wystąpienia dalszych "podzleceń" podwykonawca zlecający staje się głównym wykonawcą swojego zakresu prac w stosunku do swojego podwykonawcy i jest on wówczas zobowiązany do rozliczenia "podzleconych" usług budowlanych na zasadzie odwróconego obciążenia.

Ustalenie czy dana usługa podlega rozliczeniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku - ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdej sytuacji należy zbadać, czy spełnione są następujące warunki:

* usługodawcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

* usługobiorcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,

* dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz

* usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę.

Dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia wszystkie wymienione powyżej warunki muszą być spełnione łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka w marcu 2017 r. podpisała umowę z firmą będącą Generalnym Wykonawcą inwestycji pn. "Przebudowa budynków magazynowych, połączenie w jeden obiekt i rozbudowa o część magazynową i chłodnię, budowa szczelnego zbiornika p.poż., z jednoczesną rozbiórką budynku magazynowego".

Przedmiot umowy jaki podpisał Generalny Wykonawca z Inwestorem mieści się w zakresie wymienionym w punkcie 3 załącznika nr 14 do ustawy - "roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków niemieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków)" - PKWiU 41.00.40.0. Zatem, Firma nazywana we wniosku Generalnym Wykonawcą nabyła od Wnioskodawcy świadczenie w celu realizacji świadczenia wymienionego w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy.

W ramach zawartej umowy Spółka przyjęła do wykonania jako podwykonawca roboty polegające na wykonaniu instalacji chłodniczej w obiekcie będącym przedmiotem inwestycji. Wykonane zgodnie z umową prace mieszczą się w zakresie PKWiU 43.22.12.0 - roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych.

Spółka, po wykonaniu poszczególnych etapów prac wystawiła Generalnemu Wykonawcy faktury na kwoty wynikające z umowy. Do wystawionych faktur Spółka doliczyła podatek VAT wg podstawowej stawki 23%.

Zarówno Spółka jak i Generalny Wykonawca inwestycji są podatnikami VAT czynnymi.

Wątpliwości dotyczą ustalenia czy w stosunku do transakcji pomiędzy Spółką, a Generalnym Wykonawcą, wystąpił mechanizm odwrotnego obciążenia

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w okolicznościach niniejszej sprawy mamy do czynienia z transakcją polegającą na świadczeniu przez Wnioskodawcę na rzecz usługobiorcy usług z poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, które następnie wykorzystywane zostały przez usługobiorcę w celu realizacji świadczenia wymienionego w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy. Oznacza to, że w tym przypadku Wnioskodawca jest podwykonawcą usługobiorcy o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy, nazywanego Generalnym Wykonawcą. Przy tym, Wnioskodawca oraz Generalny Wykonawca, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy roboty polegające na wykonaniu instalacji chłodniczej w obiekcie będącym przedmiotem inwestycji, są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Tym samym, spełnione są wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy.

W konsekwencji, usługa wymieniona w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy wykonana przez Wnioskodawcę na rzecz Generalnego Wykonawcy powinna zostać opodatkowana na zasadach mechanizmu odwrotnego obciążenia. Zatem, skoro Wnioskodawca dokumentując wykonanie przedmiotowych usług na rzecz Generalnego Wykonawcy wykazał należny podatek VAT winien skorygować błędnie wystawione faktury.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.