0114-KDIP1-1.4017.1.2018.1.AO

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2018 r. (data wpływu 10 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów Ordynacji podatkowej w zakresie braku obowiązku naliczenia i wpłacenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych od dnia otrzymania Kaucji 1 do dnia zawarcia Aneksu do umowy przedwstępnej - jest prawidłowe.

W dniu 10 kwietnia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie braku obowiązku naliczenia i wpłacenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych od dnia otrzymania Kaucji 1 do dnia zawarcia Aneksu do umowy przedwstępnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest wyłącznym właścicielem nieruchomości niezabudowanej. (dalej "Nieruchomość"), stanowiącej działkę oznaczoną w ewidencji gruntów pod numerem 6 objętej księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych.

Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawczynię w 1980 r. na podstawie umowy darowizny.

Nieruchomość stanowi, zgodnie z ewidencją gruntów i budynków, grunty orne i nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Nieruchomość nie wchodzi w skład gospodarstwa rolnego i nie była na niej prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność rolnicza. Nieruchomość nie jest i nie była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię do prowadzenia działalności gospodarczej, jak również nie była przez nią oddana do odpłatnego korzystania na podstawie umowy najmu, dzierżawy czy innej umowy o podobny charakterze.

Wnioskodawczyni nie ponosiła żadnych nakładów na uzbrojenie działki.

Wnioskodawczyni zawarła umowę przedwstępną sprzedaży Nieruchomości. Przy czym Sprzedająca nie ogłaszała zamiaru zbycia Nieruchomości - to kupujący zgłosił się do niej z ofertą zakupu Nieruchomości. Zgodnie z nią warunkiem zawarcia umowy ostatecznej jest w szczególności:

* uzyskanie przez kupującego lub wskazany przez niego podmiot decyzji o warunkach zabudowy dla Nieruchomości (w chwili zawarcia umowy ostatecznej decyzja ta ma być ostateczna i niezaskarżona w żadnym trybie),

* uzyskanie przez kupującego lub wskazany przez niego podmiot decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego, który ma być realizowany m.in. na Nieruchomości oraz o udzieleniu pozwolenia na budowę,

* w ewidencji gruntów i budynków zostanie dokonana zmiana przeznaczenia Nieruchomości na oznaczone symbolem "B".

Wnioskodawczyni udzieliła kupującemu zgody na dysponowanie Nieruchomością na cele budowlane, a ponadto zobowiązana jest udzielić kupującemu lub wskazanemu przez niego podmiotowi wszelkich zgód i pełnomocnictw niezbędnych m.in. do uzyskania powyżej wskazanych decyzji oraz dokonania zmian w ewidencji gruntów i budynków.

W tym miejscu należy wskazać, że Wnioskodawczyni uzyskała interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (interpretacja nr 1462-IPPP2.4512.978.2016.2.KOM z dnia 9 lutego 2017 r.), w której stwierdzono, że w powyżej opisanym stanie faktycznym planowana sprzedaż Nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawczyni w związku z dokonaniem tej sprzedaży nie przysługuje status podatnika podatku od towarów i usług.

Obecnie, w 2018 r., strony umowy przedwstępnej sprzedaży Nieruchomości zawarły aneks do tej umowy (dalej "Aneks"). Zgodnie z nim, przed zawarciem ostatecznej umowy sprzedaży Nieruchomość ma zostać podzielona na mniejsze działki (dalej "Działki Przyszłe").

Strony dopuszczają możliwość sprzedaży Działek Przyszłych w kilku następujących po sobie etapach (na podstawie kilku umów sprzedaży, zawieranych w różnych terminach) - przy założeniu spełnienia dla nich warunków zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości przewidzianych w umowie przedwstępnej (w szczególności uzyskania decyzji o warunkach zabudowy i pozwoleń na budowę). W takim wypadku cena danej Działki Przyszłej będącej przedmiotem określonej umowy sprzedaży będzie ustalona w proporcji do ceny sprzedaży Nieruchomości odpowiadającej proporcji powierzchni danej Działki Przyszłej do powierzchni całej Nieruchomości.

Wnioskodawczyni, niezależnie od zgód i pełnomocnictw opisanych powyżej, udzieli Kupującemu lub wskazanemu przez niego podmiotowi zgód i pełnomocnictw w zakresie potrzebnym do realizacji podziałów Nieruchomości lub innych decyzji, zgód lub zezwoleń potrzebnych do zrealizowania takiego podziału, w szczególności do występowania wobec organów administracji i innych podmiotów w celu uzyskania powyższych decyzji niezbędnych uzgodnień, opinii zgód i orzeczeń organów w tym zakresie.

Kupujący zobowiązuje się do poniesienia wszelkich kosztów administracyjnych związanych z podziałami Nieruchomości, a w szczególności opłaty adiacenckiej, o ile ich poniesienie będzie potrzebne. W przypadku ustalenia opłaty adiacenckiej w zakresie podziału Nieruchomości Wnioskodawczyni niezwłocznie udzieli Kupującemu lub wskazanemu przez niego podmiotowi pełnomocnictwa do działania w przedmiotowej sprawie, a w szczególności do zaskarżenia decyzji wymierzającej taką opłatę w całości lub w części.

Na mocy umowy przedwstępnej oraz aneksu do niej Kupujący zobowiązany jest do uiszczenia na rzecz Wnioskodawczyni (przed dokonaniem sprzedaży Działek Przyszłych) kwoty określonej w aneksie jako Podwyższona Kaucja tytułem częściowego zabezpieczenia roszczeń Wnioskodawczyni wynikających z niewykonania lub nienależytego wykonania umowy przedwstępnej przez Kupującego. Natomiast w przypadku zawarcia planowanych umów sprzedaży Działek Przyszłych kwota Podwyższonej Kaucji zostanie zaliczona na poczet ich ceny sprzedaży. W przypadku sprzedaży Działek Przyszłych w kilku etapach, Podwyższona Kaucja zostanie zaliczona na poczet ceny sprzedaży ostatniej Działki Przyszłej, a jeśli będzie przewyższać jej cenę, nadwyżka Podwyższonej Kaucji ponad nią zostanie zaliczona na poczet ceny sprzedaży przedostatniej Działki Przyszłej. Część Podwyższonej Kaucji (dalej "Kaucja 1") została uiszczona na podstawie umowy przedwstępnej, przed zawarciem aneksu do niej, przewidującego podział Nieruchomości. W związku z otrzymaniem Kaucji 1 Wnioskodawczyni nie naliczyła podatku od towarów i usług.

W przypadku, gdy nie dojdzie do zawarcia umów przyrzeczonych z przyczyn za które żadna ze stron nie ponosi odpowiedzialności, Wnioskodawczyni będzie uprawniona do zatrzymania oznaczonej kwotowo w umowie części Podwyższonej Kaucji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W przypadku udzielenia twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 2 stanowiące o opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług kwoty otrzymanej przez Wnioskodawczynię Podwyższonej Kaucji, w tym Kaucji 1, czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do naliczenia i wpłacenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych od dnia otrzymania Kaucji 1 do dnia zawarcia Aneksu do umowy przedwstępnej? (pytanie we wniosku oznaczone nr 3)

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku udzielenia twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 2, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do naliczenia i wpłacenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych od dnia otrzymania Kaucji 1 do dnia zawarcia Aneksu do umowy przedwstępnej.

Uznanie, że kwota Podwyższonej Kaucji, w tym Kaucji 1, stanowi należność, o której mowa w art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, prowadzi do wniosku, że z chwilą otrzymania składających się na nią kwot, w tym również z chwilą otrzymania Kaucji 1, po stronie Wnioskodawczyni powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Jednakże zdaniem Wnioskodawczyni nie oznacza to, że za cały okres od dnia otrzymania Kaucji 1 do czasu wpłaty podatku VAT naliczonego od jej kwoty, jest ona zobowiązana do naliczenia od niej i uiszczenia odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych.

Jak wspomniano, Wnioskodawczyni otrzymała interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr 1462-IPPP2.4512.978.2016.2.KOM z dnia 9 lutego 2017 r., w której stwierdzono, że w stanie faktycznym opisanym we wniosku o jej wydanie - opartym na treści umowy przedwstępnej przed podpisaniem Aneksu do niej - planowana sprzedaż Nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawczyni w związku z dokonaniem tej sprzedaży nie przysługuje status podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z treścią ww. interpretacji indywidualnej, kwota otrzymanej przed zawarciem Aneksu do umowy przedwstępnej Kaucji 1 nie podlegała opodatkowaniu VAT. Dopóki stan faktyczny, którego dotyczyła powyższa interpretacja, nie uległ zmianie, brak było podstaw do traktowania Kaucji 1 jako opodatkowanej VAT. Co za tym idzie, brak było podstaw do uznania, że po stronie Wnioskodawczyni istnieje zaległość podatkowa w podatku VAT, od której naliczane są odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych.

Zdarzeniem, które zdaniem Wnioskodawczyni skutkuje zmianą kwalifikacji podatkowej planowanych transakcji, było zawarcie Aneksu do umowy przedwstępnej, przewidującego dokonanie przed sprzedażą Nieruchomości jej podziału na Działki Przyszłe. Dopiero zawarcie Aneksu daje podstawę do uznania, że cena sprzedaży Działek przyszłych - i stanowiąca jej element kwota Kaucji 1 - podlega opodatkowaniu VAT. Do czasu zawarcia Aneksu brak było podstaw do przyjmowania takiej kwalifikacji. Zdarzeniem skutkującym obowiązkiem naliczenia VAT od kwoty Kaucji 1 było więc zawarcie Aneksu do umowy przedwstępnej.

Zatem dopiero od dnia zawarcia Aneksu zasadne jest traktowanie kwoty VAT należnego od Kaucji 1 jako zaległości podatkowej i naliczanie od niej odsetek za zwłokę. Natomiast do tego momentu nienaliczanie VAT od kwoty Kaucji 1 było w pełni prawidłowe, w związku z czym brak jest uzasadnienia dla obciążania Wnioskodawczyni obowiązkiem naliczenia odsetek za zwłokę za okres poprzedzający ten dzień; w tym okresie jej zachowanie (nienaliczenie VAT od kwoty Kaucji 1) było bowiem w pełni zgodne z prawem.

Dodatkowo należy ponownie podkreślić, że w ww. okresie nienaliczanie VAT od kwoty Kaucji 1 było w pełni zgodne z otrzymaną przez Wnioskodawczynię interpretację indywidualną.

W myśl art. 14k § 1 i § 3 Ordynacji podatkowej, zastosowanie się do interpretacji indywidualnej nie może szkodzić wnioskodawcy, co wyraża się w szczególności w nienaliczaniu odsetek za zwłokę w zakresie związanym z zastosowaniem się do interpretacji.

Także z tego względu brak jest podstaw do naliczania odsetek za zwłokę za okres, w którym Wnioskodawczyni, nie naliczając VAT od kwoty Kaucji 1, zastosowała się do otrzymanej interpretacji indywidualnej w stanie faktycznym, którego interpretacja ta dotyczyła. Stan ten uległ zmianie dopiero wskutek zawarcia Aneksu do umowy przedwstępnej - zatem za okres do tego dnia brak jest podstaw do naliczania odsetek za zwłokę od kwoty VAT naliczonego od Kaucji 1. Przeciwny wniosek byłby sprzeczny z ochronną funkcją interpretacji indywidualnej, przewidzianą w art. 14k Ordynacji podatkowej.

Całokształt przedstawionych okoliczności przemawia więc za uznaniem za prawidłowe stanowiska Wnioskodawczyni, iż w przypadku udzielenia twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 2, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do naliczenia i wpłacenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych od dnia otrzymania Kaucji 1 do dnia zawarcia Aneksu do umowy przedwstępnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 53 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., 800 z późn. zm.) od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 52 § 1 pkt 2 i art. 54, naliczane są odsetki za zwłokę.

W świetle art. 51 § 1 ww. ustawy zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności.

W kontekście obowiązku naliczenia i wpłacenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego odsetek za zwłokę należy zauważyć, że Wnioskodawczyni uzyskała interpretację indywidualną. Wskazać w związku z tym należy, że jedną z funkcji, jaką spełniają indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego, jest ich funkcja ochronna.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej).

Na podstawie art. 14b § 3 powołanej ustawy składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Stosownie do art. 14k § 1 ww. ustawy zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

Jak stanowi art. 14k § 3 ww. ustawy w zakresie związanym z zastosowaniem się do interpretacji, która uległa zmianie, której wygaśnięcie stwierdzono, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowanie wszczęte w tych sprawach umarza się oraz nie nalicza się odsetek za zwłokę.

Przepis art. 14I ww. ustawy stanowi, że w przypadku gdy skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce przed opublikowaniem interpretacji ogólnej lub przed doręczeniem interpretacji indywidualnej, zastosowanie się do tej interpretacji nie zwalnia z obowiązku zapłaty podatku.

W myśl art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej zastosowanie się do interpretacji, która następnie została zmieniona, której wygaśnięcie stwierdzono lub która nie została uwzględniona w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, powoduje zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji, jeżeli:

Wskazany wyżej przepis art. 14k ustawy - Ordynacja podatkowa wyraża tzw. zasadę nieszkodzenia. Istota tej regulacji polega na tym, że podmiot, który zastosował się do interpretacji nie może z tego tytułu ponosić negatywnych konsekwencji. Ochrona prawna wiąże się więc z konstrukcją nieszkodzenia i jest następstwem zastosowania się przez podatnika (płatnika, inkasenta) do interpretacji. Interpretacja podatkowa daje ochronę temu, kto o nią wystąpił, i to pod warunkiem, że się do niej zastosuje. Kryteria oceny stosowania zasady nieszkodzenia zostały określone w art. 14k-14 m Ordynacji podatkowej.

Należy wskazać, że w przypadku, gdy podatnik podjął określone działania, a następnie wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej i zastosował się do niej nie może podlegać pełnej ochronie prawnej. Interpretacje te nie wpływały na jego działania kształtujące stan faktyczny, skoro miał on miejsce przed otrzymaniem interpretacji indywidualnej. W takiej sytuacji podatnik nie może oczekiwać zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku o którym mowa w art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej. W takiej sytuacji nie ma związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy zastosowaniem się podatnika do interpretacji a obowiązkiem podatkowym oraz wynikającym z niego zobowiązaniem podatkowym. Ochrona adresata interpretacji indywidualnej ogranicza się wówczas do tego, że nie wszczyna się wobec niego postępowania w sprawach skarbowych, a postępowanie wszczęte umarza się oraz nie nalicza się odsetek za zwłokę (art. 14k § 3 Ordynacji podatkowej). Na podatniku ciąży jednak obowiązek zapłaty podatku (art. 14I ww. ustawy - Ordynacja podatkowa).

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni zawarła umowę przedwstępną sprzedaży Nieruchomości. Wnioskodawczyni uzyskała interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr 1462-IPPP2.4512.978.2016.2.KOM z dnia 9 lutego 2017 r., w której stwierdzono, że w opisanym stanie faktycznym planowana sprzedaż Nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawczyni w związku z dokonaniem tej sprzedaży nie posiada statusu podatnika podatku od towarów i usług.

W 2018 r. Strony umowy przedwstępnej dotyczącej sprzedaży Nieruchomości zawarły aneks zgodnie z którym, przed zawarciem ostatecznej umowy sprzedaży Nieruchomość ma zostać podzielona na mniejsze działki. Na mocy umowy przedwstępnej oraz aneksu do niej Kupujący zobowiązany jest do uiszczenia na rzecz Wnioskodawczyni (przed dokonaniem sprzedaży Działek Przyszłych) kwoty określonej w aneksie jako Podwyższona Kaucja. Część Podwyższonej Kaucji ("Kaucja 1") została uiszczona na podstawie umowy przedwstępnej, przed zawarciem aneksu do niej, przewidującego podział Nieruchomości. W związku z otrzymaniem Kaucji 1 Wnioskodawczyni nie naliczyła podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą obowiązku naliczenia i wpłacenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych od dnia otrzymania Kaucji 1 do dnia zawarcia Aneksu do umowy przedwstępnej. W związku z tym, że odpowiedź na ww. pytanie warunkowana jest twierdzącą odpowiedzią na pytanie nr 2 wniosku Organ wskazuje, że rozstrzygnięcia w zakresie pytania nr 2 przedstawionego we wniosku dokonano w interpretacji indywidualnej wydanej 22 maja 2018 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.206.2018.1.AO w której stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe. W interpretacji tej stwierdzono, że z uwagi na to, że Podwyższona Kaucja ma być zaliczona na poczet ceny sprzedaży Działek Przyszłych należy uznać, że stanowi ona należność, o której mowa w art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, której otrzymanie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku VAT.

W świetle przedstawionej treści wniosku, przywołanych przepisów oraz otrzymanej interpretacji indywidulanej z dnia 9 lutego 2017 r. nr 1462-IPPP2.4512.978.2016.2.KOM zgodzić się należy z Wnioskodawczynią, że Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do naliczenia i wpłacenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego odsetek za zwłokę od dnia otrzymania Kaucji 1 do dnia zawarcia Aneksu do umowy przedwstępnej. Zgodnie z treścią ww. interpretacji indywidualnej Wnioskodawczyni, w kontekście planowanej sprzedaży Nieruchomości, nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem kwota otrzymanej przed zawarciem Aneksu do umowy przedwstępnej Kaucji 1, będącej częścią zapłaty za Nieruchomość, nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawczyni zastosowała się do otrzymanej interpretacji indywidualnej w kontekście opisanych we wniosku okoliczności i nie naliczyła podatku VAT od kwoty Kaucji 1. W związku ze stanowiskiem Organu przedstawionym w otrzymanej interpretacji indywidualnej po stronie Wnioskodawczyni w opisanych okolicznościach nie istniał obowiązek zapłaty podatku VAT, nie powstały więc okoliczności w których Wnioskodawczyni zobowiązana jest do zapłaty odsetek za zwłokę.

Uzyskanie interpretacji indywidualnej i zastosowanie się do jej treści sprawia, że Wnioskodawczyni objęta jest ochroną. Należy wskazać, że ochrona z wydanej interpretacji indywidualnej dotyczy konkretnych okoliczności opisanych we wniosku. W przypadku zmiany opisu sprawy przedstawionego we wniosku udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Interpretacja przepisów prawa podatkowego wydana w "starych" okolicznościach nie będzie wiążącą dla oceny sytuacji, które zaistnieją w "nowych", zmienionych okolicznościach. Interpretacja dotycząca określonych we wniosku okoliczności, które później uległy zmianie traci dla podatnika jakąkolwiek wartość "na przyszłość".

Dopóki więc opis, którego dotyczyła powyższa interpretacja, nie uległ zmianie, brak jest podstaw do naliczania odsetek za zwłokę od Kaucji 1 w okresie od dnia jej otrzymania do dnia zmiany okoliczności sprawy. Otrzymana Kaucja 1, w okresie tym, traktowana była jako niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, co potwierdza wydana dla Wnioskodawczyni interpretacja indywidualna.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie nienaliczania odsetek za zwłokę od dnia otrzymania kwoty Kaucji 1 do dnia zawarcia Aneksu do umowy przedwstępnej należało uznać za prawidłowe.

Końcowo Organ wskazuje, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie przedstawionego we wniosku pytania nr 3. Natomiast w zakresie pytania nr 1 i nr 2 wniosek został rozpatrzony odrębnie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.