0114-KDIP1-1.4012.762.2018.1.IZ - VAT w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy lokalu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2018 r. (data wpływu 5 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy lokalu - jest prawidłowe.

W dniu 5 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy lokalu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W roku 2018 Wnioskodawca nabył na rynku wtórnym lokal mieszkalny o powierzchni 97,04 m², z przeznaczeniem na sprzedaż. Lokal znajduje się w kamienicy z roku 1907. Poprzedni właściciel nie wykorzystywał tego lokalu do żadnej działalności gospodarczej. Lokal w chwili zakupu był użytkowany przez poprzednich właścicieli przez okres 18 lat. Cena zakupu lokalu to 273 tys. zł, a koszty notarialne, p.c.c. i opłata sądowa - łącznie 9.729 zł. Łącznie cena zakupu to 281 tys. zł. Sprzedaż lokalu nie podlegała podatkowi VAT.

Po zakupie został w lokalu przeprowadzony generalny remont, którego łączna wartość wyniosła ok. 150.000 zł. Większość prac remontowych polegała na odnowieniu mieszkania; położono nowe podłogi, wymieniono drzwi, założono nową instalację elektryczną, położono na ścianach gładzie i pomalowano je. Jednak część z tych prac miała na celu przygotowanie mieszkania do wynajmowania kilku obcym sobie osobom. Dzięki temu Wnioskodawca uzyska wyższą cenę z tytułu sprzedaży lokalu. Całość jest pomyślana jako gotowy produkt inwestycyjny; przyszły nabywca zakupi gotowy do wynajmowania lokal mieszkalny.

W związku z tym zamierzeniem, w wyniku przeprowadzonego remontu każdy pokój znajdujący się w mieszkaniu stanowi osobny "moduł" do wynajmu, tzn. w każdym zamontowano małą łazienkę i kuchenkę oraz zrobiono meble na wymiar przez stolarza. Został także częściowo zmieniony układ ścian wewnętrznych (działowych) w mieszkaniu - dotychczasowy duży hol zmniejszył się, dzięki czemu powiększono jeden pokój.

Zaraz po zakończeniu remontu Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną sprzedaży. Do sprzedaży dojdzie w roku 2019. Lokal nie jest przez Wnioskodawcę wynajmowany; został zakupiony w celu dalszej odsprzedaży, w związku z czym został zakwalifikowany jako towar handlowy. Lokal nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych, nie będą także od niego naliczane odpisy amortyzacyjne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dostawa lokalu powinna zostać opodatkowana stawką 8% VAT, czy powinna być zwolniona od podatku?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż lokalu mieszkalnego powinna być zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu.

Zgodnie z nim, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Pierwsze zasiedlenie zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 14 uptu jako oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

W art. 2 pkt 14 uptu przyjęto, że jeżeli ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowi co najmniej 30% wartości początkowej to budynek (jego część) należy uznać za nowowybudowany.

Przepis ten jest odzwierciedleniem art. 12 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej Dyrektywa 112), w myśl którego państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium "dostawy budynku przed pierwszym zasiedleniem" do przebudowy budynków. Polska przyjęła, że będzie to kryterium wartości poniesionych nakładów na ulepszenie budynku, wprowadzając do definicji pierwszego zasiedlenia w art. 2 pkt 14 minimalny limit tych wydatków - co najmniej 30% wartości początkowej.

W ocenie Wnioskodawcy, to że przedmiotem planowanej transakcji będzie towar handlowy, a nie środek trwały ma znaczenie dla zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 2 pkt 14 uptu. Zawarte w tym ostatnim przepisie pojęcie "ulepszenia" zostało zdefiniowane poprzez odesłanie do ustaw o podatku dochodowym, w tym do pojęcia wartości początkowej. Wartość początkowa jest wartością przyjmowaną wyłącznie dla środków trwałych. Towary handlowe nie mają wartości początkowej, nie są także "ulepszane", ponieważ "ulepszenie" w rozumieniu ustaw o podatkach dochodowych odnosi się wyłącznie do środków trwałych. Stosownie do art. 22g ust. 17 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Powyższy przepis wskazuje, że na gruncie prawa podatkowego "ulepszenie" jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. Pod pojęciem tym należy rozumieć takie czynności, jak przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja środka trwałego, które podnoszą jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu, niż pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych.

W związku z tym, nieruchomości, w tym lokale mieszkalne, które nie stanowią u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 uptu odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy ulepszenia środków trwałych.

Lokal mieszkalny będący przedmiotem wniosku został zakupiony w celu dalszej odsprzedaży, w związku z czym został zakwalifikowany jako towar handlowy i nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych. W konsekwencji prac remontowych wykonywanych w tym lokalu nie można zakwalifikować jako "ulepszenia" zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z czym, w ocenie Wnioskodawcy nie dokonał on ulepszenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 uptu - niezależnie od wysokości poniesionych nakładów.

Z art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT albo będzie opodatkowana w zależności od daty pierwszego zasiedlenia. Czynność pierwszego zasiedlenia odnosi się natomiast do wybudowania obiektu albo jego ulepszenia o wartość co najmniej 30% wartości początkowej. Jeżeli nie doszło do ulepszenia lokalu, a pierwsze zasiedlenie nastąpiło co najmniej dwa lata przed dostawą, to dostawa tego lokalu jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu.

Ponieważ lokal objęty wnioskiem w dacie zakupu był użytkowany przez okres powyżej dwóch lat po wybudowaniu budynku (poprzedni właściciel mieszkał w tym lokalu ok. 18 lat), trzeba uznać, że w dacie sprzedaży będzie on nadal zasiedlony w rozumieniu art. 2 pkt 14 uptu. W związku z tym Wnioskodawca ma prawo zastosować zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu.

Stanowisko to potwierdzają liczne interpretacje prawa podatkowego.

Przykładem jest interpretacja DIS w Poznaniu z 4 lutego 2016 r., nr ILPP3/4512-1-232/15-4/AW, w której organ stwierdził, że: "Zainteresowany nie poniósł wydatków na ulepszenie mieszkania, gdyż przedmiotem dostawy nie będzie środek trwały Wnioskodawcy, lecz towar handlowy przeznaczony do dalszej sprzedaży."

Podobnie uznał DKIS w interpretacji z 14 marca 2018 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.14.2018.2.AM uznając, że w przypadku nakładów ponoszonych na towary handlowe (lokale przeznaczone do sprzedaży) nie można w ogóle rozpatrywać kwestii ulepszenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 VATU, pojęcie to odnosi się wyłącznie do środków trwałych. W związku z tym wysokość nakładów nie ma znaczenia.

Podobnie uznał DKIS w interpretacji z 23 maja 2018 r. nr. 0114-KDIP1-3.4012.144.2018.2.ISK Organ interpretacyjny podniósł, że: "Ulepszeniem środka trwałego - w rozumieniu ustawy podatkowej - jest:

unowocześnienie środka trwałego.

Tym samym nakłady na ulepszenie środków trwałych zmierzają do podjęcia bądź rozszerzenia działalności w drodze budowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, powodującą istotną zmianę cech użytkowych. Zatem nieruchomości (np. lokale mieszkalne), które nie będą stanowić u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy ulepszenia środków trwałych. (...) Zainteresowany wskazał, że nakłady na prace remontowo-budowlane budynku przekroczą 30% wartości budynku. Należy jednak podkreślić, że - jak wyjaśnił sam Zainteresowany - ww. budynek stanowi dla Wnioskodawcy towar handlowy. Tym samym skoro nie mamy do czynienia ze środkiem trwałym, nakłady ponoszone przez Zainteresowanego na ww. budynek nie stanowią ulepszenia w rozumieniu art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak już zaznaczono powyżej, na gruncie prawa podatkowego "ulepszenie" jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. W konsekwencji powyższego dla dostawy przedmiotowego budynku będą spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż planowana dostawa budynku nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia ani w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia."

Podobne stanowisko zajął DKIS w interpretacji z 3 października 2018 r., nr 0113-KDIPT1-1.4012.537.2018.5.WL. Wskazano w niej, że: "(...) na gruncie prawa podatkowego «ulepszenie» jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. Pod pojęciem tym należy rozumieć takie czynności, jak przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja środka trwałego, które podnoszą jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu, niż pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych. Zatem nieruchomości (np. lokale mieszkalne), które nie będą stanowić u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy, odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy ulepszenia środków trwałych. (...) Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zarówno w przypadku gdy nakłady na remont przekroczą 30% ceny zakupu jak i w przypadku, gdy nakłady takie będą niższe niż 30% ich ceny zakupu, gdy dostawa przedmiotowych lokali nastąpi po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, to będzie ona korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem dostawa nastąpi po pierwszym zasiedleniu oraz między pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata. (...) Zainteresowany nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowych lokali w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, gdyż przedmiotem dostawy nie są środki trwałe Wnioskodawcy, lecz towary handlowe przeznaczone do dalszej sprzedaży, które jak wyżej wskazano, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia dotyczy środków trwałych." Reasumując, mimo iż łączne wydatki na remont generalny lokalu mieszkalnego przekroczyły 30% jego ceny zakupu, to jednak z uwagi na to, że mieszkanie stanowi dla Wnioskodawcy towar handlowy, poniesione nakłady nie stanowią ulepszenia w rozumieniu art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak już zaznaczono powyżej, na gruncie prawa podatkowego "ulepszenie" jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. W świetle powyższych uregulowań należy stwierdzić, że dostawa lokalu mieszkalnego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Niezależnie od powyższych uwag, w kwocie poniesionych wydatków na remont generalny, tylko ich niewielka część może zostać powiązana z "ulepszeniem" lokalu. W tym wypadku pojęcie to może objąć jedynie zainstalowanie w lokalu dodatkowych łazienek i mini-kuchenek w każdym pokoju. Na te prace wydano nie więcej niż 56.000, tj. ok. 20% zapłaconej ceny. Pozostałe prace miały charakter typowego remontu - wymiany starych i zniszczonych elementów na nowe, ale o takim samym przeznaczeniu (nowe podłogi, drzwi, instalacje w mieszkaniu itp.). Z tej przyczyny, w ocenie Wnioskodawcy, nawet gdyby uznać, że towar handlowy może zostać ulepszony w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, to nie została przekroczona kwota odpowiadająca 30% wartości początkowej. Na ulepszenie lokalu wydano bowiem ok. 20% wartości wyjściowej, jaką jest cena zakupu lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z treści wniosku wynika, że w roku 2018 Wnioskodawca nabył na rynku wtórnym lokal mieszkalny o powierzchni 97,04 m², z przeznaczeniem na sprzedaż. Poprzedni właściciel nie wykorzystywał tego lokalu do żadnej działalności gospodarczej. Lokal w chwili zakupu był użytkowany przez poprzednich właścicieli przez okres 18 lat.

Po zakupie został w lokalu przeprowadzony generalny remont, który polegała na odnowieniu mieszkania; położono nowe podłogi, wymieniono drzwi, założono nową instalację elektryczną, położono na ścianach gładzie i pomalowano je. Jednak część z tych prac miała na celu przygotowanie mieszkania do wynajmowania kilku obcym sobie osobom. Dzięki temu Wnioskodawca uzyska wyższą cenę z tytułu sprzedaży lokalu. Całość jest pomyślana jako gotowy produkt inwestycyjny; przyszły nabywca zakupi gotowy do wynajmowania lokal mieszkalny.

W związku z tym zamierzeniem, w wyniku przeprowadzonego remontu każdy pokój znajdujący się w mieszkaniu stanowi osobny "moduł" do wynajmu, tzn. w każdym zamontowano małą łazienkę i kuchenkę oraz zrobiono meble na wymiar przez stolarza. Został także częściowo zmieniony układ ścian wewnętrznych (działowych) w mieszkaniu - dotychczasowy duży hol zmniejszył się, dzięki czemu powiększono jeden pokój.

Zaraz po zakończeniu remontu Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną sprzedaży. Do sprzedaży dojdzie w roku 2019. Lokal nie jest przez Wnioskodawcę wynajmowany; został zakupiony w celu dalszej odsprzedaży, w związku z czym został zakwalifikowany jako towar handlowy. Lokal nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych, nie będą także od niego naliczane odpisy amortyzacyjne.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla dostawy przedmiotowego lokalu.

Kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. W świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT, w ocenie NSA, należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług".

Nadto w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie TSUE stwierdził, że "artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Wskazane przepisy tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku "ulepszenia" istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie "ulepszenia" jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie "przebudowy" zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia".

Jak wynika z powyższego "pierwsze zasiedlenie" budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko, w tym również jako pierwsze zajęcie, używanie na potrzeby własnej działalności gospodarczej

Ponadto zauważyć należy, że w przepisie art. 2 pkt 14 ustawy mowa jest o ulepszeniu budynku budowli bądź ich części w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3 9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Powyższy przepis wskazuje, że na gruncie prawa podatkowego "ulepszenie" jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. Pod pojęciem tym należy rozumieć takie czynności, jak przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja środka trwałego, które podnoszą jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu, niż pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych.

Zatem nieruchomości (np. lokale mieszkalne), które nie będą stanowić u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy, odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy ulepszenia środków trwałych.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że doszło do pierwszego zasiedlenia przedmiotowego lokalu i od momentu jego pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Jak wskazano bowiem w treści wniosku zakupiony w 2018 r. lokal mieszkalny r. był przez 18 lat wykorzystywany przez poprzedniego właściciela. Wnioskodawca nie ponosił na przedmiotowy lokal ulepszeń w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż lokal ten nie został zaklasyfikowany jako środek trwały, lecz towar handlowy, do dalszej odsprzedaży.

Tym samym sprzedaż lokalu mieszkalnego korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.

Interpretacja zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania interpretacji.

Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.