0114-KDIP1-1.4012.678.2019.2.IZ - VAT w zakresie zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla usługi udostępnienia kortu do gry w squasha.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 lutego 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-1.4012.678.2019.2.IZ VAT w zakresie zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla usługi udostępnienia kortu do gry w squasha.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2019 r. (data wpływu 5 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 stycznia 2020 r. (data wpływu 27 stycznia 2020 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 14 stycznia 2020 r. (skutecznie doręczone 17 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla usługi udostępnienia kortu do gry w squasha - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 21 stycznia 2020 r. (data wpływu 27 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla usługi udostępnienia kortu do gry w squasha.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (VAT). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi obiekt sportowy, który udostępnia swoim klientom, zarówno osobom indywidualnym jak i zorganizowanym grupom. W ofercie Wnioskodawcy znajdują się m.in. dwa korty do squasha znajdujące się w zadaszonej hali, na które można wykupić bilet wstępu. Usługa ta polega na korzystaniu z kortu i sprzętu - piłeczki i rakiety, który jest udostępniany za odrębną odpłatnością. Istnieje również możliwość gry z użyciem własnego sprzętu. Kort jest przystosowany jedynie do gry w squasha, bez usług instruktora, trenera i pracownika nadzorującego. Opłata następuje w momencie wejścia na określony czas gry squasha. Wnioskodawca ma także podpisane umowy z firmami współpracującymi typu benefit system. Korzystając z tego rodzaju systemu klient Wnioskodawcy wpisuje się na listę i część opłaty wpłaca w kasie, a część na podstawie faktury zbiorczej dopłacają firmy współpracujące. W obiekcie znajduje się także recepcja, a klienci mogą skorzystać z szatni. Zdarzenie przyszłe będzie polegać na opodatkowaniu usługi wynajmu kortów do squasha stawką VAT w wysokości 8%.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku Wnioskodawca wskazał, że udostępnienie kortu do gry w squasha sklasyfikowano w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisana usługa udostępnienia kortu do gry w squasha podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT 8%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Według Wnioskodawcy ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018.2174 t.j. z dnia 21 listopada 2018 r.), dalej: "ustawa VAT", daje możliwość opodatkowania wyżej opisanej usługi stawką VAT w wysokości 8%.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Wnioskodawca udostępniając korty do squasha i sprzedając bilet wstępu świadczy usługi opisane w art. 8 ust. 1 ustawy VAT.

Artykuł 41 ust. 2 ustawy VAT wskazuje, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy VAT, innych niż klasyfikowane według polskiej klasyfikacji wyrobów i usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%.

Następnie art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy VAT precyzuje, że w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Wnioskodawca stosuje Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) w celu identyfikacji, jaką stawką podatku VAT powinna zostać objęta wyżej wymieniona usługa.

Działalność Wnioskodawcy odpowiada "usługom związanym z działalnością obiektów sportowych", które są wskazane w załączniku nr 3 do ustawy VAT, na pozycji 55 o kodzie PKWiU 93.11 10.0.

Wyjaśnienia do PKWiU doprecyzowują, że grupowanie 93.11.10.0 obejmuje m.in. usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak: stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe itp.

Nie jest to katalog zamknięty i wg. Wnioskodawcy nie ma uzasadnienia, aby do tej kategorii nie zakwalifikować również usług związanych z udostępnianiem kortu do squasha przy zbliżonym profilu do wymienionego w wyjaśnieniu do PKWiU kortu do tenisa ziemnego.

Opinia Wnioskodawcy jest również poparta ugruntowaną linią interpretacyjną przy bardzo podobnych stanach faktycznych:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-1.4012.196.2017.2.RG, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 września 2013 r" nr IPPP2/443-702/13-2/RR, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 9 lutego 2012 r. Nr ITPP1/443-1546/11/AP, w której Dyrektor KIS stwierdził, że świadczone przez wnioskodawcę usługi udostępniania kortów do gry w squasha, o wskazanym symbolu PKWiU93.11.10.0, jako usługi związane z działalnością obiektów sportowych korzystają z obniżonej 8% stawki podatku.

Pismo z dnia 19 września 2016 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/4512- 513/16-1/JP, gdzie w interpretacji indywidualnej również wskazano, że usługi korzystania z kortów do squasha wraz ze sprzętem na zasadzie wykupienia biletu będą opodatkowane stawką 8% VAT.

Pismo z dnia 30 sierpnia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-478/10/ICz, gdzie również stwierdzono, że stawka VAT dla sprzedaży biletów wstępu na korty do gry w squasha dla klientów indywidualnych, grup zorganizowanych korzysta z obniżonej stawki VAT.

Według Wnioskodawcy opisane stanowisko i interpretacja przepisów podatkowych wskazują, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi udostępniania kortów do squasha i sprzedaży biletów wstępu na te korty o wskazanym symbolu PKWiU 93.11.10.0., jako "usługi związane z działalnością obiektów sportowych" powinny korzystać z obniżonej 8% stawki podatku, a podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146aa pkt 2 oraz poz. 55 załącznika nr 3 do ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: "PKWiU", zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczeniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tutejszy Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku, tj. PKWiU 93.11.10.0.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku produktów) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy z art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych w niektórych przypadkach odwołują się do grupowań PKWiU. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Jak wynika z treści § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2018 r. poz. 2440, z późn. zm.) do dnia 31 grudnia 2019 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Dnia 31 grudnia 2019 r. weszło w życie Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2019 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 2554) zmieniające rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, na podstawie którego został zmieniony § 3 ust. 1, zgodnie z którym do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług - do dnia 31 marca 2020 r. - stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do tych towarów i usług, dla których przepisy w zakresie VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno jednak w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, prawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%,

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110,wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

W poz. 179 załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym "Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%" wymieniono "Usługi związane z działalnością obiektów sportowych" sklasyfikowane w kategorii PKWiU 93.11.10.0.

W objaśnieniach do PKWiU wskazano, że grupowanie 93.11.10.0 obejmuje:

* usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak: stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe, itp.;

* usługi związane z działalnością torów wyścigowych dla samochodów, psów i koni;

* usługi związane z organizowaniem i przeprowadzaniem imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych.

Przez obiekt sportowy należy rozumieć zwarty zespół urządzeń terenowych oraz budynków przeznaczonych do celów sportowych.

Wnioskodawca wskazał w opisie sprawy, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi obiekt sportowy, który udostępnia swoim klientom, zarówno osobom indywidualnym jak i zorganizowanym grupom. W ofercie Wnioskodawcy znajdują się m.in. dwa korty do squasha znajdujące się w zadaszonej hali, na które można wykupić bilet wstępu. Usługa ta polega na korzystaniu z kortu i sprzętu - piłeczki i rakiety, który jest udostępniany za odrębną odpłatnością. Istnieje również możliwość gry z użyciem własnego sprzętu. Kort jest przystosowany jedynie do gry w squasha, bez usług instruktora, trenera i pracownika nadzorującego. Opłata następuje w momencie wejścia na określony czas gry squasha. Wnioskodawca ma także podpisane umowy z firmami współpracującymi typu benefit system. Korzystając z tego rodzaju systemu klient Wnioskodawcy wpisuje się na listę i część opłaty wpłaca w kasie, a część na podstawie faktury zbiorczej dopłacają firmy współpracujące. W obiekcie znajduje się także recepcja, a klienci mogą skorzystać z szatni.

Wnioskodawca wskazał, że klasyfikacja statystyczna usług korzystania z kortu do squsha, to symbol PKWiU 93.11.10.0.

Biorąc pod uwagę treść obowiązujących przepisów w kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego, w którym Wnioskodawca wskazał, że usługi udostępnienia kortu do gry w squasha mieszczą się pod symbolem PKWiU 93.11.10.0. stwierdzić należy, że przedmiotowe usługi objęte są 8% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl