0114-KDIP1-1.4012.572.2017.1.AO - Pierwsze zasiedlenie jako okoliczność wyłączająca zwolnienie z VAT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2017 r. (data wpływu 25 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dostawy lokali mieszkalnych i niemieszkalnych - jest prawidłowe.

W dniu 25 października 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dostawy lokali mieszkalnych i niemieszkalnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca posiada nieruchomość gruntową. W skład tej nieruchomości wchodzi działka gruntu nr 108/1 i nr 24/1 o łącznej powierzchni 0,1385 ha, będącej w użytkowaniu wieczystym nieruchomości. Właścicielem działek gruntu nr 108/1 i nr 124/1 jest Skarb Państwa. Wnioskodawca jest współużytkownikiem wieczystym w udziale 402/1000. Nieruchomość posiada w Sądzie Rejonowym Wydział Ksiąg Wieczystych księgę wieczystą.

Nieruchomość została przejęta w drodze przekształcenia P. na podstawie Aktu Przekazania z dnia 15 czerwca 1992 r. Następnie uwłaszczenie zostało potwierdzone decyzją Wojewody z dnia 24 listopada 1993 r. Nabycie budynków nastąpiło nieodpłatnie.

Działki nr 108/1 i nr 124/1 obręb 17, jak wynika z zaświadczenia Urzędu Miasta z dnia 26 stycznia 2017 r., leżą na terenie, który nie jest objęty obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta, przedmiotowa działka jest to obszar mieszkalnictwa o średniej intensywności z przewagą zabudowy wielorodzinnej. Zgodnie z wypisem z rejestru budynków, budynek został wybudowany w 1949 r.

Sprzedaży podlegać będą niżej wymienione lokale:

1. Lokal mieszkalny nr 40/17 o pow. 44,15 m², składający się z pięciu pomieszczeń usytuowanych na drugim piętrze w budynku mieszkalnym, do którego przynależy jedno pomieszczenie o pow. 4,43 m² usytuowane w piwnicy, wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 13/100 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Lokal jest przedmiotem najmu, na podstawie umowy zawartej od dnia 1 grudnia 1998 r. na czas nieoznaczony.

2. Lokal mieszkalny nr 42/20 o pow. 44,95 m², składający się z pięciu pomieszczeń usytuowanych na drugim piętrze w budynku mieszkalnym, do którego przynależy jedno pomieszczenie o pow. 3,45 m²usytuowane w piwnicy, wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 13/100 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Lokal jest przedmiotem najmu, na podstawie umowy zawartej od dnia 10 lipca 2002 r. na czas nieoznaczony.

3. Lokal mieszkalny nr 48/44 o pow. 45,58 m², składający się z pięciu pomieszczeń usytuowanych na drugim piętrze w budynku mieszkalnym, do którego przynależy jedno pomieszczenie o pow. 5,88 m² usytuowane w piwnicy, wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 13/100 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Lokal jest przedmiotem najmu, na podstawie umowy zawartej od dnia 10 listopada 1998 r. na czas nieoznaczony.

4. Lokal mieszkalny nr 50/57 o pow. 45,25 m², składający się z pięciu pomieszczeń usytuowanych na pierwszym piętrze w budynku mieszkalnym, do którego przynależy jedno pomieszczenie o pow. 5,25 m² usytuowane w piwnicy, wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 13/100 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Lokal ten był przedmiotem najmu na podstawie umowy zawartej od dnia 1 marca 1996 r. Ze względu na zadłużenie na podstawie wyroku Sądu z dnia 26 października 2016 r. orzeczono eksmisję. Obecnie lokator zajmuje lokal bezumownie.

5. Lokal mieszkalny nr 52/61 o pow. 45,05 m², składający się z pięciu pomieszczeń usytuowanych na parterze w budynku mieszkalnym, do którego przynależy jedno pomieszczenie o pow. 3,45 m² usytuowane w piwnicy, wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 13/100 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Lokal ten jest przedmiotem najmu, na podstawie umowy zawartej od dnia 26 października 1978 r. na czas nieoznaczony.

6. Lokal mieszkalny nr 52/62 o pow. 44,68 m², składający się z pięciu pomieszczeń usytuowanych na parterze w budynku mieszkalnym, do którego przynależy jedno pomieszczenie o pow. 3,47 m² usytuowane w piwnicy, wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 12/100 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Lokal ten jest przedmiotem najmu na podstawie umowy zawartej od dnia 30 kwietnia 1999 r. na czas nieoznaczony.

7. Lokal niemieszkalny nr 7A o pow. 107,82 m², składający się z piętnastu pomieszczeń usytuowanych na poddaszu w budynku mieszkalnym, do którego przynależą cztery pomieszczenia o łącznej pow. 54,60 m² usytuowane na poddaszu oraz cztery pomieszczenia o łącznej pow. 15,25 m² usytuowane w piwnicy, wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 46/1000 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. W lokalu zajmowane są dwa pokoje bezumownie oraz jeden pokój zajmowany jest jako pomieszczenie tymczasowe po eksmisji z lokalu. Za pobyt są wystawiane noty obciążeniowe.

8. Lokal niemieszkalny nr 7B o pow. 128,72 m², składający się z siedemnastu pomieszczeń usytuowanych na poddaszu w budynku mieszkalnym, do którego przynależą cztery pomieszczenia o łącznej pow. 63,30 m² usytuowane na poddaszu oraz trzy pomieszczenia o łącznej pow. 11,56 m² usytuowane w piwnicy, wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 53/1000 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. W lokalu tym na podstawie umowy najmu z dnia 19 kwietnia 1993 r. zajmowane są dwa pokoje (czasowe zakwaterowanie pracownika, obecnie lokator nie jest już pracownikiem) oraz na podstawie umowy najmu z dnia 30 kwietnia 1999 r. zajmowany jest jeden pokój (czasowe zakwaterowanie pracownika, obecnie lokator nie jest już pracownikiem). Za pobyt są wystawiane faktury.

9. Lokal niemieszkalny nr 7E o pow. 108,79 m², składający się z piętnastu pomieszczeń usytuowanych na poddaszu w budynku mieszkalnym, do którego przynależą cztery pomieszczenia o łącznej pow. 54,50 m²usytuowane na poddaszu oraz trzy pomieszczenia o łącznej pow. 12,57 m²usytuowane w piwnicy, wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 46/1000 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. W lokalu tym na podstawie umowy najmu z dnia 2 lipca 1990 r. zajmowany jest jeden pokój (czasowe zakwaterowanie pracownika, obecnie lokator nie jest już pracownikiem) oraz na podstawie umowy najmu z dnia 27 grudnia 1989 r. zajmowany jest jeden pokój (czasowe zakwaterowanie pracownika, obecnie lokator nie jest już pracownikiem). Za pobyt są wystawiane faktury.

10. Lokal niemieszkalny nr 8A o pow. 96,76 m², składający się z pięciu pomieszczeń usytuowanych w podpiwniczeniu w budynku mieszkalnym wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 25/1000 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Dla tego lokalu założona jest księga wieczysta. Pomieszczenia wchodzące w skład tego lokalu stanowiły część budynku służącą dla mieszkańców bloku, jako pomieszczenia pomocnicze do składowania opału do czasu założenia CO sieciowego z instalacji miejskiej. Obecnie wspólnota mieszkaniowa bez zgody Wnioskodawcy wynajmuje ten lokal dla filmy zewnętrznej.

11. Lokal niemieszkalny nr 8B o pow. 16,50 m², składający się z pomieszczenia usytuowanego w podpiwniczeniu w budynku mieszkalnym wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 4/1000 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Dla tego lokalu założona jest księga wieczysta. Pomieszczenie to stanowiło część budynku służącą dla mieszkańców bloku, było wykorzystywane jako kotłownia węglowa do ogrzewania budynku do czasu usytuowania w nim węzła cieplnego. Obecnie wspólnota mieszkaniowa, bez zgody Wnioskodawcy, użytkuje ten lokal.

W latach 80-tych pokoje znajdujące się w lokalach nr 7A, nr 7B i nr 7E były wynajmowane pracownikom Wnioskodawcy. Pokoje te były także w latach 1949-1990 wykorzystywane na potrzeby pobytu delegowanego pracowników Wnioskodawcy.

Lokale nr 7A, nr 7B i nr 7E powstały w kwietniu 2016 r. na podstawie zaświadczenia o samodzielności lokali. Oprócz lokali nr 7A, nr 7B i nr 7E powstały także lokale niemieszkalne nr 7C i nr 7D. Lokale te powstały w wyniku przeznaczenia poddasza budynku wielomieszkalnego (bloku mieszkalnego) do sprzedaży, w związku z koniecznością ich wydzielenia z całości poddasza, tak by mogły spełniać rolę samodzielnych lokali, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Przed uzyskaniem zaświadczenia o samodzielności w 2016 r. lokali, tj. nr 7A, nr 7B, nr 7C, nr 7D, nr 7E, przedmiotowe poddasze stanowiło jednolitą całość, znajdowały się tam pokoje dla pracowników, które były wykorzystywane na cele socjalne do końca lat 80. Do dnia dzisiejszego na podstawie umowy najmu w lokalach nr 7A, nr 7B i nr 7E wynajmowane są pokoje przeznaczone na cele socjalne.

Lokale nr 8A i nr 8B powstały w kwietniu 2016 r. na podstawie zaświadczenia o samodzielności lokali. Na podstawie aktu notarialnego z dnia 25 sierpnia 2016 r. zostały wyodrębnione lokale i założono księgi wieczyste. Lokale stanowiły jednolitą całość i były wykorzystywane jako pomieszczenia techniczne.

W przeciągu ostatnich 10 lat nie były przeprowadzane remonty w przedmiotowej nieruchomości. Ponadto na lokale nr 40/17, nr 42/20, nr 48/44, nr 50/57, nr 52/61, nr 52/62, nr 7A, nr 7B, nr 7E, nr 8A, nr 8B nie poniesiono wydatków na ich ulepszenie, które przekraczałyby 30% ich wartości początkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dostawa wskazanej w stanie faktycznym nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy,

W ocenie Spółki sprzedaż nieruchomości opisanej w stanie faktycznym korzystać będzie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221) - dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W rozumieniu ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednocześnie ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie, stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania, czy też opodatkowanie stawką podstawową należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem przedmiotowej nieruchomości nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Zwolnienia tego nie można zastosować w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zdaniem Spółki, w przypadku opisanym w stanie faktycznym w odniesieniu do zabudowanej nieruchomości gruntowej, możliwe jest zastosowanie zwolnienia z opodatkowania z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Stanowisko takie znajduje uzasadnienie w ostatnich wyrokach sądów administracyjnych oraz interpretacjach przepisów prawa podatkowego. NSA w wyroku z dnia 30 października 2014 r. (sygn. akt I FSK 1545/13) stwierdził, że każda forma korzystania z budynków, budowli lub ich części spełnia warunek przewidziany w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT konieczny do uznania, że doszło do pierwszego zasiedlenia. W kwestii wydania obiektu na rzecz "pierwszego nabywcy" lub "użytkownika" NSA stwierdził, iż oznaczenie tej osoby jest niezbędne do określenia momentu, od którego liczony jest okres dwóch lat pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Jednocześnie definicję użytkowania będzie spełniał każdy, kto rozpoczął korzystanie z obiektów.

W przypadku opisanym w stanie faktycznym lokale mieszkalne nr 40/17, nr 42/20, nr 48/44, nr 50/57, nr 52/61, nr 52/62 były przedmiotem najmu, a więc były oddane do użytkowania, w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu oraz od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili ich sprzedaży minie co najmniej dwa lata. Natomiast lokale niemieszkalne nr 7A, nr 7B, nr 7E wykorzystywane były przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej. Lokale te służyły jako miejsce noclegowe dla pracowników Wnioskodawcy w trakcie delegacji, tj. spotkań służbowych. Pokoje w tych lokalach były także przedmiotem najmu. W odniesieniu do tych pomieszczeń w momencie ich użytkowania w prowadzonej działalności gospodarczej doszło do pierwszego zasiedlenia. Ponadto pomiędzy datą zasiedlenia, a datą sprzedaży minie okres dłuższy niż dwa lata. Z kolei w odniesieniu do lokali niemieszkalnych nr 8A i nr 8B, ponieważ pomieszczenia wchodzące w skład tych lokali stanowiły części wspólne budynku, doszło również do ich pierwszego zasiedlenia w momencie użytkowania w prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto pomiędzy datą zasiedlenia a datą sprzedaży minie okres dłuższy niż dwa lata. Na nieruchomości prowadzony jest również krótkotrwały wynajem pokoi gościnnych. Wnioskodawca jako właściciel budynku służącego do krótkotrwałego wynajmu pokoi gościnnych jest użytkownikiem tego obiektu, gdyż jako podmiot władający nieruchomością wykorzystuje ten budynek do prowadzenia działalności gospodarczej, a więc do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Pokoje gościnne były oddane do odpłatnego używania (najmu) osobom trzecim, a więc były oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Została spełniona definicja pierwszego zasiedlenia oraz od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili ich sprzedaży minie co najmniej 2 lata.

Dodatkowo Wnioskodawca nie poniosła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości.

W konsekwencji zostaną spełnione obie przesłanki warunkujące zwolnienie, co świadczy o tym, że dostawa przedmiotowej nieruchomości (budynków, budowli lub ich części) będzie korzystać ze zwolnienia w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Należy wskazać, że Wnioskodawca otrzymała interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 lipca 2017 r. (nr KDIP1 -1.4012.118.2017.2.RR) potwierdzającą stanowisko Spółki odnośnie spełnienia przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, co do sprzedaży także innych lokali (tj. lokali: nr 42/18a, nr 44/31, nr 7C, nr 7D) zlokalizowanych w tym budynku wielomieszkaniowym (bloku mieszkalnym).

Ponadto NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. (sygn. akt I FSK 382/14) stwierdził, że "pierwsze zasiedlenie" w rozumieniu ustawy o VAT jest niezgodne z ideą opodatkowania dostaw używanych nieruchomości, wyrażoną w Dyrektywie VAT "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. podjęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Pierwsze zasiedlenie to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu.

Sąd uznał, że warunek oddania nieruchomości do używania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, niezasadnie i sztucznie różnicuje sytuację podatkową podatnika, który po wybudowaniu budynku oddał jego część w najem, a część użytkował sam. NSA wskazał, że w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku. Dokonując zatem wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT Sąd stwierdził, że "pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się (...) użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu. (...) Spółka użytkując w części budynek dla celów działalności gospodarczej spełniła warunki przewidziane dla zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W sprawie doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu wyżej wskazanym i nie można twierdzić, że przedmiotowa dostawa dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia (...)".

Jak zatem wynika z przedmiotowego wyroku, jeżeli podatnik wybudował lub nabył budynek, budowlę, który wykorzystywał ponad dwa lata w wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej, to ten budynek, budowla został zasiedlony i jego dostawa powinna podlegać zwolnieniu od podatku VAT.

Tym samym w odniesieniu także do pomieszczeń, przeznaczonych do sprzedaży, wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej doszło do pierwszego zasiedlenia. Ponadto pomiędzy datą zasiedlenia a datą sprzedaży minie okres dłuższy niż dwa lata. W konsekwencji zostaną spełnione obie przesłanki warunkujące zwolnienie, co świadczy, że dostawa całej nieruchomości (budynku, budowli lub ich części) będzie korzystać ze zwolnienia w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Należy wskazać, że analogiczne stanowisko zostało potwierdzone w szeregu interpretacjach otrzymanych przez Wnioskodawcę, przykładowo w interpretacji z dnia 29 kwietnia 2016 r. (nr IPPP1/4512-123/16-2/JL).

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Wobec tego w ocenie Spółki, spełnione zostaną oba warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, uzasadniające zastosowanie zwolnienia z podatku VAT transakcji sprzedaży nieruchomości. W stosunku do przedmiotowej nieruchomości miało miejsce pierwsze zasiedlenie i okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą jest dłuższy niż dwa lata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

* oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

* zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu ww. przepisu) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu oraz w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela.

Zatem w świetle powołanego wyżej art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Przedmiotem użytkowania wieczystego mogą być nieruchomości gruntowe stanowiące własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, natomiast podmiotem tego prawa może być każda osoba fizyczna i prawna. Prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej jest prawem jednolitym, niepodlegającym wewnętrznym podziałom. Taki charakter zachowuje ono również wtedy, gdy przysługuje niepodzielnie kilku różnym osobom. W przypadku kiedy prawo to przysługuje niepodzielnie podmiotom wszystkie te podmioty są współużytkownikami wieczystymi wspólnie i niepodzielnie korzystającymi z jednego i tego samego prawa, podobnie jak przy prawie współwłasności. Należy wskazać, że Kodeks cywilny nie zawiera przepisów regulujących wprost współużytkowanie wieczyste. Dlatego konieczne staje się odpowiednie stosowanie określonych przepisów regulujących zbliżone stosunki prawne. Do współużytkowania wieczystego gruntu należy odpowiednio stosować przepisy Kodeksu cywilnego o współwłasności.

W świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.) prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność. Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Zgodnie z art. 196 Kodeksu cywilnego współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ww. Kodeksu). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Jednocześnie należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego zatem należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2015 r. poz. 1892 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy o własności lokali samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia (art. 2 ust. 3 cyt. ustawy).

Natomiast z ust. 4 powołanego artykułu wynika, że do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Zaznaczyć przy tym należy że definicję pojęcia "mieszkanie" zawiera również § 3 pkt 9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1422). Zgodnie z tą definicją przez mieszkanie należy rozumieć zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych, mający odrębne wejście, wydzielony stałymi przegrodami budowlanymi, umożliwiający stały pobyt ludzi i prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego.

Pod pojęciem "pomieszczenia mieszkalnego" - zgodnie z § 3 pkt 11 wskazanego wyżej rozporządzenia - należy rozumieć pokoje w mieszkaniu, a także sypialnie i pomieszczenia do dziennego pobytu ludzi w budynku zamieszkania zbiorowego.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o własności lokali odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej.

W świetle powyższych przepisów, odrębną nieruchomość może stanowić samodzielny lokal, a dla powstania odrębnej własności lokali niezbędny jest wpis do księgi wieczystej mający charakter konstytutywny. Bez wpisu do księgi wieczystej odrębna własność lokalu (części budynku) nie może skutecznie powstać. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, lokal ten staje się odrębnym od budynku towarem i stanowi samodzielny przedmiot czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT".

Należy przy tym wskazać, że jak wynika z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Stosownie do art. 43 ust. 11 ww. ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu (również prawa wieczystego użytkowania gruntu), na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem dostawy, w tym prawo wieczystego użytkowania gruntu, podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że grunt dzieli w VAT los podatkowy ww. obiektów, które się na nim znajdują. Zatem w sytuacji, kiedy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest współużytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej zabudowanej położonej w Olsztynie, w skład której wchodzi działka gruntu nr 108/1 i działka nr 124/1 będące w użytkowaniu wieczystym nieruchomości. Nieruchomość została przejęta w drodze przekształcenia Wnioskodawcy Telegraf i Telefon na podstawie Aktu Przekazania z dnia 15 czerwca 1992 r., następnie uwłaszczenie zostało potwierdzone decyzją Wojewody Olsztyńskiego z dnia 24 listopada 1993 r. Nabycie budynków nastąpiło nieodpłatnie. Zgodnie z wypisem z rejestru budynków, budynek został wybudowany w 1949 r.

Sprzedaży podlegać będzie:

1. Lokal mieszkalny nr 40/17 o pow. 44,15 m² składający się z pięciu pomieszczeń usytuowanych na drugim piętrze w budynku mieszkalnym, do którego przynależy jedno pomieszczenie o pow. 4,43 m² usytuowane w piwnicy wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 13/100 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Lokal jest przedmiotem najmu, na podstawie umowy zawartej od dnia 1 grudnia 1998 r. na czas nieoznaczony.

2. Lokal mieszkalny nr 42/20 o pow. 44,95 m² składający się z pięciu pomieszczeń usytuowanych na drugim piętrze w budynku mieszkalnym, do którego przynależy jedno pomieszczenie o pow. 3,45 m² usytuowane w piwnicy wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 13/100 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Lokal jest przedmiotem najmu, na podstawie umowy zawartej od dnia 10 lipca 2002 r. na czas nieoznaczony.

3. Lokal mieszkalny nr 48/44 o pow. 45,58 m² składający się z pięciu pomieszczeń usytuowanych na drugim piętrze w budynku mieszkalnym, do którego przynależy jedno pomieszczenie o pow. 5,88 m² usytuowane w piwnicy wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 13/100 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Lokal jest przedmiotem najmu, na podstawie umowy zawartej od dnia 10 listopada 1998 r. na czas nieoznaczony.

4. Lokal mieszkalny nr 50/57 o pow. 45,25 m² składający się z pięciu pomieszczeń usytuowanych na pierwszym piętrze w budynku mieszkalnym, do którego przynależy jedno pomieszczenie o pow. 5,25 m² usytuowane w piwnicy wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 13/100 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Lokal ten był przedmiotem najmu na podstawie umowy zawartej od dnia 1 marca 1996 r. Ze względu na zadłużenie na podstawie wyroku Sądu z dnia 26 października 2016 r. orzeczono eksmisję. Obecnie lokator zajmuje lokal bezumownie.

5. Lokal mieszkalny nr 52/61 o pow. 45,05 m² składający się z pięciu pomieszczeń usytuowanych na parterze w budynku mieszkalnym, do którego przynależy jedno pomieszczenie o pow. 3,45 m² usytuowane w piwnicy wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 13/100 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Lokal ten jest przedmiotem najmu, na podstawie umowy zawartej od dnia 26 października 1978 r. na czas nieoznaczony.

6. Lokal mieszkalny nr 52/62 o pow. 44,68 m²składający się z pięciu pomieszczeń usytuowanych na parterze w budynku mieszkalnym, do którego przynależy jedno pomieszczenie o pow. 3,47 m² usytuowane w piwnicy wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 12/100 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Lokal ten jest przedmiotem najmu na podstawie umowy zawartej od dnia 30 kwietnia 1999 r. na czas nieoznaczony.

Wnioskodawca zamierza sprzedać również:

1. Lokal niemieszkalny nr 7A o pow. 107,82 m² składający się z piętnastu pomieszczeń usytuowanych na poddaszu w budynku mieszkalnym, do którego przynależą cztery pomieszczenia o łącznej pow. 54,60 m² usytuowane na poddaszu oraz cztery pomieszczenia o łącznej pow. 15,25 m² usytuowane w piwnicy wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 46/1000 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. W lokalu zajmowane są dwa pokoje bezumownie oraz jeden pokój zajmowany jest jako pomieszczenie tymczasowe po eksmisji z lokalu. Za pobyt są wystawiane noty obciążeniowe.

2. Lokal niemieszkalny nr 7B o pow. 128,72 m² składający się z siedemnastu pomieszczeń usytuowanych na poddaszu w budynku mieszkalnym, do którego przynależą cztery pomieszczenia o łącznej pow. 63,30 m² usytuowane na poddaszu oraz trzy pomieszczenia o łącznej pow. 11,56 m² usytuowane w piwnicy wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 53/1000 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. W lokalu tym na podstawie umowy najmu z dnia 19 kwietnia 1993 r. zajmowane są dwa pokoje (czasowe zakwaterowanie pracownika, obecnie lokator nie jest już pracownikiem) oraz na podstawie umowy najmu z dnia 30 kwietnia 1999 r. zajmowany jest jeden pokój (czasowe zakwaterowanie pracownika, obecnie lokator nie jest już pracownikiem). Za pobyt są wystawiane faktury.

3. Lokal niemieszkalny nr 7E o pow. 108,79 m² składający się z piętnastu pomieszczeń usytuowanych na poddaszu w budynku mieszkalnym, do którego przynależą cztery pomieszczenia o łącznej pow. 54,50 m² usytuowane na poddaszu oraz trzy pomieszczenia o łącznej pow. 12,57 m² usytuowane w piwnicy wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 46/1000 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. W lokalu tym na podstawie umowy najmu z dnia 2 lipca 1990 r. zajmowany jest jeden pokój (czasowe zakwaterowanie pracownika, obecnie lokator nie jest już pracownikiem) oraz na podstawie umowy najmu z dnia 27 grudnia 1989 r. zajmowany jest jeden pokój (czasowe zakwaterowanie pracownika, obecnie lokator nie jest już pracownikiem). Za pobyt są wystawiane faktury.

W latach 80-tych pokoje znajdujące się w lokalach nr 7A, nr 7B i nr 7E były wynajmowane pracownikom Wnioskodawcy. Pokoje te były także w latach 1949-1990 wykorzystywane na potrzeby pobytu delegowanego pracowników Wnioskodawcy.

Lokale nr 7A, nr 7B i nr 7E powstały w kwietniu 2016 r. na podstawie zaświadczenia o samodzielności lokali. Oprócz lokali nr 7A, nr 7B i nr 7E powstały także lokale niemieszkalne nr 7C i nr 7D. Lokale te powstały w wyniku przeznaczenia poddasza budynku wielomieszkalnego (bloku mieszkalnego) do sprzedaży, w związku z koniecznością ich wydzielenia z całości poddasza, tak by mogły spełniać rolę samodzielnych lokali, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Przed uzyskaniem zaświadczenia o samodzielności w 2016 r. lokali, tj. nr 7A, nr 7B, nr 7C, nr 7D, nr 7E przedmiotowe poddasze stanowiło jednolitą całość, znajdowały się tam pokoje dla pracowników, które były wykorzystywane na cele socjalne do końca lat 80. Do dnia dzisiejszego na podstawie umowy najmu w lokalach nr 7A, nr 7B i nr 7E wynajmowane są pokoje przeznaczone na cele socjalne.

Ponadto sprzedaż obejmie:

1. Lokal niemieszkalny nr 8A o pow. 96,76 m²składający się z pięciu pomieszczeń usytuowanych w podpiwniczeniu w budynku mieszkalnym wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 25/1000 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Dla tego lokalu założona jest księga wieczysta. Pomieszczenia wchodzące w skład tego lokalu stanowiły część budynku służącą dla mieszkańców bloku jako pomieszczenia pomocnicze do składowania opału do czasu założenia CO sieciowego z instalacji miejskiej. Obecnie wspólnota mieszkaniowa bez zgody Wnioskodawcy wynajmuje ten lokal dla filmy zewnętrznej.

2. Lokal niemieszkalny nr 8B o pow. 16,50 m² składający się z pomieszczenia usytuowanego w podpiwniczeniu w budynku mieszkalnym wraz ze związanym z tym lokalem udziałem wynoszącym 4/1000 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Dla tego lokalu założona jest księga wieczysta. Pomieszczenie to stanowiło część budynku służącą dla mieszkańców bloku, było wykorzystywane jako kotłownia węglowa do ogrzewania budynku do czasu usytuowania w nim węzła cieplnego. Obecnie wspólnota mieszkaniowa, bez zgody Wnioskodawcy, użytkuje ten lokal.

Lokale nr 8A i nr 8B powstały w kwietniu 2016 r. na podstawie zaświadczenia o samodzielności lokali. Na podstawie aktu notarialnego z dnia 25 sierpnia 2016 r. zostały wyodrębnione lokale i założono księgi wieczyste. Lokale stanowiły jednolitą całość i były wykorzystywane jako pomieszczenia techniczne.

Wnioskodawca wskazał, że w przeciągu ostatnich 10 lat nie były przeprowadzane remonty w przedmiotowej nieruchomości. Ponadto na lokale nr 40/17, nr 42/20, nr 48/44, nr 50/57, nr 52/61, nr 52/62, nr 7A, nr 7B, nr 7E, nr 8A, nr 8B nie poniesiono wydatków na ich ulepszenie, które przekraczałyby 30% ich wartości początkowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dostawy ww. lokali mieszkalnych i lokali niemieszkalnych znajdujących się w przedmiotowej nieruchomości.

Należy wskazać, że na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług dostawa budynku, budowli lub ich części spełniających określone w przepisie warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W świetle przywołanych przepisów i przedstawionych we wniosku okoliczności należy stwierdzić, że sprzedaż lokalu mieszkalnego nr 40/17, lokalu mieszkalnego nr 42/20, lokalu mieszkalnego nr 48/44, lokalu mieszkalnego nr 50/57, lokalu mieszkalnego 52/61 i lokalu mieszkalnego nr 52/62 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Z wniosku wynika, że lokale te są przedmiotem najmu, z wyłączeniem lokalu mieszkalnego nr 50/57, który był przedmiotem najmu na podstawie umowy zawartej od 1 marca 1996 r., lecz ze względu na zadłużenie na podstawie wyroku Sądu orzeczono eksmisję, obecnie lokator zajmuje lokal bezumownie. Zatem sprzedaż ww. lokali mieszkalnych znajdujących się w przedmiotowej nieruchomości nie odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia. Do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług doszło w momencie oddania przedmiotowych lokali mieszkalnych w najem. Ponadto od daty pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Wnioskodawca wskazał, że w przeciągu ostatnich 10 lat nie były przeprowadzane remonty w przedmiotowej nieruchomości. Ponadto zaznaczył, że na lokale nr 40/17, nr 42/20, nr 48/44, nr 50/57, nr 52/61, nr 52/62 nie poniesiono wydatków na ich ulepszenie, które przekraczałyby 30% ich wartości początkowej.

Dostawa lokali niemieszkalnych nr 7A, nr 7B i nr 7E oraz lokali niemieszkalnych nr 8A i nr 8B również będzie korzystała ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotowe lokale nr 7A, nr 7B, nr 7E i nr 8A i nr 8B powstały w kwietniu 2016 r. na podstawie zaświadczenia o samodzielności lokali. Przed uzyskaniem zaświadczenia o samodzielności lokali poddasze z którego powstały lokale niemieszkalne nr 7A, nr 7B i nr 7E stanowiło jednolitą całość. Znajdowały się tam pokoje dla pracowników, które były wykorzystywane na cele socjalne do końca lat 80. Wnioskodawca wskazał, że pokoje znajdujące się w powstałych na podstawie zaświadczenia o samodzielności lokalach nr 7A, nr 7B i nr 7E były w latach 1949-1990 wykorzystywane na potrzeby pobytu delegowanego pracowników Wnioskodawcy. Pokoje te były także w latach 80-tych wynajmowane pracownikom Wnioskodawcy. Do dnia dzisiejszego na podstawie umowy najmu w lokalach wynajmowane są pokoje przeznaczone na cele socjalne. W lokalu niemieszkalnym nr 7A zajmowane są dwa pokoje bezumownie oraz jeden pokój zajmowany jest jako pomieszczenie tymczasowe po eksmisji z lokalu. W lokalu niemieszkalnym nr 7B na podstawie umowy najmu z dnia 19 kwietnia 1993 r. zajmowane są dwa pokoje oraz na podstawie umowy najmu z dnia 30 kwietnia 1999 r. zajmowany jest jeden pokój, a w lokalu niemieszkalnym nr 7E na podstawie umowy najmu z dnia 2 lipca 1990 r. zajmowany jest jeden pokój oraz na podstawie umowy najmu z dnia 27 grudnia 1989 r. zajmowany jest jeden pokój.

Natomiast lokale znajdujące się w podpiwniczeniu przedmiotowego budynku mieszkalnego do czasu powstania samodzielnych lokali nr 8A i nr 8B stanowiły jednolitą całość i były wykorzystywane jako pomieszczenia techniczne. Jak wskazał Wnioskodawca, pomieszczenia wchodzące w skład lokalu niemieszkalnego nr 8A stanowiły część budynku służącą dla mieszkańców bloku jako pomieszczenia pomocnicze do składowania opału do czasu założenia CO sieciowego z instalacji miejskiej. Natomiast pomieszczenie stanowiące obecnie lokal niemieszkalny nr 8B służyło mieszkańcom bloku i było wykorzystywane jako kotłownia węglowa do ogrzewania budynku do czasu usytuowania w nim węzła cieplnego. Obecnie lokale te wspólnota mieszkaniowa wynajmuje lub użytkuje.

W konsekwencji, przedmiotowe lokale niemieszkalne znajdujące się na nieruchomości położonej w Olsztynie na ul. Limanowskiego 38-54 będą sprzedawane po pierwszym zasiedleniu. Pierwsze zasiedlenie lokali niemieszkalnych nr 7A, nr 7B i nr 7E wydzielonych z poddasza nastąpiło w związku z wykorzystywaniem pokoi w latach 1949-1990 na potrzeby pobytu delegowanego i wynajmu ich w latach 80-tych pracownikom Wnioskodawcy. Część pokoi zajmowana jest również obecnie bezumownie lub w ramach zawartych umów najmu. Natomiast do pierwszego zasiedlenia lokali niemieszkalnych nr 8A i nr 8B doszło w związku z wykorzystywaniem ich jako pomieszczeń technicznych stanowiących kotłownię węglową (lokal niemieszkalny nr 8B) i pomieszczenie do składowania opału (lokal niemieszkalny nr 8A).

Z wniosku wynika, że w przeciągu ostatnich 10 lat nie były przeprowadzane remonty w przedmiotowej nieruchomości. Ponadto na lokale nr 7A, nr 7B, nr 7E, nr 8A, nr 8B nie poniesiono wydatków na ich ulepszenie, które przekraczałyby 30% ich wartości początkowej.

W związku z tym, dostawa nieulepszanych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym lokali niemieszkalnych powstałych z poddasza o nr 7A, nr 7B i nr 7E oraz lokali niemieszkalnych powstałych w podpiwniczeniu o nr 8A i nr 8B, dokonywana w okresie powyżej 2 lat do momentu pierwszego zasiedlenia, będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Taką samą stawką podatku VAT w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT objęte będzie zbycie udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług dostawy nieruchomości, o której mowa we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie, jak wskazano wyżej, ww. zwolnienie jest fakultatywne i przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług dostawca nieruchomości może z niego zrezygnować.

Zatem w sytuacji kiedy sprzedawca i kupujący będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i złożą oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT w stosunku do przedmiotowej nieruchomości, której dostawa podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT to przedmiotowa sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według właściwej stawki podatku VAT.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.