0114-KDIP1-1.4012.565.2017.2.IZ - VAT w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy lokalu mieszkalnego i korytarza.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 19 grudnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-1.4012.565.2017.2.IZ VAT w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy lokalu mieszkalnego i korytarza.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2017 r. (data wpływu 24 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 listopada 2017 r. (data wpływu 17 listopada 2017 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 10 listopada 2017 r. (skutecznie doręczone 13 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy lokalu mieszkalnego i korytarza - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2017 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 14 listopada 2017 r. (data pływu 17 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy lokalu mieszkalnego i korytarza.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wspólnota Mieszkaniowa jest podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Ma ona zamiar sprzedać część wspólną, tj. lokal mieszkalny należący do Wspólnoty Mieszkaniowej oraz część korytarzy. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży części wspólnych chce przekazać na remont budynku, w tym na remont dachu i klatki schodowej.

W skład Wspólnoty Mieszkaniowej wchodzą:

* 32 lokale użytkowe o łącznej powierzchni 1282 m2

* 28 lokali mieszkalnych o łącznej powierzchni 1131 m2.

Wspólnota Mieszkaniowa ma zatem charakter usługowo - mieszkalny z przeważającą częścią usługową.

Wspólnota Mieszkaniowa planuje sprzedać część korytarzy o łącznej powierzchni 47,15 m2, oraz lokal mieszkalny o powierzchni 39 m2 (lokal niewyodrębniony), który jest obecnie pustostanem.

Sprzedany lokal mieszkalny i część korytarzy będą przedmiotem oddzielnej transakcji.

W 1997 r. w ramach przekształcenia z hotelu na Wspólnotę Mieszkaniową, Wspólnota weszła w posiadanie części wspólnych oraz lokali. Transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu, nie przysługiwało jej również prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem przedmiotu transakcji.

Lokal mieszkalny oraz część korytarzy nie były ulepszane przez ten czas.

Lokal mieszkalny do listopada 2015 r. był wynajmowany za ustaloną wysokość czynszu oraz opłat za zużyte media. Czynsz podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Od 1 stycznia 2016 r. części korytarzy zostały zaadoptowane przez właścicieli lokali, którzy opłacają wysokość kosztów eksploatacji i funduszu remontowego.

Części korytarzy planowane są do sprzedaży na przełomie 2017 i 2018 r., kupującymi będą członkowie Wspólnoty Mieszkaniowej, którzy obecnie z nich korzystają. Lokal mieszkalny planowany jest do sprzedaży do końca roku 2017, ale to uzależnione jest od znalezienia kupującego.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

Wnioskodawca nigdy nie wykorzystywał budynku do celów własnej działalności gospodarczej.

Od 1 stycznia 2016 r. części korytarzy zostały zaadoptowane przez właścicieli lokali. Zaadoptowane oznacza, że części korytarzy przylegające do lokali zostały przez właścicieli tych lokali zabudowane, powiększając w ten sposób powierzchnię lokali.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym niniejszego wniosku mogą mieć zastosowanie przepisy, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a Ustawy o podatku od towarów i usług?

2. Czy zwolnienie od podatku od towarów i usług będzie miało zastosowanie do obu oddzielnych transakcji, tj. przy sprzedaży korytarzy i sprzedaży lokalu mieszkalnego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Z przedstawionej sytuacji wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa jest w posiadaniu budynku od 1997 r. W związku z nabyciem przedmiotu transakcji nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego. Lokal mieszkalny i część korytarzy nie były ulepszane przez ten czas. Wspólnota Mieszkaniowa stoi w związku z tym na stanowisku, że może zastosować przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a Ustawy o podatku od towarów i usług.

Przy sprzedaży lokalu mieszkalnego i części korytarzy, Wspólnota wystawi zatem fakturę ze zwolnioną stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 42 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżenie stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższego "pierwsze zasiedlenie" budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji, gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem, aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. W 1997 r. w ramach przekształcenia z hotelu na Wspólnotę Mieszkaniową, Wnioskodawca wszedł w posiadanie części wspólnych oraz lokali. Transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu, Wnioskodawcy nie przysługiwało również prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem przedmiotu transakcji. W skład Wspólnoty Mieszkaniowej wchodzą 32 lokale użytkowe o łącznej powierzchni 1282 m2 i 28 lokali mieszkalnych o łącznej powierzchni 1131 m2. Nieruchomość ma zatem charakter usługowo - mieszkalny z przeważającą częścią usługową. Wnioskodawca ma zamiar sprzedać część wspólną, tj. lokal mieszkalny o powierzchni 39 m2 (lokal niewyodrębniony), który jest obecnie pustostanem. Należący do Wspólnoty Mieszkaniowej oraz część korytarzy o łącznej powierzchni 47,15 m2. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży części wspólnych chce przekazać na remont budynku, w tym na remont dachu i klatki schodowej. Sprzedany lokal mieszkalny i część korytarzy będą przedmiotem oddzielnej transakcji. Lokal mieszkalny oraz część korytarzy nie były ulepszane przez ten czas.

Lokal mieszkalny do listopada 2015 r. był wynajmowany za ustaloną wysokość czynszu oraz opłat za zużyte media. Czynsz podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Od 1 stycznia 2016 r. części korytarzy zostały zaadoptowane przez właścicieli lokali, tj. części korytarzy przylegające do lokali zostały przez właścicieli tych lokali zabudowane, powiększając w ten sposób powierzchnię lokali. Lokatorzy opłacają wysokość kosztów eksploatacji i funduszu remontowego.

Części korytarzy planowane są do sprzedaży na przełomie 2017 i 2018 r., kupującymi będą członkowie Wspólnoty Mieszkaniowej, którzy obecnie z nich korzystają. Lokal mieszkalny planowany jest do sprzedaży do końca roku 2017, ale to uzależnione jest od znalezienia kupującego.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi fakt, czy dostawa lokalu mieszkalnego i części korytarzy będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy.

Decydujące dla rozstrzygnięcia czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania czy też opodatkowanie stawką podstawową jest rozstrzygnięcie kwestii, czy i kiedy względem lokalu mieszkalnego i części korytarza nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie".

Jak wynika z powyższego "pierwsze zasiedlenie" budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE - musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

Analiza przedstawionego opisu sprawy w kontekście powołanego stanu prawnego prowadzi do wniosku, że planowana dostawa lokalu mieszkalnego i części korytarzy będzie korzystać korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Z analizy sprawy wynika, że pierwsze zasiedlenie budynków miało miejsce najpóźniej w 1997 r. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że nie ponosił nakładów ani na ulepszenie lokalu mieszkalnego ani części korytarzy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, że dostawa wskazanych we wniosku części nieruchomości podlegać będzie zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy uznać należy za prawidłowe.

W tym miejscu wskazać należy, że w sytuacji, gdy dostawa budynków, budowli bądź ich części podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, analiza zapisów art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy jest bezprzedmiotowa.

Należy podkreślić, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl