0114-KDIP1-1.4012.545.2017.2.AM - Uznanie zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 grudnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-1.4012.545.2017.2.AM Uznanie zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 5 października 2017 r. (data wpływu 11 października 2017 r.) uzupełnionym pismem Strony z dnia 21 listopada 2017 r. (data wpływu 23 listopada 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 14 listopada 2017 r. znak sprawy 0114–KDIP1–1.4012.545.2017.1.AM (skutecznie doręczone 20 listopada 2017 r.) oraz pismem Strony z dnia 29 listopada 2017 r. (data wpływu 30 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* uznania zbycia składników materialnych i niematerialnych za ZCP oraz wyłączenia tej czynności z opodatkowania podatkiem VAT - jest prawidłowe,

* prawa Kupującego do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa od Sprzedającego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbycia składników materialnych i niematerialnych za ZCP oraz wyłączenia tej czynności z opodatkowania podatkiem VAT oraz prawa Kupującego do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa od Sprzedającego.

Niniejszy wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 21 listopada 2017 r. (data wpływu 23 listopada 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 14 listopada 2017 r. znak sprawy 0114–KDIP1–1.4012.545.2017.1.AM (skutecznie doręczone 20 listopada 2017 r.) oraz pismem Strony z dnia 29 listopada 2017 r. (data wpływu 30 listopada 2017 r.).

Przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Kupujący Spółka L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Kupujący) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (68.20.Z). Na chwilę obecną kupujący nie posiada praw do żadnych nieruchomości, nie zarządza ani nie wynajmuje żadnych nieruchomości. Kupujący ma zamiar kupić 33 lokale użytkowe, przy nabyciu których sprzedający, spółka B. Sp. z o.o., wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (dalej: Sprzedający) miała prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług. Przez cały okres użytkowania Sprzedający wynajmuje posiadane lokale jednemu najemcy. Umowa najmu jest zawarta na czas określony do dnia 31 grudnia 2022 r. Z własnością lokali związane są udziały w nieruchomości wspólnej oddanej w użytkowanie wieczyste do dnia 17 stycznia 2094 r. Ponadto Sprzedający ma bezterminowe i nieodpłatne prawo do korzystania z czterech miejsc postojowych oraz pomieszczeń wspólnych.

W związku z użytkowaniem ww. lokali Spółka Sprzedającą zawarła umowy: na dostawę energii cieplnej, monitoring oraz o zarządzanie nieruchomością z Zarządcą budynku.

Ponadto Sprzedający zawarł umowy na usługi prawne, biurowe i księgowe związane z prowadzaną działalnością finansową i najmem.

W aktywach Sprzedający posiada opisane wyżej lokale oraz należności z tytułu dostaw i usług związane z bieżącą działalnością, należności z tytułu sprzedaży składników majątku finansowego (udziały w innej Spółce), udzielone pożyczki i środki pieniężne. Sprzedającemu przysługują również prawa wynikające z rękojmi lub gwarancji względem podmiotów, które wybudowały lokale będące przedmiotem sprzedaży.

W pasywach Spółki Sprzedającej znajdują się: kapitały własne, zobowiązania bieżące wobec dostawców towarów, usług i budżetu państwa oraz otrzymane pożyczki.

Spółka Sprzedająca dokonuje regularnej spłaty kapitału i odsetek z tytułu pożyczki zaciągniętej w związku z zakupem posiadanych lokali użytkowych.

Spółka Sprzedająca nie zatrudnia pracowników. Możliwe jest opracowanie zasad rachunkowości, które umożliwią przyporządkowanie przychodów i kosztów i należności do działalności Sprzedającego związanej wyłącznie z lokalami. Lokale dają się wyodrębnić w ramach prowadzonego przez Sprzedającego przedsiębiorstwa.

Sprzedający zamierza dokonać sprzedaży wszystkich posiadanych przez siebie lokali użytkowych wraz z przypisanymi do nich prawami jednemu Kupującemu, przy czym Kupujący wstąpi w prawa i obowiązki Sprzedającego związane z zawartą umowną najmu tych lokali. Przy sprzedaży wszystkich lokali Sprzedający przeniesie na Kupującego wszelkie prawa z nimi związane, w tym prawa obligacyjne, m.in. umowę najmu, umowę na dostawę mediów oraz prawa wynikające z rękojmi i gwarancji dotyczącej wykonania. Po sprzedaży lokali Sprzedający dalej zamierza prowadzić działalność w zakresie świadczenia usług finansowych (udzielania pożyczek) oraz podejmować inne działania gospodarcze. Po sprzedaży lokali Sprzedający zaprzestanie prowadzenia działalności związanej z wynajmem lokali, bowiem po sprzedaży lokali nie będą mu przysługiwały żadne prawa do lokali lub innych nieruchomości.

W związku z planowaną sprzedażą lokali Sprzedający zamierza dokonać cesji na Kupującego zawartych umów na dostawę energii cieplnej i monitoringu lokali. Pozostałe umowy współpracy Sprzedającego, dotyczące innych aspektów jego działalności, to jest działalności finansowej, w tym udzielania pożyczek, będą nadal obowiązywać Sprzedającego. Możliwe jest zastosowanie odpowiedniej ewidencji zdarzeń gospodarczych tak, aby przychody i koszty oraz należności i zobowiązania były przyporządkowane do działalności Sprzedającego związanej z lokalami. Kupujący rozpocznie prowadzenie działalności dopiero po nabyciu lokali, zaś jego działalność, wedle stanu na chwilę nabycia lokali będzie opierała się wyłącznie na tych lokalach oraz umowach z nimi związanych, których cesja zostanie dokonana z mocy prawa wraz z przeniesieniem lokali albo zostanie dokonana przez Sprzedającego i Kupującego wraz z przeniesieniem praw do lokali. Wspomniana umowa na wynajem lokali będących przedmiotem transakcji została zawarta przed datą oddania ich do użytkowania (zakończenia procesu inwestycji). Pierwsze zajęcie miało miejsce w dacie przekazania lokali najemcy, tj. w dniu 1 lipca 2014 r. Do dnia dzisiejszego lokale są użytkowane przez pierwszego najemcę. Sprzedaż lokali ma nastąpić w 2017 albo 2018 r., a więc od daty rozpoczęcia użytkowania upłynęło więcej niż 2 lata. Sprzedający nie ponosił nakładów na ulepszenie przedmiotowych lokali użytkowych w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej lokali, w związku z czym nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w tym zakresie. Zainteresowany niebędący stroną postępowania to jest B. Sp. z o.o., zainteresowany jest sprzedażą a zainteresowany będący stroną postępowania, tj. L. Sp. z o.o. zakupem ww. lokali nabyciem praw z nimi związanych oraz dokonaniem cesji umów z nimi związanych. Odpowiedź na pytanie postawione w rubryce 77 pozwoli obu zainteresowanym na ustalenie ich sytuacji prawnopodatkowej w przypadku dojścia transakcji do skutku. Stan faktyczny przedstawiony powyżej dotyczy obu zainteresowanych.

Dodatkowo w piśmie z dnia 21 listopada 2017 r. (data wpływu 23 listopada 2017 r.) Wnioskodawca, uzupełnił informacje zawarte we wniosku dotyczące opisu sprawy wskazując że:

1. Będący przedmiotem dostawy/nabycia zespół składników majątkowych w postaci 33 lokali użytkowych nie jest i nie będzie wyodrębniony organizacyjnie w Spółce Sprzedającego, to jest B. Sp. z o.o., ponieważ oprócz działalności polegającej na wynajmie tychże lokali prowadzi ona jedynie działalność finansową polegającą na udzielaniu pożyczek innym podmiotom gospodarczym. Działalność finansowa jest traktowana jako uboczna/dodatkowa. Tym samym uzasadnione jest twierdzenie, że omawiane lokale wraz ze stosunkami prawnymi zawartymi w związku z nimi organizacyjnie stanowią całość przedsiębiorstwa.

2. Będący przedmiotem dostawy/nabycia zespół składników majątkowych w postaci 33 lokali użytkowych jest wyodrębniony funkcjonalnie w Spółce Sprzedającego, tj. stanowi funkcjonalnie odrębną całość obejmującą elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, które służą strukturze Sprzedającego. Zarówno składniki majątkowe jak i prawa wynikające z zawartych umów współpracy z dostawcami i odbiorcami są ze sobą w ścisłej zależności.

3. Będący przedmiotem dostawy/nabycia zespół składników majątkowych w postaci 33 lokali użytkowych jest wyodrębniony finansowo w Spółce Sprzedającego, tj. jest prowadzona odpowiednia ewidencja zdarzeń gospodarczych, którym możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań zespołu składników majątku będącego przedmiotem dostawy.

4. Zespół składników majątkowych posiada/będzie posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Tak faktycznie będzie ponieważ L. Sp. z o.o. nie prowadzi aktualnie działalności a po nabyciu/dostawie lokali użytkowych zacznie prowadzić w zakresie w jakim przy ich użyciu robi to aktualnie Spółka Sprzedająca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w nadesłanych uzupełnieniach):

1. Czy w związku z planowaną sprzedażą przez B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością na rzecz L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością lokali użytkowych z przypisanymi do nich prawami i wstąpieniem Kupującego w prawa i obowiązki wynikające z zawartej umowy najmu sprzedawanych lokali oraz dokonaniem cesji praw i obowiązków z umów związanych z lokalami planowana transakcja będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, czy też przedmiot sprzedaży powinien zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlegać przepisom tej ustawy zgodnie z art. 6 pkt 1 tej ustawy?

2. Czy w związku z planowanym kupnem przez L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością od B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością lokali użytkowych z przypisanymi do nich prawami i wstąpieniem Kupującego w prawa i obowiązki wynikające z zawartej umowy najmu sprzedawanych lokali oraz dokonaniem cesji praw i obowiązków z umów związanych z lokalami planowana transakcja będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, a przez to czy Kupującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czy też przedmiot sprzedaży powinien zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e tej ustawy, a tym samym nie podlegać przepisom tej ustawy zgodnie z art. 6 pkt 1 tej ustawy?

Stanowisko Zainteresowanych (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z dnia 29 listopada 2017):

W przypadku sprzedaży przez Sprzedającego lokali użytkowych wraz z wstąpieniem Kupującego w prawa i obowiązki wynikające z zawartej na wynajem tych lokali umowy najmu oraz dokonaniem cesji praw i obowiązków związanych z tymi lokalami, w tym wynikających z rękojmi i gwarancji przysługujących względem wykonawców lokali będzie miał zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług ponieważ przedmiot sprzedaży spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartą w art. 2 pkt 27e tej ustawy, a tym samym transakcja nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedający prowadzi działalność polegającą na wynajmie nieruchomości oraz inne rodzaje działalności, np. działalność w zakresie świadczenia usług finansowych. Sprzedawane lokale nie zostały w żaden sposób formalnie wydzielone w strukturze organizacyjnej Sprzedającego, ale jest to możliwe. Kupujący przejmie zobowiązania Sprzedającego wynikające z umów związanych z lokalami, w tym umowy najmu lokali. Spółka Sprzedająca będzie nadal prowadziła działalność gospodarczą opartą o dotychczas zawarte umowy współpracy czerpiąc przychody z udzielonych pożyczek i podjętych w przyszłości działań gospodarczych. Sprzedający, w związku z faktem, że transakcja dotyczy wszystkich posiadanych przez niego nieruchomości, zaprzestanie prowadzenia działalności w tym zakresie. Kupujący aktualnie nie prowadzi faktycznej działalności gospodarczej. Zgodnie z postanowieniami umowy spółki zamierza prowadzić działalność w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi. Po dokonaniu transakcji Kupujący rozpocznie prowadzenie działalności gospodarczej w tym zakresie, w oparciu o nabyte prawa i obowiązki.

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się: "organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania". Żeby zatem mówić o sprzedaży przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części musi istnieć określony zespół składników majątkowych stanowiących całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym odznaczający się odrębnością finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. W przypadku sprzedaży przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa następuje przeniesienie ogółu praw i obowiązków związanych z danym składnikiem majątkowym na kupującego, a więc i przejęcie należności i zobowiązań funkcjonalnie związanych z tym składnikiem, w tym przypadku z nabywanymi lokalami. Ustawodawca w sposób szczególny podkreślił, że konsekwencją wyodrębnienia majątku stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest konieczność przypisania do tego majątku również wszelkich zobowiązań związanych z składnikiem tego majątku. Chociaż ustawodawca nie konkretyzuje jakie zobowiązania należy uznać za funkcjonalnie związane z danym składnikiem majątkowym, trzeba założyć iż chodzi tu o wszystkie ekonomicznie uzasadnione zobowiązania związane z działalnością gospodarczą sprzedającego. Takimi zobowiązaniami są wszelkie zobowiązania związane z prawem do lokali w tym obligacyjne, wynikające z umowy najmu lokali oraz inne zobowiązania, które są związane z uzyskiwaniem przychodów z tych lokali, np. uiszczania opłat eksploatacyjnych oraz kosztów zarządu nieruchomością wspólną, w której położone są lokale.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że planowana sprzedaż składników majątkowych w postaci lokali użytkowych wraz z wstąpieniem Kupującego w prawa i obowiązki wynikające z zawartej umowy najmu spełnia definicję przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Tym samym, Wnioskodawca L. Sp. z o.o. stoi na stanowisku, że nie będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, ponieważ transakcja nie będzie podlegać przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe stanowisko i stan faktyczny dotyczy zarówno zainteresowanego będącego stroną postępowania tj. L. Sp. z o.o. jak i zainteresowanego niebędącego stroną postępowania tj. B. Sp. z o.o.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Użyte przez ustawodawcę w powyższym przepisie pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Zatem "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją określoną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.). Na mocy art. 551 Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

5.

koncesje, licencje i zezwolenia,

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej,

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

8.

tajemnice przedsiębiorstwa,

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W art. 552 Kodeksu cywilnego ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1.

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

2.

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3.

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4.

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik zobowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Kupujący Spółka L. Sp. z o.o. (Kupujący) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (68.20.Z). Na chwilę obecną kupujący nie posiada praw do żadnych nieruchomości, nie zarządza ani nie wynajmuje żadnych nieruchomości. Kupujący ma zamiar kupić 33 lokale użytkowe, przy nabyciu których Sprzedający, (spółka B. Sp. z o.o.) miała prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług. Przez cały okres użytkowania Sprzedający wynajmuje posiadane lokale jednemu najemcy. Umowa najmu jest zawarta na czas określony do dnia 31 grudnia 2022 r. Z własnością lokali związane są udziały w nieruchomości wspólnej oddanej w użytkowanie wieczyste do dnia 17 stycznia 2094 r. Ponadto Sprzedający ma bezterminowe i nieodpłatne prawo do korzystania z czterech miejsc postojowych oraz pomieszczeń wspólnych.

W związku z użytkowaniem ww. lokali Spółka Sprzedającą zawarła umowy: na dostawę energii cieplnej, monitoring oraz o zarządzanie nieruchomością z Zarządcą budynku.

Ponadto Sprzedający zawarł umowy na usługi prawne, biurowe i księgowe związane z prowadzaną działalnością finansową i najmem.

W aktywach Sprzedający posiada opisane wyżej lokale oraz należności z tytułu dostaw i usług związane z bieżącą działalnością, należności z tytułu sprzedaży składników majątku finansowego (udziały w innej Spółce), udzielone pożyczki i środki pieniężne. Sprzedającemu przysługują również prawa wynikające z rękojmi lub gwarancji względem podmiotów, które wybudowały lokale będące przedmiotem sprzedaży.

W pasywach Spółki Sprzedającej znajdują się: kapitały własne, zobowiązania bieżące wobec dostawców towarów, usług i budżetu państwa oraz otrzymane pożyczki.

Spółka Sprzedająca dokonuje regularnej spłaty kapitału i odsetek z tytułu pożyczki zaciągniętej w związku z zakupem posiadanych lokali użytkowych.

Spółka Sprzedająca nie zatrudnia pracowników.

Sprzedający zamierza dokonać sprzedaży wszystkich posiadanych przez siebie lokali użytkowych wraz z przypisanymi do nich prawami jednemu Kupującemu, przy czym Kupujący wstąpi w prawa i obowiązki Sprzedającego związane z zawartą umowną najmu tych lokali. Przy sprzedaży wszystkich lokali Sprzedający przeniesie na Kupującego wszelkie prawa z nimi związane, w tym prawa obligacyjne, m.in. umowę najmu, umowę na dostawę mediów oraz prawa wynikające z rękojmi i gwarancji dotyczącej wykonania. Po sprzedaży lokali Sprzedający dalej zamierza prowadzić działalność w zakresie świadczenia usług finansowych (udzielania pożyczek) oraz podejmować inne działania gospodarcze. Po sprzedaży lokali Sprzedający zaprzestanie prowadzenia działalności związanej z wynajmem lokali, bowiem po sprzedaży lokali nie będą mu przysługiwały żadne prawa do lokali lub innych nieruchomości. W związku z planowaną sprzedażą lokali Sprzedający zamierza dokonać cesji na Kupującego zawartych umów na dostawę energii cieplnej i monitoringu lokali. Pozostałe umowy współpracy Sprzedającego, dotyczące innych aspektów jego działalności, to jest działalności finansowej, w tym udzielania pożyczek, będą nadal obowiązywać Sprzedającego. Możliwe jest zastosowanie odpowiedniej ewidencji zdarzeń gospodarczych tak, aby przychody i koszty oraz należności i zobowiązania były przyporządkowane do działalności Sprzedającego związanej z lokalami. Kupujący rozpocznie prowadzenie działalności dopiero po nabyciu lokali, zaś jego działalność, wedle stanu na chwilę nabycia lokali będzie opierała się wyłącznie na tych lokalach oraz umowach z nimi związanych, których cesja zostanie dokonana z mocy prawa wraz z przeniesieniem lokali albo zostanie dokonana przez Sprzedającego i Kupującego wraz z przeniesieniem praw do lokali. Wspomniana umowa na wynajem lokali będących przedmiotem transakcji została zawarta przed datą oddania ich do użytkowania (zakończenia procesu inwestycji). Pierwsze zajęcie miało miejsce w dacie przekazania lokali najemcy, tj. w dniu 1 lipca 2014 r. Do dnia dzisiejszego lokale są użytkowane przez pierwszego najemcę. Sprzedaż lokali ma nastąpić w 2017 albo 2018 r., więc od daty rozpoczęcia użytkowania upłynęło więcej niż 2 lata. Sprzedający nie ponosił nakładów na ulepszenie przedmiotowych lokali użytkowych w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej lokali, w związku z czym nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w tym zakresie.

Zespół składników majątkowych w postaci 33 lokali użytkowych będący przedmiotem dostawy/nabycia nie jest i nie będzie wyodrębnione organizacyjnie w Spółce Sprzedającego, to jest B. Sp. z o.o., ponieważ oprócz działalności polegającej na wynajmie tychże lokali prowadzi ona jedynie działalność finansową polegającą na udzielaniu pożyczek innym podmiotom gospodarczym. Działalność finansowa jest traktowana jako uboczna/dodatkowa. Tym samym, jak wskazują Zainteresowani omawiane lokale wraz ze stosunkami prawnymi zawartymi w związku z nimi organizacyjnie stanowią całość przedsiębiorstwa.

Zespół składników majątkowych w postaci 33 lokali użytkowych będący przedmiotem dostawy/nabycia jest wyodrębniony funkcjonalnie w Spółce Sprzedającego, tj. stanowi funkcjonalnie odrębną całość obejmującą elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, które służą strukturze Sprzedającego. Zarówno składniki majątkowe jak i prawa wynikające z zawartych umów współpracy z dostawcami i odbiorcami są ze sobą w ścisłej zależności.

Zespół składników majątkowych w postaci 33 lokali użytkowych jest wyodrębniony finansowo w Spółce Sprzedającego, tj. jest prowadzona odpowiednia ewidencja zdarzeń gospodarczych, którym możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań zespołu składników majątku będącego przedmiotem dostawy.

Zespół składników majątkowych posiada/będzie posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Tak faktycznie będzie ponieważ L. Sp. z o.o. nie prowadzi aktualnie działalności a po nabyciu/dostawie lokali użytkowych zacznie prowadzić w zakresie w jakim przy ich użyciu robi to aktualnie Spółka Sprzedająca.

Ad 1

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w związku z planowaną sprzedażą przez B. Spółka z o.o. na jego rzecz 33 lokali użytkowych z przypisanymi do nich prawami i wstąpieniem Kupującego w prawa i obowiązki wynikające z zawartej umowy najmu sprzedawanych lokali oraz dokonaniem cesji praw i obowiązków z umów związanych z lokalami planowana transakcja będzie podlegała przepisom ustawy o VAT, czy jako przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy nie będzie podlegać przepisom tej ustawy zgodnie z art. 6 pkt 1.

Z analizy opisu sprawy wynika, że przedmiot zbycia nie stanowi przedsiębiorstwa. Zatem należy dokonać analizy, czy zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, które nabędzie Wnioskodawca będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jak wyjaśniono wyżej, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

Analizując, czy określone składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zawsze należy wziąć pod uwagę profil działalności danego przedsiębiorcy, warunki rynkowe oraz specyfikę danej branży. Nie można zatem wyznaczyć szczegółowego katalogu warunków koniecznych do spełnienia, aby można było mówić o istnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W okolicznościach kiedy nieruchomość nieodzownie wiąże się z zadaniami gospodarczymi, które realizować ma część przedsiębiorstwa przeznaczona do zbycia, prawo do korzystania z nieruchomości można uznać za warunek konieczny do uznania danego zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Będące przedmiotem nabycia przez Wnioskodawcę 33 lokale użytkowe wraz ze stosunkami prawnymi zawartymi w związku z nimi stanowią organizacyjnie część przedsiębiorstwa Spółki sprzedającej związaną z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie najmu. Sprzedający zamierza dokonać sprzedaży wszystkich posiadanych przez siebie lokali użytkowych wraz z przypisanymi do nich prawami jednemu Kupującemu, przy czym Kupujący wstąpi w prawa i obowiązki Sprzedającego związane z zawartą umowną najmu tych lokali. Przy sprzedaży wszystkich lokali Sprzedający przeniesie na Kupującego wszelkie prawa z nimi związane, w tym prawa obligacyjne, m.in. umowę najmu, umowę na dostawę mediów oraz prawa wynikające z rękojmi i gwarancji dotyczącej wykonania. Po sprzedaży Sprzedający zaprzestanie prowadzenia działalności związanej z wynajmem lokali, ponieważ po sprzedaży lokali nie będą mu przysługiwały żadne prawa do lokali lub innych nieruchomości. Oprócz działalności polegającej na wynajmie tychże lokali Sprzedający prowadzi jeszcze działalność finansową polegającą na udzielaniu pożyczek innym podmiotom gospodarczym Pozostałe umowy współpracy Sprzedającego, dotyczące innych aspektów jego działalności, to jest działalności finansowej, w tym udzielania pożyczek, będą nadal obowiązywać Sprzedającego, tj. pozostaną u Sprzedającego.

Zespół składników majątkowych w postaci 33 lokali użytkowych jest także wyodrębniony funkcjonalnie w Spółce Sprzedającego, tj. stanowi funkcjonalnie odrębną całość obejmującą elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, które służą strukturze Sprzedającego. Zarówno składniki majątkowe jak i prawa wynikające z zawartych umów współpracy z dostawcami i odbiorcami są ze sobą w ścisłej zależności.

Lokale użytkowe, które zamierza nabyć Wnioskodawca są wyodrębnione również finansowo w Spółce Sprzedającego, ponieważ jest prowadzona odpowiednia ewidencja zdarzeń gospodarczych, dzięki którym możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań zespołu składników majątku będącego przedmiotem dostawy.

Jak wskazał w opisie sprawy Wnioskodawca, zespół składników majątkowych w postaci 33 lokali użytkowych posiada/będzie posiadać zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, ponieważ Nabywca nie prowadzi aktualnie działalności a po nabyciu/dostawie lokali użytkowych zacznie prowadzić działalność w zakresie w jakim przy ich użyciu robi to aktualnie Spółka Sprzedająca.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że zespół zbywanych składników materialnych i niematerialnych w postaci 33 lokali użytkowych można wydzielić w przedsiębiorstwie Zbywcy na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy prawa oraz odnosząc je do opisu sprawy należy uznać, że planowana transakcja, w wyniku której Wnioskodawca nabędzie składniki materialne i niematerialne oraz zacznie prowadzić przedsiębiorstwo w zakresie w jakim przy ich użyciu robi to aktualnie Spółka Sprzedająca będzie transakcją dostawy przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zatem, przedstawiona w opisie sprawy transakcja dostawy zespołu składników majątkowych w postaci 33 lokali użytkowych wraz z przypisanymi do nich prawami przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również kwestia, czy w związku z planowanym zakupem lokali użytkowych z przypisanymi do nich prawami i wstąpieniem Kupującego w prawa i obowiązki wynikające z zawartej umowy najmu sprzedawanych lokali oraz dokonaniem cesji praw i obowiązków z umów związanych z lokalami, Kupującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy - nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak już wcześniej wskazano, transakcja dostawy zespołu składników majątkowych w postaci 33 lokali użytkowych wraz z przypisanymi do nich prawami przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy. W związku z tym Sprzedający w celu udokumentowania ww. transakcji nie jest uprawniony do wystawienia faktury stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji Kupującemu z tytułu nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż transakcja ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT oraz Sprzedający z tego tytułu nie może wystawić faktury.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl