0114-KDIP1-1.4012.523.2017.2.DG - Wyłączenie z podstawy opodatkowania opłat urzędowych ponoszonych w urzędach patentowych przez rzecznika patentowego na rzecz zleceniodawców.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2017 r. (data wpływu 2 października 2017 r.) uzupełnionym pismem Strony z dnia 21 listopada 2017 r. (data wpływu 27 listopada 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 16 listopada 2017 r. znak sprawy 0114–KDIP1–1.4012.523.2017.1.DG (skutecznie doręczone 20 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z podstawy opodatkowania opłat urzędowych ponoszonych:

* przez Wnioskodawcę w Urzędzie Patentowym RP lub Europejskim Urzędzie Patentowym,

* na zlecenie Wnioskodawcy przez kancelarie zagraniczne w zagranicznych urzędach patentowych

- jest prawidłowe.

W dniu 2 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony pismem Strony z dnia 21 listopada 2017 r. (data wpływu 27 listopada 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 16 listopada 2017 r. znak sprawy 0114–KDIP1–1.4012. 523.2017.1.DG (skutecznie doręczone 20 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z podstawy opodatkowania opłat urzędowych ponoszonych przez Wnioskodawcę w Urzędzie Patentowym RP lub Europejskim Urzędzie Patentowym oraz na zlecenie Wnioskodawcy przez kancelarie zagraniczne w zagranicznych urzędach patentowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

1. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i wykonuje usługi rzecznika patentowego. W ramach świadczonych usług Podatnik dokonuje zgłoszeń patentowych do Urzędu Patentowego RP na rzecz swoich zleceniodawców. Zgłoszenie patentowe wymaga przygotowania materiałów zawierających opis wynalazku, przesłania ich do Urzędu Patentowego oraz wpłacenia na konto Urzędu Patentowego stosownej opłaty urzędowej za zgłoszenie.

W celu wniesienia opłaty urzędowej Podatnik dokonuje przelewu na konto Urzędu Patentowego zawierającego numer zgłoszenia oraz tytuł wynalazku. Potwierdzeniem wniesienia opłaty urzędowej jest wyciąg bankowy z rachunku Wnioskodawcy. Analogicznie postępowanie ma miejsce w przypadku przedłużenia okresu ochronnego na kolejne lata. Wpłaty te także są dokonywane przelewem bankowym dokonywanym przez Podatnika na rachunek Urzędu Patentowego.

W przypadku zgłoszeń patentowych na rzecz swoich zleceniodawców do Europejskiego Urzędu Patentowego wniesienie opłaty urzędowej za zgłoszenie następuje w formie przelewu bankowego zleconego z rachunku bankowego Podatnika na konto depozytowe w Europejskim Urzędzie Patentowym - w tytule przelewu Podatnik podaje nr konta depozytowego w urzędzie. Podatnik okresowo zasila konto odpowiednimi kwotami w wysokości przewidywanych w przyszłości do opłacenia opłat urzędowych. Następnie Podatnik przesyła do Europejskiego Urzędu Patentowego dyspozycję pobrania środków z konta depozytowego w pożądanym terminie i dokonania płatności - w dyspozycji Podatnik podaje nr konta depozytowego z którego ma zostać pobrana opłata, nazwę i wysokość opłaty i numer zgłoszenia patentowego, z którym związana jest ta opłata.

Potwierdzeniem wniesienia opłaty urzędowej jest wyciąg z konta depozytowego prowadzonego na imię Podatnika, a w przypadku przelewu z rachunku Podatnika - potwierdzeniem jest wyciąg bankowy z dnia dokonania opłaty.

2. W ramach świadczonych usług Podatnik świadczy także usługi pośrednictwa w dokonywaniu zgłoszeń patentowych poza Europą np. w USA, Chinach, Japonii. Podatnik przesyła do zagranicznych kancelarii patentowych zlecenia dokonania zgłoszenia patentowego na rzecz swoich zleceniodawców.

Dokonanie zgłoszenia patentowego wymaga analogicznych czynności jak w sytuacji opisanej w pkt 1, ale w tych przypadkach Podatnik korzysta z usługi zagranicznej kancelarii patentowej, która wnosi także opłaty urzędowe w imieniu klienta.

Wniesienie powyższej opłaty urzędowej następuje gotówką przez kancelarię zagraniczną w formie przelewu dokonywanego z rachunku bankowego kancelarii zagranicznej lub w formie dyspozycji wypłaty z konta depozytowego w zagranicznym urzędzie patentowym należącego do kancelarii zagranicznej.

Potwierdzeniem wniesienia opłaty jest odpowiednio potwierdzenie przyjęcia gotówki, wyciąg bankowy lub wyciąg z konta depozytowego.

Za tak wykonaną usługę zagraniczna kancelaria wystawia na Podatnika fakturę obejmującą wykonaną usługę oraz poniesione opłaty urzędowe. Podatnik obciąża swojego zleceniodawcę za wykonaną usługę, doliczając do kosztów usługi własną prowizję. Na fakturze Podatnik w oddzielnej pozycji ujmuje koszty zagranicznych opłat urzędowych, które nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem VAT.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Opłaty urzędowe są ponoszone w imieniu i na rzecz zleceniodawców Podatnika. Opłaty ponoszone w formie przelewu z rachunku bankowego Podatnika oraz z rachunku depozytowego Podatnika są ewidencjonowane w formie wyciągu z rachunku bankowego. Opłaty ponoszone za pośrednictwem kancelarii zagranicznej są ewidencjonowane na podstawie faktury wystawionej przez kancelarię zagraniczną z wyszczególnioną kwotą wniesionych opłat. Podatnik od początku bieżącego roku rozpoczął prowadzenie odrębnej ewidencji ponoszonych w imieniu i na rzecz zleceniodawców opłat urzędowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy opłaty urzędowe za zgłoszenia patentowe oraz przedłużenie okresu ochrony ponoszone bezpośrednio przez Podatnika w Urzędzie Patentowym RP lub Europejskim Urzędzie Patentowym mogą być przez Podatnika wyłączone z obrotu podlegającego opodatkowaniu VAT w sytuacji, gdy były ujmowane przejściowo przez Podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku ?

2. Czy opłaty urzędowe za zgłoszenia patentowe oraz przedłużenie okresu ochrony ponoszone pierwotnie przez kancelarię zagraniczną w zagranicznym urzędzie patentowym, którymi Podatnik obciąża na wystawionych fakturach klienta, mogą być przez Podatnika wyłączone z obrotu podlegającego opodatkowaniu VAT w sytuacji, gdy były ujmowane przejściowo przez Podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Zgodnie z art. 29a ust. 6 i 7 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT), w którym są wymienione elementy, które powinny być wliczane bądź nie do podstawy opodatkowania, kwoty otrzymane od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot poniesionych w imieniu i na rachunek nabywcy wydatków nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania, a jedynie ujmowane przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku VAT wyłącznie do celu rozrachunków ze zleceniodawcą.

Przedmiotem działalności kancelarii patentowej jest świadczenie pomocy w sprawach własności przemysłowej. Pomoc ta ma charakter prawno-techniczny. Pomoc prawna polega w szczególności na udzielaniu porad i konsultacji prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, badaniu stanu prawnego przedmiotów własności przemysłowej, zastępstwie prawnym i procesowym. Pomoc techniczna z kolei polega w szczególności na opracowywaniu opisów technicznych zgłoszeń do ochrony przedmiotów działalności twórczej przeznaczonych do przemysłowego wykorzystywania, badaniu zakresu ich ochrony, prowadzeniu poszukiwań dotyczących stanu techniki. Ponadto, w myśl art. 9 ww. ustawy, rzecznik patentowy występuje w charakterze pełnomocnika w postępowaniu przed Urzędem Patentowym, sądami i organami orzekającymi w sprawach własności przemysłowej, z wyjątkiem występowania w charakterze pełnomocnika w postępowaniu karnym i postępowaniu karnym skarbowym.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN, określenie "w imieniu" oznacza działanie "ze względu na kogoś, dla czyjegoś dobra, odwołując się do kogoś". Natomiast określenie "na rzecz" oznacza tyle, co działanie "na czyjąś korzyść, dla kogoś, dla czyjegoś dobra". Dlatego też, z uwagi na brak w ustawie specyficznych definicji legalnych komentowanych zwrotów, powinny być one interpretowane szeroko, zgodnie z ich potocznym rozumieniem i znaczeniem na gruncie języka polskiego. Określonych wskazówek odnośnie interpretacji ww. zwrotów dostarcza również ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Przepisy ww. Kodeksu odnoszą się zarówno do kwestii działania w czyimś imieniu, jak i na czyjąś rzecz. W art. 95 ust. 1 i 2 Kodeksu cywilnego wskazano, że czynności prawnej można dokonać przez przedstawiciela działającego w imieniu osoby, którą reprezentuje, a czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Tym samym, przedstawiciel, stosownie do postanowienia art. 95 Kodeksu, działa w imieniu i na rzecz swojego mocodawcy, przez co rozumieć należy, że wszelkie skutki faktyczne i prawne jego działania dotyczą bezpośrednio jego mocodawcy.

Analiza powyższych przepisów pozwala stwierdzić, że czynność wniesienia przez Wnioskodawcę opłaty urzędowej do Urzędu Patentowego, w świetle art. 29a ust. 7 i 6 ustawy, nie stanowi elementu podstawy opodatkowania świadczonej przez Wnioskodawcę usługi. Wnioskodawca, jako Kancelaria, uiszcza opłatę urzędową w imieniu swojego Klienta.

Ad 2

Z tych samych względów co w odniesieniu do pytania nr 1, prawidłowym postępowaniem będzie wyłączenie z podstawy opodatkowania VAT na podstawie art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT i ujmowania ich na fakturach VAT za świadczone usługi w odrębnej pozycji z adnotacją "nie dotyczy VAT" opłat urzędowych za zgłoszenia patentowe oraz przedłużenie okresu ochrony ponoszonych pierwotnie przez kancelarię zagraniczną w zagranicznym urzędzie patentowym a doliczonych do wynagrodzenia Podatnika pod warunkiem ujmowania ich przejściowo przez Podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

W przypadku opłat ponoszonych w zagranicznym urzędzie patentowym mamy do czynienia również z działaniem Podatnika "w imieniu" i "na rzecz" zleceniodawcy. W takim przypadku Podatnik nie ponosi co prawda opłat bezpośrednio tylko za pośrednictwem kancelarii zagranicznej, ale w opinii Podatnika nie ma to znaczenia, ponieważ nadal Podatnik wykonuje swoje zlecenia na podstawie dwustronnych zgodnych ustaleń i w oparciu o odpowiednio dokumenty "ze względu" na dobro swojego zleceniodawcy ("w imieniu").

Jednocześnie jest to działanie "na rzecz" zleceniodawcy, bowiem to on odnosi korzyść z tytułu wniesienia opłaty uzyskując ochronę prawną wynalazku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przepis art. 8 ust. 1 przywołanej ustawy stanowi, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania. Do elementów, które nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania należą m.in. kwoty otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków, poniesionych w imieniu i na rachunek tego ostatniego i które są ujmowane przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik podatku VAT, wykonuje usługi rzecznika patentowego. W ramach świadczonych usług dokonuje zgłoszeń patentowych do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz swoich zleceniodawców. Dokonanie zgłoszenia patentowego wymaga przygotowania materiałów zawierających opis wynalazku, przesłania ich do Urzędu Patentowego oraz wpłacenia na konto Urzędu Patentowego stosownej opłaty urzędowej za zgłoszenie. W tytule przelewu Podatnik podaje nr zgłoszenia oraz tytuł wynalazku. Wniesienie ww. opłaty urzędowej następuje przelewem z rachunku bankowego Wnioskodawcy, czego potwierdzeniem jest wyciąg bankowy. W przypadku przedłużenia okresu ochronnego danego patentu na kolejne lata, wpłaty te także są wnoszone przelewem bankowym przez Wnioskodawcę na rachunek Urzędu Patentowego.

W przypadku zgłoszeń patentowych na rzecz swoich zleceniodawców do Europejskiego Urzędu Patentowego wniesienie opłaty urzędowej za zgłoszenie następuje w formie przelewu bankowego zleconego z rachunku bankowego Podatnika na konto depozytowe w Europejskim Urzędzie Patentowym - w tytule przelewu Podatnik podaje nr konta depozytowego w urzędzie. Podatnik okresowo zasila konto odpowiednimi kwotami w wysokości przewidywanych w przyszłości do opłacenia opłat urzędowych. Następnie Wnioskodawca przesyła do Europejskiego Urzędu Patentowego dyspozycję pobrania środków z konta depozytowego w pożądanym terminie i dokonania płatności - w dyspozycji Strona podaje nr konta depozytowego, z którego ma zostać pobrana opłata, nazwę i wysokość opłaty i numer zgłoszenia patentowego, z którym związana jest ta opłata.

Potwierdzeniem wniesienia opłaty urzędowej jest wyciąg z konta depozytowego prowadzonego na imię Podatnika, a w przypadku przelewu z rachunku Podatnika - potwierdzeniem jest wyciąg bankowy z dnia dokonania opłaty.

W ramach świadczonych usług Wnioskodawca świadczy także usługi pośrednictwa w dokonywaniu zgłoszeń patentowych poza Europą np. w USA, Chinach, Japonii. Podatnik przesyła do zagranicznych kancelarii patentowych zlecenia dokonania zgłoszenia patentowego na rzecz swoich zleceniodawców.

Dokonanie zgłoszenia patentowego wymaga analogicznych czynności jak w wyżej opisanej sytuacji, ale w tych przypadkach Podatnik korzysta z usługi zagranicznej kancelarii patentowej, która wnosi także opłaty urzędowe w imieniu klienta.

Wniesienie powyższej opłaty urzędowej następuje gotówką przez kancelarię zagraniczną w formie przelewu dokonywanego z rachunku bankowego kancelarii zagranicznej lub w formie dyspozycji wypłaty z konta depozytowego w zagranicznym urzędzie patentowym należącego do kancelarii zagranicznej.

Potwierdzeniem wniesienia opłaty jest odpowiednio potwierdzenie przyjęcia gotówki, wyciąg bankowy lub wyciąg z konta depozytowego.

Za tak wykonaną usługę zagraniczna kancelaria wystawia na Podatnika fakturę obejmującą wykonaną usługę oraz poniesione opłaty urzędowe. Podatnik obciąża swojego zleceniodawcę za wykonaną usługę, doliczając do kosztów usługi własną prowizję. Na fakturze Podatnik w oddzielnej pozycji ujmuje koszty zagranicznych opłat urzędowych, które nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem VAT.

Opłaty urzędowe są ponoszone w imieniu i na rzecz zleceniodawców Wnioskodawcy. Opłaty ponoszone w formie przelewu z rachunku bankowego oraz z rachunku depozytowego Wnioskodawcy są ewidencjonowane w formie wyciągu z rachunku bankowego. Opłaty ponoszone za pośrednictwem kancelarii zagranicznej są ewidencjonowane na podstawie faktury wystawionej przez kancelarię zagraniczną z wyszczególnioną kwotą wniesionych opłat. Podatnik od początku bieżącego roku rozpoczął prowadzenie odrębnej ewidencji ponoszonych w imieniu i na rzecz zleceniodawców opłat urzędowych.

Ad 1 i 2

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, czy opłaty urzędowe za zgłoszenia patentowe oraz przedłużenie okresu ochrony ponoszone bezpośrednio przez Wnioskodawcę w Urzędzie Patentowym RP lub Europejskim Urzędzie Patentowym oraz opłaty urzędowe za zgłoszenia patentowe oraz przedłużenie okresu ochrony ponoszone pierwotnie przez kancelarię zagraniczną w zagranicznym urzędzie patentowym mogą być przez Stronę wyłączone z obrotu podlegającego opodatkowaniu VAT w sytuacji ujmowania ich przejściowo w prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji na potrzeby podatku VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że zawód rzecznika patentowego polega na świadczeniu pomocy w sprawach własności przemysłowej (art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych, (Dz. U. z 2017 r. poz. 1314 z późn. zm.). Wykonywanie tego zawodu dopuszczone jest: w kancelarii patentowej, na rzecz pracodawcy lub na podstawie umów cywilnoprawnych, ale w każdym wypadku na warunkach określonych w tej ustawie (art. 4 ust. 2 i 3).

Zgodnie z art. 8 ww. ustawy, rzecznik patentowy świadczy pomoc prawną i techniczną.

Pomoc prawna polega w szczególności na udzielaniu porad i konsultacji prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, badaniu stanu prawnego przedmiotów własności przemysłowej, zastępstwie prawnym i procesowym. Pomoc techniczna z kolei polega w szczególności na opracowywaniu opisów technicznych zgłoszeń do ochrony przedmiotów działalności twórczej przeznaczonych do przemysłowego wykorzystywania, badaniu zakresu ich ochrony, prowadzeniu poszukiwań dotyczących stanu techniki.

Ponadto, w myśl art. 9 ww. ustawy, rzecznik patentowy występuje w charakterze pełnomocnika w postępowaniu przed Urzędem Patentowym, sądami i organami orzekającymi w sprawach własności przemysłowej, z wyjątkiem występowania w charakterze pełnomocnika w postępowaniu karnym i postępowaniu karnym skarbowym.

Zdaniem tut. Organu usługa, wykonywana przez Wnioskodawcę jako rzecznika patentowego, polegająca na opracowaniu materiałów zgłoszeniowych i przesłaniu tych materiałów do Urzędu Patentowego, Europejskiego Urzędu Patentowego lub zagranicznej kancelarii patentowej jest niezależna od dokonania przez Wnioskodawcę opłaty urzędowej. Wprawdzie opłata urzędowa jest czynnością niezbędną, bez której zgłoszenie nie zostanie przyjęte, jednakże ma ona charakter administracyjny a nie charakter wynagrodzenia za wykonywaną usługę. Wnioskodawca nie ma interesu prawnego w uiszczeniu tej opłaty a dokonuje jej jedynie na rzecz podmiotu trzeciego. Opłata urzędowa nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i potraktowanie jej jako elementu podstawy opodatkowania na wystawianej fakturze bezpodstawnie zwiększyłoby cenę świadczonej przez Wnioskodawcę usługi.

Przytoczony wyżej przepis art. 29a ust. 7 ustawy wskazuje, że określając podstawę opodatkowania z tytułu świadczonej usługi, można w niej nie uwzględnić otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują i nie wskazują, jak należy rozumieć pojęcie "w imieniu i na rzecz". Przyjęcie w ustawie takiej konstrukcji prowadzi do wniosku, że zwrot ten, zgodnie z regułami wykładni literalnej, powinien być interpretowany według ogólnych zasad języka polskiego.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN, określenie "w imieniu" oznacza działanie "ze względu na kogoś, dla czyjegoś dobra, odwołując się do kogoś". Natomiast określenie "na rzecz" oznacza tyle, co działanie "na czyjąś korzyść, dla kogoś, dla czyjegoś dobra". Dlatego też, z uwagi na brak w ustawie specyficznych definicji legalnych komentowanych zwrotów, powinny być one interpretowane szeroko, zgodnie z ich potocznym rozumieniem i znaczeniem na gruncie języka polskiego. Określonych wskazówek odnośnie interpretacji ww. zwrotów dostarcza również ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.). Przepisy ww. Kodeksu odnoszą się zarówno do kwestii działania w czyimś imieniu, jak i na czyjąś rzecz. W art. 95 ust. 1 i 2 Kodeksu cywilnego wskazano, że czynności prawnej można dokonać przez przedstawiciela działającego w imieniu osoby, którą reprezentuje, a czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Tym samym, przedstawiciel, stosownie do postanowienia art. 95 Kodeksu, działa w imieniu i na rzecz swojego mocodawcy, przez co rozumieć należy, że wszelkie skutki faktyczne i prawne jego działania dotyczą bezpośrednio jego mocodawcy.

Analiza powyższych przepisów w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia, pozwala stwierdzić, że czynność wniesienia przez Wnioskodawcę opłaty urzędowej za zgłoszenia patentowe oraz przedłużenie okresu ochrony ponoszone przez Wnioskodawcę do Urzędu Patentowego, Europejskiego Urzędu Patentowego lub za pośrednictwem zagranicznej kancelarii patentowej, w świetle art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy, nie stanowi elementu podstawy opodatkowania świadczonej przez Wnioskodawcę usługi. Wnioskodawca, jako rzecznik patentowy, uiszcza opłatę urzędową w imieniu swojego Klienta. Zatem ponoszone przez Wnioskodawcę koszty opłat urzędowych są wyłączone z podstawy opodatkowania świadczonej usługi stosownie do ww. przepisu ustawy, gdyż Wnioskodawca posiada dowód poniesienia tego wydatku w imieniu i na rzecz Klienta oraz ponoszony wydatek jest przez Wnioskodawcę ujmowany przejściowo w prowadzonej przez Niego ewidencji na potrzeby podatku.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.