0114-KDIP1-1.4012.441.2018.3.IZ - Zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy budynku mieszkalnego oraz działki niezabudowanej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2018 r. (data wpływu 31 lipca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 października 2018 r. (data wpływu 11 października 2018 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. organu z dnia 24 września 2018 r. (skutecznie doręczone 28 września 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy budynku mieszkalnego oraz działki niezabudowanej nr 19/2 - jest prawidłowe.

W dniu 31 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 4 października 2018 r. (data wpływu 11 października 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia

od podatku dla dostawy budynku mieszkalnego oraz niezbudowanych działek gruntu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W roku 1998 Wnioskodawca nabył wraz z żoną na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej dom mieszkalny jednorodzinny, piętrowy murowany, dach kryty papą, o powierzchni całkowitej 125,49 m² oraz powierzchni użytkowej 106 m m². W skład budynku mieszkalnego wchodzą cztery izby mieszkalne, dwie kuchnie, dwie łazienki z WC, dwa przedpokoje, dwie spiżarnie, balkon, pomieszczenia piwniczne oraz garaż. Dom mieszkalny został nabyty wraz z dwiema działkami: zabudowaną działką gruntu o powierzchni 276 m m² - nr działki 19/5 - na której to znajduje się opisany powyżej budynek mieszkalny oraz niezabudowaną działką gruntu o powierzchni 17 m m² - nr działki 16/3. Ww. działki zostały ze sobą połączone i wpisane do jednej księgi wieczystej. Przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy ani jego żonie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W roku 2003 małżonkowie nabyli za ww. domem mieszkalnym niezabudowaną działkę - grunt rolny (użytek rolny) o powierzchni 606 m m² - nr działki 19/2, - dla której prowadzona jest oddzielna księga wieczysta.

Powyższy grunt rolny nie jest przewidziany w Miejskich Planach Zagospodarowania Przestrzennego pod zabudowę mieszkalną i nie stanowi terenu budowlanego.

Budynek mieszkalny został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, jego wartość początkową ustalono na podstawie dowodu nabycia i kosztów związanych z zakupem. Budynek był amortyzowany w okresie 10 lat od roku 2002 do roku 2011. W tym okresie wartość początkowa budynku wzrastała po dokonaniu remontów i ulepszeń. W1998 r. wymieniono instalację gazową w budynku, w 2001 r. wymieniono okna oraz parapety zewnętrzne i wewnętrzne budynku, następnie w 2004 r. przeprowadzono remont kapitalny budynku na zewnątrz, w tym m.in. remont dachu, docieplenie ścian styropianem, malowanie elewacji. W roku 2012 wymieniono piec węglowy na kocioł c.o. z podajnikiem na ekogroszek. W 2014 r. posesja została wyłożona kostką brukową: 258 m², wymieniono ogrodzenie przed posesją i z lewej strony na granicy sąsiadujących ze sobą działek.

Nakłady na budynku mieszkalnym od których został odliczony podatek VAT nie przekroczyły według wyliczeń Wnioskodawcy 30% wartości nieruchomości.

W 2013 r. właściciele nabyli od Urzędu Miasta celem poprawy warunków zagospodarowania przyległych nieruchomości cztery niezabudowane działki gruntowe o łącznej powierzchni 147 m²:

Nabyte działki zostały połączone z poprzednio nabytymi działkami (wyłączając grunt rolny o pow. 606 m m²) i są wpisane do jednej księgi wieczystej. Przy nabyciu tych działek nie przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Wnioskodawca zamieszkuje wraz z małżonką od 1989 r. na stałe w Niemczech i w Niemczech jest centrum życia Wnioskodawcy i jego żony, a nabyte nieruchomości były głównie wynajmowane z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe. Od 2 listopada 2015 r. budynek nie jest wynajmowany i nie jest też przez nikogo zamieszkiwany. Dochody osiągnięte z najmu prywatnego opodatkowuje jeden z małżonków - Wnioskodawca na zasadach ogólnych wg skali podatkowej oraz jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca ani jego żona nie posiadają zarejestrowanej działalności gospodarczej oraz numeru REGON. Wnioskodawca oraz jego żona planują sprzedaż opisanych powyżej nieruchomości.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku wskazano, że nieruchomości - dom mieszkalny wraz z działkami nr 19/5 i 16/3 zostały nabyte przez Wnioskodawcę w 1998 r. od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej i transakcja nie była udokumentowana fakturą VAT. Jedynym dokumentem potwierdzającym nabycie nieruchomości był akt notarialny "Umowa sprzedaży". Należy nadmienić, że Wnioskodawca nie prowadził w tym czasie jakiejkolwiek działalności gospodarczą.

Transakcja nabycia domu mieszkalnego i działek nr 19/5 i 16/3 nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Budynek mieszkalny był głównie wynajmowany na cele mieszkaniowe. Jedynie w latach 2000-2005 część budynku, tj. parter, piwnica oraz garaż pod budynkiem były wynajmowane firmie prowadzącej działalność gospodarczą (naprawa kas fiskalnych). Piętro budynku było wynajmowane w tym samym okresie osobie prywatnej na cele mieszkaniowe. Należy dodać, że budynek mieszkalny był przez szereg lat niewynajęty, licząc od daty jego nabycia, ostatnio od 2 listopada 2015 r. Umowy najmu budynku na cele mieszkaniowe były zawarte w następujących okresach:

Transakcja nabycia działki nr 19/2 nie była udokumentowana fakturą VAT. Ww. działkę Wnioskodawca nabył od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku z tytułu nabycia działki. Jedynym dokumentem potwierdzającym nabycie działki nr 19/2 był akt notarialny.

Dla działki nr 19/2 nie była/nie jest wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Działka znajduje się na terenie, który nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Powyższą informację Wnioskodawca otrzymał na piśmie z Urzędu Miasta Wydział Budownictwa i Planowania Przestrzennego, z dnia 14 czerwca 2018 r.

Nabycie działek nr 16/6, 16/8, 63/4, 63/5 od Urzędu Miasta w 2013 r. było udokumentowane fakturą VAT, jednakże ww. działki były zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9.

Działka nr 16/3 została nabyta wraz z domem mieszkalnym w 1998 r., a przeznaczenie działki - to dojazd do działki rolnej nr 19/2 - położonej za budynkiem. W planach zagospodarowania przestrzennego dla działki nr 16/3 nie były wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Z kolei dla działek nr 16/6,16/8, 63/4, 63/5 nabytych w drodze bezprzetargowej od Skarbu Państwa - przeznaczeniem było poprawienie warunków zagospodarowania przyległych, posiadanych gruntów przy ul. P. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego utracił w 2003 r. dla ww. działek obowiązującą moc, a uchwalone studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta przewiduje dla tych terenów wiodącą funkcje mieszkaniową (zapis w akcie notarialnym).

Działki nr 19/2, 16/3, 16/6, 16/8, 63/4, 63/5 nie były kiedykolwiek wykorzystywane do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Działka nr 19/2 to zagospodarowany teren zielony. Działki nr 16/3, 16/6, 16/8, 63/4 po nabyciu stanowią poszerzony wjazd na posesję oraz poszerzony dojazd do działki rolnej nr 19/2. Działka nr 63/5 (skrawek gruntu) poszerza ogrodzenie przed posesją. W latach 2000-2005 część budynku (parter, piwnica, garaż pod budynkiem) były wynajmowane firmie pod działalność gospodarczą i był naliczany do miesięcznego czynszu najmu netto podatek VAT.

W zakres najmu domu mieszkalnego wchodziły automatycznie także grunty, tj. działka nr 19/5, na której posadowiony jest dom mieszkalny, przyległa do budynku działka nr 16/3 oraz działka nr 19/2. Ww. działki objęte były w ramach najmu - jako całość wraz z budynkiem podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT, sprzedaż budynku mieszkalnego posadowionego na działce 19/5 przez sprzedających małżonków będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT?

2. Czy w świetle przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT, sprzedaż działek niezabudowanych nr 16/3, 19/2, 16/6, 16/8, 63/4, 63/5 przez sprzedających małżonków będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym sprzedaż budynku mieszkalnego posadowionego na działce 19/5 przez sprzedającego będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT oraz w świetle przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT sprzedaż działek nr 16/3, 19/2, 16/6, 16/8, 63/4, 63/5 przez sprzedającego będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że budynek mieszkalny znajdujący się na działce nr 19/5 był użytkowany od 1972 r., po jego wybudowaniu, należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie miało miejsce pierwsze zasiedlenie. Ponadto, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną sprzedażą Nieruchomości minął okres 2 lat oprócz tego przy nabyciu opisanej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego, a poniesione nakłady inwestycyjne nie przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości. Zatem planowana sprzedaż budynku znajdującego się na działce nr 19/5 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT. Podobnie jak budynek, również grunt będący przedmiotem sprzedaży będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane - w związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy działka niezabudowana nr 19/2 będąca gruntem rolnym (użytkiem rolnym), który nie jest przewidziana w Miejskich Planach Zagospodarowania Przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową i która nie stanowi terenu budowlanego - podlega również zwolnieniu przy sprzedaży z podatku VAT. Zwolnione będą także działki niezabudowane nr 16/3, 16/6, 16/8, 63/4, 63/5 z uwagi na to, że zostały połączone i wpisane do jednej księgi wieczystej i miały na celu poprawę warunków zagospodarowania przyległych nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z art. 2 pkt 6 ustawy wynika, że przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Według art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższych przepisów wynika, że nieruchomość zarówno gruntowa, jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 42 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżenie stawki.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej samej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia.

W tym miejscu zauważyć należy, że zgodnie z § 36 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 września 2001 r. w sprawie prowadzenia ksiąg wieczystych i zbiorów dokumentów (Dz. U. Nr 102, poz. 1122, z późn. zm.) część nieruchomości może być odłączona tylko wtedy, gdy zostaną przedstawione dokumenty stanowiące podstawę oznaczenia nieruchomości zarówno co do części odłączonej, jak i co do części pozostałej. Nie narusza to ograniczeń podziału nieruchomości określonych w przepisach szczególnych. W razie odłączenia części nieruchomości zakłada się dla tej części osobną księgę wieczystą, chyba że ma ona być połączona z inną nieruchomością, dla której księga jest już prowadzona.

Zatem objęcie jedną księgą wieczystą kilku działek gruntów nie oznacza, że można traktować transakcję sprzedaży tak określonej nieruchomości jako jedną dostawę. Każda działka gruntu wchodząca w skład nieruchomości objętej jedną księgą wieczystą stanowi samodzielnie wyodrębnioną całość, która może być przedmiotem odrębnej dostawy, opodatkowanej właściwą stawką podatkową.

Uwzględniając powyższe, objęta jedną transakcją może być cała nieruchomość, składająca się z kilku działek gruntów, objętych jedną księgą wieczystą, lecz przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT będzie dostawa każdej z tych działek odrębnie.

Wnioskodawca ma wątpliwość, czy dostawa wskazanego we wniosku budynku mieszkalnego posadowionego na działce nr 19/5 będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Decydujące dla rozstrzygnięcia czy w przedmiotowej sprawie dla opisanej we wniosku dostawy budynku mieszkalnego zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania, czy też opodatkowanie stawką podstawową jest rozstrzygnięcie kwestii, czy i kiedy względem tego budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Zgodnie, zarówno z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347, Dyrektywa VAT) oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Tak więc, w ocenie NSA, mając na uwadze wykładnię językową, jak i celowościową systemu VAT należy przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

A zatem, w przypadku, gdy po wybudowaniu budynek, budowla lub jego część jest wykorzystywana, w tym używana na potrzeby własnej działalności okoliczność ta powoduje, że ma już miejsce pierwsze zasiedlenie tego obiektu.

Trybunał rozpatrując sprawę C-308/16 odniósł się również do kwestii "ulepszeń", o czym mowa w art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o VAT, wskazując, że art. 12 ust. 2 dyrektywy VAT stanowi, o tym, że Państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem". A zatem dyrektywa zawiera określenie "przebudowa", podczas gdy polska ustawa o VAT posługuje się określeniem "ulepszenia". Trybunał wskazał, że dyrektywa VAT nie definiuje pojęcia "przebudowa", jak również różne wersje językowe potwierdzają, że termin ten nie jest jednoznaczny, jednakże termin ten należy interpretować jako istotną zmianę obiektu przeprowadzoną w celu zmiany jego wykorzystywania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia.

W konsekwencji, TSUE w ww. wyroku orzekł, że "Artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Wskazane przepisy tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku "ulepszenia" istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie "ulepszenia" jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie "przebudowy" zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia". Wówczas, zgodnie z art. 2 pkt 14 lit. b ustawy, pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce w momencie oddania obiektu do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich ulepszeniu.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa, z uwzględnieniem wskazanego wyżej orzecznictwa, należy stwierdzić, że doszło do pierwszego zasiedlenia budynku mieszkalnego i od momentu jego pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Jak wskazano bowiem w treści wniosku budynek mieszkalny był przedmiotem umów najmu zawartych w okresie od 2000 r. do listopada 2015 r., zarówno na cele mieszkaniowe jak i na potrzeby działalności gospodarczej najemcy. Wnioskodawca wskazał, że nakłady na ulepszenie budynku mieszkalnego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przekroczyły 30% jego wartości początkowej.

Tym samym sprzedaż budynku mieszkalnego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a z uwagi na treść art. 29a ust. 8 ustawy zwolnieniem od podatku objęte będzie również zbycie gruntu - działki nr 19/5, na którym przedmiotowy budynek jest posadowiony.

Wobec powyższych okoliczności stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dla sprzedaży budynku mieszkalnego posadowionego na działce 19/5 jest prawidłowe.

Wnioskodawca ma również wątpliwość odnośnie zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy działki nr 19/2.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy pod pojęciem tereny budowlane - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane - są zwolnione od podatku.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1073, z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany" oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Zauważyć należy, że analiza powołanych wyżej przepisów ustawy o VAT wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Ze złożonego wniosku wynika, że działka nr 19/2 stanowiąca grunt rolny (użytek rolny) nie jest przewidziana w miejscowym planie zagospodarowania terenu pod zabudowę mieszkalną i nie stanowi terenu budowlanego. Wnioskodawca wskazał, że dla działki nr 19/2 nie była/nie jest wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Oznacza to więc, że przedmiotem dostawy będzie działka, która nie stanowi terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Zatem sprzedaż niezbudowanej działki gruntu nr 19/2 korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy dla dostawy działki nr 19/2 uznać należy za prawidłowe.

W kwestii skutków prawnych, jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że w myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze to, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Wnioskodawcę, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla małżonki Zainteresowanego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zaznacza się, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, w niniejszej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla żony Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie opodatkowania dostawy budynku mieszkalnego posadowionego na działce nr 19/5 (pytanie nr 1 wniosku) oraz opodatkowania dostawy działki niezabudowanej nr 19/2 objętej pytaniem nr 2 wniosku.

W zakresie opodatkowania działek nr 16/3, 16/6, 16/8, 63/4 oraz 63/5 objętych pytaniem nr 2 wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.