0114-KDIP1-1.4012.43.2019.4.AM - VAT w zakresie uznania wynagrodzenia wynikającego z porozumienia na wcześniejsze rozwiązanie umowy za wynagrodzenie za wyświadczoną usługę oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przez nabywcę tej usługi.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 24 stycznia 2019 r. (data wpływu 28 stycznia 2019 r.), uzupełnionym pismem Strony z dnia 13 marca 2019 r. (data wpływu 15 marca 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 26 lutego 2019 r. znak sprawy 0114 KDIP1 1.4012.43.2019.3.AM (skutecznie doręczone 11 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wynagrodzenia wynikającego z porozumienia na wcześniejsze rozwiązanie umowy za wynagrodzenie za wyświadczoną usługę oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przez nabywcę tej usługi - jest prawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wynagrodzenia wynikającego z porozumienia na wcześniejsze rozwiązanie umowy za wynagrodzenie za wyświadczoną usługę oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przez nabywcę tej usługi.

Niniejszy wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 13 marca 2019 r. (data wpływu 15 marca 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 26 lutego 2019 r. znak sprawy 0114 KDIP1 1.4012.43.2019.3.AM (skutecznie doręczone 11 marca 2019 r.).

We wniosku wspólnym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowany będący stroną postępowania - P. Spółka Akcyjna (dalej: "Wnioskodawca", lub "Spółka") i Zainteresowany niebędący strona postępowania R. Spółka z Ograniczoną Odpowiedzialnością (dalej: "Zainteresowany"; dalej łącznie: "Zainteresowani") są zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. Należą do grupy kapitałowej (dalej: "Grupa"), będącej jednym z wiodących europejskich koncernów energetycznych. Grupa prowadzi działalność w obszarach energii odnawialnej, elektroenergetycznej i gazowej infrastruktury sieciowej oraz sprzedaży. Oferuje swoim obecnym i przyszłym klientom innowacyjne i zrównoważone portfolio produktów oraz usług, dzięki którym będą oni mogli w sposób bardziej efektywny korzystać z różnych form energii i podnosić jakość swojego życia. Kluczowymi rynkami działalności Grupy są Niemcy, Wielka Brytania, Holandia, Polska, Czechy, Słowacja oraz Węgry. Grupa posiada w Polsce farmy wiatrowe o łącznej mocy przekraczającej 240 MW.

Spółka jest podmiotem odpowiedzialnym za wsparcie rozwoju koncernu w Polsce, sprzedającym energię do około miliona klientów w oparciu o koncesję na obrót energią elektryczną na potrzeby odbiorców znajdujących się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Z kolei, Zainteresowany odpowiada za rozwój, budowę i eksploatację farm wiatrowych w Polsce, produkujących energię elektryczną. Na skutek połączenia dokonanego dnia 9 stycznia 2018 r., Zainteresowany stał się następcą prawnym spółki W. sp. z o.o. (dalej: "W."), dawnego operatora farmy wiatrowej.

W dniu 8 sierpnia 2007 r. Wnioskodawca (wówczas S. S.A.) i R. sp. z o.o. (wówczas G. Sp. z o.o.) zawarli długoterminową umowę sprzedaży (dalej: "Umowa") praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia energii wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii (dalej: "Prawa Majątkowe" lub "Zielone Certyfikaty").

Umowa została zawarta na okres 15 lat, licząc od dnia zdefiniowanego w Umowie jako Dzień Rozpoczęcia Działalności przez farmę wiatrową. Zgodnie z Umową, Wnioskodawca zobowiązał się pozyskiwać Prawa Majątkowe pochodzące z ww. farmy wiatrowej. Umowa przewiduje kwartalne okresy referencyjne. Początkowa cena netto za Prawa Majątkowe została ustalona na poziomie 220 PLN/MWh za wszystkie Prawa Majątkowe w ilości nieprzekraczającej 100% planowanej całkowitej ilości Praw Majątkowych oraz 210 PLN/MWh za wszystkie Prawa Majątkowe w ilości przekraczającej 100% planowanej całkowitej ilości Praw Majątkowych. Powyższe wartości miały być corocznie indeksowane o wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych określony w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego opublikowany w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", a w sytuacji jeśli po dniu 31 grudnia 2014 r. tak zmodyfikowane ceny będą w danym roku o 20% wyższe lub 20% niższe od cen rynkowych, zostaną one odpowiednio w kolejnym roku: obniżone o 10% albo podwyższone o 10%. Umowa przewiduje, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca z przyczyn leżących po swojej stronie nie wywiąże się z obowiązku nabycia Praw Majątkowych w ilości opisanej powyżej, Zainteresowany ma prawo sprzedać Prawa Majątkowe podmiotowi trzeciemu oraz żądać od Wnioskodawcy uiszczenia kary umownej w kwocie różnicy pomiędzy ceną przewidzianą w Umowie a ceną sprzedaży podmiotowi trzeciemu.

Ponadto, podkreślić należy, że celem Umowy było wywiązanie się Spółki z obowiązków prawnych nałożonych na przedsiębiorstwa energetyczne działające w Polsce, takie jak Spółka, do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia (tzw. Zielonych Certyfikatów) określonej procentowo ilości energii elektrycznej przeznaczonej przez nich do sprzedaży. Gdyby Spółka nie pozyskiwała Zielonych Certyfikatów w odpowiedniej ilości, to zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami, musiałaby uiszczać opłaty zastępcze. Ceny jednostkowe Praw Majątkowych ustalone w Umowie były na poziomie niższym od kwoty jednostkowej opłaty zastępczej opublikowanej jako ostatniej przed dniem zawarcia Umowy, tj. wynoszącej 242,40 PLN/MWh (jej wysokość zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami była publikowana). W konsekwencji, należy podkreślić, że Wnioskodawca pozyskiwał Prawa Majątkowe po cenach niższych niż ówczesne ceny rynkowe przez kilka pierwszych lat jej obowiązywania.

Jednak w kolejnych latach otoczenie gospodarcze i regulacyjne wpłynęło na ceny na rynku zielonych certyfikatów.

Z dniem 25 września 2017 r. nastąpiła zmiana przepisów Ustawy z dnia 20 lutego 2016 r. o odnawialnych źródłach energii (dalej: "Ustawa o OZE") w zakresie sposobu ustalania opłaty zastępczej, wprowadzona ustawą z dnia 20 lipca 2017 r. W wyniku tej zmiany, kwota jednostkowej opłaty zastępczej została powiązana z roczną ceną średnioważoną praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia energii wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii, a przez to obniżyła się i znalazła na poziomie znacznie niższym od ceny jednostkowej Praw Majątkowych wynikającej z Umowy. Zgodnie z uzasadnieniem do projektu nowelizacji, opłata zastępcza miała służyć z jednej strony ograniczeniu ryzyka niekontrolowanego wzrostu cen Zielonych Certyfikatów w przyszłości, a w dłuższej perspektywie ograniczyć nadpodaż Zielonych Certyfikatów. Miała też pełnić funkcję górnego progu dla cen kontraktowych.

Powyższa zmiana przepisów, w opinii Spółki, otworzyła jej drogę do renegocjacji warunków Umowy. Z tego powodu, Spółka wezwała R. sp. z o.o. do renegocjacji Umowy na podstawie i w trybie § 14 Umowy. W postanowieniu tego paragrafu, strony przewidziały, iż w przypadku zmiany sytuacji prawnej znacząco pogarszającej pozycję jednej ze stron (w szczególności zmiany kwoty lub metody kalkulacji opłaty zastępczej), strony podejmą wszelkie środki w celu doprowadzenia sytuacji do stanu zgodnego z celem Umowy, w szczególności poprzez zmianę treści Umowy, jeśli uniknięcie negatywnych konsekwencji przedmiotowej zmiany regulacyjnej byłoby niemożliwe w inny sposób.

R. sp. z o.o. nie zgodziła się jednak, że wyżej opisana zmiana sytuacji prawnej stanowi podstawę do zmiany postanowień Umowy, w szczególności w zakresie ceny i stanęła na stanowisku, że w tym przypadku § 14 Umowy nie ma zastosowania.

W międzyczasie ceny na rynku zielonych certyfikatów wzrosły. Jednak z uwagi na fluktuacje cen i niepewność Wnioskodawca i Zainteresowany wspólnie doszli do przekonania, że rozważą podpisanie w przyszłości Porozumienia dotyczącego przedterminowego rozwiązania Umowy (dalej: "Porozumienie"), które zostałoby zawarte po uzyskaniu interpretacji podatkowej dotyczącej potwierdzenia skutków podatkowych wynikłych z wyżej wskazanego zdarzenia przyszłego (tj. podpisania Porozumienia). Na mocy Porozumienia Umowa zostałaby przez Strony rozwiązana za wynagrodzeniem (dalej: "Wynagrodzenie"). Wynagrodzenie, którego wypłatę Spółka rozważa, byłoby skalkulowane jako odpowiednio zdyskontowana różnica pomiędzy ceną kontraktową, a prognozowanymi cenami rynkowymi w okresach przypadających od dnia podpisania Porozumienia do końca Umowy (31 grudnia 2024 r.).

Z perspektywy Spółki zawarcie Porozumienia i zwolnienie z obowiązków przewidzianych Umową umożliwiłoby jej nabywanie Praw Majątkowych na Towarowej Giełdzie Energii od podmiotów trzecich po cenie rynkowej lub też od R. sp. z o.o. (ale na podstawie nowej umowy, uwzględniającej aktualne ceny Zielonych Certyfikatów) lub ewentualnie - jeśli zaistnieją przesłanki określone w Prawie - uiszczanie opłaty zastępczej. Dla Zainteresowanego Wynagrodzenie byłoby rekompensatą strat związanych z wcześniejszym zakończeniem Umowy.

W związku z powyższym, Zainteresowani uznali, że konieczne jest wystąpienie z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych związanych z Wynagrodzeniem, które wynikałoby z opisanego zdarzenia przyszłego (tj. podpisania Porozumienia) na gruncie Ustawy o VAT oraz Ustawy o CIT w celu potwierdzenia prawidłowości rozliczeń podatkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wynagrodzenie, które byłoby zapłacone przez Wnioskodawcę na rzecz Zainteresowanego w związku ze zgodą Zainteresowanego na przedterminowe rozwiązanie Umowy stanowi wynagrodzenie za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym podlega opodatkowaniu VAT?

2. Czy Wnioskodawcy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z tytułu nabycia tej usługi?

Zdaniem Zainteresowanych:

Ad 1

W ocenie Zainteresowanych, Wynagrodzenie, które byłoby zapłacone przez Wnioskodawcę na rzecz Zainteresowanego w związku ze zgodą Zainteresowanego na przedterminowe rozwiązanie Umowy stanowi wynagrodzenie za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu VAT.

Ad 2

W ocenie Zainteresowanych, Wnioskodawcy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z tytułu nabycia usługi świadczonej przez Zainteresowanego.

UZASADNIENIE stanowiska Zainteresowanych

Ad 1

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Pod pojęciem świadczenia usług należy zaś rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie, jak i zaniechanie (powstrzymanie się od dokonania jakiejś czynności bądź tolerowanie czynności lub sytuacji). Jeśli zaniechanie pewnych czynności za wynagrodzeniem przynosi korzyść konkretnemu podmiotowi, to wówczas takie zaniechanie powinno być na gruncie ustawy o VAT uznane za świadczenie usługi.

Z powyższego wynika, że dla uznania, że doszło do świadczenia usługi opodatkowanej podatkiem VAT konieczne jest zaistnienie dwóch elementów, tj.:

* istnienie określonego świadczenia oraz beneficjenta tego świadczenia,

* powyższe świadczenie jest odpłatne, czyli odbywa się za wynagrodzeniem.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym można wskazać świadczenie, jakim jest zgoda Zainteresowanego na przedterminowe rozwiązanie Umowy z Wnioskodawcą poprzez zawarcie Porozumienia. Pomiędzy Stronami zaistniał spór co do tego, czy treść Umowy przewidywała możliwości jej rozwiązania przed terminem ze względu na zmianę regulacyjną opisaną w zdarzeniu. Bez zgody Zainteresowanego Spółka nie mogłaby rozwiązać Umowy w dogodnym dla siebie terminie, co umożliwiłoby jej nabywanie praw majątkowych z Zielonych Certyfikatów od podmiotów trzecich po rynkowych, niższych cenach (lub od R. sp. z o.o., ale na podstawie nowej umowy, z uwzględnieniem aktualnych cen). Niewątpliwie zatem Spółka będzie bezpośrednim beneficjentem Porozumienia.

By uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Dana usługa podlega więc opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym i w ten sposób, że zapłacona kwota stanowi rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. W opisanym zdarzeniu przyszłym będzie istnieć stosunek prawny pomiędzy Wnioskodawcą a Zainteresowanym, a będzie nim Porozumienie. Na jego podstawie Zainteresowany otrzymałby kwotę Wynagrodzenia w zamian za zgodę na przedterminowe rozwiązanie Umowy.

Należy zaznaczyć, że dla klasyfikacji na gruncie VAT podobnej płatności jako wynagrodzenia za usługi podlegającego opodatkowaniu VAT bądź odszkodowania niepodlegającego opodatkowaniu VAT nie ma znaczenia nazwa nadana jej przez strony, gdyż decydujący jest rzeczywisty charakter.

Biorąc pod uwagę powyższe, wyrażenie zgody Zainteresowanego na przedterminowe rozwiązanie Umowy będzie stanowić usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Decydujące dla takiej kwalifikacji są następujące okoliczności:

* wypłata Wynagrodzenia nastąpi na podstawie odrębnego Porozumienia, w wyniku negocjacji między stronami,

* na mocy Porozumienia Umowa wygaśnie, a na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki z niej wynikające, w szczególności obowiązek pozyskiwania Praw Majątkowych w ilości wytworzonej przez farmę wiatrową R. sp. z o.o. po cenach przewidzianych w Umowie,

* ustanie powyższych obowiązków umożliwi Spółce nabywanie Zielonych Certyfikatów od podmiotów trzecich po rynkowych, niższych cenach (lub R. sp. z o.o. na podstawie nowej umowy uwzględniającej aktualne ceny),

* istotą świadczenia Zainteresowanego będzie dokonanie określonej czynności, a mianowicie umożliwienie przedterminowego wygaśnięcia Umowy,

* w rezultacie Wnioskodawca stanie się beneficjentem świadczenia ze strony Zainteresowanego,

* Wynagrodzenie zostanie wypłacone w zamian za powyższe świadczenie ze strony Zainteresowanego.

Spółka pragnie wskazać, iż prawidłowość przedstawionej powyżej kwalifikacji znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz interpretacjach indywidualnych.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 7 marca 2018 r. (sygn. akt I FSK 794/16) stwierdził, że "C" jako najemca, mogła rozwiązać umowę najmu tylko "w przypadku zmian legislacyjnych w przepisach ustawowych uniemożliwiających prowadzenie kasyn gry na terenie Rzeczpospolitej Polskiej" i obowiązywał ją przy tym dziesięciomiesięczny okres wypowiedzenia (art. 12.1.2. umowy najmu). Zawarcie Porozumienia przede wszystkim umożliwiło zatem C. rozwiązanie umowy najmu na mocy porozumienia stron, której to opcji nie przewidywała umowa najmu. Oczywiście, rozwiązanie umowy najmu skutkowało brakiem obowiązku uiszczania przez najemcę czynszu najmu, ale taki efekt przyniosłoby również rozwiązanie umowy najmu poprzez jej wypowiedzenie. Bez zgody Skarżącej C. nie mogłaby rozwiązać umowy najmu w dogodnym dla siebie terminie, uwzględniającym podjętą przez nią decyzję o rezygnacji z planowanej inwestycji."

Ponadto w powyższym orzeczeniu NSA potwierdził, iż dla zaklasyfikowania takiej płatności jako wynagrodzenia za usługę nie ma znaczenia nazwa nadana przez strony, ale jej charakter: "Prawidłowo Sąd pierwszej instancji uznał, że nazwanie przez strony wynagrodzenia za wyrażenie zgody na wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu karą umowna, nie może mieć decydującego znaczenia, ponieważ istotna jest nie nazwa, a rzeczywisty charakter świadczenia. Zasadnie też ocenił, że kwota wypłacana na podstawie tak skonstruowanego Porozumienia, chociaż nazwana została karą umowną, w istocie stanowi fragment rozliczenia z tytułu umowy najmu, rodzaj "odstępnego", zapłatę za zgodę kontrahenta na prawo do wcześniejszego wycofania się z umowy."

Powyższe doprowadziło NSA do konkluzji, iż "kwota uiszczana wynajmującemu przez najemcę za przedterminowe rozwiązanie umowy najmu, stanowi wynagrodzenie za świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 u.p.t.u. i z tego względu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. "

Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 23 kwietnia 2015 r. (znak IPPP3/4512-73/15 2/IG), wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie stwierdzono, iż: "rozwiązanie umowy poprzez zawarcie przez strony ugody prowadzi do wygaśnięcia wiążącego strony stosunku prawnego (tj. zgodnego zakończenia istniejącego pomiędzy stronami stosunku w inny sposób niż pierwotnie było to przewidziane), nie jest natomiast rezultatem jednostronnego niewywiązywania się lub nienależytego wywiązania się przez stronę z ciążących na niej obowiązków. Otrzymana przez kontrahenta kwota pieniężna jest ściśle związana z uzyskaniem przez niego korzyści. Zawierając ugodę w sprawie rozwiązania przedwstępnej umowy sprzedaży Strony postanowiły w sposób odmienny doprowadzić do zakończenia łączącego je stosunku prawnego. Przedmiotowe wynagrodzenie otrzymane od Wnioskodawcy nie jest więc zadośćuczynieniem lecz stanowi formę wynagrodzenia za działania kontrahenta (wyrażenie zgody za odstąpienie od umowy z uwagi na to, że Wnioskodawca otrzymał korzystniejszą finansowo propozycję transakcji). W analizowanym przypadku istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonanym świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem. Zatem zgoda na zaniechanie określonej czynności (odstąpienie od umowy sprzedaży), za którą wypłacone zostało wynagrodzenie należy traktować jako określone świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług."

Prawidłowość kwalifikacji wynagrodzenia wypłaconego w związku ze zwolnieniem się z obowiązku dokonania transakcji nabycia praw majątkowych z Zielonych Certyfikatów jako wynagrodzenia za świadczenie usług została również potwierdzona przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 10 lutego 2016 r. (znak: IPPP3/4512-1031/15-2/IG) oraz interpretacji indywidualnej z dnia 10 lutego 2016 r. (znak: IPPP3/4512-1032/15-2/IG), w której stwierdzono, że " czynność zwolnienia się z obowiązku dokonania Transakcji oraz ze wszelkich negatywnych konsekwencji braku dokonania Transakcji pomiędzy Spółką i Wnioskodawcą oraz związana z tym wypłata Wynagrodzenia przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy, powinna podlegać opodatkowaniu VAT."

Reasumując, wziąwszy pod uwagę przywołane powyżej regulacje oraz stanowisko organów podatkowych i sądów administracyjnych, należy stwierdzić, iż kwota Wynagrodzenia, która byłoby zapłacona przez Wnioskodawcę na rzecz Zainteresowanego na mocy Porozumienia w związku ze zgodą Zainteresowanego na przedterminowe rozwiązanie Umowy będzie stanowić wynagrodzenie za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Ad 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Podstawową przesłanką powstania prawa do odliczenia VAT jest więc związek nabytego towaru/usługi z działalnością opodatkowaną podatnika.

Ustawa o VAT jednocześnie nie precyzuje charakteru związku nabywanych towarów i usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi - czy mają one być w bezpośrednim związku, czy też wystarczy pośredni związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych, aby prawo do odliczenia przysługiwało podatnikowi.

Spółka stoi na stanowisku, że zapłata Wynagrodzenia w celu rozwiązania Umowy przed terminem i zwolnienia się z obowiązków nią przewidzianych pozostaje w bezpośrednim związku z działalnością Spółki opodatkowaną VAT, zatem Spółka będzie mieć prawo do odliczenia VAT z faktury wystawionej przez Zainteresowanego. Spółka prowadzi bowiem działalność polegającą m.in. na dostawie energii elektrycznej, co wiąże się z obowiązkiem przedstawienia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki pewnej ilości Zielonych Certyfikatów. Obowiązek taki spoczywa na Spółce jako na przedsiębiorstwie energetycznym, a zatem jest bezpośrednio związany z jej działalnością gospodarczą. Rozwiązanie Umowy spowoduje zwolnienie Wnioskodawcy z obowiązku pozyskiwania Praw Majątkowych od Zainteresowanego i umożliwi mu nabywanie Praw Majątkowych od podmiotów trzecich (lub od R. sp. z o.o.) na warunkach rynkowych.

Niemniej, nawet przy założeniu, że wypłata uzgodnionej kwoty ma pośredni związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną VAT, co jest niewątpliwe, prawo Spółki do odliczenia VAT z faktury wystawionej przez Wynajmującego nie powinno być kwestionowane.

Okoliczność, iż Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury VAT dokumentującej wydatki mające pośredni związek z działalnością opodatkowaną podatnika potwierdził, przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 12 października 2017 r. (znak 0114 KDIP1-1.4012.414.2017.1.KBR) w której stwierdzono, że "ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni, (...) ze związkiem pośrednim mamy do czynienia w sytuacji, gdy ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług przyczynia się pośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości."

Na brak konieczności ścisłego powiązania pomiędzy nabytymi towarami oraz usługami a wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi wskazał również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 23 stycznia 2009 r. (sygn. akt akt I SA/Łd 991/08), w którym Sąd stwierdził, że "Prawo do odliczenia zostaje również przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług stanowią część jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią element cenotwórczy dla dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te w rzeczywistości zachowują bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika."

Równocześnie Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku dnia 25 czerwca 2007 r. (sygn. akt I FSK 967/06) wskazał, że "Dokonując zatem wykładni wskazanych wyżej przepisów należy nadać im taki sens, który pozwoli na zachowanie podstawowej i najistotniejszej cechy tego podatku jaką jest jego neutralność dla podatnika. Wobec tego przyjąć należy, że każdy związek - zarówno bezpośredni, jak i pośredni - ze sprzedażą opodatkowaną, wykonywaną obecnie, uprzednio lub w przyszłości, winien być uwzględniony przy ocenie istnienia uprawnienia podatnika do obniżenia podatku należnego o naliczony przy nabyciu towarów i usług, tylko wówczas bowiem będzie możliwa jego realizacja."

Powyższe potwierdza również interpretacja indywidualna z dnia 9 kwietnia 2015 r. (sygn. akt IPPP1/4512-84/15-4/MP), wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której potwierdzono stanowisko wnioskodawcy, że stanowisko Spółki o prawie do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury wystawionej przez Kontrahenta, dokumentującej kwotę zapłaconą przez Spółkę w związku z wypowiedzeniem Umowy, jest w pełni uzasadnione."

Za dopuszczalnością prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej wynagrodzenie z tytułu zgody na zwolnienie się z obowiązku transakcji nabycia praw majątkowych z Zielonych Certyfikatów przemawia także stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 10 lutego 2016 r. (znak IPPP3/4512-1031/15-2/IG), w której za prawidłowe uznano stanowisko wnioskodawcy, że "zapłata Wynagrodzenia w celu zwolnienia się z obowiązku dokonania Transakcji oraz ze wszelkich negatywnych konsekwencji braku dokonania Transakcji, pozostaje w bezpośrednim związku z działalnością Spółki opodatkowaną VAT i Spółka powinna mieć prawo do odliczenia VAT z faktury wystawionej przez Sprzedającego. Gdyby Spółka nie wypłaciła Wynagrodzenia nie uzyskałaby oczekiwanych przez siebie oszczędności, a działalność gospodarcza mogłaby nie generować spodziewanych obrotów."

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż w zakresie przedmiotowej sprawy zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury VAT dokumentującej nabycie opisanej we wniosku usługi.

W związku z powyższym Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl ust. 2 przytoczonego przepisu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Przy czym należy zwrócić uwagę w szczególności na przepis art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy, który przez świadczenie usług nakazuje rozumieć także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W związku z powyższym uznać należy, że pojęcie świadczenia - składającego się na istotę usługi - należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem.

Przy definiowaniu "świadczenia" należy odwołać się do przepisów prawa cywilnego. W myśl art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 z późn. zm.) k.c., świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Tak więc na świadczenie może składać się zachowanie polegające na działaniu (dokonanie czynności na rzecz innego podmiotu) lub na zaniechaniu (zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji).

Co do zasady każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu lub na zaniechaniu stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie należy podkreślić, że czynność podlega opodatkowaniu, gdy dokonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego tej płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zgodnie ze stanowiskiem TSUE wyrażonym w szeregu orzeczeń (por. C-16/93, C-89/81 C 154/80, C-498/99) za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu uważane mogą być takie sytuacje, w których istnieje bezpośredni związek pomiędzy daną czynnością a otrzymywanym z tytułu tej czynności wynagrodzeniem.

W orzeczeniu C-154/80 Trybunał stwierdził, że podstawą opodatkowania z tytułu wykonania usługi " jest wszystko, co stanowi wynagrodzenie za usługę i że usługa jest tym samym opodatkowana tylko, jeżeli istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i otrzymywanym wynagrodzeniem". Do uznania danej czynności za usługę konieczne jest istnienie zidentyfikowanego odbiorcy usługi, beneficjenta danej czynności, przy czym aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności w zamian za wynagrodzenie, niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy ta czynność skutkuje uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wypłacającego.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 8 sierpnia 2007 r. Wnioskodawca (wówczas S. S.A.) i Zainteresowany niebędący stroną postępowania (R. sp. z o.o.) (wówczas G. Sp. z o.o. odpowiedzialnością) zawarli długoterminową umowę sprzedaży (Umowa) praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia energii wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii (Prawa Majątkowe lub Zielone Certyfikaty).

Umowa została zawarta na okres 15 lat, licząc od dnia zdefiniowanego w Umowie jako Dzień Rozpoczęcia Działalności przez farmę wiatrową. Zgodnie z Umową, Wnioskodawca zobowiązał się pozyskiwać Prawa Majątkowe pochodzące z ww. farmy wiatrowej. Umowa przewiduje kwartalne okresy referencyjne. Początkowa cena netto za Prawa Majątkowe została ustalona na poziomie 220 PLN/MWh za wszystkie Prawa Majątkowe w ilości nieprzekraczającej 100% planowanej całkowitej ilości Praw Majątkowych oraz 210 PLN/MWh za wszystkie Prawa Majątkowe w ilości przekraczającej 100% planowanej całkowitej ilości Praw Majątkowych. Powyższe wartości miały być corocznie indeksowane o wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych określony w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, opublikowany w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", a w sytuacji jeśli po dniu 31 grudnia 2014 r. tak zmodyfikowane ceny będą w danym roku o 20% wyższe lub 20% niższe od cen rynkowych, zostaną one odpowiednio w kolejnym roku: obniżone o 10% albo podwyższone o 10%. Umowa przewiduje, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca z przyczyn leżących po swojej stronie nie wywiąże się z obowiązku nabycia Praw Majątkowych w ilości opisanej powyżej, Zainteresowany ma prawo sprzedać Prawa Majątkowe podmiotowi trzeciemu oraz żądać od Wnioskodawcy uiszczenia kary umownej w kwocie różnicy pomiędzy ceną przewidzianą w Umowie a ceną sprzedaży podmiotowi trzeciemu.

Celem Umowy było wywiązanie się Spółki z obowiązków prawnych nałożonych na przedsiębiorstwa energetyczne działające w Polsce, takie jak Spółka, do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia (tzw. Zielonych Certyfikatów) określonej procentowo ilości energii elektrycznej przeznaczonej przez nich do sprzedaży. Gdyby Spółka nie pozyskiwała Zielonych Certyfikatów w odpowiedniej ilości, to zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami, musiałaby uiszczać opłaty zastępcze. Ceny jednostkowe Praw Majątkowych ustalone w Umowie były na poziomie niższym od kwoty jednostkowej opłaty zastępczej opublikowanej jako ostatniej przed dniem zawarcia Umowy. W konsekwencji, należy podkreślić, że Wnioskodawca pozyskiwał Prawa Majątkowe po cenach niższych niż ówczesne ceny rynkowe przez kilka pierwszych lat jej obowiązywania.

Jednak w kolejnych latach otoczenie gospodarcze i regulacyjne wpłynęło na ceny na rynku Zielonych Certyfikatów.

Z dniem 25 września 2017 r. nastąpiła zmiana przepisów Ustawy z dnia 20 lutego 2016 r. o odnawialnych źródłach energii (dalej: "Ustawa o OZE") w zakresie sposobu ustalania opłaty zastępczej, wprowadzona ustawą z dnia 20 lipca 2017 r. W wyniku tej zmiany, kwota jednostkowej opłaty zastępczej została powiązana z roczną ceną średnioważoną praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia energii wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii, a przez to obniżyła się i znalazła na poziomie znacznie niższym od ceny jednostkowej Praw Majątkowych wynikającej z Umowy. Zgodnie z uzasadnieniem do projektu nowelizacji, opłata zastępcza miała służyć z jednej strony ograniczeniu ryzyka niekontrolowanego wzrostu cen Zielonych Certyfikatów w przyszłości, a w dłuższej perspektywie ograniczyć nadpodaż Zielonych Certyfikatów. Miała też pełnić funkcję górnego progu dla cen kontraktowych.

Powyższa zmiana przepisów, w opinii Spółki, otworzyła jej drogę do renegocjacji warunków Umowy.

Z tego powodu, Spółka wezwała R. sp. z o.o. do renegocjacji Umowy na podstawie i w trybie § 14 Umowy.

W postanowieniu tego paragrafu, strony przewidziały, iż w przypadku zmiany sytuacji prawnej znacząco pogarszającej pozycję jednej ze stron (w szczególności zmiany kwoty lub metody kalkulacji opłaty zastępczej), strony podejmą wszelkie środki w celu doprowadzenia sytuacji do stanu zgodnego z celem Umowy, w szczególności poprzez zmianę treści Umowy, jeśli uniknięcie negatywnych konsekwencji przedmiotowej zmiany regulacyjnej byłoby niemożliwe w inny sposób.

R. sp. z o.o. nie zgodziła się jednak, że wyżej opisana zmiana sytuacji prawnej stanowi podstawę do zmiany postanowień Umowy, w szczególności w zakresie ceny i stanęła na stanowisku, że w tym przypadku § 14 Umowy nie ma zastosowania.

W międzyczasie ceny na rynku zielonych certyfikatów wzrosły. Jednak z uwagi na fluktuacje cen i niepewność Wnioskodawca i R. sp. z o.o. wspólnie doszli do przekonania, że rozważą podpisanie w przyszłości Porozumienia dotyczącego przedterminowego rozwiązania Umowy (dalej: "Porozumienie"), które zostałoby zawarte po uzyskaniu interpretacji podatkowej dotyczącej potwierdzenia skutków podatkowych wynikłych z wyżej wskazanego zdarzenia przyszłego (tj. podpisania Porozumienia). Na mocy Porozumienia Umowa zostałaby przez Strony rozwiązana za wynagrodzeniem (Wynagrodzenie). Wynagrodzenie, którego wypłatę Spółka rozważa, byłoby skalkulowane jako odpowiednio zdyskontowana różnica pomiędzy ceną kontraktową, a prognozowanymi cenami rynkowymi w okresach przypadających od dnia podpisania Porozumienia do końca Umowy (31 grudnia 2024 r.).

Z perspektywy Spółki zawarcie Porozumienia i zwolnienie z obowiązków przewidzianych Umową umożliwiłoby jej nabywanie Praw Majątkowych na Towarowej Giełdzie Energii od podmiotów trzecich po cenie rynkowej lub też od R. sp. z o.o. (ale na podstawie nowej umowy, uwzględniającej aktualne ceny Zielonych Certyfikatów) lub ewentualnie - jeśli zaistnieją przesłanki określone w Prawie - uiszczanie opłaty zastępczej. Dla Zainteresowanego Wynagrodzenie byłoby rekompensatą strat związanych z wcześniejszym zakończeniem Umowy.

Ad 1

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy Wynagrodzenie, które byłoby zapłacone przez Wnioskodawcę na rzecz Zainteresowanego w związku ze zgodą Zainteresowanego na przedterminowe rozwiązanie Umowy stanowi wynagrodzenie za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym podlega opodatkowaniu VAT.

W przedmiotowej sprawie podstawowym zagadnieniem wymagającym interpretacji jest ustalenie czy otrzymanie kwoty pieniężnej przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania R. sp. z o.o. związane będzie z zaistnieniem czynności podlegającej opodatkowaniu jako usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, czy będzie stanowić rodzaj odszkodowania.

Przystępując do rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy na wstępie należy wskazać, że przepisy podatkowe nie zawierają definicji odszkodowania. Zatem w tym zakresie należy posiłkować się przepisami prawa cywilnego w myśl ustawy - Kodeks cywilny.

Na gruncie prawa cywilnego odszkodowanie za doznaną szkodę majątkową lub niemajątkową uzależnione jest od zaistnienia zdarzenia, z którym przepisy łączą obowiązek naprawienia szkody. Ponadto między zdarzeniem, a zaistniałą w jego wyniku szkodą musi istnieć związek przyczynowy.

Kodeks cywilny rozróżnia dwa podstawowe rodzaje odpowiedzialności:

Biorąc pod uwagę wyżej przytoczone przepisy, na gruncie stosunków cywilnoprawnych szkoda polega na nienależytym wykonaniu bądź niewykonaniu zobowiązania przez dłużnika, istnieniu adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy działaniem lub zaniechaniem, a szkodą. Brak tych przesłanek powoduje, że nie mamy do czynienia ze szkodą, za powstanie której dłużnik zobowiązany jest do wypłaty odszkodowania.

Istotą odszkodowań nie jest zatem płatność za świadczenie lecz rekompensata za szkodę. W takim przypadku nie mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną - świadczeniem w zamian za wynagrodzenie, co oznacza, że otrzymane odszkodowanie nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony podatnika. Zapłata ta nie jest też związana ze zobowiązaniem się otrzymującego daną kwotę do wykonania czynności, powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji.

Ustalanie statusu wypłacanego Wynagrodzenia, jako podlegającego bądź niepodlegającego opodatkowaniu VAT, należy oceniać w kontekście związku z konkretnym świadczeniem. Nie istotna jest nazwa świadczenia lecz jego rzeczywisty charakter.

Ponadto należy wskazać na orzeczenie NSA z dnia 7 lutego 2014 r. sygn. akt I FSK 1664/12, w którym to wyroku Sąd powołał się na uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 18 lipca 2012 r. sygn. akt III CZP 39/12, cytując ww. uchwałę: "kara umowna jest związana z odpowiedzialnością odszkodowawczą za szkodę spowodowaną niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zobowiązania niepieniężnego (poszczególnymi przejawami nienależytego wykonania zobowiązania). Odstąpienie od umowy nie jest ani nienależytym wykonaniem zobowiązania, ani niewykonaniem zobowiązania, lecz wykonaniem przez jedną ze stron stosunku obligacyjnego uprawnienia prawnokształtującego, realizowanego na podstawie postanowienia zawartego w umowie wzajemnej (art. 395 § 1 i art. 492 k.c.), albo wynikającego z przepisów ustawy".

Odnosząc przepisy prawa do opisu sprawy, należy wskazać, że wcześniejsze rozwiązanie Umowy łączącej Strony nastąpi za zgodą obu stron poprzez zawarcie ww. Porozumienia.

Zgoda zawarta w podpisanym przez obie strony Porozumieniu pozwoli na wcześniejsze rozwiązanie zawartej długoletniej Umowy oraz na kontynuowanie przez Wnioskodawcę działalności zgodnie z przyjętym planem rozwoju tej działalności. Zawarcie ww. Porozumienia wyeliminuje ewentualne straty, które Wnioskodawca mógłby ponieść kontynuując obecną umowę.

Zatem z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że w rozpatrywanym przypadku mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną - świadczenie w zamian za wynagrodzenie. Jak stwierdzono wyżej świadczeniem jest każde zachowanie polegające na działaniu, zaniechaniu działania lub znoszeniu (tolerowaniu) określonej sytuacji lub stanu rzeczy. Tak rozumiane świadczenie wykonywane jest w uzgodnieniu i w interesie drugiej strony.

Wynagrodzenie, które wypłaci Wnioskodawca na rzecz Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania nie wiąże się z niewykonaniem bądź nienależytym wykonaniem zobowiązania. Zatem wypłatę kwoty pieniężnej zgodnie z zawartym Porozumieniem na rzecz R. sp. z o.o. należy traktować jako świadczenie ekwiwalentne, co wypełnia wskazaną przesłankę uznania za usługę tego świadczenia w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Umowa (nazwana Porozumieniem) łącząca Wnioskodawcę z Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania ma niewątpliwie charakter zobowiązaniowy. Druga strona porozumienia zgadza się na zakończenie Umowy w zamian za otrzymane od Wnioskodawcy wynagrodzenie.

Przedmiotowe Wynagrodzenie, które otrzyma Zainteresowany niebędący stroną postępowania na podstawie zawartego Porozumienia stanowić będzie zatem formę wynagrodzenia za umownie uzgodnione działania. W analizowanym przypadku istnieć więc będzie bezpośredni związek pomiędzy dokonanym świadczeniem a otrzymanym z tego tytułu wynagrodzeniem.

Zatem Wynagrodzenie, które będzie należne Zainteresowanemu niebędącemu stroną postępowania na podstawie zawartego Porozumienia stanowić będzie wynagrodzenie za konkretne świadczenie usług, które wypełnia definicję usługi wskazaną w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Zapłata przez Wnioskodawcę kwoty wynikającej z zawartego pomiędzy stronami Porozumienia będzie zatem zapłatą wynagrodzenia za wykonanie usługi na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Wnioskodawca ma także wątpliwości, czy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nabędzie prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia tej usługi.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy - nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z cytowanych powyżej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca pozyskiwał Prawa Majątkowe po cenach niższych niż ówczesne ceny rynkowe przez kilka pierwszych lat obowiązywania Umowy zawartej z Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania.

Jednak w kolejnych latach otoczenie gospodarcze i regulacyjne wpłynęły na ceny na rynku Zielonych Certyfikatów. Z perspektywy Spółki zawarcie Porozumienia i zwolnienie z obowiązków przewidzianych Umową umożliwiłoby jej nabywanie Praw Majątkowych od podmiotów trzecich po cenie rynkowej. Zatem zawarcie Porozumienia na wcześniejsze rozwiązanie umowy z R. sp. z o.o. za wynagrodzeniem wpłynie na podstawową działalność opodatkowaną Wnioskodawcy jaką jest nabywanie (pozyskiwanie) Praw Majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia energii wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii. Zarówno Wnioskodawca jak i R. sp. z o.o. są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT.

W świetle przedstawionego opisu sprawy i powołanych przepisów, Spółce, która jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu planowanej wypłaty Wynagrodzenia w związku z wcześniejszym rozwiązaniem Umowy na podstawie zawartego pomiędzy stronami Porozumienia. Spełniona bowiem zostanie podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT jaką jest związek dokonanego nabycia z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawcy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu zawartego w opisie sprawy przedstawionym we wniosku, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.