0114-KDIP1-1.4012.424.2020.2.RR - Zwolnienie z VAT dostawy nieruchomości po pierwszym zasiedleniu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 października 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-1.4012.424.2020.2.RR Zwolnienie z VAT dostawy nieruchomości po pierwszym zasiedleniu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2020 r. (data wpływu do Krajowej Informacji Skarbowej 23 lipca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 września 2020 r. (data wpływu 7 września 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 24 sierpnia 2020 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.424.2020.1.RR o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w użytkowaniu wieczystym gruntu stanowiącego działkę nr 1 wraz z udziałem w prawie własności budynku (pytanie nr 1 wniosku) - jest prawidłowe;

* wyłączenia z opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu działki nr 2 (pytanie nr 2 wniosku) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w użytkowaniu wieczystym gruntu stanowiącego działkę nr 1 wraz z udziałem w prawie własności budynku (pytanie nr 1 wniosku) oraz wyłączenia z opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu działki nr 2 (pytanie nr 2 wniosku). Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 września 2020 r. (data wpływu 7 września 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 24 sierpnia 2020 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.424.2020.1.RR (skutecznie doręczone w dniu 27 sierpnia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości położonej w Polsce, zabudowanej budynkiem o charakterze mieszkalno-biurowym oraz nieruchomości gruntowej niezabudowanej. W związku z tym, Wnioskodawca uzyskuje dochody z tytułu usług najmu lokali mieszkalnych i niemieszkalnych usytuowanych w tym budynku. Wszelkie dochody otrzymywane z najmu nieruchomości są przeznaczane na cele statutowe w związku z działalnością statutową prowadzoną w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca, co do zasady, nie prowadzi działalności gospodarczej, a jeżeli ją prowadzi to tylko na potrzeby realizacji swoich celów statutowych, na którą przeznacza wszelkie dochody z takiej działalności.

Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawca na podstawie art. 7 ust. 2 dekretu o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze (...) z dnia 26 października 1945 r. (Dz. U. Nr 50, poz. 279). Roszczenia do przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca nabył w drodze spadku po przedwojennym właścicielu nieruchomości.

Decyzją Prezydenta (...) Nr (...) z dnia 8 grudnia 2009 r. Nr (...) zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego do zabudowanego gruntu o powierzchni 289 m2 w udziale wynoszącym 0,7940, położonego w (...), opisanego w ewidencji gruntów jako działka nr 1 z obrębu (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...). Grunt zabudowany jest budynkiem, który w częściach niesprzedanych na rzecz osób trzecich stanowi własność Wnioskodawca.

Aktem notarialnym z dnia 13 maja 2011 r. Rep. (...) ustanowione zostało użytkowanie wieczyste do przedmiotowej nieruchomości, czego następstwem był wpis prawa użytkowania wieczystego w księdze wieczystej nieruchomości.

Decyzją Prezydenta (...) nr (...) z dnia 21 września 2011 r. zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego do niezabudowanego gruntu o powierzchni 439 m2, położonego w (...) przy ul. (...), opisanego w ewidencji gruntów jako działka nr 2 z obrębu (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...). Działka nr 2 stanowi podwórko. Działka w żaden sposób nie jest zagospodarowana przez Wnioskodawca, nie były podejmowane żadne czynności faktyczne i prawne związane z działką nr 2 po ustanowieniu użytkowania wieczystego do gruntu.

Aktem notarialnym z dnia 14 maja 2013 r. rep. A nr (...) ustanowione zostało użytkowanie wieczyste do przedmiotowej nieruchomości, czego następstwem był wpis prawa użytkowania wieczystego w księdze wieczystej nieruchomości.

Nieruchomość została przekazana Wnioskodawcy przez (...) protokołem z dnia 9 września 2010 r. Większość lokali przekazanych przez (...) była wynajmowana.

Wnioskodawca zamierza sprzedać udział w nieruchomości zabudowanej (działka ewidencyjna nr 1) oraz prawo użytkowania wieczystego działki niezabudowanej nr 2, a dochód ze sprzedaży byłby przeznaczony na cele statutowe związane z działalnością na terenie Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca nie ponosił i nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie budynku.

Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu do złożonego wniosku wskaz, że:

a. Wnioskodawca, dalej zwany Wnioskodawcą, nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Polski. Adresem siedziby Wnioskodawcy jest: (...), Wielka Brytania.

Na terytorium Polski Wnioskodawca wynajmował bądź nadal wynajmuje lokale w położone w budynku przy ul. (...) w (...) (lokale szczegółowo opisane w punkcie g). W nieruchomości zabudowanej ww. Wnioskodawca posiada udział w wysokości 794/1000 części.

b. Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym płatnikiem podatku VAT, któremu nadany został numer NIP (...).

c. Lokale znajdujące się w budynku przy ul. (...), będące przedmiotem zapytania Wnioskodawcy były i są wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej.

Wnioskodawca w Wielkiej Brytanii posiada status organizacji pożytku publicznego, nie działa w celu osiągnięcia zysku, a całość dochodu przeznacza na realizację celów statutowych.

Umowy najmu na poszczególne lokale zostały podpisane przez poprzednika prawnego Wnioskodawcy - (...), a Wnioskodawca zobowiązany był je przejąć.

d. Nieruchomości lokalowe Wnioskodawcy nie były i nie są wykorzystywane wyłącznie w ramach działalności zwolnionej od podatku VAT.

e. Zgodnie z MPZP działka nr 2 stanowiąca grunt niezabudowany jest terenem przeznaczonym pod zabudowę, aczkolwiek z uwagi na jej powierzchnię, konfigurację, ochronę zabytkowej substancji budynku posadowionego na działce nr 1 oraz obciążenie jej służebnością przechodu i przejazdu na rzecz działek sąsiednich, zabudowa działki jest niemożliwa.

f. Na udział w nieruchomości przy ulicy (...) należący do Wnioskodawcy składają się następujące lokale:

1. Lokal użytkowy nr 2, usytuowany w suterynie, o powierzchni 17,00 m2.

2. Lokal użytkowy nr 5, usytuowany w suterynie, o powierzchni 15,50 m2.

3. Lokal użytkowy nr 15, usytuowany w suterynie, o powierzchni 29,53 m2.

4. Lokal mieszkalny nr 3, usytuowany na I piętrze, o powierzchni 80,21 m2.

5. Lokal mieszkalny nr 4/5/7, usytuowany na 1 piętrze, o powierzchni 151,14 m2.

6. Lokal mieszkalny nr 8/9, usytuowany na II piętrze, o powierzchni 39,00 m2.

7. Lokal mieszkalny nr 10/11/12/14/14A, usytuowany na II piętrze, o powierzchni 194,67 m2.

8. Lokal użytkowy nr 7, usytuowany na III piętrze, o powierzchni 257,71 m2.

Część lokali stanowiących własność Wnioskodawcy była i pozostaje nadal pustostanami, a część była i jest nadal przez niego w wynajmowana. Dokładne zestawienie wynajmowanych lokali znajduje się poniżej.

g.

1. Lokal użytkowy nr 2 - nigdy nie był przedmiotem najmu w całym okresie posiadania go przez Wnioskodawcę.

2. Lokal użytkowy nr 5 - j.w.

3. Lokal użytkowy nr 15 - j.w.

4. Lokal mieszkalny nr 3 - wynajmowany był przez Wnioskodawcę od dnia 9 września 2010 r. do dnia 16 maja 2018 r.

5. Lokal mieszkalny nr 4/5/7 - wynajmowany był przez Wnioskodawcę od dnia 9 września 2010 r. do 23 września 2016 r.

6. Lokal mieszkalny nr 8/9 - wynajmowany był przez Wnioskodawcę od dnia 9 września 2010 r. do dnia 31 maja 2013 r.

7. Lokal mieszkalny nr 10/11/12/14/14A - wynajmowany był przez Wnioskodawcę od dnia 9 września 2010 r. do dnia 31 stycznia 2019 r.

8. Lokal użytkowy nr 7 - wynajmowany był przez Wnioskodawcę od dnia 9 września 2010 r. do chwili obecnej.

Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnił, że przejął ww. lokale od (...) w dniu 9 września 2010 r., po wydaniu decyzji w przedmiocie ustanowienia prawa użytkowania wieczystego w trybie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze (...). Wówczas większość lokali była już wynajęta przez (...), a Wnioskodawca był zobowiązany do przejęcia obowiązków wynikających z umów najmu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż udziału w użytkowaniu wieczystym gruntu stanowiącego działkę ewidencyjną nr 1 z obrębu (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...) wraz z udziałem w prawie własności budynku będzie podlegało zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług (9 grudnia 2019 r., Dz. U. z 2020 r. poz. 106, zwana dalej ustawą o VAT)?

2. Czy przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działkę nr 2 z obrębu (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...) Wnioskodawca stanie się podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT i transakcja sprzedaży ww. działki będzie opodatkowana VAT według właściwej stawki?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy sprzedaż udziału w prawie użytkowania wieczystego oraz udziału w prawie własności budynku (działka ewidencyjna 1 z obrębu (...) będzie podlegało zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów na terenie kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy o VAT przez dostawę towaru rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel, w tym pkt 6 oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste; 7) zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6. Jak wynika z powyższego, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki gruntu stanowi dostawę towarów na gruncie ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zatem co do zasady, nieruchomość gruntowa dzieli los budników lub budowli na tej nieruchomości posadowionych. Gdy budynki są zwolnione od podatku od towarów i usług, to zwolnieniu również podlega sprzedaż prawa użytkowania wieczystego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 ust. 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy podnieść, że Wnioskodawca od dnia przejęcia nieruchomości, tj. od dnia 9 września 2010 r. nie ponosił wydatków na ulepszenie i rekonstrukcję budynku (lokali znajdujących się w budynku). Budynek był oddany do użytku w roku 1938 r., po wojnie został odremontowany ze zniszczeń wojennych (brak informacji na temat stopnia nakładów) i zasiedlony przez najemców, którzy otrzymali przydział w ramach publicznej gospodarki lokalami.

Od dnia przejęcia nieruchomości przez wnioskodawcę, lokale były zamieszkiwane przez dotychczasowych najemców. Aktualnie jedynie jeden lokal jest wynajmowany, pozostałe lokale są puste.

Pierwsze zasiedlenie budynków miało miejsce po II wojnie światowej.

Z powyższego wynika, iż sprzedaż udziału w prawie własności budynku oraz udziału w prawie użytkowania wieczystego w gruncie nieruchomości stanowiącej działkę ewidencyjną nr 1 z obrębu (...) podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT

Ad 2.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie art. 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części składowe, a także wszelkie postacie energii. Zatem grunt, jak i budynki są towarami w rozumieniu ustawy o VAT, a sprzedaż gruntu / prawa użytkowania wieczystego traktowana jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Aby czynność była opodatkowaną tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa w charakterze podatnika VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Aby zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegająca opodatkowaniu wykonywał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu VAT wyłącznie wówczas, gdy wykonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Zatem konieczne jest ustalenie czy w odniesieniu do konkretnej czynności Wnioskodawca będzie występowała w charakterze podatnika VAT.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT. Jednakże formalny status Wnioskodawcy jako podatnika zarejestrowanego nie przesądza, że dany podmiot występuje jako podatnik VAT. Tak też rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07), w którym stwierdził:

1. Przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, iż dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód.

2. Ani formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Odnośnie przedmiotowej nieruchomości, tj. niezabudowanej działki gruntu stanowiącej działkę ewidencyjną nr 2 z obrębu (...) Wnioskodawca nie podejmuje żadnych czynności, nie wynajmuje / nie dzierżawi, nie pobiera żadnych korzyści. Prawo użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości zostało uzyskane w toku postępowania reprywatyzacyjnego, a roszczenia do przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca nabył w drodze spadku. Nieruchomość w żaden sposób nie jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie podejmował i nie będzie podejmował żadnych działań mających na celu zwiększenie atrakcyjności nieruchomości (np. nie prowadzi żadnych czynności zmierzających do połączenia z innymi działkami).

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy w związku z planowaną sprzedażą działki nr 2 z obrębu (...) za podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż przy sprzedaży ww. działki Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, polegającej na handlu nieruchomościami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w użytkowaniu wieczystym gruntu stanowiącego działkę nr 1 wraz z udziałem w prawie własności budynku (pytanie nr 1 wniosku) oraz nieprawidłowe w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu działki nr 2 (pytanie nr 2 wniosku).

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przez towary - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Jednocześnie wskazać należy, iż nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, wskazuje, że podatnikiem podatku od towarów i usług staje się ten, kto dokonuje określonej czynności w ramach działalności gospodarczej.

Określony w cyt. ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest by czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Należy również podkreślić, iż kategoria podatnika podatku VAT nie jest uzależniona od tego, czy dokonał rejestracji w tym podatku, czy też nie. O tym czy dany podmiot jest podatnikiem podatku VAT, czy też nie posiada takiego przymiotu nie decydują kryteria formalne związane z rejestracją, a jedynie kryteria obiektywne. Zatem co do zasady odpłatna dostawa towaru podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli towar ten (nieruchomość) jest w posiadaniu i stanowi majątek podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem m.in. nieruchomości gruntowej niezabudowanej, którą Strona nabyła na podstawie dekretu o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze (...) z dnia 26 października 1945 r. Roszczenia do przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca nabył w drodze spadku po przedwojennym właścicielu nieruchomości. Decyzją Prezydenta (...) nr (...) z dnia 21 września 2011 r. zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego do niezabudowanego gruntu o powierzchni 439 m2, położonego w (...) przy ul. (...), opisanego w ewidencji gruntów jako działka nr 2 z obrębu (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...). Działka nr 2 stanowi podwórko i w żaden sposób nie jest zagospodarowana przez Wnioskodawca, nie były podejmowane żadne czynności faktyczne i prawne związane z działką nr 2 po ustanowieniu użytkowania wieczystego do gruntu. Aktem notarialnym z dnia 14 maja 2013 r. rep. A nr (...) ustanowione zostało użytkowanie wieczyste do przedmiotowej nieruchomości, czego następstwem był wpis prawa użytkowania wieczystego w księdze wieczystej nieruchomości. Nieruchomość została przekazana Wnioskodawcy przez (...) protokołem z dnia 9 września 2010 r. Wnioskodawca zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego działki niezabudowanej nr 2, a dochód ze sprzedaży byłby przeznaczony na cele statutowe związane z działalnością na terenie Wielkiej Brytanii.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z MPZP działka nr 2 stanowiąca grunt niezabudowany jest terenem przeznaczonym pod zabudowę, aczkolwiek z uwagi na jej powierzchnię, konfigurację, ochronę zabytkowej substancji budynku posadowionego na działce nr 1 oraz obciążenie jej służebnością przechodu i przejazdu na rzecz działek sąsiednich, zabudowa działki jest niemożliwa.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest wskazanie czy przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działkę nr 2 Wnioskodawca stanie się podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT i transakcja sprzedaży ww. działki będzie opodatkowana VAT według właściwej stawki (pytanie nr 2 wniosku).

Wnioskodawca wskazał, że brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy w związku z planowaną sprzedażą działki nr 2 za podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż przy sprzedaży ww. działki Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, polegającej na handlu nieruchomościami. Strona nie podejmuje żadnych czynności, nie wynajmuje / nie dzierżawi, nie pobiera żadnych korzyści, a prawo użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości zostało uzyskane w toku postępowania reprywatyzacyjnego, a roszczenia do przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca nabył w drodze spadku. Ponadto nieruchomość w żaden sposób nie jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie podejmował i nie będzie podejmował żadnych działań mających na celu zwiększenie atrakcyjności nieruchomości (np. nie prowadzi żadnych czynności zmierzających do połączenia z innymi działkami).

Zdaniem tut. Organu użycie przez ustawodawcę określenia "bez względu na cel i rezultat" oznacza, że działalność gospodarcza podatnika VAT może, lecz wcale nie musi być nakierowana na osiągnięcie zysku, gdyż w jej ramach podatnik może dążyć do osiągnięcia celów innych niż zarobkowe. Tym samym podatnikiem VAT mogą być również podmioty typu non profit, realizując np. zadania oświatowe, zdrowotne, kulturalne, charytatywne itp., przy czym opodatkowaniu mogą podlegać jedynie takie czynności tych podatników, działających w tym charakterze, które są realizowane pod tytułem odpłatnym.

Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości położonej w Polsce, zabudowanej budynkiem o charakterze mieszkalno-biurowym oraz nieruchomości gruntowej niezabudowanej i w związku z tym, Wnioskodawca uzyskuje dochody z tytułu usług najmu lokali mieszkalnych i niemieszkalnych usytuowanych w tym budynku. Natomiast działka nr 2 stanowi podwórko. Wszelkie dochody otrzymywane z najmu nieruchomości są przeznaczane na cele statutowe w związku z działalnością statutową prowadzoną w Wielkiej Brytanii.

Ponadto należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ma zamiar dokonać dostawy towarów (nieruchomości) za odpłatnością.

Zatem czynność sprzedaży prawa użytkowania wieczystego ww. nieruchomości tj. działki nr 2 z obrębu (...), jako czynność spełniająca definicję dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy, będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bowiem dokonana zostanie przez Wnioskodawcę, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Ponadto należy podkreślić, że w przypadku podmiotów posiadających osobowość prawną, nie występuje prywatna sfera ani też majątek osobisty, tym samym nie występuje problem przyporządkowania wykonanej czynności do działań w sferze działalności gospodarczej lub do działań w sferze prywatnej.

Powyższe należy odróżnić od działań podejmowanych przez osoby fizyczne, w przypadku których może wystąpić pewien dualizm. Osoba fizyczna może bowiem podejmować działania jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej, będą to działania w sferze prywatnej, osobistej, ale może też ta sama osoba fizyczna podejmować działania jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą na własne imię i nazwisko, będą to działania w zakresie jej przedsiębiorstwa i co za tym idzie mogą to równocześnie być działania uznawane za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Z tego też względu problemy dotyczące uznania pewnych działań (w tym w szczególności dostawy towarów) za działalność gospodarczą, a osobę te działania podejmującą za podatnika podatku od towarów i usług, występują wyłącznie w przypadku osób fizycznych i takich też spraw dotyczyły przywołane przez Wnioskodawcę wyroki sądów administracyjnych tj. sygn. akt I FPS 3/07, które w przedmiotowej sprawie nie znajduje żadnego zastosowania, gdyż rozstrzygnięcia to podjęto w zupełnie odmiennym stanie faktycznym. W przypadku natomiast podmiotów posiadających osobowość prawną nie występuje żadna sfera prywatna, a zatem wszelkie działania podejmowane przez takie podmioty są czynnościami wykonywanymi w ramach prowadzonej przez te podmioty działalności gospodarczej, w tym podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze wskazane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działkę nr 2 z obrębu (...), wypełnia znamiona dostawy towarów w rozumieniu przepisu art. 7 ustawy. Zauważyć bowiem trzeba, że następuje tu przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel wydawanymi towarami, których Wnioskodawca jest właścicielem od momentu ich nabycia do momentu wydania. W konsekwencji czynność sprzedaży ww. nieruchomości, jako odpłatna dostawa towarów, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy, a zarazem Wnioskodawca w związku z planowaną sprzedażą tej nieruchomości będzie traktowany jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy ustawy o VAT oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - w świetle art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem, ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp. Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę).

W związku z tym, że ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje, o jakie tereny przeznaczone pod zabudowę chodzi, przyjąć należy, że pojęcie "tereny przeznaczone pod zabudowę" obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy, począwszy od zabudowy mieszkaniowej, przez tereny zabudowy techniczno-produkcyjnej, aż po tereny zabudowy zagrodowej włącznie.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W złożonym wniosku wskazano, że działka nr 2 stanowi podwórko. Natomiast zgodnie z MPZP działka ta stanowi grunt niezabudowany i jest terenem przeznaczonym pod zabudowę.

Analizując przepisy w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy gruntu niezabudowanego należy podkreślić, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę.

Tutejszy Organ podatkowy zauważa wskazanie Wnioskodawcy, że powierzchnia, konfiguracja i ochrona zabytkowa substancji budynku posadowionego na działce nr 1 oraz obciążenie jej służebnością przechodu i przejazdu na rzecz działek sąsiednich powoduje, że zabudowa działki jest niemożliwa. Wskazać jednak należy, że uwarunkowania te pozostają bez wpływy na sposób opodatkowania omawianej nieruchomości gruntowej skoro działka ta zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę.

W konsekwencji stwierdzić należy, że działka nr 2 stanowi grunt budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy, a w związku z powyższym sprzedaż udziału w użytkowaniu wieczystym gruntu stanowiącego ww. działkę nr 2 z obrębu (...) nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W przypadku braku możliwości zastosowania zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy, czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem o charakterze mieszkalno-biurowym oraz nieruchomości gruntowej niezabudowanej, która stanowi podwórko. W związku z tym Strona uzyskuje dochody z usług najmu lokali mieszkalnych i niemieszkalnych. Zatem stwierdzić należy, że ww. nieruchomości nie były wykorzystywane wyłącznie do działalności zwolnionej z VAT.

W konsekwencji należy uznać, że do dostawa udziału w użytkowaniu wieczystym gruntu stanowiącego działkę nr 2 z obrębu (...) nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Reasumując, sprzedaż udziału w użytkowaniu wieczystym gruntu stanowiącego ww. działkę nr 2 z obrębu (...) nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ani w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, a w konsekwencji planowana dostawa ww. działki opodatkowana będzie według właściwej stawki podatku VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Z wniosku ponadto wynika, że Wnioskodawca jest również właścicielem nieruchomości położonej w Polsce, zabudowanej budynkiem o charakterze mieszkalno-biurowym. W związku z tym, Wnioskodawca uzyskuje dochody z tytułu usług najmu lokali mieszkalnych i niemieszkalnych usytuowanych w tym budynku. Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawca na podstawie dekretu o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze (...) z dnia 26 października 1945 r. Roszczenia do przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca nabył w drodze spadku po przedwojennym właścicielu nieruchomości. Decyzją Prezydenta (...) z dnia 8 grudnia 2009 r. zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego do zabudowanego gruntu o powierzchni 289 m2 w udziale wynoszącym 0,7940, położonego w (...), opisanego w ewidencji gruntów jako działka nr 1 z obrębu (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...). Grunt zabudowany jest budynkiem, który w częściach niesprzedanych na rzecz osób trzecich stanowi własność Wnioskodawca. Aktem notarialnym z dnia 13 maja 2011 r. za Rep. A Nr (...) ustanowione zostało użytkowanie wieczyste do przedmiotowej nieruchomości, czego następstwem był wpis prawa użytkowania wieczystego w księdze wieczystej nieruchomości. Nieruchomość została przekazana Wnioskodawcy przez (...) protokołem z dnia 9 września 2010 r. Większość lokali przekazanych przez (...) była wynajmowana. Wnioskodawca nie ponosił i nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie budynku.

Ponadto Wnioskodawca wskaz, że lokale znajdujące się w budynku przy ul. (...), będące przedmiotem zapytania Wnioskodawcy były i są wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej.

Umowy najmu na poszczególne lokale zostały podpisane przez poprzednika prawnego Wnioskodawcy - (...), a Wnioskodawca zobowiązany był je przejąć.

Przy takim opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również wskazania czy sprzedaż udziału w użytkowaniu wieczystym gruntu stanowiącego działkę ewidencyjną nr 1 z obrębu (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...) wraz z udziałem w prawie własności budynku będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy - Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Ponadto należy zauważyć, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych budynkami, budowlami lub ich częściami spełniających określone w tych przepisach warunki. Zwolnienie od podatku przy sprzedaży ww. towarów jest również możliwe w oparciu o normę art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia "budynku". W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333, z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla planowanej czynności dostawy udziału w budynków posadowionym na działce ewidencyjnej nr 1 zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług należy przede wszystkim rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do przedmiotowych budynków miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Na działce nr 1 znajduje budynek o charakterze mieszkalno-biurowym, w którym lokale były i są wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej. Nieruchomość została przekazana Stronie protokołem z dnia 9 września 2010 r. Ponadto jak wynika z wniosku -Wnioskodawca nie ponosił i nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie budynku. Analizując ww. informacje w kontekście pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że w stosunku do ww. budynku znajdującego się na działce ewidencyjnej nr 1 doszło już do jego pierwszego zasiedlenia. Powyższe wynika z faktu, że omawiany budynek był wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej, a ponadto Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że zbycie udziałów w budynku posadowionym na działce ewidencyjnej nr 1 będzie zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem w rozpatrywanej sprawie w odniesieniu do przedmiotowego budynków doszło do jego pierwszego zasiedlenia. Ponadto od tego czasu do dnia ich planowanej dostawy miną co najmniej dwa lata. W związku z powyższym - jak już wskazano - dostawa udziałów znajdującego się na działce nr 1 budynku zwolniona będzie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy zauważyć, że stosownie do treści przywołanego art. 29a ust. 8 ustawy, do dostawy gruntu stosuje się analogiczne zasady opodatkowania jak przy dostawie budynków/budowli trwale z nim związanych. Zatem do sprzedaży udziału w użytkowaniu wieczystym gruntu stanowiącego działkę ewidencyjną nr 1 z obrębu (...), zastosowanie będzie miało zwolnienie od podatku, tak jak do udziałów w budynku, który jest przedmiotem planowanej sprzedaży.

Podsumowując, planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż udziału w użytkowaniu wieczystym gruntu stanowiącego działkę ewidencyjną nr 1 z obrębu (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...) wraz z udziałem w prawie własności budynku będzie podlegało zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnik może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług. Wystąpienie z wnioskiem o wydanie WIS jest możliwe od 1 listopada 2019 r. - przy czym WIS dotyczy stanu prawnego obowiązującego od 1 lipca 2020 r. Zatem kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania Wiążącej Informacji Stawkowej określonej w art. 42a ustawy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl