0114-KDIP1-1.4012.359.2020.1.RR - Moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu WNT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2020 r. (data wpływu 24 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest prawidłowe.

W dniu 24 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka jest rezydentem podatkowym Niemiec i jest zarejestrowana do celów VAT na terytorium Niemiec. Przedmiotem działalności Spółki na terytorium Niemiec jest działalność handlowa w zakresie okuć do mebli. Spółka odpowiada za sprzedaż okuć kluczowym klientom, tj. głównie klientom produkującym seryjnie oraz specjalizującym się w sprzedaży i drobnym producentom mebli lub stolarki.

W ramach swojej działalności Spółka dokonuje przemieszczenia towarów własnych z terytorium Niemiec do magazynu obcego usytuowanego w Polsce. Z umowy zawartej z właścicielem magazynu (dalej: Kontrahent) wynika, że Kontrahent świadczy na rzecz Spółki usługę udostępnienia centrum dystrybucyjnego (dalej: Centrum) oraz prowadzenia Centrum, w ramach której Kontrahent:

* przechowuje towary Spółki;

* obsługuje przyjęcia i wydania;

* zapewnia jakość;

* kompletuje i uruchamia zamówienia;

* zapewnia obsługę informatyczną Centrum.

Na terytorium Polski Spółka:

* nie posiada filii, przedstawicielstwa, oddziału czy biura;

* nie zatrudnia żadnych pracowników ani nie oddelegowuje pracowników własnych do obsługi transakcji realizowanych z terytorium Polski;

* nie posiada zaplecza technicznego pod postacią maszyn, urządzeń, mebli, itp.;

* nie posiada tytułu prawnego do jakichkolwiek powierzchni.

Pracowników niezbędnych do obsługi Centrum dostarcza Kontrahent. Pracownicy ci są w wyłącznej dyspozycji Kontrahenta i pod jego kontrolą (Spółka nie ma możliwości podejmowania jakichkolwiek decyzji związanych z pracownikami Kontrahenta). Spółka posiada ograniczony dostęp do Centrum, który możliwy jest jedynie w określonych dniach/porach (po uprzednim zawiadomieniu oraz w asyście pracownika Kontrahenta). Spółka nie ma również możliwości podejmowania jakichkolwiek decyzji związanych z powierzchnią Centrum.

Podsumowując, Spółka nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności w rozumieniu ustawy VAT. Towary przemieszczone z Niemiec do Polski są następnie przedmiotem sprzedaży na terytorium Polski. Sprzedaż ta odbywa się w ramach następujących rodzajów dostawy: krajowej, wewnątrzwspólnotowej oraz eksportowej.

Przedmiot działalności Spółki na terytorium Polski odpowiada PKD 46.74.Z - sprzedaż hurtowa wyrobów metalowych oraz sprzętu i dodatkowego wyposażenia hydraulicznego i grzejnego.

Wystawiany przez Spółkę dokument (faktura pro forma - "proformarechnung") dokumentujący przemieszczenie towarów do Polski zawiera miedzy innymi następujące elementy:

* nazwę faktura pro forma ("proformarechnung");

* datę wystawienia faktury;

* numer dokumentu;

* dane sprzedawcy (w tym niemiecki NIP Spółki);

* dane nabywcy (w tym polski NIP spółki);

* liczbę porządkową;

* nazwę przemieszczanego towaru;

* liczbę przemieszczanych sztuk towaru;

* cenę jednostkową towaru netto;

* łączną wartość dostarczonych towarów;

* łączną wartość przemieszczonych towarów;

* stawkę podatku (do uwzględnienia przy rozliczeniu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce);

* kwotę podatku VAT (do rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce);

* kwotę należności ogółem;

* datę, w której dokonano przemieszczenia;

* informacje o tym, że transakcja jest zwolniona z VAT na podstawie przepisu § 4 nr 1b w zw. z § 6a niemieckiej ustawy o VAT;

* miejsce dostawy.

Dokument "faktura pro forma" wystawiany jest przez Spółkę bezpośrednio przed przemieszczeniem towarów.

Każda wystawiona "faktura pro forma" odpowiada następującemu po jej wystawieniu faktycznemu przemieszczeniu towarów. Dokument ten wystawiany jest według przepisów niemieckich, które zobowiązują podatnika również do wystawienia faktury dokumentującej przemieszczenie własnych towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Dokument ten stanowi fakturę w rozumieniu przepisów niemieckich. Spółka dokonała rejestracji na terytorium Polski jako podatnik VAT czynny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przemieszczanych przez Spółkę z terytorium Niemiec na terytorium Polski powstaje z chwilą wystawienia dokumentu wewnętrznego (faktury pro forma) w sytuacji, gdy zgodnie z niemieckimi przepisami podatkowymi taki dokument wewnętrzny (faktura pro forma) jest uznawany za fakturę?

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy z tytułu przemieszczenia towarów należących do Wnioskodawcy powstaje w momencie wystawienia przez nią faktury dokumentującej takie przemieszczenie (wskazana w stanie faktycznym faktura pro forma wystawiana na podstawie przepisów niemieckich), lecz nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano przemieszczenia.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów należy rozumieć nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Z kolei na mocy przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów za wynagrodzeniem jest również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te maja służyć działalności gospodarczej podatnika.

W przedmiotowym stanie faktycznym Spółka przemieszcza towary należące do jej przedsiębiorstwa z terytorium Niemiec na terytorium Polski, gdzie następnie są one sprzedawane w ramach działalności gospodarczej Spółki.

Przemieszczenie to należy uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w rozumieniu przepisu art. 11 ust. 1 ustawy VAT.

Zgodnie z przepisem art. 20 ust. 5 ustawy VAT obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b ustawy VAT, które to przepisy nie mają w przypadku Spółki zastosowania.

Wątpliwości Spółki dotyczą tego, czy wystawienie faktury pro forma ("proformarechnung"), zgodnie w przepisami niemieckimi (tj. przepisami państwa wysyłki towarów) uznawanej za fakturę, może być uznane za wystawienie faktury, o której mowa w przepisie art. 20 ust. 5 ustawy VAT.

W przedmiotowym stanie faktycznym Spółka dokumentuje przemieszczenie towarów własnych z terytorium Niemiec na terytorium Polski wystawieniem faktury pro forma ("proformarechnung"). Dokument ten stanowi fakturę w rozumieniu przepisów niemieckich. Spółka wystawia ww. fakturę bezpośrednio przed przemieszczeniem towarów, tj. w taki sposób, że każda wystawiona faktura pro forma dotyczy następującego bezpośrednio po niej faktycznego przemieszczenia towarów.

Zdaniem Spółki w przedmiotowym stanie faktycznym wystawianą przez Spółkę fakturę pro forma ("proformarechnung") należy uznać za fakturę, o której mowa w przepisie art. 20 ust. 5 ustawy VAT. Tym samym obowiązek podatkowy z tytułu przemieszczenia towarów własnych Spółki z Niemiec do Polski powstanie z chwilą wystawienia przez Spółkę wspomnianej wyżej faktury pro forma ("proformarechnung").

Stanowisko takie zostało zaprezentowane w m.in. indywidualnych interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: z dnia 31 sierpnia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.388.2018.2.MC), z dnia 6 marca 2018 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.14.2018.2.MC) oraz z dnia 18 sierpnia 2017 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.206.2017.2.MC).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez terytorium kraju - stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy definiuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, jako nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przy czym zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

- z zastrzeżeniem art. 10; 2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit.a.

Z przywołanej definicji ustawowej wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru ma miejsce wówczas, gdy towar będący przedmiotem dostawy jest wysyłany bądź transportowany z jednego państwa członkowskiego do drugiego państwa członkowskiego, po spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w danej transakcji. Trzeba zaznaczyć, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towarów. Należny podatek z tytułu obrotu rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów.

Czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) powiązana jest z istnieniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT) i co do zasady wymaga istnienia dwóch stron transakcji: Jeden podmiot dokonuje dostawy towarów, rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, a drugi podmiot nabywa towary rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Porównywalnie do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy traktuje się przemieszczenie towarów na terytorium Polski przez podatnika z innego kraju członkowskiego w celu dokonania jego późniejszej dostawy. Czynność taka została uregulowana w art. 11 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

W myśl zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Zaś w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy (art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Natomiast na podstawie art. 25 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Powyższy przepis zobowiązuje zatem podatnika dokonującego rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów do rozpoznania obowiązku podatkowego najpóźniej 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia - chyba, że przed tym dniem podatnik podatku od wartości dodanej będący dostawcą nabywanych w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowej towarów wystawił fakturę, gdyż wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia tej faktury.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest rezydentem podatkowym Niemiec i jest zarejestrowana do celów VAT na terytorium Niemiec oraz na terytorium Polski. Przedmiotem działalności Spółki na terytorium Niemiec jest działalność handlowa w zakresie okuć do mebli. W ramach swojej działalności Spółka dokonuje przemieszczenia towarów własnych z terytorium Niemiec do magazynu obcego usytuowanego w Polsce. Z umowy zawartej z właścicielem magazynu wynika, że Kontrahent świadczy na rzecz Spółki usługę udostępnienia Centrum dystrybucyjnego oraz prowadzenia Centrum, w ramach której Kontrahent: przechowuje towary Spółki, obsługuje przyjęcia i wydania, zapewnia jakość, kompletuje i uruchamia zamówienia, zapewnia obsługę informatyczną Centrum.

Na terytorium Polski Spółka nie posiada filii, przedstawicielstwa, oddziału czy biura, nie zatrudnia żadnych pracowników ani nie oddelegowuje pracowników własnych do obsługi transakcji realizowanych z terytorium Polski, nie posiada zaplecza technicznego pod postacią maszyn, urządzeń, mebli, itp., nie posiada tytułu prawnego do jakichkolwiek powierzchni. Pracowników niezbędnych do obsługi Centrum dostarcza Kontrahent. Pracownicy ci są w wyłącznej dyspozycji Kontrahenta i pod jego kontrola (Spółka nie ma możliwości podejmowania jakichkolwiek decyzji związanych z pracownikami Kontrahenta). Spółka posiada ograniczony dostęp do Centrum, który możliwy jest jedynie w określonych dniach/porach (po uprzednim zawiadomieniu oraz w asyście pracownika Kontrahenta). Spółka nie ma również możliwości podejmowania jakichkolwiek decyzji związanych z powierzchnią Centrum. Z wniosku wynika także, że Spółka nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności w rozumieniu ustawy VAT. Towary przemieszczone z Niemiec do Polski są następnie przedmiotem sprzedaży na terytorium Polski. Sprzedaż ta odbywa się w ramach następujących rodzajów dostawy: krajowej, wewnątrzwspólnotowej oraz eksportowej.

Spółka dokonując przemieszczenia swoich towarów z terytorium Niemiec na terytorium Polski bezpośrednio przed ich przemieszczeniem wystawia dokument (faktura pro forma - "proformarechnung"). Każda wystawiona "faktura pro forma" odpowiada następującemu po jej wystawieniu faktycznemu przemieszczeniu towarów. Dokument ten wystawiany jest według przepisów niemieckich, które zobowiązuje Wnioskodawcę również - do wystawienia faktury dokumentującej przemieszczenie własnych towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Dokument ten stanowi fakturę w rozumieniu przepisów niemieckich.

Dokument (faktura pro forma - "proformarechnung") dokumentujący przemieszczenie towarów do Polski zawiera miedzy innymi następujące elementy: nazwę faktura pro forma ("proformarechnung"), datę wystawienia faktury, numer dokumentu, dane sprzedawcy (w tym niemiecki NIP Spółki), dane nabywcy (w tym polski NIP Spółki), liczbę porządkową, nazwę przemieszczanego towaru, liczbę przemieszczanych sztuk towaru, cenę jednostkowa towaru netto, łączną wartość dostarczonych towarów, łączną wartość przemieszczonych towarów, stawkę podatku (do uwzględnienia przy rozliczeniu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce), kwotę podatku VAT (do rozliczenie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce), kwotę należności ogółem, datę, w której dokonano przemieszczenia, informacje o tym, że transakcja jest zwolniona z VAT na podstawie przepisu § 4 nr 1b w zw. z § 6a niemieckiej ustawy o VAT, miejsce dostawy. Dokument "faktura pro forma" wystawiany jest przez Spółkę bezpośrednio przed przemieszczeniem towarów, a każda wystawiona "faktura pro forma" odpowiada następującemu po jej wystawieniu faktycznemu przemieszczeniu towarów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przemieszczanych przez Spółkę z terytorium Niemiec na terytorium Polski powstaje z chwilą wystawienia dokumentu wewnętrznego (faktury pro forma) w sytuacji, gdy zgodnie z niemieckimi przepisami podatkowymi taki dokument wewnętrzny (faktura pro forma) jest uznawany za fakturę.

W przedmiotowym przypadku dokonywane przez Wnioskodawcę przemieszczenia towarów z Niemiec do Polski stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca przemieszcza należące do Wnioskodawcy towary bezpośrednio z Niemiec do Polski, a przemieszczane produkty są następnie przedmiotem sprzedaży na terytorium Polski w ramach działalności gospodarczej Spółki. W sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę nie występuje druga strona transakcji tj. inny kontrahent, lecz zarówno wewnątrzwspólnotowej dostawy jak i wewnątrzwspólnotowego nabycia dokonuje wyłącznie Wnioskodawca, działając z jednej strony jako podatnik niemiecki, a z drugiej strony jako podatnik polski. W związku z tym Wnioskodawca nie wystawia faktury na rzecz innego kontrahenta, tylko zobowiązany jest do udokumentowania tej transakcji w inny sposób. Jak z wniosku wynika zgodnie z niemieckimi przepisami Wnioskodawca dokumentuje transakcję dokonaną na własną rzecz poprzez wystawienie faktury pro forma, która traktowana jest jako faktura.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z przemieszczeniem własnych towarów z terytorium Niemiec na terytorium Polski, należy wskazać, że zastosowanie będzie miał cytowany wcześniej art. 20 ust. 5 ustawy. Przepis ten stosuje się niezależnie od tego, czy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów odbywa się na zasadach art. 9, czy też art. 11 ust. 1 ustawy. Oznacza to, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku obowiązek podatkowy z tytułu przemieszczenia towarów własnych stanowiącego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, powstał z momencie wystawienia przez Wnioskodawcę dokumentu pro forma - "proformarechnung". Jak wskazał bowiem Wnioskodawca, dokument ten wystawiany jest według przepisów niemieckich, które zobowiązują podatnika również do wystawienia faktury dokumentującej przemieszczenie własnych towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przy czym data wystawienia tego dokumentu będzie generowała moment powstania obowiązku podatkowego zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, jeżeli dokument ten zostanie wystawiony przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonane są przemieszczenia towarów będących przedmiotem tych transakcji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, że obowiązek podatkowy z tytułu przemieszczenia towarów należących do Wnioskodawcy powstaje w momencie wystawienia przez nią faktury dokumentującej takie przemieszczenie (wskazana w stanie faktycznym faktura pro forma wystawiana na podstawie przepisów niemieckich), lecz nie później, niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano przemieszczenia - należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.