0114-KDIP1-1.4012.34.2020.1.EW - Zwolnienie od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej - działki gruntu nr 1 - jest prawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek z dnia 21 stycznia 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej - działki gruntu nr 1.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 14 czerwca 2002 r. osoba fizyczna dokonała zakupu działek gruntu nr 2 (oznaczona symbolem R i przeznaczona na cele rolne) oraz nr 3 (oznaczona symbolem RL i przeznaczona na cele leśne) jako działek niezabudowanych nie będących terenem budowlanym, odpowiednio o powierzchni 9,6612 ha oraz 5,5768 ha, tj. łącznej powierzchni 15,2380 ha, za cenę 415 tys. zł. W dniu 19 grudnia 2003 r. ta sama osoba fizyczna dokonała zakupu działki gruntu nr 4 (oznaczona symbolem R, RL i przeznaczona na cele rolne i leśne) stanowiącej drogę gruntową bez jakichkolwiek stałych naniesień budowlanych, o powierzchni 0,2426 ha za cenę 7,5 tys. zł.

W dniu 19 października 2004 r. dokonano połączenia wskazanych powyżej działek gruntu w jedną działkę nr 5 o łącznej powierzchni 15,4806 ha. W dniu 12 maja 2005 r. ta sama osoba fizyczna dokonała zakupu zespołu działek, w skład którego wchodziła działka gruntu nr 6 (oznaczona symbolem R - grunty rolne) jako działki niezabudowanej nie będącej terenem budowlanym, której powierzchnia wynosi 7,9528 ha za łączną cenę zespołu działek w wysokości 3.600 tys. zł, która obejmowała również cenę działki nr 6.

W dniu 18 stycznia 2010 r. ta sama osoba fizyczna dokonała zakupu działki gruntu nr 7 (oznaczona symbolem DR - drogi) stanowiącej drogę gruntową bez jakichkolwiek stałych naniesień budowlanych, o powierzchni 0,2431 ha za cenę 30,6 tys. zł.

W latach 2002-2011 przedstawiona powyżej osoba fizyczna (zwana dalej "Wnioskodawcą") poniosła nakłady na budowę budynków mieszkalnych i budowli zlokalizowanych na działce 5, które sukcesywnie w latach od 2003 r. do 2011 r. były oddane do użytkowania na własne potrzeby Wnioskodawcy.

Łączna cena nabycia wszystkich wspomnianych powyżej działek nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W dni 25 lipca 2011 r. Wnioskodawca będący właścicielem przedstawionych działek gruntu, budynków mieszkalnych oraz budowli rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej pod firmą (...), (...) (zwanej dalej "Działalnością").

W dniu 31 lipca 2017 r. opisane powyżej działki gruntu (tj. działka o nr 5, 6 oraz 7) oraz budynki mieszkalne zostały wniesione do ewidencji środków trwałych Działalności w wartościach godziwych określonych na podstawie operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego w wysokości odpowiednio 6.446,1 tys. zł (wycena działek gruntu) oraz 7.675,9 tys. zł (wycena budynków mieszkalnych), tj. łącznie 14.122 tys. zł.

Działki nie podlegają amortyzacji, natomiast w przypadku budynków mieszkalnych stawki odpisów amortyzacyjnych zostały określone na poziomie 1% rocznie.

W dniu 12 kwietnia 2019 r. dokonano połączenia wskazanych powyżej działek gruntu (tj. działek o nr 5, 6 oraz 7) w jedną działkę nr 1 (oznaczona symbolem BI - inne tereny zabudowane), dla której prowadzona jest Księga Wieczysta nr (...) o łącznej powierzchni 23,6765 ha.

Od momentu wniesienia powyższych działek gruntu oraz budynków mieszkalnych do ewidencji środków trwałych Działalności do dnia sporządzenia niniejszego wniosku nie były ponoszone nakłady zwiększające ich wartość początkową.

Jednocześnie wartość wszystkich pozostałych środków trwałych, które zostały przyjęte do ewidencji Działalności od dnia 31 lipca 2017 r. do dnia sporządzenia niniejszego wniosku wyniosła 57.454,34 zł.

Na moment składnia niniejszego wniosku powyżej opisane działki nie były objęte Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego (zwany dalej "MPZP"). Prace nad opracowaniem i przyjęciem MPZP dla powyżej opisanych działek trwają w momencie składania niniejszego wniosku.

Wnioskodawca prowadzący Działalność zamierza dokonać sprzedaży opisanych budynków mieszkalnych oraz budowli wraz z gruntem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę prowadzącego Działalność opisanych budynków mieszkalnych, budowli oraz gruntu będzie zwolniona z podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o Podatku od Towarów i Usług zwalnia się od podatku dostawę budynku, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W art. 2 pkt 14 Ustawy o Podatku od Towarów i Usług, ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, od dnia 1 września 2019 r. ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

Należy zwrócić uwagę, że przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str 1 z późn. zm.), posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Ustalając czy mamy do czynienia z pierwszym zasiedleniem w rozumieniu ww. przepisów należy wziąć pod uwagę wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 listopada 2016 r. w sprawie C-308/16 dot. Kozuba Premium Selection Sp. z o.o., w którym Trybunał uznał, że pierwsze zasiedlenie w sprawie będącej przedmiotem postępowania głównego, nie musi być związane z czynnością opodatkowaną, gdyż takie stanowisko nie znajduje oparcia w treści przepisów Dyrektywy 2006/112/WE. Trybunał potwierdził, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika - bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku. Przy czym, TSUE jednakowo traktuje pierwsze zasiedlenie po wybudowaniu obiektu, jak i po jego ulepszeniu. W obu przypadkach Trybunał twierdzi, że do pierwszego zasiedlenia wystarczy rozpoczęcie jego użytkowania.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie".

W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Jak wynika z wniosku, nastąpiło już pierwsze zasiedlenie tego budynku oraz od pierwszego zasiedlenia minął okres dłuższy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 Ustawy o Podatku od Towarów i Usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Według Wnioskodawcy sprzedaż, o której mowa we wniosku będzie spełniała te warunki, zatem sprzedaż opisanych budynków, budowli oraz gruntu działki nr 1 będzie zwolniona z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), - zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Uwzględniając powyższe przepisy stwierdzić należy, iż opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze więc, konkretna czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2019 r. ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu.

Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje sprzedać nieruchomość zabudowaną tj. działkę nr 1, która powstała z połączenia działek 5 (nieruchomość powstała w wyniku połączenia działki nr 3, 4 oraz 2 w dniu 19 października 2004 r.), działki nr 6 (zakupionej 12 maja 2005 r.) oraz działki nr 7 (zakupionej 18 stycznia 2010 r.). Łączna cena nabycia wszystkich ww. działek nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca w latach 2002-2011 ponosił nakłady na budowę budynków mieszkalnych i budowli zlokalizowanych na działce nr 5, które sukcesywnie w latach 2003-2011 były oddawane do użytkowania na własne potrzeby Wnioskodawcy.

W dniu 25 lipca 2011 r. Wnioskodawca będący właścicielem przedstawionych działek gruntu, budynków mieszkalnych oraz budowli rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej pod firmą (...). W dniu 31 lipca 2017 r. działki gruntu 5, 6 oraz 7 wraz z budynkami mieszkalnymi i budowlami zostały wpisane do ewidencji środków trwałych działalności.

W dniu 12 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca dokonał połączenia działek gruntu nr 5, 6 oraz 7 w jedną działkę o numerze 1.

Od momentu wpisania powyższych działek gruntu oraz budynków mieszkalnych do ewidencji środków trwałych do dnia złożenia wniosku nie były ponoszone nakłady zwiększające ich wartość początkową. Opisane działki nie były objęte Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, chodź na dzień złożenia wniosku trwają prace nad jego opracowaniem i przyjęciem.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż opisanych budynków mieszkalnych, budowli oraz gruntu będzie zwolniona z podatku od towarów i usług.

Wskazać należy, że planowana sprzedaż nieruchomości z uwagi na opis sprawy (nieruchomość jest wykorzystywana w działalności) nie należy do zwykłego zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawcy, natomiast będzie wypełniać definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Sprzedający, w związku z jej dostawą, będzie działać jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, transakcja sprzedaży nieruchomości zabudowanej będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Równocześnie zaznaczyć należy, że opis zdarzenia przyszłego wskazuje, że spełnione są łącznie dwa warunki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, tj. dostawa posadowionych na działce gruntu nr 1 budynków mieszkalnych i budowli nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia albo przed nim (Wnioskodawca oddał do użytkowania na własne potrzeby budynki mieszkalne i budowle do 2011 r.) i nie były ponoszone nakłady na ulepszenie. W związku z powyższym od momentu oddania budynków mieszkalnych i budowli w użytkowanie do chwili sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

W związku z powyższym, analiza opisu zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż nieruchomości działki gruntu 1 wraz z posadowionymi na niej budynkami mieszkalnymi oraz budowlami będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

W związku z tym, że dostawa przedmiotowych budynków mieszkalnych i budowli będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, analiza zwolnienia tej czynności wynikająca z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy jest bezpodstawna.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.