0114-KDIP1-1.4012.34.2019.2.AM - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanych działek gruntowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2019 r. (data wpływu 2 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem Strony z dnia 31 stycznia 2020 r., nadanym 5 lutego 2020 r. (data wpływu 11 lutego 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 22 stycznia 2020 r. znak sprawy 0114 KDIP4 1.4012.34.2019.1.AM (skutecznie doręczone 30 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT do sprzedaży nieruchomości składającej się z 24 niezabudowanych działek gruntowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT do sprzedaży nieruchomości składającej się z 24 niezabudowanych działek gruntowych.

Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 31 stycznia 2020 r., nadanym 5 lutego 2020 r. (data wpływu 11 lutego 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 22 stycznia 2020 r. znak sprawy 0114 KDIP4 1.4012.34.2019.1.AM (skutecznie doręczone 30 stycznia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca Spółka pod firmą A. sp. z o.o. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług finansowych, zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 i pkt 37-40 ustawy o VAT. W 2019 r. sporadycznie została dokonana sprzedaż wraz z VAT, która dotyczyła jedynie zużytych środków trwałych np. używany komputer, używany samochód.

W kwietniu 2016 r. Spółka kupiła umową sporządzoną w formie Aktu Notarialnego 24 działki w sensie funkcjonalnym stanowiących jedną niezabudowaną nieruchomość gruntową objętą księgami wieczystymi o numerach: (...) prowadzonymi przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych, dalej "Nieruchomość":

Spółka stała się właścicielem w 100%:

Wszystkie działki są niezabudowane, nie były ulepszane od chwili zakupu, nie były modernizowane, nie wybudowano na nich żadnych budynków i budowli. Spółka nie poniosła dotychczas i nie planuje ponoszenia w przyszłości nakładów na ulepszenie Nieruchomości, nie wzniosła i nie będzie wznosiła na Nieruchomości żadnych nowych budynków, budowli lub ich części. Nie wynajmowała, nie dzierżawiła, ani w inny sposób nie udostępniała w jakimkolwiek okresie i zakresie Nieruchomości osobom trzecim. Spółka nie występowała o pozwolenie na budowę lub o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego, nie występowała o jakiekolwiek inne zezwolenie, nie podłączała mediów, nie robiła żadnych projektów architektonicznych lub wizualizacyjnych, przy zakupie nie zostały zapłacone żadne prowizje pośrednikom.

Spółka nie otrzymała w związku z nabyciem Nieruchomości faktury od ich dotychczasowych właścicieli, gdyż nabyła je od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Spółka jak wskazano wyżej zajmuje się usługami finansowymi, a w szczególności zajmuje się inwestowaniem kapitałów własnych w działalność finansową, inwestycje na rynkach kapitałowych oraz pożyczki na rzecz osób trzecich. Spółka lokuje nadwyżki finansowe na lokatach bankowych. Zarząd podjął decyzję o zainwestowaniu nadwyżki finansowej w przedmiotową nieruchomość, ponieważ spółka planuje zwiększać działalność pożyczkową dla osób trzecich, zamierza w związku z tym sprzedać przedmiotową Nieruchomość. Nabycie Nieruchomości miało miejsce w celu lokowania nadwyżki kapitału, który Spółka osiągnęła wykonując działalność nieopodatkowaną podatkiem VAT. Spółka liczyła na zwiększenie wartości zakupionej niezabudowanej Nieruchomości i na jej sprzedaż z zyskiem w późniejszym czasie. Działanie Spółki w postaci nabycia Niezabudowanej Nieruchomości w celu dalszej jej odsprzedaży jest czynnością jednorazową i nie stanowi podstawowego przedmiotu działalności Spółki. Zakup Niezabudowanej Nieruchomości finansowany był ze środków uzyskanych z działalności zwolnionej z podatku VAT i stanowił zysk Spółki z tytułu udzielanych pożyczek i lokowanych środków własnych Spółki.

Zgodnie z Miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego terenów rekreacyjnych w obrębie gminy uchwalonym uchwałą Rady Miejskiej w (...) Nr (...) z dnia 25 października 2006 r., opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Nr (...) poz. (...) z dnia 18 grudnia 2006 r.

Działki 1, 10 z KW (...) oznaczone są w planie na terenach usług turystycznych z przeznaczeniem alternatywnym zabudowy rekreacyjnej indywidualnej.

Działki 17, 18, 19 z KW (...) oraz działki 4, 5, 6 i 9 z KW (...) oznaczone są częściowo na terenach zabudowy rekreacyjnej indywidualnej i terenach zieleni urządzonej w granicach działki budowlanej.

Działki 20 z KW (...), 24 z KW (...) oraz działka 22 objęta KW (...) na terenie dróg wewnętrznych.

Działka 21 z KW (...) oraz 8 z KW (...) na terenie zieleni naturalnej.

Działki 12, 13, 14, 15, 16 z KW (...), działki 2, 3, 7 z KW (...) oraz działka 11 z KW (...) na terenach zabudowy rekreacji indywidualnej z zielenią leśną;

Działka 23 częściowo na terenie ciągów pieszo-jezdnych i terenie zieleni urządzonej w granicach działki budowlanej.

Ponadto w piśmie z dnia 31 stycznia 2020 r., Wnioskodawca uzupełnił informacje zawarte we wniosku wskazując, że:

I. Dla działek 17, 18, 19, 4, 5, 6, 9 i 23 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego uchwalonym uchwałą Rady Miejskiej w (...) Nr (...) z dnia 25 października 2006 r. opublikowanym w dzienniku Urzędowym Województwa (...) Nr (...) z dnia 18 grudnia 2006 r. wyznaczono linie rozgraniczające terenu o różnym przeznaczeniu w ten sposób, że:

1. Dla działki 17 w MPZP teren obejmuje oznaczenie ZP.11 i ML.13 oraz KDW.01 co zgodnie z MPZP oznacza, że dla ww. działki wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, przy czym zasady podziału mają być zgodne z oznaczeniem na rysunku planu. Brak jest w Planie oznaczenia, w której części działki znajduje się teren zieleni urządzonej. Zgodnie z MPZP na terenach zieleni urządzonej dopuszcza się możliwość lokalizacji obiektów małej architektury związanych z towarzyszącą zabudową, a ponadto, iż zgodnie z MPZP obowiązuje zachowanie nie mniej niż 60% powierzchni terenu wydzielonego liniami rozgraniczającymi jako biologicznie czynnej. Symbol KDW.01 oznacza, iż obsługa komunikacyjna poszczególnych działek ma być z drogi wewnętrznej oznaczonej symbolem KDW.01;

2. Dla działki 18 w MPZP teren obejmuje oznaczenie ZP.11 i ML.13 oraz KDW.01 co zgodnie z MPZP oznacza, że dla ww. działki wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, przy czym zasady podziału mają być zgodne z oznaczeniem na rysunku planu. Brak jest w Planie oznaczenia, w której części działki znajduje się teren zieleni urządzonej. Zgodnie z MPZP na terenach zieleni urządzonej dopuszcza się możliwość lokalizacji obiektów małej architektury związanych z towarzyszącą zabudową, a ponadto, iż zgodnie z MPZP obowiązuje zachowanie nie mniej niż 60% powierzchni terenu wydzielonego liniami rozgraniczającymi jako biologicznie czynnej. Symbol KDW.01 oznacza, iż obsługa komunikacyjna poszczególnych działek ma być z drogi wewnętrznej oznaczonej symbolem KDW.01;

3. Dla działki 19 w MPZP teren obejmuje oznaczenie ZP.11, ML.13 oraz KDW.01 co zgodnie z MPZP oznacza, że dla ww. działki wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, przy czym zasady podziału mają być zgodne z oznaczeniem na rysunku planu. Brak jest w Planie oznaczenia, w której części działki znajduje się teren zieleni urządzonej. Zgodnie z MPZP na terenach zieleni urządzonej dopuszcza się możliwość lokalizacji obiektów małej architektury związanych z towarzyszącą zabudową, a ponadto, iż zgodnie z MPZP obowiązuje zachowanie nie mniej niż 60% powierzchni terenu wydzielonego liniami rozgraniczającymi jako biologicznie czynnej. Symbol KDW.01 oznacza, iż obsługa komunikacyjna poszczególnych działek ma być z drogi wewnętrznej oznaczonej symbolem KDW.01;

4. Dla działki 4 w MPZP teren obejmuje oznaczenie ZP.13, UT/ML01 oraz KDW.01 co zgodnie z MPZP oznacza, że dla ww. działki wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, przy czym zasady podziału mają być zgodne z oznaczeniem na rysunku planu. Brak jest w Planie oznaczenia, w której części działki znajduje się teren zieleni urządzonej. Zgodnie z MPZP na terenach zieleni urządzonej dopuszcza się możliwość lokalizacji obiektów małej architektury związanych z towarzyszącą zabudową, a ponadto, iż zgodnie z MPZP obowiązuje zachowanie nie mniej niż 30% powierzchni terenu wydzielonego liniami rozgraniczającymi jako biologicznie czynnej. Symbol KDW.01 oznacza, iż obsługa komunikacyjna poszczególnych działek ma być z drogi wewnętrznej oznaczonej symbolem KDW.01;

5. Dla działki 5 w MPZP teren obejmuje oznaczenie ZP.13, UT/ML01 oraz KDW.01, co zgodnie z MPZP oznacza, że dla ww. działki wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, przy czym zasady podziału mają być zgodne z oznaczeniem na rysunku planu. Brak jest w Planie oznaczenia, w której części działki znajduje się teren zieleni urządzonej. Zgodnie z MPZP na terenach zieleni urządzonej dopuszcza się możliwość lokalizacji obiektów małej architektury związanych z towarzyszącą zabudową, a ponadto, iż zgodnie z MPZP obowiązuje zachowanie nie mniej niż 30% powierzchni terenu wydzielonego liniami rozgraniczającymi jako biologicznie czynnej. Symbol KDW.01 oznacza, iż obsługa komunikacyjna poszczególnych działek ma być z drogi wewnętrznej oznaczonej symbolem KDW.01;

6. Dla działki 6 w MPZP teren obejmuje oznaczenie ZP.13, UT/ML01 oraz KDW.01 co zgodnie z MPZP oznacza, że dla ww. działki wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, przy czym zasady podziału mają być zgodne z oznaczeniem na rysunku planu. Brak jest w Planie oznaczenia, w której części działki znajduje się teren zieleni urządzonej. Zgodnie z MPZP na terenach zieleni urządzonej dopuszcza się możliwość lokalizacji obiektów małej architektury związanych z towarzyszącą zabudową, a ponadto, iż zgodnie z MPZP obowiązuje zachowanie nie mniej niż 30% powierzchni terenu wydzielonego liniami rozgraniczającymi jako biologicznie czynnej. Symbol KDW.01 oznacza, iż obsługa komunikacyjna poszczególnych działek ma być z drogi wewnętrznej oznaczonej symbolem KDW.01;

7. Dla działki 9 w MPZP teren obejmuje oznaczenie ZP.13, UT/ML01 oraz KDW.01 co zgodnie z MPZP oznacza, że dla ww. działki wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, przy czym zasady podziału mają być zgodne z oznaczeniem na rysunku planu. Brak jest w Planie oznaczenia, w której części działki znajduje się teren zieleni urządzonej. Zgodnie z MPZP na terenach zieleni urządzonej dopuszcza się możliwość lokalizacji obiektów małej architektury związanych z towarzyszącą zabudową, a ponadto, iż zgodnie z MPZP obowiązuje zachowanie nie mniej niż 30% powierzchni terenu wydzielonego liniami rozgraniczającymi jako biologicznie czynnej. Symbol KDW.01 oznacza, iż obsługa komunikacyjna poszczególnych działek ma być z drogi wewnętrznej oznaczonej symbolem KDW.01;

8. Dla działki 23 w MPZP teren obejmuje oznaczenie KX.01, KDW.02, ZN.02 co zgodnie z MPZP oznacza, że dla ww. działki wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, przy czym dla ww. działki zgodnie z planem w części oznaczonej jako ZN.02:

Działka 23 w części oznaczona jako KDW.02 stanowi tereny dróg wewnętrznych gdzie:

II. Dla działek oznaczonych numerami 21 i 8, które w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego położone są na terenie zieleni naturalnej, oznaczonej w MPZP symbolem ZN.02.

III. Dla działek 12, 13, 14, 15, 16, 2, 3, 7 i 11 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego uchwalonym uchwałą Rady Miejskiej w (...) Nr (...) z dnia 25 października 2006 r. opublikowanym w dzienniku Urzędowym Województwa (...) Nr (...) poz. (...) z dnia 18 grudnia 2006 r. wyznaczono linie rozgraniczające terenu o różnym przeznaczeniu w ten sposób, że:

1. Dla działki 12 w MPZP teren obejmuje oznaczenie ML/ZL.01 oraz KDW.01 co zgodnie z MPZP oznacza, że dla ww. działki wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, przy czym zasady podziału mają być zgodne z oznaczeniem na rysunku planu. Brak jest w Planie oznaczenia, w której części działki znajduje się teren zieleni leśnej. Zgodnie z MPZP działka oznaczona symbolem ML/ZL.01 stanowi tereny zabudowy rekreacji indywidualnej z zielenią leśną. Zgodnie z MPZP dopuszcza się następujące możliwości zabudowy:

Maksymalnie jeden budynek rekreacyjny na jednej działce budowlanej.

2. Dla działki 13 w MPZP teren obejmuje oznaczenie ML/ZL.01 co zgodnie z MPZP oznacza, że dla ww. działki wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, przy czym zasady podziału mają być zgodne z oznaczeniem na rysunku planu. Brak jest w Planie oznaczenia, w której części działki znajduje się teren zieleni leśnej. Zgodnie z MPZP działka oznaczona symbolem ML/ZL.01 stanowi tereny zabudowy rekreacji indywidualnej z zielenią leśną. Zgodnie z MPZP dopuszcza się następujące możliwości zabudowy: Maksymalnie jeden budynek rekreacyjny na jednej działce budowlanej:

3. Dla działki 14 w MPZP teren obejmuje oznaczenie ML/ZL.01 oraz ZL.05 co zgodnie z MPZP oznacza, że dla ww. działki wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, przy czym zasady podziału mają być zgodne z oznaczeniem na rysunku planu. Brak jest w Planie oznaczenia, w której części działki znajduje się teren zieleni leśnej. Zgodnie z MPZP działka oznaczona symbolem ML/ZL.01 stanowi tereny zabudowy rekreacji indywidualnej z zielenią leśną. Zgodnie z MPZP dopuszcza się następujące możliwości zabudowy:

Maksymalnie jeden budynek rekreacyjny na jednej działce budowlanej:

Natomiast częściowe oznaczenie ww. działki symbolem ZL.05 oznacza tereny zieleni leśnej, gdzie:

4. Dla działki 15 w MPZP teren obejmuje oznaczenie ML/ZL.01 oraz KDW.01 co zgodnie z MPZP oznacza, że dla ww. działki wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, przy czym zasady podziału mają być zgodne z oznaczeniem na rysunku planu. Brak jest w Planie oznaczenia, w której części działki znajduje się teren zieleni leśnej. Zgodnie z MPZP działka oznaczona symbolem ML/ZL.01 stanowi tereny zabudowy rekreacji indywidualnej z zielenią leśną.

Maksymalnie jeden budynek rekreacyjny na jednej działce budowlanej.

5. Dla działki 16 w MPZP teren obejmuje oznaczenie ML/ZL.01 oraz KDW.01 co zgodnie z MPZP oznacza, że dla ww. działki wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, przy czym zasady podziału mają być zgodne z oznaczeniem na rysunku planu. Brak jest w Planie oznaczenia, w której części działki znajduje się teren zieleni leśnej. Zgodnie z MPZP działka oznaczona symbolem ML/ZL.01 stanowi tereny zabudowy rekreacji indywidualnej z zielenią leśną.

Maksymalnie jeden budynek rekreacyjny na jednej działce budowlanej.

6. Dla działki 2 teren obejmuje oznaczenie ML/ZL.01 oraz KDW.01, co zgodnie z MPZP oznacza, że dla ww. działki wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, przy czym zasady podziału mają być zgodne z oznaczeniem na rysunku planu. Brak jest w Planie oznaczenia, w której części działki znajduje się teren zieleni leśnej. Zgodnie z MPZP działka oznaczona symbolem ML/ZL.01 stanowi tereny zabudowy rekreacji indywidualnej z zielenią leśną.

Maksymalnie jeden budynek rekreacyjny na jednej działce budowlanej.

7. Dla działki 3 teren obejmuje oznaczenie ML/ZL.01 oraz KDW.01 co zgodnie z MPZP oznacza, że dla ww. działki wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, przy czym zasady podziału mają być zgodne z oznaczeniem na rysunku planu. Brak jest w Planie oznaczenia, w której części działki znajduje się teren zieleni leśnej. Zgodnie z MPZP działka oznaczona symbolem ML/ZL.01 stanowi tereny zabudowy rekreacji indywidualnej z zielenią leśną. Maksymalnie jeden budynek rekreacyjny na jednej działce budowlanej.

8. Dla działki 7 teren obejmuje oznaczenie ML/ZL.01 oraz KDW.01 co zgodnie z MPZP oznacza, że dla ww. działki wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, przy czym zasady podziału mają być zgodne z oznaczeniem na rysunku planu. Brak jest w Planie oznaczenia, w której części działki znajduje się teren zieleni leśnej. Zgodnie z MPZP działka oznaczona symbolem ML/ZL.01 stanowi tereny zabudowy rekreacji indywidualnej z zielenią leśną. Maksymalnie jeden budynek rekreacyjny na jednej działce budowlanej.

9. Dla działki 11 teren obejmuje oznaczenie ML/ZL.01 oraz KDW.01 co zgodnie z MPZP oznacza, że dla ww. działki wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, przy czym zasady podziału mają być zgodne z oznaczeniem na rysunku planu. Brak jest w Planie oznaczenia, w której części działki znajduje się teren zieleni leśnej. Zgodnie z MPZP działka oznaczona symbolem ML/ZL.01 stanowi tereny zabudowy rekreacji indywidualnej z zielenią leśną. Maksymalnie jeden budynek rekreacyjny na jednej działce budowlanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż Niezabudowanej Nieruchomości:

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie to dotyczy wszystkich towarów, a zatem również nieruchomości, którym przy nabyciu Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Spółka zarówno w dacie nabycia jak i obecnie nie prowadzi działalności podlegającej VAT. Przy czym Ustawodawca nie wskazał w tym przepisie czasu korzystania, a zatem nie ma znaczenia, czy Spółka z przedmiotowych nieruchomości korzysta kilka dni, lat czy miesięcy. Zdaniem Wnioskodawcy, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie oba warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

Zdaniem Wnioskodawcy w stosunku do Niezabudowanych Nieruchomości przy ich sprzedaży (dostawie) zastosowanie znajdzie zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż Spółce przy ich nabyciu nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz Spółka nie prowadzi na ich terenie żadnej działalności, a zakup Nieruchomości miał na celu ulokowanie nadwyżki kapitału z działalności zwolnionej z podatku VAT, natomiast odsprzedaż z zyskiem niezabudowanych działek będzie czynnością jednorazową nie stanowiącą przeważającego przedmiotu działalności Spółki. Przy zakupie Nieruchomości transakcja została opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z dnia 30 czerwca 2017 r. w sprawie 0112 KDIL2 1.4012.159.2017.1.AWA Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, wskazał, iż w przypadku Banku (czynnym podatniku VAT, którego działalność pokrywa się z zakresem działalności Spółki), który nabył zabudowane i niezabudowane nieruchomości, które w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego stanowiły tereny pod zabudowę nie korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, z powodu wynajmowania łącznie nabytych przez Bank nieruchomości Wnioskując zatem a contrario Spółce przysługiwać będzie przedmiotowe zwolnienie, gdyż przez cały okres posiadania Nieruchomości była wykorzystywana przez Spółkę wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT, nie była przez spółkę modernizowana, przekształcania, zagospodarowywana, ulepszana lub w jakikolwiek inny sposób zmieniana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przy czym towarami - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r.s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej "Dyrektywą 2006/112/WE," państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy - Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane rozumie się w myśl art. 2 pkt 33 ustawy, grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jako akt prawa miejscowego, wiąże zarówno organy administracji, osoby fizyczne, osoby prawne, jak i inne jednostki organizacyjne. Zatem w sytuacji, gdy na danym terenie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, to właśnie zapisom miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego należy nadać decydujące znaczenie dla oceny przeznaczenia danego terenu, w tym również dla potrzeb art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej reguluje ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1945, z późn. zm.).

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

Zatem o charakterze danego gruntu powinien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego decyduje o kwalifikacji gruntu.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę".

Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Z cytowanych przepisów wynika, że nie jest terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę. Analogicznie, w przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy. W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, albo decyzja o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Z powyższego należy wywieść, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane. Z kolei dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Rozpatrując pojęcie "grunty przeznaczone pod zabudowę" - do którego odnosi się przepis art. 2 pkt 33 ustawy - należy odwołać się do definicji zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186 z późn. zm.).

Na podstawie art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast, na mocy art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane, pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zgodnie z art. 3 pkt 3a ustawy - Prawo budowlane, obiektem liniowym jest obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Przez obiekty małej architektury należy rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności: kultu religijnego, jak: (kapliczki, krzyże przydrożne, figury), posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej, użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki (art. 3 pkt 4 ustawy - Prawo budowlane).

W myśl art. 3 pkt 9 ustawy - Prawo budowlane, przez urządzenie budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Ponadto, należy wskazać, że zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. z 1999 r. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów grunt budowlany to taki grunt, który objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, w którym określono dla niego funkcję "pod zabudowę".

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług finansowych, zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 i pkt 37-40 ustawy o VAT. W 2019 r. Wnioskodawca sporadycznie dokonał sprzedaży z VAT, która dotyczyła jedynie zużytych środków trwałych.

W kwietniu 2016 r. Spółka zakupiła na podstawie umowy sporządzonej w formie Aktu Notarialnego 24 działki w sensie funkcjonalnym stanowiące jedną niezabudowaną nieruchomość gruntową objętą księgami wieczystymi (Nieruchomość).

Spółka stała się właścicielem w 100%:

Wszystkie działki są niezabudowane, nie były ulepszane od chwili zakupu, nie były modernizowane, nie wybudowano na nich żadnych budynków i budowli. Spółka nie poniosła dotychczas i nie planuje ponoszenia w przyszłości nakładów na ulepszenie Nieruchomości, nie wzniosła i nie będzie wznosiła na Nieruchomości żadnych nowych budynków, budowli lub ich części. Nie wynajmowała, nie dzierżawiła, ani w inny sposób nie udostępniała w jakimkolwiek okresie i zakresie Nieruchomości osobom trzecim. Spółka nie występowała o pozwolenie na budowę lub o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego, nie występowała o jakiekolwiek inne zezwolenie, nie podłączała mediów, nie robiła żadnych projektów architektonicznych lub wizualizacyjnych, przy zakupie nie zostały zapłacone żadne prowizje pośrednikom.

Spółka nie otrzymała w związku z nabyciem Nieruchomości faktury od ich dotychczasowych właścicieli, gdyż nabyła je od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Spółka jak wskazano wyżej zajmuje się usługami finansowymi, a w szczególności zajmuje się inwestowaniem kapitałów własnych w działalność finansową, inwestycje na rynkach kapitałowych oraz pożyczki na rzecz osób trzecich. Spółka lokuje nadwyżki finansowe na lokatach bankowych. Zarząd podjął decyzję o zainwestowaniu nadwyżki finansowej w przedmiotową nieruchomość, ponieważ spółka planuje zwiększać działalność pożyczkową dla osób trzecich, zamierza w związku z tym sprzedać przedmiotową Nieruchomość. Nabycie Nieruchomości miało miejsce w celu lokowania nadwyżki kapitału, który Spółka osiągnęła wykonując działalność nieopodatkowaną podatkiem VAT. Spółka liczyła na zwiększenie wartości zakupionej niezabudowanej Nieruchomości i na jej sprzedaż z zyskiem w późniejszym czasie. Działanie Spółki w postaci nabycia Niezabudowanej Nieruchomości w celu dalszej jej odsprzedaży jest czynnością jednorazową i nie stanowi podstawowego przedmiotu działalności Spółki. Zakup niezabudowanej Nieruchomości finansowany był ze środków uzyskanych z działalności zwolnionej z podatku VAT i stanowił zysk Spółki z tytułu udzielanych pożyczek i lokowanych środków własnych Spółki.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (MPZP) uchwalonym uchwałą Rady Miejskiej z dnia 25 października 2006 r.,:

1. Działki 1 i 10, oznaczone są w MPZP na terenach usług turystycznych z przeznaczeniem alternatywnym zabudowy rekreacyjnej indywidualnej.

2. Działki 17, 18, 19 oraz działki 4, 5, 6 i 9 oznaczone są częściowo na terenach zabudowy rekreacyjnej indywidualnej i terenach zieleni urządzonej w granicach działki budowlanej. Zgodnie z MPZP dla ww. działek wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, przy czym zasady podziału mają być zgodne z oznaczeniem na rysunku planu. Brak jest w planie oznaczenia, w której części działki znajduje się teren zieleni urządzonej. Zgodnie z MPZP na terenach zieleni urządzonej dopuszcza się możliwość lokalizacji obiektów małej architektury związanych z towarzyszącą zabudową, a ponadto zgodnie z MPZP obowiązuje zachowanie zgodnie z liniami rozgraniczającymi części powierzchni tych działek jako biologicznie czynnej. Obsługa komunikacyjna poszczególnych działek ma być z drogi wewnętrznej.

3. Działki 21 oraz 8 znajdują się na terenach zieleni naturalnej. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego położone są one na terenie zieleni naturalnej, oznaczonej symbolem ZN.02, dla którego:

4. Działki 20, 24 oraz 22 znajdują się na terenie dróg wewnętrznych.

5. Działki 12, 13, 14, 15, 16, 2, 3, 7 oraz 11 położone są na terenach zabudowy rekreacji indywidualnej z zielenią leśną. Dla ww. działek wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu. Brak jest w MPZP oznaczenia, w której części tych działek znajduje się teren zieleni leśnej.

Zgodnie z MPZP dopuszcza na tych działkach możliwości zabudowy, maksymalnie jeden budynek rekreacyjny na jednej działce budowlanej:

2. dopuszcza się możliwość zalesień; 3. dopuszcza się możliwość lokalizacji pomostów o konstrukcji drewnianej w uzgodnieniu z zarządcą jeziora.

Działka 23 w części oznaczona jako KDW.02 stanowi tereny dróg wewnętrznych gdzie:

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy sprzedaż Nieruchomości tj. działek: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22 oraz udziału 2/3 części działek 23 i 24 (stanowiących drogę wewnętrzną) - będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2).

Zauważyć należy, że analiza ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy ocenie, czy przedmiotowy teren stanowi teren budowlany, nie wystarczy analiza jego podstawowego przeznaczenia określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Uwzględnić bowiem należy również zapisy dotyczące przeznaczenia dopuszczalnego tego terenu, w którym ustalono możliwość lokalizacji obiektów budowlanych (np. obiekty gastronomiczne, obiekty gospodarcze, obiekty sanitarne, obiekty infrastruktury technicznej, obiekty małej architektury itp.). Pomimo, że obiekty takie uzupełniają podstawową funkcję gruntu, nie zmienia to faktu, że sama możliwość wybudowania wskazanych obiektów oznacza, że działki te stanowią grunt przeznaczony pod zabudowę. W tym miejscu należy zaznaczyć, że ustawodawca nie uzależnił charakteru terenu od głównego celu, który będący przedmiotem opodatkowania VAT teren ma spełniać, lecz zwolnienie od opodatkowania VAT zależy od możliwości dokonania zabudowy wskazanego terenu.

Przy czym, w sytuacji gdy w planie zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu dla danej działki wyznaczono dokładnie linie rozgraniczające miejsce zabudowy, to teren taki tylko w tej części, w której przeznaczony jest pod zabudowę będzie uznany za teren budowlany, pozostała część działki będzie uznana za teren inny niż budowlany.

W przedmiotowej sprawie działki, co do których istnieje możliwość zlokalizowania na nich jakichkolwiek budynków, budowli lub innych obiektów budowlanych tj.m.in. budynków rekreacyjnych, budynków gospodarczych, garaży, urządzeń turystycznych, obiektów małej architektury, boisk, basenów otwartych, ciągów pieszo-jezdnych, sieci infrastruktury technicznej itp., będą terenami budowlanymi.

Biorąc zatem pod uwagę przytoczone przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy wskazać, że działki gruntowe objęte pytaniem Wnioskodawcy (działki o nr 21 oraz 8), dla których obowiązuje całkowity zakaz zabudowy nie będą terenami budowlanymi. Zatem, dla dostawy tych gruntów, które nie będą terenami budowlanymi, w ramach planowanej transakcji sprzedaży zastosowanie znajdzie zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Natomiast działki lub ich części, dla których w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przewidziano możliwość dokonania zabudowy (pomimo, że są niezabudowane) będą terenami budowlanymi w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Zatem, dla dostawy działek lub ich części, które będą stanowiły tereny budowlane w ramach planowanej transakcji sprzedaży nie znajdzie zastosowania zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Jak bowiem wskazano powyżej zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy można zastosować wyłącznie do dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Skoro dla części gruntów przeznaczonych do sprzedaży nie można zastosować zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy (tj. teren ma charakter budowlany), to należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

* towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

* brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy, czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazał Wnioskodawca, w związku z nabyciem przedmiotowych działek gruntowych nie otrzymał faktury od ich dotychczasowych właścicieli, gdyż nabył je od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem, nie można tym samym uznać, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek naliczony w związku z nabyciem działek objętych pytaniem.

NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że "zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał".

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zatem, dla dostawy ww. działek nie zostaną spełnione warunki do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji, dostawa przez Wnioskodawcę terenów niezabudowanych, dla których zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przewidziano możliwość zabudowy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem podstawowej stawki podatku VAT w wysokości 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dla dostawy działek gruntowych niezabudowanych w związku z planowaną transakcją sprzedaży zastosowanie znajdzie zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy należało uznać za nieprawidłowe.

Na rozstrzygnięcie w niniejsze sprawie nie może wpłynąć interpretacja powołana w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanowisku, ponieważ została ona wydana w odrębnym stanie faktycznym.

Ponadto należy wskazać, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku VAT dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 kwietnia 2020 r. może być rozstrzygnięta w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy o VAT.

Zgodnie bowiem z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe/stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl