0114-KDIP1-1.4012.223.2018.2.AO - Zwolnienie z VAT sprzedaży egzekucyjnej budynku wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2018 r. (data wpływu 17 kwietnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z 26 kwietnia 2018 r. (data wpływu 7 maja 2018 r.) na wezwanie Organu z 26 kwietnia 2018 r. znak sprawy 0114-KDIP1-1.4012.223.2018.1.AO (skutecznie doręczone 26 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT sprzedaży egzekucyjnej budynku wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 17 kwietnia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT sprzedaży egzekucyjnej budynku wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu. Niniejszy wniosek uzupełniony został pismem z 26 kwietnia 2018 r. (data wpływu 7 maja 2018 r.) na wezwanie Organu z 26 kwietnia 2018 r. znak sprawy 0114-KDIP1-1.4012.223.2018.1.AO (data doręczenia 26 kwietnia 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wobec Wnioskodawcy prowadzone jest przez komornika sądowego postępowanie egzekucyjne. Wnioskodawca jest właścicielem budynku oraz użytkownikiem wieczystym gruntu, na którym posadowiony jest ten budynek. Budynek i prawo użytkowania wieczystego gruntu zostały zajęte przez komornika sądowego i prawdopodobnie zostaną sprzedane w toku postępowania egzekucyjnego, w drodze licytacji, na podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. Sprzedaży w imieniu Wnioskodawcy dokona komornik sądowy.

Sprzedawany budynek wraz z prawem użytkowania wieczystego został nabyty przez Wnioskodawcę w dniu 22 czerwca 1998 r. od Przedsiębiorstwa Państwowego. W ciągu ostatnich dwóch lat przed dniem sporządzenia niniejszego wniosku Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków ma ulepszenie sprzedawanego budynku, wydatki takie nie zostaną też poniesione przez Wnioskodawcę do chwili sprzedaży egzekucyjnej.

Sprzedaż egzekucyjna budynku wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego nie będzie zatem dostawą w ramach tzw. pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 uvat.

Wnioskodawca doprecyzował przedstawiony opis i w piśmie uzupełniającym złożony wniosek wskazał, że:

1. Transakcja zakupu przez Wnioskodawcę prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz ze znajdującym się na nim budynkiem nie była czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

2. W związku z ww. nabyciem Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.

3. Przedmiotowy budynek od momentu jego nabycia przez Wnioskodawcę jest wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej.

4. Przedmiotowy budynek od dnia 29 czerwca 2009 r. do chwili obecnej jest przez Wnioskodawcę wynajmowany podmiotowi trzeciemu - spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż egzekucyjna budynku wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego będzie objęta zwolnieniem przedmiotowym w podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 uvat?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż egzekucyjna budynku wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego, w przedstawionym stanie faktycznym, będzie objęta zwolnieniem przedmiotowym w podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 uvat.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 uvat zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 uvat pierwsze zasiedlenie to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków budowli lub ich części, po ich:

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca nabył budynek w 1998 r. od Przedsiębiorstwa Państwowego. Wnioskodawca w ciągu dwóch lat poprzedzających sporządzenie przedmiotowego wniosku (a w zasadzie od dnia nabycia budynku) nie poniósł żadnych wydatków na jego ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, tego rodzaju nakłady nie zostaną także poniesione przez Wnioskodawcę do dnia sprzedaży budynku. Sprzedaż egzekucyjna budynku nie będzie zatem dostawą dokonywaną w ramach pierwszego zasiedlenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r. poz. 599, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik, natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku. Tym samym, komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

* oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

* zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu ww. przepisu) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu oraz w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela. Zatem w świetle powołanego wyżej art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 2 pkt 22 cyt. ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, również prawa wieczystego użytkowania gruntu na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem dostawy, w tym prawo wieczystego użytkowania gruntu, podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że grunt dzieli w VAT los podatkowy ww. obiektów, które się na nim znajdują. Zatem w sytuacji, kiedy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem budynku oraz użytkownikiem wieczystym gruntu, na którym posadowiony jest ten budynek. Sprzedawany budynek wraz z prawem użytkowania wieczystego został nabyty przez Wnioskodawcę w dniu 22 czerwca 1998 r. Transakcja zakupu nie była czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowy budynek od momentu jego nabycia przez Wnioskodawcę jest wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej. Przedmiotowy budynek od dnia 29 czerwca 2009 r. do chwili obecnej jest przez Wnioskodawcę wynajmowany podmiotowi trzeciemu - spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca wskazał, że w ciągu ostatnich dwóch lat przed dniem sporządzenia niniejszego wniosku Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków ma ulepszenie sprzedawanego budynku, wydatki takie nie zostaną też poniesione przez Wnioskodawcę do chwili sprzedaży egzekucyjnej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości objęcia zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT sprzedaży egzekucyjnej budynku wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług dostawa budynku, budowli lub ich części spełniających określone w przepisie warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT".

Tak więc, w ocenie NSA, w świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT należy przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że transakcja sprzedaży przedmiotowego budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowy budynek od momentu jego nabycia przez Wnioskodawcę jest wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej. Zatem do pierwszego zasiedlenia ww. budynku doszło w związku z jego wykorzystywaniem na potrzeby działalności gospodarczej. Wynajem przedmiotowego budynku od 29 czerwca 2009 r. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością jest czynnością wtórną w kontekście wykorzystywania ww. budynku na potrzeby działalności gospodarczej. Z wniosku wynika, że w ciągu ostatnich dwóch lat (a w zasadzie od dnia nabycia budynku) Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowego budynku. Wydatki takie nie zostaną też poniesione przez Wnioskodawcę do chwili sprzedaży egzekucyjnej.

W konsekwencji, egzekucyjna sprzedaż, nieulepszanego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, budynku nastąpi po pierwszym zasiedleniu i od daty tego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym, egzekucyjna sprzedaż ww. budynku będzie objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Taką samą stawką podatku VAT w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT objęte będzie egzekucyjne zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu na którym znajduje się ten budynek.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.