0114-KDIP1-1.4012.218.2018.2.MMA - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pt. "Rozwój działalności gospodarczej w zakresie dentystycznej praktyki lekarskiej poprzez modernizację gabinetu stomatologicznego".-

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 maja 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-1.4012.218.2018.2.MMA Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pt. "Rozwój działalności gospodarczej w zakresie dentystycznej praktyki lekarskiej poprzez modernizację gabinetu stomatologicznego".-

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2018 r. (data wpływu 13 kwietnia 2018 r.) uzupełniony pismem Strony z dnia 7 maja 2018 r. (data wpływu 11 maja 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 26 kwietnia 2018 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.218.2018.1.MMA (skutecznie doręczone Stronie w dniu 7 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 7 maja 2018 r. (data wpływu 11 maja 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 26 kwietnia 2018 r. znak 0114-KDIP1-1.4012.218.2018.1.MMA.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w piśmie z dnia 7 maja 2018 r.):

W związku z podpisaniem umowy o przyznanie pomocy pomiędzy N. a Urzędem Marszałkowskim Województwa w ramach przeprowadzenia zamierzonej operacji pt. "Rozwój działalności gospodarczej w zakresie dentystycznej praktyki lekarskiej poprzez modernizację gabinetu stomatologicznego" konieczne jest uzyskanie kwalifikowalności VAT w prowadzeniu działalności stomatologicznej. Uwzględniając powyższe Wnioskodawca prosi o przedstawienie interpretacji indywidualnej.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że oczekuje interpretacji prawa do odliczenia podatku VAT w związku z nabytymi towarami związanymi z realizacja operacji modernizacji gabinetu stomatologicznego. W ramach inwestycji zakupione zostały urządzenia stomatologiczne, narzędzia wykorzystywane w stomatologii, sprzęt multimedialny, umeblowanie i wyposażenie sprzętowe pomieszczeń oraz roboty budowlane mające na celu poprawę komunikacji do celów inwalidzkich korzystających z gabinetu. Zakupy towarów i usług zostały zakupione w kwotach brutto z uwzględnieniem należnego podatku VAT.

Nabywane towary i usługi realizowanej inwestycji będą związane z działalnością stomatologiczną zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 - 19 ustawy VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 7 maja 2018 r.):

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT związku z realizacją opisanej we wniosku inwestycji ?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 7 maja 2018 r.) z uwagi na prowadzenie działalności zwolnionej od podatku nie przysługuje prawo do odliczenia w związku z realizacją zakupów, a tym samym VAT jest kosztem kwalifikowanym inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 86 ust. 1 ustawy, stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (art. 88 ust. 4 ustawy).

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Na mocy przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

1.

lekarza i lekarza dentysty,

2.

pielęgniarki i położnej,

3.

medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1638, 1948 i 2260),

4.

psychologa.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT zwalnia się od podatku świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w związku z podpisaniem umowy o przyznanie pomocy pomiędzy Wnioskodawcą a Urzędem Marszałkowskim Województwa w ramach przeprowadzenia zamierzonej operacji pt. "Rozwój działalności gospodarczej w zakresie dentystycznej praktyki lekarskiej poprzez modernizację gabinetu stomatologicznego konieczne jest uzyskanie kwalifikowalności VAT w prowadzeniu działalności stomatologicznej. W ramach inwestycji zakupione zostały urządzenia stomatologiczne, narzędzia wykorzystywane w stomatologii, sprzęt multimedialny, umeblowanie i wyposażenie sprzętowe pomieszczeń oraz roboty budowlane mające na celu poprawę komunikacji do celów inwalidzkich korzystających z gabinetu. Zakupy towarów i usług zostały zakupione w kwotach brutto z uwzględnieniem należnego podatku VAT. Nabywane towary i usługi realizowanej inwestycji będą związane z działalnością stomatologiczną zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 - 19 ustawy VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W konsekwencji, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Rozwój działalności gospodarczej w zakresie dentystycznej praktyki lekarskiej poprzez modernizację gabinetu stomatologicznego".

W analizowanym przypadku wydatki związane z realizacją projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (będą wykorzystywane do czynności zwolnionych od tego podatku).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl