0114-KDIP1-1.4012.208.2019.2.JO - Wyłączenie z VAT transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 czerwca 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-1.4012.208.2019.2.JO Wyłączenie z VAT transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2019 r. (data wpływu 17 kwietnia 2019 r.) uzupełnione pismem Strony nadanym dnia 11 czerwca 2019 r. (data wpływu 13 czerwca 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 21 maja 2019 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 4 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania planowanej transakcji zbycia przedsiębiorstwa spółki cywilnej za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania planowanej transakcji zbycia przedsiębiorstwa spółki cywilnej za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wniosek został uzupełniony pismem Strony nadanym dnia 11 czerwca 2019 r. (data wpływu 13 czerwca 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 21 maja 2019 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.208.2019.1.JO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 2 marca 2018 r. osoby fizyczne, w celu prowadzenia zarobkowej działalności gospodarczej zawarli umowę spółki cywilnej (dalej również jako: Spółka).

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przeważający przedmiot działalności spółki oznaczony w Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) pod numerem 41.20.Z i są to: Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych.

Wspólnicy, w celu podjęcia działań o charakterze zarobkowym, dokonali zakupu nieruchomości o powierzchni 1.322 m2, która to nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych Spółki. Ww. nieruchomość została zakupiona od osoby prywatnej nieprowadzącej działalności gospodarczej - bez podatku VAT.

Następnie na ww. nieruchomości Spółka poczyniła nakłady inwestycyjne w łącznej kwocie 46.363,59 zł netto, na które składają się: - opłata za warunki wjazdu, decyzja płatnicze, wypis i wyrys ze Starostwa, projekty, mapa do celów projektowych, opłaty przyłączeniowe, opłata za uzgodnienia, minikoparka, usunięcie kolizji, przekładka wody, tyczenie budynku, izolacja pozioma, stal wykop pod ławy i piasek do murowania, beton na ławy, dysperbit, styrodur klej pod dysperbit, koparka i piasek, materiał-podposadzkówka, robocizna podposadzkówka, opłata przyłączeniowa.

Po założeniu spółki cywilnej wspólnicy złożyli wniosek o udzielenie kredytu inwestycyjnego w wysokości 640.000 zł. Z powodu odrzucenia przez bank wniosku i ostatecznie nieprzyznaniem kredytu, wspólnicy postanowili przenieść przedsiębiorstwo spółki cywilnej na jednego ze wspólników i rozwiązać Spółkę.

Jeden ze wspólników - Pan..., obecnie prowadzi działalność gospodarczą o takim samym profilu, tj. PKD 41.20.Z - Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych i zamierza nabyć przedsiębiorstwo spółki cywilnej w celu kontynuacji rozpoczętej inwestycji.

Spółka cywilna chce dokonać zbycia swojego przedsiębiorstwa na rzecz wspólnika, a następnie Spółka ma zostać zlikwidowana. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na dzień zbycia przedmiotem zbycia będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy - Kodeks cywilny.

Po nabyciu przedsiębiorstwa wspólnik będzie kontynuował działalność gospodarczą w oparciu o poczynione nakłady i składniki majątkowe nabytego przedsiębiorstwa Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, sprzedaż przedsiębiorstwa spółki cywilnej na rzecz jednego ze wspólników, który prowadzi działalność gospodarczą i zamierza kontynuować rozpoczętą przez spółkę inwestycję, będzie korzystała z wyłączenia spod stosowania ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym - sprzedaż przedsiębiorstwa spółki cywilnej na rzecz jednego ze wspólników będzie wyłączona spod stosowania ustawy o podatku od towarów i usług.

Przemawia za tym następująca argumentacja:

Stosownie do przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej również jako: ustawa VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez dostawę towarów w rozumieniu przepisu art. 7 ust. 1 ustawy VAT należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl przepisu art. 6 pkt 1 ustawy VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Należy przy tym zaznaczyć, że ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy VAT, pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel - np. sprzedaż, zamiana, darowizna.

Przewidziane w art. 6 pkt 1 ustawy VAT wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje jednak tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

W związku z brakiem w ustawie VAT definicji "przedsiębiorstwa" lub "zorganizowanej części przedsiębiorstwa", dla celów określenia zakresu tego pojęcia, należy posiłkować się ustawą - Kodeks cywilny (dalej również jako: k.c.). Przepis art. 551 k.c. stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy również zauważyć, że użyte w ww. artykule określenie "w szczególności" wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej brak któregoś z tych elementów nie musi pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Jednakże, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy mieć również na uwadze art. 552 k.c., w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W przedmiotowej sprawie, z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wspólnicy prowadzą działalność gospodarczą w formie dwuosobowej spółki cywilnej, która jest czynnym podatnikiem VAT. Majątek spółki stanowi m.in. wprowadzona do ewidencji środków trwałych nieruchomość oraz poczynione nakłady w postaci m.in. materiałów budowlanych, stosowne decyzje i zezwolenia. Cały majątek spółka zamierza przenieść na rzecz jednego ze wspólników, który prowadzi działalność jako osoba fizyczna w zakresie zbieżnym z PDK spółki.

W świetle powołanych powyżej przepisów, mając również na uwadze fakt, że nabywca będzie kontynuował działalność zainicjowaną przez spółkę, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w niniejszej sprawie - w świetle przedstawionego stanu faktycznego - sprzedaż majątku spółki będzie stanowiła zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w stopniu umożliwiającym kontynuację działalności gospodarczej (przede wszystkim dokończenie inwestycji budowlanej), a zatem czynność ta będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT - jako niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa - art. 6 pkt 1 ustawy.

Pojęcie "transakcji zbycia", należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Zatem, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145).

Zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że użyte w ww. artykule określenie "w szczególności" wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej brak któregoś z tych elementów nie musi pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Z kolei, o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zatem składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy tu wskazać również art. 552 Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Należy zaznaczyć, że czynności są opodatkowane podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy wykonywane są przez podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającego w takim charakterze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, przeważający przedmiot działalności Spółki to PKD: 41.20.Z - Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Wspólnicy w celu podjęcia działań o charakterze zarobkowym, dokonali zakupu nieruchomości o powierzchni 1.322 m2, która to nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych Spółki. Ww. nieruchomość została zakupiona od osoby prywatnej nieprowadzącej działalności gospodarczej - bez podatku VAT. Następnie na ww. nieruchomości Spółka poczyniła nakłady inwestycyjne w łącznej kwocie 46.363,59 zł netto, na które składają się: opłata za warunki wjazdu, decyzja płatnicze, wypis i wyrys ze Starostwa, projekty, mapa do celów projektowych, opłaty przyłączeniowe, opłata za uzgodnienia, minikoparka, usunięcie kolizji, przekładka wody, tyczenie budynku, izolacja pozioma, stal wykop pod ławy i piasek do murowania, beton na ławy, dysperbit, styrodur klej pod dysperbit, koparka i piasek, materiał-podposadzkówka, robocizna podposadzkówka, opłata przyłączeniowa.

Po założeniu spółki cywilnej wspólnicy złożyli wniosek o udzielenie kredytu inwestycyjnego w wysokości 640.000 zł. Z powodu odrzucenia przez bank wniosku i ostatecznie nieprzyznaniem kredytu, wspólnicy postanowili przenieść przedsiębiorstwo spółki cywilnej na jednego ze wspólników i rozwiązać Spółkę.

Jeden ze wspólników, obecnie prowadzi działalność gospodarczą o takim samym profilu, tj. PKD 41.20.Z - Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych i zamierza nabyć przedsiębiorstwo spółki cywilnej w celu kontynuacji rozpoczętej inwestycji.

Spółka cywilna chce dokonać zbycia swojego przedsiębiorstwa na rzecz wspólnika, a następnie Spółka ma zostać zlikwidowana. Na dzień zbycia, przedmiotem zbycia będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy - Kodeks cywilny.

Po nabyciu przedsiębiorstwa wspólnik będzie kontynuował działalność gospodarczą w oparciu o poczynione nakłady i składniki majątkowe nabytego przedsiębiorstwa Spółki.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy sprzedaż przedsiębiorstwa spółki cywilnej na rzecz jednego ze wspólników, który prowadzi działalność gospodarczą i zamierza kontynuować rozpoczętą przez spółkę inwestycję, będzie korzystała z wyłączenia spod stosowania ustawy o podatku od towarów i usług

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, tj. spółka cywilna, chce dokonać zbycia składników majątkowych na rzecz jednego ze wspólników Spółki, po czym nastąpi likwidacja przedmiotowej spółki cywilnej. Majątek spółki cywilnej, który będzie zbywany na rzecz wspólnika Spółki, będzie - jak wskazał Wnioskodawca - stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. Ponadto, wspólnik Spółki (aktualnie prowadzący działalność gospodarczą PKD 41.20.Z - Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych) - po otrzymaniu darowizny - będzie kontynuował dotychczas prowadzoną działalność gospodarczą w oparciu o poczynione nakłady i składniki majątkowe nabytego przedsiębiorstwa Spółki. Zatem, przedmiot działalności gospodarczej wspólnika będzie tożsamy z przedmiotem działalności prowadzonej aktualnie przez spółkę cywilną.

W świetle przedstawionej treści wniosku oraz powołanych przepisów należy stwierdzić, że zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, czynność zbycia przedsiębiorstwa spółki cywilnej w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, na rzecz jednego ze wspólników Spółki, który będzie kontynuował działalność prowadzoną dotąd przez spółkę, będzie czynnością wyłączoną od opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, zbycie przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa spółki cywilnej spełniającego definicję przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, - na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT - będzie czynnością wyłączoną od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl