0114-KDIP1-1.4012.16.2020.5.RR - Moment powstania obowiązku podatkowego VAT z tytułu sprzedaży biletów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2019 r. (data wpływu 13 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 marca 2020 r. (data wpływu 3 kwietnia 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 23 marca 2020 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.16.2020.2.RR oraz pismem z dnia 20 kwietnia 2020 r. (data wpływu 28 kwietnia 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 16 kwietnia 2020 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.16.2020.4.RR o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży biletów w ramach współpracy z Kontrahentem nr 1, 2 i 3 - jest prawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży biletów w ramach współpracy z Kontrahentem nr 1, 2 i 3. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 marca 2020 r. (data wpływu 3 kwietnia 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 23 marca 2020 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.16.2020.2.RR (skutecznie doręczone w dniu 26 marca 2020 r.) oraz pismem z dnia 20 kwietnia 2020 r. (data wpływu 28 kwietnia 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 16 kwietnia 2020 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.16.2020.4.RR (skutecznie doręczone w dniu 17 kwietnia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest rezydentem polskim, spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. świadczenie usług w zakresie działalności rozrywkowej i rekreacyjnej, zakwaterowania, wyżywienia, opieki zdrowotnej. Niniejszy wniosek dotyczy sprzedaży biletów wstępu do obiektu Wnioskodawcy, umożliwiających korzystanie z basenów, saun i SPA.

W celu zwiększenia sprzedaży biletów, Wnioskodawca nawiązał współpracę z innymi podmiotami, na zasadach niżej opisanych. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą momentu powstania obowiązku w podatku VAT i z tytułu sprzedaży biletów.

1. Kontrahent nr 1

Współpracę z kontrahentem reguluje umowa, zgodnie z którą Kontrahent zamieszcza na swoich stronach internetowych oferty zakupu biletów skierowane do klientów. W przypadku, gdy spotka się ona z zainteresowaniem klientów, Kontrahent w oparciu o formularz zamówienia stanowiący załącznik do umowy, każdorazowo składa Wnioskodawcy zamówienie na dostarczenie konkretnej liczby biletów za ustaloną w umowie cenę. Klient otrzymuje od Kontrahenta kupon, który podlega wymianie na bilet w kasie biletowej Wnioskodawcy (jest to obowiązek Wnioskodawcy). Kontrahent ma swobodę w ustalaniu ceny, za jaką sprzedaje bilety klientom. Wnioskodawca w ciągu 7 dni od złożenia przez Kontrahenta formularza zamówienia wystawi dokument sprzedaży, opiewający na kwotę zgodną z otrzymanym formularzem.

2. Kontrahent nr 2

Kontrahent jest właścicielem systemu sprzedaży. Zgodnie z umową, świadczy on usługę wsparcia procesu sprzedaży, poprzez umożliwienie Wnioskodawcy korzystanie z systemu przy zawieraniu z klientami umów sprzedaży biletów za pośrednictwem Internetu. Kontrahent nie jest stroną umów z klientami. Wnioskodawca upoważnia Kontrahenta do pośredniczenia w zawieraniu umów w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy oraz dokonywania rozliczeń płatności za sprzedane bilety z wykorzystaniem infrastruktury posiadanej przez Kontrahenta, w tym do odbierania dla niego świadczeń pieniężnych oraz dokonywania czynności faktycznych związanych z wysyłką biletów.

Kontrahent udostępnia Wnioskodawcy widżet, tj. fragment strony internetowej, który służy do sprzedaży biletów, po umieszczeniu go na stronie internetowej Wnioskodawcy, w zakresie którego Wnioskodawca nabywa licencję na jego używanie przez okres trwania umowy.

Po opłaceniu biletu przez klienta, Kontrahent wystawia i przesyła klientowi bilet za pomocą wiadomości e-mail.

Kontrahent zapewnia Wnioskodawcy stały dostęp do raportów sprzedaży. Do 7. dnia miesiąca następuje rozliczenie miedzy Wnioskodawcą a Kontrahentem za okres od pierwszego dnia, za który nie nastąpiło jeszcze rozliczenie, do ostatniego dnia poprzedniego miesiąca, obejmujące wszystkie wpłaty z uwzględnieniem ewentualnych zwrotów.

Kontrahent zobowiązuje się przelewać wpłaty otrzymane w imieniu Wnioskodawcy na jego rachunek bankowy. Kontrahent pobiera miesięczny abonament i prowizję z tytułu świadczonych usług.

3. Kontrahent nr 3

Zgodnie z umową, Kontrahent zobowiązuje się do odpłatnego pośredniczenia na rzecz Wnioskodawcy w sprzedaży online "kuponów" oraz świadczenia usług marketingowych (w szczególności w zakresie prezentacji oferowanych kuponów). Za usługi Kontrahentowi należy się wynagrodzenia określane jako procent ceny kuponów, który zostały zakupione i opłacone przez klientów. Kupony uprawniają klientów do skorzystania z usług Wnioskodawcy. Kontrahent zobowiązuje się wypłacić Wnioskodawcy środki ze sprzedaży kuponów (z potrąceniem prowizji) w terminie do 16 dni od zakończenia publikacji oferty na stronie internetowej Kontrahenta, a pozostałą część do 16 dni od wygaśnięcia ważności niewykorzystanych kuponów.

Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu do złożonego wniosku wskazał, że Wnioskodawca dokumentuje sprzedaż realizowaną:

* na rzecz Kontrahenta 1 - poprzez wystawienie faktury na rzecz Kontrahenta 1 z tytułu zamówionych przez niego biletów;

* w przypadku Kontrahenta nr 2 Wnioskodawca dokumentuje sprzedaż na kasie fiskalnej (sprzedaż dokonywana jest bezpośrednio na rzecz klienta) oraz nie dokumentuje sprzedaży na rzecz Kontrahenta 2, ponieważ taka sprzedaż nie występuje; natomiast Kontrahent 2 wystawia na rzecz Wnioskodawcy fakturę z tytułu udostępnienia Wnioskodawcy infrastruktury umożliwiającej sprzedaż biletów;

* w przypadku Kontrahenta nr 3 - Wnioskodawca dokumentuje sprzedaż kuponów (biletów) na kasie fiskalnej (na rzecz usługobiorców) oraz nie dokumentuje sprzedaży na rzecz Kontrahenta nr 3, ponieważ taka nie występuje.

Kupon/bilet o którym mowa w przypadku sprzedaży realizowanej przez Kontrahenta 2 nabyty przez klienta ma ustalony termin na jego wykorzystanie.

Jeżeli bilet (kupon) o którym mowa w przypadku sprzedaży realizowanej przez Kontrahenta 2 nie zostanie wykorzystany w terminie, nie będzie mógł być już wykorzystany w innej formie.

Nie ma możliwości wymiany zakupionego kuponu bądź biletu o którym mowa w przypadku sprzedaży realizowanej przez Kontrahenta 2 - przez klientów na inne usługi.

W przypadku Kontrahenta 1 i 2 Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia przed realizacją zamówienia.

W przypadku Kontrahenta 3 Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w ustalonych miesięcznych okresach rozliczeniowych, co może mieć miejsce zarówno przed jak i po skorzystaniu przez nabywcę biletu z usług Wnioskodawcy.

Cena kuponu (biletu) o którym mowa w przypadku sprzedaży realizowanej przez Kontrahenta 2 odzwierciedla wartość usługi, do skorzystania z której będzie uprawniony klient.

Rodzaj usług jest jasno sprecyzowany w momencie nabycia kuponu (biletu). Usługa polega na możliwości wstępu do obiektu Wnioskodawcy, bilety różnią się m.in. długością czasu, jaką klient może przebywać w obiekcie Wnioskodawcy lub rodzajem stref, do których wstęp ma klient (np. basen pływacki, saunarium).

Wyjaśniając rozbieżności w przedstawionych we wniosku pytaniach nr 3 oraz we własnym stanowisku w sprawie do tego pytania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, gdzie Wnioskodawca wskazuje, na moment powstania obowiązku w podatku w VAT z tytułu sprzedaży biletów w ramach współpracy z Kontrahentem nr 3, a w opisie stanu faktycznego wskazuje na kupony, wskazuję, że kupon i bilet należy traktować jako uprawnienie wstępu do obiektu Wnioskodawcy i skorzystanie z usług. Rozróżnienie tych pojęć wynika z faktu, że w umowie z Kontrahentem strony posłużyły się pojęciem "kuponu", natomiast pełni on taką samą funkcję jak bilet, tj. upoważnia od do wejścia do obiektu Wnioskodawcy i skorzystania z określonych usług (nie jest on wymieniany na osobny bilet). Zatem na potrzeby przedstawionego stanu faktycznego, pytań i stanowiska Wnioskodawcy dot. Kontrahenta 3, pojęcia te należy traktować jak synonimy.

Poza tym Wnioskodawca w uzupełnieniu do złożonego wniosku wskazał, że w przypadku sprzedaży realizowanej w ramach współpracy z Kontrahentem nr 1 Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie po skorzystaniu przez klienta z obiektu Wnioskodawcy (lub po upływie terminu ważności kuponu).

Klient dokonuje zakupu kuponu od Kontrahenta nr 1 i płaci na jego rzecz zawsze przed skorzystaniem z obiektu Wnioskodawcy. Następnie klient ma określony termin na wykorzystanie tego kuponu, tj. wymianę go na bilet w obiekcie Wnioskodawcy.

Natomiast Kontrahent nr 1 składa zamówienie u Wnioskodawcy na bilety odpowiadające liczbie kuponów, na które znajdzie klientów. Zgodnie z umową, Kontrahent nr 1 składa zamówienie bilety odpowiadające maksymalnie 80% ilości sprzedanych kuponów w przeciągu 7 dni roboczych od zakończenia wyświetlania przez niego oferty sprzedaży kuponów. Zamówienie na bilety odpowiadające ilości pozostałych sprzedanych kuponów jest składane w terminie 21 dni od zakończenia wyświetlania oferty przez Kontrahenta nr 1.

Wnioskodawca w ciągu 7 dni od złożenia przez Kontrahenta 1 zamówienia wystawia dokument sprzedaży z minimum 14-dniowym terminem płatności.

W związku z tym Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie od Kontrahenta nr 1 na wyżej opisanych zasadach już po skorzystaniu przez klienta z kuponu lub upływu ważności kuponu.

W ramach współpracy z Kontrahentem nr 2, klient dokonuje płatności przed skorzystaniem z obiektu Wnioskodawcy; dokonanie zapłaty jest warunkiem nabycia biletu uprawniającego do wstępu do obiektu Wnioskodawcy. Kontrahent nr 2 przelewa środki ze sprzedaży biletów na rachunek Wnioskodawcy w miesięcznych okresach rozliczeniowych, natomiast realizacja zamówienia polegająca na przesłaniu klientowi biletu wiadomością e-mail następuje w momencie zapłaty na rzecz Kontrahenta nr 2, zatem przed otrzymaniem środków przez Wnioskodawcę.

W ramach współpracy z Kontrahentem nr 3, klient dokonuje płatności przed skorzystaniem z obiektu Wnioskodawcy, w momencie zakupu kuponu (biletu) od Kontrahenta nr 3.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie przepisów podatku od towarów i usług:

1. W którym momencie powstaje po stronie Wnioskodawcy obowiązek w podatku VAT z tytułu sprzedaży biletów w ramach współpracy z Kontrahentem nr 1?

2. W którym momencie powstaje po stronie Wnioskodawcy obowiązek w podatku VAT z tytułu sprzedaży biletów w ramach współpracy z Kontrahentem nr 2? 3. którym momencie powstaje po stronie Wnioskodawcy obowiązek w podatku VAT z tytułu sprzedaży biletów w ramach współpracy z Kontrahentem nr 3?

Zdaniem Wnioskodawcy, moment powstania obowiązku podatkowego w VAT regulowany jest przez art. 19a ustawy VAT.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie.

Zgodnie z ust. 2 w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

Zgodnie z ust. 3, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Zgodnie z ust. 8, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Mając na uwadze powyższe regulacje, stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do poszczególnych form sprzedaży biletów przedstawia się jak niżej:

Ad 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy po stronie Wnioskodawcy w podatku VAT powstaje w momencie realizacji zamówienia złożonego przez Kontrahenta, tj. w momencie przekazania przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta nr 1 biletów (przy założeniu, że przed realizacją zamówienia Wnioskodawca nie otrzyma zapłaty z tego tytułu).

Usługobiorcą jest bowiem Kontrahent nr 1, nie zaś klienci wykorzystujący bilety nabyte od Kontrahenta nr 1.

Ad 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w VAT powstaje w momencie zapłaty za bilet przez klienta (co ma miejsce przed skorzystaniem przez niego z biletu wstępu).

Kontrahent nie nabywa żadnych usług od Wnioskodawcy a jedynie umożliwia ich sprzedaż za pośrednictwem swoich kanałów. W tym zatem przypadku każde nabycie przez klienta (podmiotu trzeciego) biletu (konkretnej usługi) skutkować będzie dla Wnioskodawcy powstaniem obowiązku podatkowego w VAT.

Nie ma przy tym znaczenia, że środki pieniężne z tytułu sprzedaży biletów zostaną przekazane przez Kontrahenta nr 2 w późniejszym terminie, ponieważ od początku ich właścicielem jest Wnioskodawca.

Ad 3)

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w VAT powstaje w momencie zapłaty za bilet przez klienta (co ma miejsce przed skorzystaniem z niego z biletu wstępu).

Środki pieniężne są wpłacane przez klienta na rzecz Kontrahenta nr 3, a następnie później przekazywane Wnioskodawcy. Ustawa VAT posługuje się pojęciem "otrzymania zapłaty".

Jak wskazuje się w orzecznictwie TSUE, literalna analiza pojęcia "otrzymanie" dopuszcza możliwość bycia formalnym beneficjentem określonego działania - nawet, jeżeli faktycznie istnieją przeszkody w faktycznym korzystaniu i dysponowaniu otrzymanym dobrem. Pojęcia "otrzymanie" i "dysponowanie" nie są więc tożsame, możliwe jest otrzymanie bez jednoczesnego dysponowania. Jak wynika z wyroku TSUE z dnia 21 lutego 2006 r. w sprawie C-419/02 BUPA Hospitals Ltd. Goldsborough development Ltd. przeciwko Commisioners Of Customs Excise, aby zapłatę na poczet przyszłych należności uznać za zaliczkę/przedpłatę, muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

* zapłata musi zostać dokonana na poczet konkretnej transakcji, tj. przyszłe świadczenie powinno być określone co do rodzaju w sposób jednoznaczny (określone powinny być cechy identyfikujące rodzaj towaru bądź usługi),

* konkretyzacja przyszłego świadczenia powinna być wystarczająco dokładna dla określenia zasad opodatkowania świadczenia, tj. w szczególności należy móc określić miejsce świadczenia i stawkę opodatkowania,

* w momencie dokonania zaliczki strony nie mają intencji zmiany świadczenia w przyszłości.

Podobne wnioski wynikają z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 września 2014 r., IBPP1/443-582/14/LSz: W świetle powyższego należy wskazać, że otrzymanie przez Wnioskodawcę wpłat "100% wartości biletu" na konto Agenta w systemie "P", w świetle powołanych przepisów oraz powołanego orzeczenia, powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Natomiast sposób wpłaty zaliczki na poczet biletu poprzez konto Agenta w systemie "P." nie ma wpływu na moment powstania obowiązku podatkowego, bowiem dokonana wpłata zaliczki 100% wartości biletu przed wykonaniem usługi - przejazd koleją linową lub przejazd wyciągiem narciarskim - następuje w sytuacji gdy wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego tzn. przyszłego świadczenia usługi są określone pod względem podmiotowym i przedmiotowym. Jednocześnie Wnioskodawca ma dostęp do tych środków i prawa do żądania przelewu w danym momencie. Zatem za moment ich otrzymania przez Wnioskodawcę należy uznać moment wpływu na konto Agenta.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle umowy zawartej z Kontrahentem nr 3 w żadnym momencie nie dochodzi do sprzedaży biletów przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta nr 3, zatem Kontrahent nr 3 sprzedając bilety na rzecz klientów działa w charakterze pośrednika, a właścicielem środków pieniężnych od początku jest Wnioskodawca (zatem przekazanie środków przez klienta Kontrahentowi stanowi "otrzymanie zapłaty" przez Wnioskodawcę).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku, którego istnieje bezpośredni jego odbiorca odnoszący korzyść związaną z tym świadczeniem.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Kwestię dotyczącą momentu powstania obowiązku podatkowego regulują przepisy art. 19a ustawy.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Według art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powołany przepis art. 19a ust. 1 formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jako podatnik VAT czynny, którego przedmiotem działalności jest m.in. świadczenie usług w zakresie działalności rozrywkowej i rekreacyjnej, zakwaterowania, wyżywienia, opieki zdrowotnej dokonuje sprzedaży biletów wstępu do obiektu Wnioskodawcy, umożliwiających korzystanie z basenów, saun i SPA. W celu zwiększenia sprzedaży biletów, Wnioskodawca nawiązał współpracę z innymi podmiotami, na zasadach niżej opisanych.

1. Kontrahent nr 1

Współpracę z kontrahentem reguluje umowa, zgodnie z którą Kontrahent zamieszcza na swoich stronach internetowych oferty zakupu biletów skierowane do klientów. W przypadku, gdy spotka się ona z zainteresowaniem klientów, Kontrahent w oparciu o formularz zamówienia stanowiący załącznik do umowy, każdorazowo składa Wnioskodawcy zamówienie na dostarczenie konkretnej liczby biletów za ustaloną w umowie cenę. Klient otrzymuje od Kontrahenta kupon, który podlega wymianie na bilet w kasie biletowej Wnioskodawcy (jest to obowiązek Wnioskodawcy). Kontrahent ma swobodę w ustalaniu ceny, za jaką sprzedaje bilety klientom. Wnioskodawca w ciągu 7 dni od złożenia przez Kontrahenta formularza zamówienia wystawi dokument sprzedaży, opiewający na kwotę zgodną z otrzymanym formularzem. Ponadto wskazano, że Wnioskodawca dokumentuje sprzedaż realizowaną na rzecz Kontrahenta 1 - poprzez wystawienie faktury na rzecz Kontrahenta 1 z tytułu zamówionych przez niego biletów. W przypadku Kontrahenta 1 Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia przed realizacją zamówienia, lecz Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie po skorzystaniu przez klienta z obiektu Wnioskodawcy (lub po upływie terminu ważności kuponu). Klient dokonuje zakupu kuponu od Kontrahenta nr 1 i płaci na jego rzecz zawsze przed skorzystaniem z obiektu Wnioskodawcy. Następnie klient ma określony termin na wykorzystanie tego kuponu, tj. wymianę go na bilet w obiekcie Wnioskodawcy. Natomiast Kontrahent nr 1 składa zamówienie u Wnioskodawcy na bilety odpowiadające liczbie kuponów, na które znajdzie klientów. Zgodnie z umową, Kontrahent nr 1 składa zamówienie bilety odpowiadające maksymalnie 80% ilości sprzedanych kuponów w przeciągu 7 dni roboczych od zakończenia wyświetlania przez niego oferty sprzedaży kuponów. Zamówienie na bilety odpowiadające ilości pozostałych sprzedanych kuponów jest składane w terminie 21 dni od zakończenia wyświetlania oferty przez Kontrahenta nr 1. Wnioskodawca w ciągu 7 dni od złożenia przez Kontrahenta 1 zamówienia wystawia dokument sprzedaży z minimum 14-dniowym terminem płatności. W związku z tym Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie od Kontrahenta nr 1 na wyżej opisanych zasadach już po skorzystaniu przez klienta z kuponu lub upływu ważności kuponu.

2. Kontrahent nr 2

Kontrahent jest właścicielem systemu sprzedaży. Zgodnie z umową, świadczy on usługę wsparcia procesu sprzedaży, poprzez umożliwienie Wnioskodawcy korzystanie z systemu przy zawieraniu z klientami umów sprzedaży biletów za pośrednictwem Internetu. Kontrahent nie jest stroną umów z klientami. Wnioskodawca upoważnia Kontrahenta do pośredniczenia w zawieraniu umów w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy oraz dokonywania rozliczeń płatności za sprzedane bilety z wykorzystaniem infrastruktury posiadanej przez Kontrahenta, w tym do odbierania dla niego świadczeń pieniężnych oraz dokonywania czynności faktycznych związanych z wysyłką biletów.

Kontrahent udostępnia Wnioskodawcy widżet, tj. fragment strony internetowej, który służy do sprzedaży biletów, po umieszczeniu go na stronie internetowej Wnioskodawcy, w zakresie którego Wnioskodawca nabywa licencję na jego używanie przez okres trwania umowy.

Po opłaceniu biletu przez klienta, Kontrahent wystawia i przesyła klientowi bilet za pomocą wiadomości e-mail.

Kontrahent zapewnia Wnioskodawcy stały dostęp do raportów sprzedaży. Do 7. dnia miesiąca następuje rozliczenie miedzy Wnioskodawcą a Kontrahentem za okres od pierwszego dnia, za który nie nastąpiło jeszcze rozliczenie, do ostatniego dnia poprzedniego miesiąca, obejmujące wszystkie wpłaty z uwzględnieniem ewentualnych zwrotów.

Kontrahent zobowiązuje się przelewać wpłaty otrzymane w imieniu Wnioskodawcy na jego rachunek bankowy. Kontrahent pobiera miesięczny abonament i prowizję z tytułu świadczonych usług. Ponadto wskazano, że przypadku Kontrahenta nr 2 Wnioskodawca dokumentuje sprzedaż na kasie fiskalnej (sprzedaż dokonywana jest bezpośrednio na rzecz klienta) oraz nie dokumentuje sprzedaży na rzecz Kontrahenta 2, ponieważ taka sprzedaż nie występuje; natomiast Kontrahent 2 wystawia na rzecz Wnioskodawcy fakturę z tytułu udostępnienia Wnioskodawcy infrastruktury umożliwiającej sprzedaż biletów.

Wnioskodawca wskazał również, że kupon/bilet o którym mowa w przypadku sprzedaży realizowanej przez Kontrahenta 2 nabyty przez klienta ma ustalony termin na jego wykorzystanie. Jeżeli bilet (kupon) o którym mowa w przypadku sprzedaży realizowanej przez Kontrahenta 2 nie zostanie wykorzystany w terminie, nie będzie mógł być już wykorzystany w innej formie. Nie ma możliwości wymiany zakupionego kuponu bądź biletu o którym mowa w przypadku sprzedaży realizowanej przez Kontrahenta 2 - przez klientów na inne usługi. W przypadku Kontrahenta 2 Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia przed realizacją zamówienia. Cena kuponu (biletu) o którym mowa w przypadku sprzedaży realizowanej przez Kontrahenta 2 odzwierciedla wartość usługi, do skorzystania z której będzie uprawniony klient.

Rodzaj usług jest jasno sprecyzowany w momencie nabycia kuponu (biletu). Usługa polega na możliwości wstępu do obiektu Wnioskodawcy, bilety różnią się m.in. długością czasu, jaką klient może przebywać w obiekcie Wnioskodawcy lub rodzajem stref, do których wstęp ma klient (np. basen pływacki, saunarium).

Ponadto wskazano, że w ramach współpracy z Kontrahentem nr 2, klient dokonuje płatności przed skorzystaniem z obiektu Wnioskodawcy; dokonanie zapłaty jest warunkiem nabycia biletu uprawniającego do wstępu do obiektu Wnioskodawcy. Kontrahent nr 2 przelewa środki ze sprzedaży biletów na rachunek Wnioskodawcy w miesięcznych okresach rozliczeniowych, natomiast realizacja zamówienia polegająca na przesłaniu klientowi biletu wiadomością e-mail następuje w momencie zapłaty na rzecz Kontrahenta nr 2, zatem przed otrzymaniem środków przez Wnioskodawcę.

3. Kontrahent nr 3

Zgodnie z umową, Kontrahent zobowiązuje się do odpłatnego pośredniczenia na rzecz Wnioskodawcy w sprzedaży online "kuponów" oraz świadczenia usług marketingowych (w szczególności w zakresie prezentacji oferowanych kuponów). Za usługi Kontrahentowi należy się wynagrodzenia określane jako procent ceny kuponów, który zostały zakupione i opłacone przez klientów. Kupony uprawniają klientów do skorzystania z usług Wnioskodawcy. Kontrahent zobowiązuje się wypłacić Wnioskodawcy środki ze sprzedaży kuponów (z potrąceniem prowizji) w terminie do 16 dni od zakończenia publikacji oferty na stronie internetowej Kontrahenta, a pozostałą część do 16 dni od wygaśnięcia ważności niewykorzystanych kuponów. Ponadto wskazano, że w przypadku Kontrahenta nr 3 - Wnioskodawca dokumentuje sprzedaż kuponów (biletów) na kasie fiskalnej (na rzecz usługobiorców) oraz nie dokumentuje sprzedaży na rzecz Kontrahenta nr 3, ponieważ taka nie występuje. W przypadku Kontrahenta 3 Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w ustalonych miesięcznych okresach rozliczeniowych, co może mieć miejsce zarówno przed jak i po skorzystaniu przez nabywcę biletu z usług Wnioskodawcy. Ponadto wskazano, że w ramach współpracy z Kontrahentem nr 3, klient dokonuje płatności przed skorzystaniem z obiektu Wnioskodawcy, w momencie zakupu kuponu (biletu) od Kontrahenta nr 3.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą momentu powstania obowiązku w podatku VAT z tytułu sprzedaży biletów w ramach współpracy z Kontrahentem nr 1, 2 i 3.

Wskazać w tym miejscu należy, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności następuje z chwilą faktycznego jej dokonania, za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy o VAT określają wprost ten moment.

Ad 1

W odniesieniu do określenia momentu powstania obowiązku w podatku VAT z tytułu sprzedaży biletów w ramach współpracy z Kontrahentem nr 1, należy zauważyć, że Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy zobowiązał się do dostarczenia konkretnej liczby biletów za ustaloną w umowie cenę. Strona zgodnie z umową na podstawie złożonego przez Kontrahenta nr 1 zamówienia przekazuje bilety, a Kontrahent nr 1 ma swobodę w ustaleniu ceny za jaką sprzedaje klientom bilety. Ponadto w omawianej sprawie wskazano, że w przypadku Kontrahenta 1 Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia przed realizacją zamówienia, lecz Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie już po skorzystaniu przez klienta z obiektu Wnioskodawcy lub po upływie terminu ważności kuponu.

Biorąc pod uwagę okoliczności omawianej sprawy należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży biletów w ramach współpracy realizowanej z Kontrahentem nr 1 obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług powstaje na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy tj. w momencie przekazania przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta nr 1 biletów. W tym bowiem momencie dochodzi do realizacji zamówienia złożonego przez Kontrahenta nr 1, a więc czynności co do której Wnioskodawca jest zobowiązany na podstawie zawartej umowy z Kontrahentem nr 1. Potwierdzeniem dokonania przez Wnioskodawcę sprzedaży na rzecz Kontrahenta nr 1 jest faktura dokumentująca zrealizowane zamówienie na rzecz Kontrahenta 1.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

W przypadku sprzedaży biletów realizowanej w ramach współpracy z Kontrahentem nr 2 należy zwrócić uwagę na fakt, że Kontrahent nr 2 nie jest stroną umów z klientami, tylko Wnioskodawca upoważnia Kontrahenta nr 2 do pośredniczenia w zawieraniu umów w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy oraz do dokonywania rozliczeń płatności za sprzedane bilety, w tym do odbierania dla niego świadczeń pieniężnych oraz dokonywania czynności faktycznych związanych z wysyłką biletów. Z opisu sprawy wynika, że Kontrahent nr 2 po opłaceniu biletu przez klienta, wystawia i przesyła klientowi bilet / kupon za pomocą wiadomości e-mail. Bilet / kupon nabyty przez klienta ma ustalony termin na jego wykorzystanie, a w przypadku jeżeli bilet (kupon) nie zostanie wykorzystany w terminie, nie będzie mógł być już wykorzystany w innej formie. Przy tym rodzaj usług jest jasno sprecyzowany w momencie nabycia kuponu (biletu) przez klienta.

Ponadto w ramach współpracy z Kontrahentem nr 2, klient dokonuje płatności przed skorzystaniem z obiektu Wnioskodawcy, dokonanie zapłaty jest warunkiem nabycia biletu uprawniającego do wstępu do obiektu Wnioskodawcy. Jednocześnie wskazać w tym miejscu należy, że skoro kupon / bilet wysłany klientowi przez Kontrahenta nr 2 umożliwia skorzystanie z konkretnej usługi świadczonej przez Wnioskodawcę, to stwierdzić należy, że w tej sytuacji dochodzi do dokonania zapłaty należności przed wykonaniem usługi.

W konsekwencji w niniejszej sprawie w momencie otrzymania od klienta wpłaty za bilet powstaje u Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy.

W omawianej bowiem sytuacji otrzymana od klienta płatność ma wyraźny związek z późniejszym konkretnym świadczeniem, który jasno sprecyzowany w momencie nabycia kuponu (biletu). Wydane kupony / bilety uprawniają bowiem klientów do skorzystania z usług Wnioskodawcy, a jednocześnie jeżeli bilet (kupon) nie zostanie wykorzystany w terminie, klient nie będzie mógł już go wykorzystać w innej formie. Nie ma również możliwości wymiany zakupionego kuponu bądź biletu, o którym mowa w przypadku sprzedaży realizowanej przez Kontrahenta 2 - przez klientów na inne usługi.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w omawianej sprawie bez znaczenia pozostaje termin, w którym Wnioskodawca rozlicza się z Kontrahentem nr 2, gdyż pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem nr 2, jak to wynika z opisu analizowanej sprawy nie dochodzi do sprzedaży.

Ad 3

W odniesieniu do sprzedaży biletów realizowanych w ramach współpracy z Kontrahentem nr 3 wskazać należy, że Kontrahent ten zobowiązuje się do odpłatnego pośredniczenia na rzecz Wnioskodawcy w sprzedaży online "kuponów" oraz świadczenia usług marketingowych. Jednocześnie podobnie jak w przypadku sprzedaży realizowanej w ramach współpracy z Kontrahentem 2, po dokonaniu wpłaty przez klienta dochodzi do wydania klientowi kuponu, który uprawnia do skorzystania z usług Wnioskodawcy. Zgodnie ze wskazaniami Wnioskodawcy kupon pełni taka sama rolę jak bilet, tj. uprawnia do wejścia do obiektu Wnioskodawcy i skorzystanie z określonych usług (nie jest on wymieniany na osobny bilet). Wskazać również należy, że w ramach współpracy z Kontrahentem nr 3, klient dokonuje płatności przed skorzystaniem z obiektu Wnioskodawcy, w momencie zakupu kuponu (biletu) od Kontrahenta nr 3.

Zatem w przypadku sprzedaży biletów realizowanych w ramach współpracy z Kontrahentem nr 3 obowiązek podatkowy powstaje u Wnioskodawcy w momencie otrzymania od klienta wpłaty za bilet / kupon stosownie do zapisów art. 19a ust. 8 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs. ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.