0114-KDIP1-1.4012.151.2017.2.LM

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.) uzupełnione pismem Strony z dnia 22 czerwca 2017 r. (data wpływu 27 czerwca 2017 r.) oraz uzupełnione pismem Strony z dnia 27 czerwca 2017 r. (data wpływu 6 lipca 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 14 czerwca 2017 r. (skutecznie doręczone stronie 23 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* wyłączenia z opodatkowania VAT transakcji zbycia przedsiębiorstwa G Sp. z o.o. w całości na mocy art. 6 pkt 1- jest prawidłowe;

* wyłączenia z opodatkowania VAT zbycia prawa własności nieruchomości oraz prawa własności ruchomości jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa na mocy art. 6 pkt 1 - jest nieprawidłowe;

* wyłączenia z opodatkowania VAT zbycia jako przedsiębiorstwa G Sp. z o.o. w przypadku wypowiedzenia umów najmu i dzierżawy obciążających nieruchomość na mocy art. 6 pkt - jest prawidłowe.

W dniu 4 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* wyłączenia z opodatkowania VAT transakcji zbycia przedsiębiorstwa G. Sp. z o.o. w całości na mocy art. 6 pkt 1,

* wyłączenia z opodatkowania VAT zbycia prawa własności nieruchomości oraz prawa własności ruchomości jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa na mocy art. 6 pkt 1,

* wyłączenia z opodatkowania VAT zbycia jako przedsiębiorstwa G Sp. z o.o. w przypadku wypowiedzenia umów najmu i dzierżawy obciążających nieruchomość

Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 22 czerwca 2017 r. (data wpływu 27 czerwca 2017 r.) oraz uzupełniony pismem Strony z dnia 27 czerwca 2017 r. (data wpływu 6 lipca 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 14 czerwca 2017 r. (skutecznie doręczone stronie 23 czerwca 2017 r.) znak nr 0114-KDIP1-1.4012.90.2017.1. LM

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

I. Stan faktyczny.

Działając jako syndyk masy upadłości G Sp, z o.o. w upadłości Wnioskodawca złożył wniosek w celu wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych.

Postanowieniem z dnia 24 października 2016 r. Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i restrukturyzacyjnych ogłosił upadłość G Sp. z o.o. Jednocześnie Sąd wyznaczył Sędziego-komisarza w osobie SSR Moniki M., zastępcy Sędziego - komisarza SSR Anny Ż. oraz syndyka w osobie Pawła L.

Zgodnie z art. 173 w związku z art. 75 PU w następstwie ogłoszenia przez Sąd Rejonowy upadłości Wnioskodawca objął majątek Upadłego, Upadły zaś utracił prawo zarządu mieniem wchodzącym do masy upadłości.

W toku postępowania upadłościowego Wnioskodawca zlecił sporządzenie opisu i oszacowania majątku biegłemu. Biegły sporządził opis i oszacowanie nieruchomości oraz opis i oszacowanie przedsiębiorstwa. Ponadto biegły wskazał, że w jego opinii możliwa jest sprzedaż przedsiębiorstwa Upadłego w całości. Do niniejszego wniosku Wnioskodawca załączył kopię opisu i oszacowania przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym Wnioskodawca złożył wniosek do Sądu o zatwierdzenie warunków przetargu na sprzedaż przedsiębiorstwa w całości.

W zobowiązaniu z dnia 13 kwietnia 2017 r. Sąd zobowiązał Wnioskodawcę do rozważenia, czy przedmiot sprzedaży stanowi przedsiębiorstwo ze względu na regulacje w zakresie podatku VAT.

Na przedsiębiorstwo G. Sp. z o.o. w upadłości składa się:

* oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo (nazwa przedsiębiorstwa),

* prawo własności nieruchomości, dz. gruntu o nr ewid. 96/25, o powierzchni 0,7778 ha wraz z zespołem wielofunkcyjnych budynków usługowych o pow. użytkowej 2 427,10 m, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą

* prawa własności ruchomości,

* wierzytelności,

* majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

* tajemnice przedsiębiorstwa,

* księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

I. Zdarzenia przyszłe

1. Sprzedaż przedsiębiorstwa w całości

Biegły Zbigniew P. wskazał formę sprzedaży przedsiębiorstwa w całości jako właściwą do likwidacji majątku Upadłego. W związku z powyższym powstaje pytanie, czy przedsiębiorstwo G Sp. z o.o. w upadłości stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji jego zbycie nie podlega opodatkowaniu VAT?

2. Sprzedaż prawa własności nieruchomości wraz z prawem własności ruchomości samodzielnie, jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa

W przypadku niepowodzenia sprzedaży przedsiębiorstwa w całości, Syndyk podejmie działania w celu sprzedaży poszczególnych części przedsiębiorstwa samodzielnie. Powstaje zatem pytanie, czy wchodzące w skład masy upadłości prawo własności nieruchomości wraz z prawem własności ruchomości mogą być rozumiane jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, a w konsekwencji w przypadku ich sprzedaży jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług zbycie nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT?

Wnioskodawca w piśmie z dnia 27 czerwca 2017 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 14 czerwca 2017 r. (skutecznie doręczone 23 czerwca 2017 r.) wskazał, że:

1. Wskazany zespół składników majątkowych nie ma swojego miejsca w strukturze organizacyjnej jako dział, wydział, oddział itp. Wyodrębnienie będzie dokonywane na podstawie postanowienia Sędzi - komisarz w przedmiocie wyrażenia zgody na sprzedaż z wolnej ręki lub w postanowieniu Sędzi - komisarz w przedmiocie zatwierdzenia warunków przetargu.

2. Wskazany zespół składników majątkowych stanowi elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, ponieważ umożliwia prowadzenie dotychczasowej działalności gospodarczej spółki - komercyjnego najmu nieruchomości.

3. Wskazany zespół składników majątkowych umożliwia przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych.

4. Wskazany zespół składników majątkowych posiada potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, ponieważ prawo własności nieruchomości oraz prawo własności ruchomości stanowią elementy niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu nieruchomości. Przedmiotowe ruchomości są wyposażeniem biurowo - magazynowo - serwisowym nieruchomości. Wyposażenie to podnosi walory nieruchomości i umożliwia najemcy prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie warsztatowym. Należy jednak zauważyć, że ruchomości te nie stanowią pełnego wyposażenia warsztatu samochodowego i najemca będzie musiał to wyposażenie uzupełnić.

Wnioskodawca stwierdził ponadto, że w przypadku wyłączenia ze sprzedaży składników majątkowych:

* oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnionych części (nazwa przedsiębiorstwa);

* wierzytelności, praw z papierów wartościowych i środków pieniężnych;

* koncesji, licencji i zezwoleń;

* patentów i innych praw własności przemysłowej;

* majątkowych praw autorskich i majątkowych praw pokrewnych;

* tajemnic przedsiębiorstwa;

prawo własności nieruchomości oraz prawo własności ruchomości stanowią przedsiębiorstwo w świetle art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ze względu na wyodrębnienie na płaszczyznach organizacyjnej, funkcjonalnej, finansowej oraz potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przedsiębiorstwo G Sp. z o.o. w upadłości jest przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, i w konsekwencji jego zbycie nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT?

2. Czy w przypadku sprzedaży prawa własności nieruchomości wraz z prawem własności ruchomości jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług jej zbycie nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT?

3. Czy przedsiębiorstwo G Sp. z o.o. w upadłości stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji jego zbycie nie podlega opodatkowaniu VAT również w przypadku wypowiedzenia umów najmu i dzierżawy obciążających nieruchomość?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko Wnioskodawcy ostatecznie sprecyzowane w piśmie z dnia 22 czerwca 2017 r.),

1. Czy przedsiębiorstwo G Sp. z o.o. w upadłości jest przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy planowana transakcja sprzedaży zespołu składników majątkowych i niemajątkowych stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Dostawa towarów rozumiana jest jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 2 pkt 6, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 6 pkt 1, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "przedsiębiorstwo". Należy zatem zastosować definicję zawartą w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, tj. przedsiębiorstwem jest zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w szczególności:

* oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

* własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

* prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

* wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

* koncesje, licencje i zezwolenia;

* patenty i inne prawa własności przemysłowej;

* majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

* tajemnice przedsiębiorstwa;

* księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Podstawową cechą przedsiębiorstwa jest jego samodzielność. Jako przedmiot zbycia powinno ono stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym przedmiotem sprzedaży będą wszystkie składniki majątkowe wchodzące w skład przedsiębiorstwa: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo, prawo własności nieruchomości, prawo własności ruchomości, wierzytelności, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa stanowią zorganizowany zespół składników majątkowych. Należy zatem stwierdzić, że ich nabywca będzie zdolny do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej w postaci komercyjnego najmu.

Należy podkreślić, że wchodząca w skład masy upadłości nieruchomość przystosowana jest do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie naprawy i konserwacji samochodów. W budynku znajduje się kilkanaście stanowisk warsztatowych, zaplecze socjalne, pomieszczenia biurowe, magazynowe i sala konferencyjna. W budynku tym można zatem prowadzić również działalność szkoleniową.

Aktualnie cała nieruchomość została oddana do użytku podmiotowi trzeciemu na podstawie 2 umów najmu i umowy dzierżawy. Potencjalny nabywca przedsiębiorstwa będzie zatem mógł kontynuować działalność w zakresie najmu i dzierżawy nieruchomości lub rozpocząć własną działalność w zakresie naprawy samochodów lub podobnej.

Jednocześnie należy podkreślić, że w tożsamym stanie faktycznym, w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 listopada 2013 r. (IPPP3/443-757/13-4/KB) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 września 2014 r. (IBPP4/443-237/14/LG) uznano prawidłowość stanowiska zaprezentowanego w niniejszym wniosku.

2. Czy w przypadku sprzedaży prawa własności nieruchomości wraz z prawem własności ruchomości jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług zbycie nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT?

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług zorganizowaną część przedsiębiorstwa stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie musi zawierać wszystkich elementów przedsiębiorstwa określonych w art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Określone składniki funkcjonalnie ze sobą połączone mogą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa (A. Bartosiewicz, "VAT. Komentarz", Warszawa 2017 r.). W praktyce orzeczniczej przyjęto, że nie ma podstaw do przyjęcia, że przeniesienie zobowiązań jest okolicznością decydującą o możliwości wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym ich nieprzeniesienie nie oznacza, że zbywana masa majątkowa nie może być uznana za zorganizowaną część przedsiębiorstwa (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 marca 2012 r., I FSK 815/11).

Aby zatem określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, musi odznaczać się pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Powyższe oznacza, że zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa nie jest suma poszczególnych aktywów i pasywów, przy pomocy których w przyszłości, będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką te składniki majątkowe odgrywały w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa (Interpretacja Indywidualna Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 maja 2010 r., IPPP1-443-183/10-4/MP).

Podstawową działalnością spółki zarówno przed, jak i po ogłoszeniu upadłości stanowi komercyjny najem. Wykonywanie tej działalności umożliwiały dwa składniki majątkowe - nieruchomość oraz ruchomości. Na nieruchomości wchodzącej w skład masy upadłości posadowiono wielofunkcyjny zespół budynków usługowych. Znajdują się tam pomieszczenia przystosowane do takich działalności jak: warsztaty samochodowe, lakiernie, magazyny, biura i sale wykładowe. Wchodzące w skład masy upadłości ruchomości stanowią wyposażenie nieruchomości niezbędne do najmu. Jako, że wyodrębnione składniki majątku są w stanie przejąć zadania oraz samodzielne funkcjonować na rynku należy stwierdzić, że jest to część przedsiębiorstwa wyodrębniona organizacyjne i funkcjonalnie. Dowodem na wyodrębnienie finansowe jest fakt, że poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Możliwe jest także oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części.

Nie ulega zatem wątpliwości, że te wyodrębnione składniki majątkowe są w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Ponadto spełniają warunki wyodrębnienia na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej, przeznaczenia do realizacji określonych zadań gospodarczych i posiadania możliwości funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Zdaniem Syndyka prawo własności nieruchomości i prawo własności ruchomości stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji jego zbycie nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 22 czerwca 2017 r. Strona wskazuje, że w obu umowach najmu przewidziano możliwość ich wypowiedzenia z trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia.

Jednakże w przypadku, gdyby do wypowiedzenia doszło z przyczyn nieleżących po stronie dzierżawcy/najemcy przewidziano obowiązek zapłaty kary umownej w wysokości 1000000,00 zł.

Postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2017 r., na podstawie art. 130a PU Sąd uznał zastrzeżone w umowach kary umowne za bezskuteczne w stosunku do masy upadłości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest:

* prawidłowe - w zakresie wyłączenia z opodatkowania zbycia przedsiębiorstwa G Sp. z o.o. w upadłości w całości na mocy art. 6 pkt 1;

* nieprawidłowe - w zakresie wyłączenia z opodatkowania zbycia prawa własności nieruchomości wraz z prawem własności ruchomości jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa na mocy art. 6 pkt 1;

* prawidłowe - w zakresie wyłączenia z opodatkowania zbycia przedsiębiorstwa G Sp. z o.o. w przypadku wypowiedzenia umów i dzierżawy na mocy art. 6 pkt 1.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Natomiast, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb określenia zakresu pojęcia "przedsiębiorstwo" należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa

przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów towarów i wyrobów,

oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

W powyższym przepisie ustawodawca wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej.

Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, żeby można było mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przepis ten odgrywa szczególnie istotną rolę, gdyż konstytuuje on zasadę, że przedsiębiorstwo może stanowić przedmiot obrotu prawnego jako jednolita całość.

Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa.

Z kolei przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość).

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia "przekazania całości lub części majątku", wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Ponieważ w przedstawionych okolicznościach sprawy mamy do czynienia z przedsiębiorstwem będącym w upadłości, zasadnym jest odwołanie do przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2016 r. poz. 2171, z późn. zm.).

Z treści art. 306 ustawy - Prawo upadłościowe wynika, że po ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku upadłego, syndyk niezwłocznie przystępuje do spisu inwentarza i oszacowania masy upadłości oraz sporządzenia planu likwidacyjnego. Syndyk składa sędziemu-komisarzowi spis inwentarza wraz z planem likwidacyjnym w terminie jednego miesiąca od dnia ogłoszenia upadłości. Plan likwidacyjny powinien określać proponowane sposoby sprzedaży składników majątku upadłego, w szczególności sprzedaży przedsiębiorstwa, termin sprzedaży, preliminarz wydatków oraz ekonomiczne uzasadnienie dalszego prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie zaś z art. 308 i art. 311 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe, po sporządzeniu spisu inwentarza i sprawozdania finansowego, albo po złożeniu pisemnego sprawozdania ogólnego, syndyk przeprowadza likwidację masy upadłości przez sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego w całości lub jego zorganizowanych części, sprzedaż nieruchomości i ruchomości, przez ściągnięcie wierzytelności od dłużników upadłego i wykonanie innych jego praw majątkowych wchodzących w skład masy upadłości albo ich zbycie.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy na mocy postanowienia z dnia 24 października 2016 r. Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i restrukturyzacyjnych ogłosił upadłość G Sp. z o.o.

Sąd wyznaczył Sędziego - komisarza w osobie SSR Moniki M., zastępcy Sędziego - komisarza SSR Anny Ż. oraz syndyka w osobie Pawła L. Zgodnie z art. 173 w związku z art. 75 PU w następstwie ogłoszenia przez Sąd Rejonowy upadłości Wnioskodawca objął majątek Upadłego, Upadły zaś utracił prawo zarządu mieniem wchodzącym do masy upadłości.

W toku postępowania upadłościowego na zlecenie Wnioskodawcy został sporządzony przez biegłego opis i oszacowanie nieruchomości oraz opis i oszacowanie majątku przedsiębiorstwa.

Biegły wskazał, że w jego opinii możliwa jest sprzedaż przedsiębiorstwa Upadłego w całości.

W związku z powyższym Wnioskodawca złożył wniosek do Sądu o zatwierdzenie warunków przetargu na sprzedaż przedsiębiorstwa w całości.

W zobowiązaniu z dnia 13 kwietnia 2017 r. Sąd zobowiązał Wnioskodawcę do rozważenia czy przedmiot sprzedaży stanowi przedsiębiorstwo ze względu na regulacje w zakresie podatku VAT.

Wnioskodawca wskazał, że na przedsiębiorstwo G Sp. z o.o. w upadłości, które Syndyk będzie chciał sprzedać w całości, składa się:

* oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo (nazwa przedsiębiorstwa),

* prawo własności nieruchomości, dz. gruntu o nr ewid. 96/25, o powierzchni 0,7778 ha wraz z zespołem wielofunkcyjnych budynków usługowych o pow. użytkowej 2427,10 m², dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą,

* prawa własności ruchomości,

* wierzytelności,

* majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

* tajemnice przedsiębiorstwa,

* księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W przypadku jednak niepowodzenia takiej transakcji Syndyk podejmie działania w celu sprzedaży poszczególnych części przedsiębiorstwa samodzielnie. Syndyk rozważa też możliwość sprzedaży przedsiębiorstwa w przypadku wypowiedzenia umów najmu i dzierżawy obciążających nieruchomość wchodzącą w skład przedsiębiorstwa.

W przypadku sprzedaży poszczególnych części przedsiębiorstwa Wnioskodawca wskazał, że będący przedmiotem zbycia zespół składników:

* nie ma swojego miejsca w strukturze organizacyjnej jako dział, wydział, oddział itp. Wyodrębnienie będzie dokonywane na podstawie postanowienia Sędzi - komisarz w przedmiocie wyrażenia zgody na sprzedaż z wolnej reki lub w postanowieniu Sędzi - komisarz w przedmiocie zatwierdzenia warunków przetargu.

* stanowi elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, ponieważ umożliwia prowadzenie dotychczasowej działalności gospodarczej spółki - komercyjnego najmu nieruchomości.

* umożliwia przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych.

* posiada potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, ponieważ prawo własności nieruchomości oraz prawo własności ruchomości stanowią elementy niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu nieruchomości. Przedmiotowe ruchomości są wyposażeniem biurowo-magazynowo-serwisowym nieruchomości. Wyposażenie to umożliwia najemcy prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie warsztatowym. Ruchomości te nie stanowią pełnego wyposażenia warsztatu samochodowego i najemca będzie musiał to wyposażenie uzupełnić.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności kwestii, czy przedsiębiorstwo w upadłości jest przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT i w konsekwencji jego zbycie nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

W myśl ww. art. 55¹ Kodeksu cywilnego o przedsiębiorstwie możemy mówić w sytuacji, gdy zespół składników materialnych i niematerialnych jest zorganizowany w sposób umożliwiający prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Istotne jest zatem, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu działalności gospodarczej.

Jak wskazał Wnioskodawca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przedmiotem sprzedaży będą wszystkie składniki majątkowe wchodzące w skład przedsiębiorstwa takie jak: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo, prawo własności nieruchomości, prawo własności ruchomości, wierzytelności, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. W zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostaną więc funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej.

Wchodząca w skład masy upadłości nieruchomość przystosowana jest do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie naprawy i konserwacji samochodów. W budynku znajduje się także kilkanaście stanowisk warsztatowych, zaplecze socjalne, pomieszczenie biurowe, magazynowe i sala konferencyjna. Można zatem prowadzić również działalność szkoleniową.

Aktualnie cała nieruchomość została oddana do użytku podmiotowi trzeciemu.

Zatem nabywca przedsiębiorstwa będzie mógł kontynuować działalność w zakresie najmu i dzierżawy nieruchomości lub rozpocząć własną działalność w zakresie naprawy samochodów lub podobnej.

Odnosząc przedstawiony stan prawny do opisanego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że skoro warunki wynikające z przepisu art. 55¹ i art. 55² ustawy - Kodeks cywilny zostaną przy tej transakcji spełnione, to przedmiotem planowanej czynności będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu ww. ustawy i zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się jednak sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak wynika z powołanego wyżej art. 55² Kodeksu cywilnego, strony (poza wyłączeniami wynikającymi z przepisów szczególnych) mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa (art. 55¹ Kodeksu cywilnego). Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwa.

W rozpatrywanej sprawie Syndyk zakłada, że może nie sprzedać przedsiębiorstwa w całości i wtedy z czynności zbycia przedsiębiorstwa zostaną wyłączone: oznaczenie indywidualizującego przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnionych części (nazwa przedsiębiorstwa), wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środków pieniężnych, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa oraz umowy najmu i dzierżawy nieruchomości. Wyłączenie tych elementów spośród zespołu składników przedsiębiorstwa mających być przedmiotem zbycia spowodowane jest specyfiką sytuacji, w jakiej znajduje się przedsiębiorstwo upadłego po ogłoszeniu upadłości.

Wyłączenie ze sprzedaży ww. składników - z uwagi na specyfikę postępowania upadłościowego - nie ma jednak żadnego negatywnego wpływu na potencjalną zdolność do prowadzenia działalności gospodarczej przez nabywcę. Jak wynika bowiem z wniosku, nabywca będzie mógł kontynuować działalność gospodarczą w zakresie, w jakim była ona realizowana w sprzedawanym przedsiębiorstwie. Zespół składników majątkowych, który nie będzie wyłączony ze sprzedaży, a więc prawo własności nieruchomości oraz prawo własności ruchomości (typu wyposażenie biurowo-magazynowo-serwisowe) stanowią elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, ponieważ umożliwiają dalsze prowadzenie dotychczasowej działalności, tj. komercyjnego najmu nieruchomości. Nabywca przedsiębiorstwa może je prowadzić nadal w stanie niezmienionym i w dotychczasowej lokalizacji. Ponadto, co istotne w analizowanej sprawie i jak wskazał Wnioskodawca - po wyłączeniu ww. składników, które nie będą objęte transakcją zbycia, transakcja będzie w dalszym ciągu dotyczyć zbycia przedsiębiorstwa realizującego zadania gospodarcze w zakresie najmu komercyjnego.

W tym miejscu podkreślić należy, że - jak wskazał Wnioskodawca - w analizowanym przypadku, zbywane przez syndyka masy upadłości składniki będą stanowiły całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym tak, aby umożliwiały kontynuację zadań gospodarczych przez nabywcę, a składniki przedsiębiorstwa upadłego objęte wyłączeniem ze sprzedaży, z perspektywy Wnioskodawcy nie wpłyną na potencjalną zdolność funkcjonowania przedsiębiorstwa jako samodzielnego podmiotu. Przedmiotowe przedsiębiorstwo upadłego tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy oraz cytowane przepisy należy stwierdzić, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych, pomimo wyłączenia wskazanych we wniosku składników, też będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, pozwalające na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim była ona realizowana w sprzedawanym przedsiębiorstwie. A zatem przedmiot sprzedaży, mimo ww. wyłączeń, będzie stanowić przedsiębiorstwo, wobec czego zbycie to będzie nosiło znamiona czynności, do której zastosowanie będzie miał art. 6 pkt 1 ustawy i w konsekwencji będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pyt. nr 1 i 3 uznać należy za prawidłowe.

Wnioskodawca wyraził też wątpliwości, czy w przypadku sprzedaży prawa własności nieruchomości wraz z prawem własności ruchomości jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług ich zbycie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że zespół zbywanych składników materialnych i niematerialnych nie będzie wyodrębniony w przedsiębiorstwie Zbywcy na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. W tym miejscu należy podkreślić, że aby dany zespół składników uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa musi on być wyodrębniony już w ramach istniejącego przedsiębiorstwa.

Jak wynika z treści wniosku, zespół składników majątkowych i niemajątkowych, o których mowa powyżej nie jest wydzielony w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy jako dział, wydział, oddział, czy zakład, nie ma też aktu wewnętrznego, który regulowałby wyodrębnienie organizacyjne opisanego wyżej zespołu. Wyodrębnienie to nastąpi na podstawie postanowienia Sędzi - komisarz w przedmiocie wyrażenia zgody na sprzedaż z wolnej ręki lub w postanowieniu Sędzi - komisarz w przedmiocie zatwierdzenia warunków przetargu.

Z opisu sprawy wynika co prawda, że ww. zespół składników majątkowych jest wyodrębniony finansowo, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych. Jednakże, aby można było mówić o zorganizowanej części przedsiębiorstwa zespół składników majątkowych i niemajątkowych, powinien być również wyodrębniony funkcjonalnie.

Przy ocenie, czy istnieje wyodrębnienie funkcjonalne danego zespołu składników majątkowych należy przede wszystkim koncentrować się na rodzaju zadań gospodarczych, do realizacji których dany zespół jest przeznaczony. Jeśli dochodzi do wydzielenia części przedsiębiorstwa, które ma służyć do prowadzenia określonej działalności gospodarczej, to należy ocenić, czy nabywane składniki majątkowe rzeczywiście pozwolą na realizację tego rodzaju zadań gospodarczych. Zespół składników majątkowych i niemajątkowych, o których mowa powyżej, nie mógłby stanowić niezależnego podmiotu, samodzielnie realizującego określone zadania gospodarcze bez potrzeby angażowania pozostałych struktur Wnioskodawcy, gdyż nie posiada potencjalnej zdolności do funkcjonowania jako samodzielny byt gospodarczy.

Z opisu sprawy wynika bowiem, że przedmiotem sprzedaży będzie cały zespół majątkowy z wyłączeniem wspomnianych wyżej elementów, które to wyłączenia - jak wskazano wyżej - wynikają jednak ze specyfiki sytuacji w jakiej znajduje się przedsiębiorstwo po ogłoszeniu upadłości i nie mają wpływu na zdolność funkcjonowania majątku jako przedsiębiorstwa u nabywcy.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku mający być przedmiotem sprzedaży majątek przedsiębiorstwa w upadłości nie będzie stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W przedmiotowej sprawie zbywany majątek będzie stanowił - jak wskazano wyżej - przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pyt. nr 2 uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.