0114-KDIP1-1.4012.135.2018.1.KOM - VAT w zakresie opodatkowania stawką podstawową dostawy prawa użytkowania wieczystego działki.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2018 r. (data wpływu 13 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką podstawową dostawy prawa użytkowania wieczystego działki nr 2567/1 - jest prawidłowe.

W dniu 13 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką podstawową dostawy prawa użytkowania wieczystego działki nr 2567/1.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) posiada nieruchomość. Przedmiotem sprzedaży będzie działka o numerze ewidencyjnym 2567/1 o pow. 0,0071 ha (wydzielona z działki 2567), która stanowi działkę gruntu zabudowanego częścią budynku Y. S.A. (sąsiada), usytuowanego w przeważającej części na sąsiadującej działce o nr ewidencyjnym 634/16 będącej w użytkowaniu wieczystym firmy Y. S.A. Działka przeznaczona do sprzedaży stanowi własność Skarbu Państwa i pozostaje w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy.

Nabycie praw do nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka o nr 2567 (z której wydzielona została działka nr 2567/1) przez poprzednika prawnego Spółki S.A. (Z."), tj. prawa wieczystego użytkowania gruntu Skarbu Państwa oraz prawa własności budynku posadowionego na tym gruncie nastąpiło z mocy prawa i stwierdzone zostało decyzją Wojewody z dnia 3 kwietnia 1993 r.

Podział, którego intencją było wydzielenie działki znajdującej się pod budynkiem, stanowiącym "inną własność" jest realizowany w celu regulacji stanu prawnego sąsiadujących ze sobą nieruchomości Spółki S.A. i Y. S.A., a sprzedaż działki zabudowanej częścią budynku Y. S.A. nastąpi na rzecz Y. S.A.

Decyzją Prezydenta Miasta z dnia 21 lutego 2018 r., został zatwierdzony podział działki gruntu oznaczonej ewidencyjnie nr 2567 na działkę nr 2567/1 o powierzchni 0,0071 ha i działkę nr 2567/2 o powierzchni 0,3755 ha.

Jak wynika z ww. decyzji, została ona wydana w celu wydzielenia działki nr 2567/1 o powierzchni 0,0071 ha zabudowanej budynkiem przemysłowym stanowiącym własność firmy Y. S.A. w celu realizacji roszczeń co do części nieruchomości zajętej przez budynek Y. S. A.

Po podziale przedsiębiorstwa Z., Spółka S.A. nie użytkowała tego budynku (nie była w jego posiadaniu), nie ponosiła na przedmiotowy budynek żadnych nakładów na ulepszenie i nigdy również nie były zawierane żadne umowy najmu dotyczące tego budynku. W dniu 12 lipca 2017 r. zawarte zostało pomiędzy Spółką S.A. a Y. S.A. porozumienie w sprawie ustalenia czynności, jakie należy podjąć w celu uregulowania stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości, w którym strony uzgodniły m.in. sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu wydzielonego z działki nr 2567, zabudowanego częścią budynku Y. S.A.

Zgodnie z zaświadczeniem Urzędu Miasta wydanym w dniu 3 stycznia 2018 r. (przed podziałem działki) na podstawie ustaleń zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, stwierdza się, że działka nr 2567 - z przeznaczeniem terenu pod usługi, KDW10 - z przeznaczeniem terenu pod drogę wewnętrzną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy transakcja zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu (działki nr 2567/1) będzie polegała opodatkowaniu stawką podstawową VAT 23%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu (działki nr 2567/1) będzie polegała opodatkowaniu stawką podstawową VAT 23%?

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. z m.) - dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W rozumieniu ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2- 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Stosownie zaś z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

W myśl natomiast art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W konsekwencji w przypadku dostawy budynku lub budowli posadowionych na gruncie brak jest podstaw do wyodrębnienia z podstawy opodatkowania budynku lub budowli wartości gruntu.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Należy podkreślić, iż dotyczy to możliwości faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. W przypadku dostawy towarów, nie musi bowiem następować przeniesienie prawa własności. W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, iż zwrot "prawo do rozporządzania jak właściciel" należy interpretować jako własność ekonomiczną, nie zaś jako prawo własności. Własność ekonomiczna odnosi się do sytuacji, w której - z punktu widzenia aspektów ekonomicznych oraz w rozumieniu potocznym - należałoby uznać kogoś za właściciela rzeczy, np. posiadacza nieruchomości, której wydaniu nie towarzyszyło przeniesienie własności w formie aktu notarialnego. W przypadku przejścia własności ekonomicznej ma miejsce dostawa towarów. Czynności przeniesienia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przeniesienie własności w sensie prawnym. Dostawa towarów nie ogranicza się więc wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459) - dalej: k.c. nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Stosownie natomiast do art. 48 k.c. z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. Zgodnie z wyrażoną w powołanym art. 48 k.c. zasadą superficies solo cedit - co jest z gruntem trwale związane (w tym budynek) jest własnością właściciela gruntu. Od tej zasady są jednak wyjątki.

Zgodnie z art. 235 § 1 k.c. budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste.

Co do zasady prawo wieczystego użytkowanie gruntu, będące przedmiotem zbycia podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku VAT, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części posadowione na tym gruncie. Oznacza to w szczególności, że w sytuacji gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż lub zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.

Spółka zaznacza, iż w świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przepis ten definiujący pojęcie "dostawa towarów" nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności. Stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W celu właściwego zinterpretowania pojęcia "przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" należy mieć na uwadze, że dotyczy ono tego rodzaju czynności, które dają nabywcy prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

Zdaniem Spółki, w analizowanej sytuacji, Wnioskodawca nie dokonuje dostawy budynku ani budowli, gdyż nie ma władztwa ekonomicznego w odniesieniu do fragmentu budynku posadowionego na gruncie będącym w jej użytkowaniu wieczystym. Dla określenia konsekwencji podatkowych dla planowanej transakcji, sposób opodatkowania budynków/budowli posadowionych na przedmiotowym gruncie, nie będzie więc podlegał analizie.

W ocenie Spółki, sprzedaż działki zabudowanej nr 2567/1 podlegałaby zwolnieniu tylko w przypadku, gdy przedmiotem dostawy byłyby budynki, budowle lub ich części (art. 43 ust. 1 pkt 10-10a ustawy o VAT) posadowione na tej działce. Natomiast Wnioskodawca zamierza dokonać dostawy jedynie prawa wieczystego użytkowania działki gruntowej nr 2567/1, nie jest bowiem właścicielem budynku, którego część posadowiona jest na tej działce.

Ponadto Spółka wskazuje, że otrzymała interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego wydaną w podobnym stanie faktycznym (z dnia 10 lipca 2017 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.285.2017.1.AO), w której organ podatkowy stwierdził, że skoro Wnioskodawca nie posiada władztwa ekonomicznego w odniesieniu do fragmentu budynku posadowionego na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym to nie sposób przyjąć, że Wnioskodawca dokona dostawy części budynku posadowionego na zbywanym gruncie.

W świetle rozwiązań przyjętych w ustawie o podatku od towarów i usług, w ramach transakcji nie wystąpi dostawa towaru jakim jest budynek, ponieważ Wnioskodawca nie jest w ekonomicznym posiadaniu części budynku. W związku z tym w analizowanych okolicznościach dostawa przez Wnioskodawcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel ograniczy się do gruntu będącego w użytkowaniu wieczystym. W konsekwencji, zwolnienie z opodatkowania przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dotyczące zwolnienia od podatku budynków, budowli lub ich części nie znajdzie tu zastosowania.

W celu zastosowania właściwej stawki podatku, zasadne jest natomiast określenie przeznaczenia przedmiotowego gruntu.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zdaniem Spółki, sprzedaż gruntu zabudowanego (działka nr 2567/1) podlegałaby zwolnieniu w przypadku, gdy przedmiotem dostawy byłyby tereny niezabudowane inne niż tereny budowlane (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT). Oznacza to, że ze zwolnienia od podatku korzysta dostawa niezabudowanych gruntów o charakterze rolnym, leśnym, działek rekreacyjnych, nieprzeznaczonych pod zabudowę. Ze zwolnienia z VAT korzysta również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

Przez "grunt przeznaczony pod zabudowę", o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, rozumieć należy grunty, które widnieją w planie zagospodarowania przestrzennego, jako przeznaczone pod zabudowę, a w przypadku braku takiego planu - grunty, zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z wydaną przez Ministra Finansów interpretacją ogólną z dnia 14 czerwca 2013 r. (nr PT10/033/12/207/WLI/13/RD58639), w przypadku, gdy brak jest wyżej wymienionych dokumentów, nie należy kierować się danymi zawartymi w ewidencji gruntów i budynków, które w stanie prawnym obowiązującym do 31 marca 2013 r. miały istotne znaczenie.

W przedmiotowej sprawie, działka nr 2567/1, będąca przedmiotem sprzedaży jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem terenu pod usługi, z przeznaczeniem terenu pod drogę wewnętrzną. Oznacza to, że działka jest przeznaczona pod zabudowę, zatem Spółka nie będzie mogło skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w przywołanym powyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, a zatem dostawa będzie podlegała opodatkowaniu stawką podstawową VAT 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

* oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

* zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu ww. przepisu) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu oraz w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela. Zatem w świetle powołanego wyżej art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Na mocy art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku dla dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Artykuł 2 pkt 33 ww. ustawy stanowi, że przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada nieruchomość, na którą składa się prawo wieczystego użytkowania działki gruntu nr 2567/1 zabudowanego fragmentem budynku należącego nie do Wnioskodawcy tylko do sąsiada, tj. Y. S.A. Działka przeznaczona do sprzedaży stanowi własność Skarbu Państwa i pozostaje w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy. Nabycie praw do nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka o nr 2567 (z której wydzielona została dnia 21 lutego 2018 r. działka nr 2567/1) przez poprzednika prawnego Wnioskodawcy nastąpiło z mocy prawa i stwierdzone zostało decyzją Wojewody z dnia 3 kwietnia 1993 r. Sprzedaż działki zabudowanej częścią budynku Y. S.A. nastąpi na rzecz Y. S.A.

Po podziale przedsiębiorstwa należącego do poprzednika prawnego Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie użytkował tego budynku (nie był w jego posiadaniu), nie ponosił na przedmiotowy budynek żadnych nakładów na ulepszenie i nigdy również nie były zawierane żadne umowy najmu dotyczące tego budynku.

W dniu 12 lipca 2017 r. zawarte zostało pomiędzy Wnioskodawcą a Y. S.A. porozumienie w sprawie ustalenia czynności, jakie należy podjąć w celu uregulowania stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości, w którym strony uzgodniły m.in. sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu wydzielonego z działki nr 2567, zabudowanego częścią budynku Y. S.A.

Z ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu ze stycznia 2018 r. (jeszcze przed wydzieleniem przedmiotowej działki) wynika, że działka nr 2567 - z przeznaczeniem terenu pod usługi, KDW10 - z przeznaczeniem terenu pod drogę wewnętrzną.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania stawką podstawową dostawy prawa użytkowania wieczystego działki zabudowanej nr 2567/1.

Zgodnie z treścią art. 29a ust. 8 ustawy, co do zasady grunt będący przedmiotem dostawy (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części posadowione na tym gruncie.

Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że ww. art. 7 ust. 1 ustawy definiujący pojęcie "dostawa towarów" nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności. Stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W celu właściwego zinterpretowania pojęcia "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" należy mieć na uwadze, że dotyczy ono tego rodzaju czynności, które dają nabywcy prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

W niniejszych okolicznościach na działce nr 2567/1 posadowiony jest fragment budynku należącego do sąsiada Wnioskodawcy, tj. spółki Y. S.A.

Wobec przedstawionego opisu oraz obowiązujących przepisów należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca nie posiada władztwa ekonomicznego w odniesieniu do fragmentu budynku posadowionego na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym to nie sposób przyjąć, że Wnioskodawca dokona dostawy części budynku posadowionego na zbywanym gruncie. W świetle rozwiązań przyjętych w ustawie o podatku od towarów i usług, w ramach transakcji nie wystąpi dostawa towaru jakim jest budynek, ponieważ Wnioskodawca nie jest w ekonomicznym posiadaniu części budynku. W związku z tym, w analizowanych okolicznościach dostawa przez Wnioskodawcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel ograniczy się jedynie do gruntu będącego w użytkowaniu wieczystym. W konsekwencji, zwolnienie z opodatkowania przewidziane w ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dotyczące zwolnienia od podatku budynków, budowli lub ich części nie znajdzie tu zastosowania.

Jak już wskazano wyżej, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy w związku z definicją terenu budowlanego określoną w art. 2 pkt 33 ustawy opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane spełniające definicję terenów budowlanych, czyli terenów przeznaczonych pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy przeznaczającej grunt pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Z wniosku wynika, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działka położona jest w obrębie oznaczonym symbolami: U7 - z przeznaczeniem terenu pod usługi, KDW10 - z przeznaczeniem terenu pod drogę wewnętrzną.

Tak więc należy stwierdzić, że w odniesieniu do opisanej przez Wnioskodawcę sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki o numerze 2567/1 nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym stanowi art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Przedmiotem sprzedaży jest teren niezabudowany, który stanowi teren budowlany określony w art. 2 pkt 33 ustawy. Zatem w analizowanym przypadku dla dostawy nieruchomości składającej się z działki nr 2567/1 nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z uwagi na brak w przedmiotowej sprawie przesłanek umożliwiających zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy ww. działki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że poprzednik prawny Wnioskodawcy nabył działkę z mocy prawa i na podstawie decyzji Wojewody, a Wnioskodawca przejął od niego nieruchomość po podziale przedsiębiorstwa więc przy nabyciu nie był naliczony podatek VAT, który mógłby podlegać ewentualnemu odliczeniu. Zatem nie jest spełniony warunek określony w ww. przepisie, że z tytułu nabycia nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy dokonującemu dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z wniosku nie wynika także, żeby przedmiotowy grunt był wykorzystywany wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, tak więc dostawa przedmiotowej nieruchomości nie spełnia również warunków do objęcia jej zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji, dostawa prawa użytkowania wieczystego działki gruntu nr 2567/1 podlega opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.