0114-KDIP1-1.4012.117.2017.2.KOM - Zwolnienie z VAT sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2017 r. (data wpływu 20 kwietnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 maja 2017 r. (data wpływu 22 maja 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 4 maja 2017 r. znak 0114-KDIP1-1.4012.117.2017.1.KOM (skutecznie doręczone dnia 9 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 20 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w nadesłanym uzupełnieniu).

Wnioskodawca posiada nieruchomość, na którą składa się prawo wieczystego użytkowania gruntu działki o numerze 3/4 oraz budynki: usługowo - mieszkalny, dwa budynki gospodarcze oraz budynek garażowy. Właścicielem działki gruntu jest Skarb Państwa, natomiast Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym.

Wnioskodawca nabył prawo wieczystego użytkowania gruntu działki o numerze 3/4 oraz prawo własności budynków (budynek usługowo - mieszkalny, dwa budynki gospodarcze oraz budynek garażowy) na podstawie decyzji administracyjnej Wojewody z dnia 22 lipca 2002 r. Transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w związku z powyższym, zdaniem Spółki nie przysługiwało jej prawo do odliczenia.

Nieruchomość obecnie została przeznaczona do sprzedaży.

Lokal mieszkalny wraz z dwoma pomieszczeniami w budynku gospodarczym był przedmiotem najmu od lat powojennych do 15 lutego 2010 r. a więc oddany był do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Natomiast pozostałe pomieszczenia, tj. lokal użytkowy znajdujący się w budynku usługowo - mieszkalnym, wykorzystywany był do dnia 10 czerwca 2013 r. na funkcjonowanie placówki pocztowej, budynek garażowy do 2000 r. był wykorzystywany dla potrzeb placówki pocztowej. Lokal użytkowy i budynek garażowy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Służyły tylko i wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a więc do czynności zarówno zwolnionych, jak i opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Obecnie lokal użytkowy i budynek garażowy nie są wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej i stanowią pustostan.

W odniesieniu do budynku usługowo - mieszkalnego, dwóch budynków gospodarczych oraz budynku garażowego, nie były ponoszone nakłady na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które przekraczałyby 30% wartości początkowej tych budynków.

Przedmiotowa działka znajduje się na terenie, dla którego opracowano miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Działka znajduje się na terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz usług drobnych, tereny usług drobnych oraz zabudowy mieszkaniowej oraz tereny dróg wewnętrznych. Dla danej nieruchomości nie była wydawana decyzja o warunkach zabudowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa wskazanej w stanie faktycznym nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sprecyzowane w nadesłanym uzupełnieniu).

Zdaniem Wnioskodawcy dostawa wskazanej w stanie faktycznym nieruchomości, na którą składa się prawo wieczystego użytkowania gruntu działki o numerze 3/4 w miejscowości P. oraz prawo własności następujących budynków: budynek usługowo - mieszkalny, dwa budynki gospodarcze oraz budynek garażowy, podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Lokal mieszkalny usytuowany w budynku usługowo - mieszkalnym wraz z dwoma budynkami gospodarczymi były przedmiotem najmu, a więc były oddane do wykorzystania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu. Od momentu pierwszego zasiedlenia do daty sprzedaży minął okres dłuższy niż 2 lata.

Natomiast w odniesieniu do lokalu użytkowego oraz budynku garażowego, wykorzystywanych przez Wnioskodawce do działalności statutowej, doszło do pierwszego zasiedlenia w momencie ich użytkowania w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Pomiędzy datą zasiedlenia a datą sprzedaży minął okres dłuższy niż 2 lata.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do przedmiotowych obiektów zostaną spełnione obie przesłanki warunkujące zwolnienie z opodatkowania, a więc ich dostawa, będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela. W świetle powołanego przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, odpłatna dostawa gruntu, jak i prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%,

z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 42 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżenie stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania,

w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jak wynika z powyższego "pierwsze zasiedlenie" budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji, gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem, aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej samej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada nieruchomość, na którą składa się prawo wieczystego użytkowania gruntu działki o numerze 3/4 wraz z posadowionymi na niej stanowiącymi odrębną nieruchomość budynkami: usługowo-mieszkalnym, dwoma budynkami gospodarczymi oraz garażowym. Właścicielem działki gruntu jest Skarb Państwa, natomiast Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym.

Wnioskodawca nabył prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz prawo własności budynków na podstawie decyzji administracyjnej Wojewody z dnia 22 lipca 2002 r. Transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w związku z powyższym, zdaniem Spółki nie przysługiwało jej prawo do odliczenia.

Lokal mieszkalny wraz z dwoma pomieszczeniami w budynku gospodarczym był przedmiotem najmu od lat powojennych do 15 lutego 2010 r., a więc oddany był do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Natomiast pozostałe pomieszczenia, tj. lokal użytkowy znajdujący się w budynku usługowo - mieszkalnym, wykorzystywany był do dnia 10 czerwca 2013 r. na funkcjonowanie placówki pocztowej, budynek garażowy do 2000 r. był wykorzystywany dla potrzeb placówki pocztowej. Lokal użytkowy i budynek garażowy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Służyły tylko i wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a więc do czynności zarówno zwolnionych, jak i opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Obecnie lokal użytkowy i budynek garażowy nie są wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej i stanowią pustostan. W odniesieniu do budynku usługowo - mieszkalnego, dwóch budynków gospodarczych oraz budynku garażowego, nie były ponoszone nakłady na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które przekraczałyby 30% wartości początkowej tych budynków.

Przedmiotowa działka znajduje się na terenie, dla którego opracowano miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Działka znajduje się na terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz usług drobnych, tereny usług drobnych oraz zabudowy mieszkaniowej oraz tereny dróg wewnętrznych. Dla danej nieruchomości nie była wydawana decyzja o warunkach zabudowy.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi fakt, czy dostawa wskazanej we wniosku nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Decydujące dla rozstrzygnięcia czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania czy też opodatkowanie stawką podstawową jest rozstrzygnięcie kwestii, czy i kiedy względem budynku, budowli lub ich części nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie".

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do nabytej w 2002 r. przez Wnioskodawcę nieruchomości zabudowanej czterema budynkami (o charakterze mieszkalnym, gospodarczym i garażowym) doszło już do jej pierwszego zasiedlenia i od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży upłynie okres co najmniej 2 lat.

Jak wskazano w treści wniosku, lokal mieszkalny wraz z dwoma pomieszczeniami w budynku gospodarczym był przedmiotem najmu od lat powojennych do 15 lutego 2010 r., lokal użytkowy znajdujący się w budynku usługowo-mieszkalnym wykorzystywany był do dnia 10 czerwca 2013 r. na funkcjonowanie placówki pocztowej, budynek garażowy do 2000 r. był wykorzystywany dla potrzeb placówki pocztowej. Lokal użytkowy i budynek garażowy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Służyły tylko i wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a więc do czynności zarówno zwolnionych, jak i opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Obecnie lokal użytkowy i budynek garażowy nie są wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej i stanowią pustostan.

Tak więc w odniesieniu do opisanej nieruchomości doszło do jej pierwszego zasiedlenia i od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu dostawy upłynie okres dłuższy niż dwa lata. Ponadto, co istotne, nie były ponoszone nakłady na ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej przedmiotowych budynków.

Tym samym sprzedaż nieruchomości, na którą składa się prawo wieczystego użytkowania gruntu działki o numerze 3/4 wraz z czterema budynkami trwale związanymi z tym gruntem korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Przy czym należy wskazać, że jeżeli obie strony transakcji będą czynnymi zarejestrowanymi podatnikami VAT, to Wnioskodawca będzie mógł również skorzystać z opcji opodatkowania dostawy przedmiotowej nieruchomości zgodnie z art. 43 ust. 10 w związku z art. 43 ust. 11 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.