0113-KDWPT.4011.55.2020.1.PPK - PIT od świadczenia kompensacyjnego wypłaconego byłemu pracownikowi.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 lipca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDWPT.4011.55.2020.1.PPK PIT od świadczenia kompensacyjnego wypłaconego byłemu pracownikowi.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2020 r. (data wpływu 8 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe,

* obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Miasto... (dalej: Wnioskodawca), jako organ prowadzący jednostki oświaty, tj. gminne szkoły i przedszkola, a zarazem jako jednostka prowadząca centrum usług wspólnych odpowiedzialna za rozliczenia finansowe tych szkół i przedszkoli, chciałoby uzyskać informację dotyczącą interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych pobierania świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych przez byłego pracownika pedagogicznego korzystającego ze świadczeń kompensacyjnych.

Byli pracownicy pedagogiczni pobierają świadczenia kompensacyjne i korzystali ze świadczeń Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Pracodawca jest zobowiązany do odprowadzania podatku dochodowego od świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych przyznawanych swoim pracownikom i osobom uprawnionym. Wśród osób uprawnionych do korzystania z ww. środków są byli pracownicy, którzy przeszli na emeryturę, rentę lub świadczenia kompensacyjne (dot. nauczycieli).

W stosunku do emerytów i rencistów korzystających ze świadczeń socjalnych w związku z łączącym ich uprzednio zakładem pracy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3 000 zł.

W stosunku do byłego pracownika korzystającego z prawa do świadczeń kompensacyjnych pracodawca powinien określić skutki podatkowe w związku z korzystaniem przez tegoż pracownika ze świadczeń Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Świadczenie kompensacyjne jest to wcześniejsza emerytura dla nauczycieli do czasu osiągnięcia przez osobę uprawnioną powszechnego wieku emerytalnego. Niejako w zamian za brak możliwości ubiegania się o pomostówkę nauczyciele otrzymali dodatkową szansę uzyskania wcześniejszych uprawnień emerytalnych. Wprowadziła je ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych (Dz. U. z 2009 r. Nr 97, poz. 800).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Jakie limity kwotowe dla zwolnień od podatku dochodowego ze świadczeń otrzymanych w skali roku od Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, pracodawca powinien zastosować w odniesieniu do byłego pracownika pedagogicznego, który przeszedł na świadczenie kompensacyjne?

2. Czy wobec wypłaconych świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych byłemu pracownikowi pedagogicznemu pobierającemu świadczenia kompensacyjne, były zakład pracy jest płatnikiem, czyli czy jest zobowiązany pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1, należało wobec byłego pracownika pedagogicznego pobierającego świadczenia kompensacyjne zastosować w stosunku do świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych zwolnienie od podatku dla świadczeń otrzymywanych przez emerytów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy m.in. stosunkiem pracy, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3 000 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 2, były zakład pracy nie ma obowiązku poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Od wypłaconych świadczeń wystawia się PIT-11 za dany rok.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

* możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe,

* obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego przepisu, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się inne źródła (pkt 9).

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności", wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.

W myśl art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, jako organ prowadzący jednostki oświaty, tj. gminne szkoły i przedszkola, a zarazem jako jednostka prowadząca centrum usług wspólnych odpowiedzialna za rozliczenia finansowe tych szkół i przedszkoli, chciałoby uzyskać informację dotyczącą interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych pobierania świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych przez byłego pracownika pedagogicznego korzystającego ze świadczeń kompensacyjnych.

Byli pracownicy pedagogiczni pobierają świadczenia kompensacyjne i korzystali ze świadczeń Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Pracodawca jest zobowiązany do odprowadzania podatku dochodowego od świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych przyznawanych swoim pracownikom i osobom uprawnionym. Wśród osób uprawnionych do korzystania z ww. środków są byli pracownicy, którzy przeszli na emeryturę, rentę lub świadczenia kompensacyjne (dot. nauczycieli). W stosunku do byłego pracownika korzystającego z prawa do świadczeń kompensacyjnych pracodawca powinien określić skutki podatkowe w związku z korzystaniem przez tegoż pracownika ze świadczeń Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Świadczenie kompensacyjne jest to wcześniejsza emerytura dla nauczycieli do czasu osiągnięcia przez osobę uprawnioną powszechnego wieku emerytalnego. Niejako w zamian za brak możliwości ubiegania się o pomostówkę nauczyciele otrzymali dodatkową szansę uzyskania wcześniejszych uprawnień emerytalnych. Wprowadziła je ustawa o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3000 zł.

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1352, z późn. zm.), przez osoby uprawnione do korzystania z Funduszu rozumie się pracowników i ich rodziny, emerytów i rencistów - byłych pracowników i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Zgodnie z wyżej cytowanym przepisem uprawnionymi do skorzystania z ZFŚS są m.in. pracownicy, oraz byli pracownicy (czyli emeryci i renciści).

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 22 maja 2009 r. o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 128), ustawa określa:

1.

warunki nabywania i utraty prawa do nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych zwanych dalej "świadczeniami";

2.

zasady:

a.

ustalania wysokości świadczeń,

b.

postępowania w sprawach o świadczenia,

c.

wypłaty świadczeń,

d.

finansowania świadczeń.

Z przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że prawo do świadczenia powstaje z dniem spełnienia warunków wymaganych do nabycia tego prawa.

W przypadku pobierania zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego prawo do świadczenia powstaje z dniem zaprzestania pobierania tego zasiłku lub świadczenia (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Natomiast, przepis art. 8 ww. ustawy stanowi, że prawo do świadczenia ustaje z dniem:

1.

poprzedzającym dzień nabycia prawa do emerytury, która jest ustalona decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach;

2.

poprzedzającym dzień osiągnięcia przez uprawnionego wieku:

a.

60 lat - w przypadku kobiet,

b.

65 lat - w przypadku mężczyzn

- jeżeli uprawniony nie ma prawa do emerytury ustalonego decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach; 3. śmierci uprawnionego.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ww. ustawy w razie zbiegu prawa do świadczenia z prawem do renty, uposażenia w stanie spoczynku, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego lub innego świadczenia o charakterze emerytalnym lub rentowym, ustalonym na podstawie odrębnych ustaw, przysługuje tylko jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez uprawnionego.

Należy zauważyć, że aby świadczenie korzystało ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

* świadczenie ma otrzymać emeryt lub rencista,

* świadczenie to musi być przyznane ww. osobom w związku z istniejącym uprzednio stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy lub od związków zawodowych,

* wartość świadczenia nie może przekroczyć w roku podatkowym wysokości 3 000 zł.

Jedną z przesłanek do zastosowania przedmiotowego zwolnienia jest to, że świadczenie ma otrzymać emeryt lub rencista. Dlatego też, koniecznym jest w przedmiotowym przypadku ustalenie, czy były pracownik, który korzysta z prawa do świadczeń kompensacyjnych jest emerytem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponieważ w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zostało zdefiniowane pojęcie "emeryt" i "rencista", należy odwołać się do definicji zawartej w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 53, z późn. zm.).

Stosownie do art. 4 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń, użyte w ustawie określenia oznaczają:

* w pkt 1 emeryt - osobę mającą ustalone prawo do emerytury;

* w pkt 11 rencista - osobę mającą ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy lub do renty rodzinnej.

Zatem, w świetle powołanych powyżej przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i ustawy o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych - były pracownik, który korzysta z prawa do świadczeń kompensacyjnych nie jest ani emerytem, ani rencistą, gdyż wypłacane świadczenie kompensacyjne nie jest wcześniejszą emeryturą dla nauczyciela.

Skoro nie został spełniony warunek otrzymania świadczenia przez emeryta lub rencistę, to brak jest podstaw do zwolnienia tego świadczenia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Wnioskodawca dokonując wypłaty przedmiotowych świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych na rzecz byłego pracownika pedagogicznego korzystającego ze świadczeń kompensacyjnych, nie dokonuje poboru zaliczki na podatek dochodowy, a sporządza informację o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11), o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy w którym dokonano wypłaty tych świadczeń.

Biorąc powyższe pod uwagę, bezzasadne jest wskazanie limitu kwotowego dla zwolnienia od podatku dochodowego świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych otrzymywanych przez byłego pracownika pedagogicznego korzystającego ze świadczeń kompensacyjnych, skoro zwolnienie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych takiej osobie nie przysługuje. Osoba ta nie jest bowiem emerytem (rencistą), o którym mowa w powyższym przepisie prawa.

W związku z powyższym, w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe, natomiast w zakresie obowiązków płatnika, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), zauważyć należy, że organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl