0113-KDWPT.4011.109.2020.2.KU - Określenie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2020 r. (data wpływu 16 lipca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2020 r. (data wpływu 7 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym - jest prawidłowe.

W dniu 16 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325), w związku z powyższym pismem z dnia 24 lipca 2020 r., Nr 0113-KDWPT.4011.109.2020.1.KU wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 24 lipca 2020 r. (data doręczenia 3 sierpnia 2020 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 6 sierpnia 2020 r. (data wpływu 7 sierpnia 2020 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 6 sierpnia 2020 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 1999 r. matka Wnioskodawcy (będąc już wdową) nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego przy ulicy. W 2004 r. zamieniła to mieszkanie na mniejsze przy ulicy j, na tych samych warunkach własnościowych. Przez całe życie mieszkała ze swoim średnim synem Ryszardem, który był osobą niepełnosprawną, samotną i bezdzietną. Wnioskodawca i Jego najstarszy brat Andrzej założyli rodziny i mieszkali osobno.

W dniu 5 czerwca 2019 r. w wieku 87 lat zmarła matka Wnioskodawcy. W jej mieszkaniu w dalszym ciągu mieszkał syn Ryszard, który zmarł nagle w dniu 26 grudnia 2019 r. Po jego śmierci przy porządkowaniu mieszkania Wnioskodawca wraz z bratem Andrzejem znalazł testament sporządzony przez ich matkę w lutym 2000 r. w Kancelarii Notarialnej. Matka Wnioskodawcy nikogo z rodziny nie poinformowała o tym fakcie. Z treści sporządzonego przez nią testamentu wynikało, że do całości spadku powołała swojego średniego syna Ryszarda. Otwarcie testamentu nastąpiło w dniu 24 lutego 2020 r. W chwili otwarcia testamentu spadkobierca (syn Ryszard) już nie żył. W tym samym dniu, tj. 24 lutego 2020 r. na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia spadkobiercami przedmiotowego mieszkania został Wnioskodawca wraz z najstarszym bratem Andrzejem.

W dniu 21 maja 2020 r. przedmiotowe mieszkanie zostało sprzedane. Akt notarialny repetytorium sporządzony został w Kancelarii Notarialnej.

W piśmie złożonym w dniu 7 sierpnia 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca dodał, że ustanowiony testamentem spadkobierca (brat Ryszard) zmarł przed otwarciem testamentu, w związku z tym faktem spadkobiercami po zmarłej matce został Wnioskodawca (najmłodszy syn) i brat Andrzej (najstarszy syn) po 1/2 każdy, na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia.

W dniu 21 maja 2020 r. Wnioskodawca wraz z bratem Andrzejem sprzedał przedmiotowe mieszkanie za kwotę 95 000 zł. Odpłatne zbycie udziału w mieszkaniu nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisu art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 6 sierpnia 2020 r.:

Czy w związku z tym, że sprzedaż mieszkania dokonana została po upływie 5 lat od chwili nabycia przez matkę Wnioskodawcy i nie stanowi źródła przychodów o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 Wnioskodawca będzie zwolniony od zapłacenia podatku dochodowego od sprzedaży mieszkania (udziału)?

Zdaniem Wnioskodawcy, Jego matka całe życie mieszkała ze swoim średnim synem Ryszardem. Brat Wnioskodawcy (Ryszard) był osobą niepełnosprawną ruchowo (choroba Hainego-Mdina), samotną i bezdzietną. Po jego śmierci Wnioskodawca wraz z bratem Andrzejem znalazł testament, który ich matka sporządziła 19 lat wcześniej i nikogo o tym fakcie nie poinformowała. Matka Wnioskodawcy wraz z bratem Ryszardem mieszkała w kawalerce o powierzchni 32 m² i wzajemnie sobie pomagali żyć.

Mieszkanie o którym mowa we wniosku nabyła w 2004 r. Tak więc 5 letni okres w trakcie którego sprzedaż podlegała opodatkowaniu rozpoczął się w dniu 1 stycznia 2005 r. a zakończył w dniu 31 grudnia 2009 r. Sprzedaż mieszkania nastąpiła w dniu 21 maja 2020 r., a więc po upływie wymaganych 5 lat.

W ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż ta nie powinna podlegać opodatkowaniu. Spadkobierca matki Wnioskodawcy - brat Ryszard nigdy nie wstąpił w posiadanie spadku, ponieważ zmarł przed jego nabyciem. Do chwili jego śmierci właścicielem mieszkania w dokumentacji prawnej pozostawała matka Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Przepis ww. art. 10 ust. 5 cytowanej ustawy stanowi, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, 5-letni okres liczony jest od daty nabycia nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę.

Wobec powyższego w przypadku odpłatnego zbycia nabytej w spadku nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 5 czerwca 2019 r. zmarła matka Wnioskodawcy. W jej mieszkaniu w dalszym ciągu mieszkał syn Ryszard, który zmarł nagle w dniu 26 grudnia 2019 r. Po jego śmierci przy porządkowaniu mieszkania Wnioskodawca wraz z bratem Andrzejem znalazł testament sporządzony przez ich matkę w lutym 2000 r. Matka Wnioskodawcy nikogo z rodziny nie poinformowała o tym fakcie. Z treści sporządzonego przez nią testamentu wynikało, że do całości spadku powołała swojego średniego syna Ryszarda. Otwarcie testamentu nastąpiło w dniu 24 lutego 2020 r. W chwili otwarcia testamentu spadkobierca (syn Ryszard) już nie żył. W tym samym dniu na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia spadkobiercami po zmarłej matce został Wnioskodawca wraz z najstarszym bratem Andrzejem po 1/2 każdy. W dniu 21 maja 2020 r. przedmiotowe mieszkanie zostało sprzedane za kwotę 95 000 zł. Odpłatne zbycie mieszkania nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisu art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów tej ustawy.

W myśl art. 924 i 925 ustawy - Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 ustawy - Kodeks cywilny).

Zatem, w przedmiotowej sprawie nabycie lokalu mieszkalnego nastąpiło w 2004 r., tj. w dacie nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę - matkę Wnioskodawcy, a zatem pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, upłynął z dniem 31 grudnia 2009 r.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz ww. regulacje prawne stwierdzić należy, że dokonane w 2020 r. odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę 1/2 udziału w przedmiotowym lokalu mieszkalnym nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez spadkodawcę (tj. 2004 r.). Tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ wskazuje, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Ponadto tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa.

Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla brata Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.