0113-KDIPT3.4011.95.2018.2.KSM - PIT w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2018 r. (data wpływu 15 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem złożonym w dniu 14 marca 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 15 lutego 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 1 marca 2018 r., nr 0113-KDIPT3.4011.95.2018.1.KSM, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 1 marca 2018 r. (data doręczenia 8 marca 2018 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem złożonym w dniu 14 marca 2018 r., nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 10 marca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wskazała, że wniosek dotyczy możliwości odliczenia zakupu kuchenki ceramicznej na podstawie art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższy artykuł wyklucza możliwość odliczenia sprzętu gospodarstwa domowego. Bezsprzecznym jest, że zakupiona przez Wnioskodawczynię kuchenka jest sprzętem gospodarstwa domowego. Jednakże, w przekonaniu Wnioskodawczyni przedmiotowa kuchenka, jest Jej niezbędna do wykonywania czynności życiowych, stosownie do Jej niepełnosprawności. Od 1993 r. jest osobą niewidomą, a od 1999 r. osobą niewidomą niezdolną do pracy i do samodzielnej egzystencji. Wskazała, że mieszka samotnie i kuchenka, z której korzysta na co dzień, na której gotuje ułatwia Jej wykonywanie tych czynności, gdyż kiedy gotowała na kuchence gazowej, ciągle parzyła sobie dłonie, ponieważ nie widziała płomienia. Teraz dzięki tej kuchence nie ma takich sytuacji.

Wnioskodawczyni dodała, że kuchenkę tę kupiła otrzymując częściowe dofinansowanie do jej zakupu z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, w ramach likwidacji barier technicznych. Wnioskodawczyni podała, że dla Niej, jako osoby niewidomej i samotnej jest to sprzęt ułatwiający Jej codzienne życie.

W uzupełnieniu wniosku złożonym w dniu 14 marca 2018 r. wskazano, że przedmiotowy wniosek dotyczy 2017 r. Wnioskodawczyni posiada orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 9 kwietnia 1999 r., uznające Ją za osobę niezdolną do pracy i samodzielnej egzystencji, trwale z powodu dysfunkcji narządu wzroku (I grupa inwalidzka). W dniu 25 lipca 2017 r. Wnioskodawczyni dokonała zakupu kuchenki ceramicznej. Posiada dokument potwierdzający poniesienie przez Nią ww. wydatku. W 2017 r. uzyskała dochody opodatkowane na zasadach ogólnych. Na pytanie dotyczące posiadania przez kuchenkę cech sprzętu, urządzenia czy narzędzia o charakterze szczególnym niestandardowym, Wnioskodawczyni wskazała odpowiedź twierdzącą. Zakup kuchenki został częściowo sfinansowany przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i częściowo przez Wnioskodawczynię. Nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów i był odliczony od przychodów na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w ramach ulgi rehabilitacyjnej, Wnioskodawczyni może odliczyć wydatek poniesiony na zakup kuchenki ceramicznej, w ramach art. 26 ust. 7a, która w myśl ustawy jest sprzętem gospodarstwa domowego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, pomimo że art. 26 ust. 7a wyklucza odliczenie w ramach wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne zakupu sprzętu AGD, którym jest przedmiotowa kuchenka, to dla Wnioskodawczyni, osoby całkowicie niewidomej jest to przedmiot codziennego użytku, na którym przygotowuje sobie posiłki, a dzięki temu, nie ma płomienia, tak jak w przypadku kuchenki gazowej, w związku z czym może Ona uniknąć poparzenia tymi płomieniami. Sprzęt ten, dla Wnioskodawczyni, jako osoby niewidomej, bardzo ułatwi Jej codzienne życie, gdyż jest sterowany za pomocą pokręteł, które łatwo wyczuwa i nie parzy placów dłoni płomieniami gazu, co miało miejsce w przypadku kuchenki gazowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Natomiast przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy stanowi, że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6 - czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych - uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Powołany wyżej przepis jednoznaczne zatem wskazuje na brak możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na zakup sprzętu gospodarstwa domowego.

Stosownie zaś do zapisów art. 26 ust. 7d ustawy, warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

Stosownie do art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Zgodnie z art. 26 ust. 7b cyt. ustawy wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Jednocześnie w myśl art. 26 ust. 13a ww. ustawy, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni posiada orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 9 kwietnia 1999 r., uznające Ją za osobę niezdolną do pracy i samodzielnej egzystencji trwale, z powodu dysfunkcji narządu wzroku (I grupa inwalidzka). Od 1993 r. jest osobą niewidomą, a od 1999 r. osobą niewidomą niezdolną do pracy i do samodzielnej egzystencji. W dniu 25 lipca 2017 r. Wnioskodawczyni dokonała zakupu kuchenki ceramicznej. Posiada dokument potwierdzający poniesienie przez Nią ww. wydatku. Wnioskodawczyni mieszka samotnie i kuchenka, z której korzysta na co dzień, na której gotuje, ułatwia Jej wykonywanie tych czynności, gdyż kiedy gotowała na kuchence gazowej, ciągle parzyła sobie dłonie, ponieważ nie widziała płomienia. Teraz dzięki tej kuchence nie ma takich sytuacji. Wnioskodawczyni dodała, że kuchenkę tę kupiła otrzymując częściowe dofinansowanie do jej zakupu z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, w ramach likwidacji barier technicznych.

Rozpatrując kwestię możliwości odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej, wydatku poniesionego na zakup kuchenki ceramicznej należy wyjaśnić, że warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest, m.in. posiadanie przez osobę, która poniosła wydatek lub osobę będącą na utrzymaniu podatnika, orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności.

Następnie oceniając, czy poniesiony przez Wnioskodawczynię wydatek w postaci zakupu kuchenki ceramicznej, mieści się w pojęciu adaptacji i wyposażenia mieszkania stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy ustalić znaczenia użytych w przepisie pojęć adaptacja i wyposażenie.

Zgodnie z językowym znaczeniem termin: adaptacja to przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast wyposażenie to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś.

Adaptacją mieszkania jest zatem przeróbka, mająca nadać Mu inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania - to przydanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem, adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też w przypadku każdego niepełnosprawnego, wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.

Dokonując wykładni zawartego w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia adaptacji i wyposażenia mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności wskazać należy, że w doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej (por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, Lex, 2010, wyd. II). Należy zwrócić uwagę, że pojęcie "adaptacja" rozumieć należy jako "przystosowanie", które jednak niekoniecznie oznaczać musi "ulepszenie", czy "przekształcenie" zaistniałego stanu rzeczy - w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej - wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 667/11.

W przedmiotowej sprawie należy jeszcze raz podkreślić, że z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą niewidomą, zamieszkującą samotnie, która korzystając z kuchenki gazowej ciągle parzyła sobie dłonie, ponieważ nie widziała płomienia. Natomiast podczas gotowania na kuchence ceramicznej nie dochodzi do takich sytuacji.

Zatem, poniesiony przez Wnioskodawczynię wydatek w postaci zakupu ww. kuchenki stanowi wydatek na przystosowanie i wyposażenie mieszkania odpowiadający potrzebom wynikającym z niepełnosprawności Wnioskodawczyni. Dokonana zmiana kuchenki gazowej na ceramiczną pozwoliła ograniczyć ryzyko uszczerbku na zdrowiu wynikające z niepełnosprawności Wnioskodawczyni.

Reasumując, Wnioskodawczyni może odliczyć poniesiony przez Nią w 2017 r. wydatek na zakup kuchenki ceramicznej w ramach ulgi rehabilitacyjnej, na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże z uwagi na fakt, że przedmiotowy zakup sfinansowany został częściowo ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Wnioskodawczyni będzie mogła odliczyć jedynie różnicę pomiędzy poniesionym przez Nią wydatkiem, a kwotą dofinansowania.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.