0113-KDIPT3.4011.506.2018.1.KC - PIT w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 11 września 2018 r., uzupełnionym pismem złożonym w dniu 1 października 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej (pytania oznaczone we wniosku nr: 1, 2, 3 i 5 dotyczące zdarzenia przyszłego) - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 września 2018 r. do tutejszego Organu został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej za 2018 r. oraz następne lata podatkowe.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 i art. 14f § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 28 września 2018 r., nr 0113-KDIPT3.4011.437.2018.1.k.c., na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 28 września 2018 r. (data doręczenia 30 września 2018 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem złożonym za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 1 października 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o udzielenie odpowiedzi, dotyczącej prawa do pobierania przez Niego połowy (6 miesięcy) ulgi podatkowej na dziecko -........ ur. 27 maja 2006 r. Od ponad 5 lat Wnioskodawca jest po rozwodzie. Decyzją Sądu Okręgowego w...., córka zamieszkuje z matką w jej miejscu zamieszkania, tj.w.... Wnioskodawca posiada pełne prawa rodzicielskie, podobnie jak przedstawicielka ustawowa - była małżonka Wnioskodawcy -..... Wnioskodawca utrzymuje stałe kontakty z córką, w ciągu roku sprawuje faktyczną opiekę nad nią w okresach wolnych od jej zajęć szkolnych, tj.: ferie zimowe, wakacje, Święta Wielkanocne lub Bożego Narodzenia. Wnioskodawca systematycznie łoży na utrzymanie córki, płacąc zasądzone Mu alimenty. W czasie pobytu córki w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, ponosi jej koszty utrzymania, jednocześnie wysyłając przedstawicielce ustawowej alimenty za okres, gdzie faktycznie córka z Nim przebywa. W związku z powyższym, kwotę ulgi podatkowej Wnioskodawca chciałby wykorzystać na potrzeby swojej córki w trakcie pobytu u Niego. W związku z tym, że przedstawicielka ustawowa nie chce zgodzić się na to, by Wnioskodawca pobierał jakąkolwiek należną Mu część zwrotu podatku na dziecko, chciałby uzyskać informację w kwestii możliwości dokonania odliczenia ulgi podatkowej, mimo sprzeciwu ww. przedstawicielki ustawowej. Do dnia złożenia niniejszego wniosku, tj. od 5 lat, Wnioskodawca nie korzystał z przysługującego rodzicom prawa do części zwrotu ulgi podatkowej na dziecko i chciałby z ww. prawa skorzystać w kolejnych latach rozliczeniowych. W świetle przepisów prawa, jeśli oboje rodziców nie potrafi porozumieć się w powyższej kwestii, ma On prawo do odliczenia 6 miesięcy ww. ulgi podatkowej. Roczne dochody Wnioskodawcy umożliwiają Mu skorzystania z tego prawa - nie przekraczają 60 000 zł rocznie. W związku z powyższym, Wnioskodawca prosi o ustosunkowanie się do Jego zapytania odnośnie odliczenia ulgi podatkowej na Jego córkę za okres 6 miesięcy.

W piśmie złożonym w dniu 1 października 2018 r., Wnioskodawca podał, że posiada jedno dziecko i pytanie dotyczy tylko ww. dziecka. Z tego, co jest Mu wiadome, przedstawicielka ustawowa pobierała ww. ulgę przez 5 lat i za ten rok, tj. 2018 również będzie chciała ww. ulgę odliczyć w całości, tj. za okres 12 miesięcy. W roku bieżącym oraz w przyszłych latach podatkowych zastosowanie przepisów z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych nie dotyczą Wnioskodawcy, ani Jego dziecka oraz w przyszłych latach podatkowych dotyczyć nie będą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

1. Czy Wnioskodawca ma prawo odliczyć ulgę podatkową na dziecko?

2. Czy jeśli przychód roczny Wnioskodawcy będzie wynosić powyżej 60 000 zł, to czy nadal ma prawo do ulgi podatkowej na dziecko?

3. Do którego roku życia córki, Wnioskodawca może odliczać ulgę podatkową na dziecko?

4. Czy wydana opinia w powyższej sprawie będzie obowiązywała na kolejne lata podatkowe z zastrzeżeniem, że Wnioskodawca nadal będzie spełniał powyższe wymogi (przychód, dochód)?

5. Czy Wnioskodawcy przysługuje 6 miesięczny zwrot ulgi na dziecko, w przypadku gdy oboje rodziców dziecka nie potrafi porozumieć się w powyższej kwestii?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone we wniosku nr 1, 2, 3 i 5 dotyczące zdarzenia przyszłego (następnych lat podatkowych), natomiast w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2 i 5 dotyczących stanu faktycznego (roku podatkowego 2018) oraz pytania oznaczonego we wniosku nr 4 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1.

Wnioskodawca ma prawo do odliczenia ulgi podatkowej na dziecko, gdyż w ciągu roku sprawuje faktyczną opiekę nad swoją córka w okresach wolnych od jej zajęć szkolnych, tj.: ferie zimowe, wakacje, naprzemiennie Święta Wielkanocne i Bożego Narodzenia.

Ad. 2.

W przypadku przychodu rocznego przekraczającego 60 000 zł nie ma On prawa do ulgi podatkowej na dziecko.

Ad. 3.

Ulgę podatkową na swoje dziecko Wnioskodawca może odliczać do momentu ukończenia przez nie edukacji szkolnej, tj. studiów lub wstąpienia swojej córki w związek małżeński.

Ad. 5.

W świetle przepisów prawa, jeśli oboje rodziców nie potrafi porozumieć się w powyższej kwestii, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia 6 miesięcy ww. ulgi podatkowej w ciągu każdego roku, aż do ukończenia przez Jego córkę edukacji, np. studiów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. poz. 1509, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Natomiast, zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Zgodnie z art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W myśl art. 27f ust. 2c ustawy, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 cyt. ustawy).

W myśl art. 27f ust. 4 analizowanej ustawy, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obojgu rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie oraz pełnoletnie, spełniające warunki określone w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy założeniu, że podatnik pełnoletnie dziecko utrzymuje w związku z ciążącym na nim obowiązkiem alimentacyjnym. Władza rodzicielska - zgodnie z art. 93 § 1 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy - przysługuje obojgu rodzicom, a - stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy - jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Podkreślenia przy tym wymaga, że separacja, bądź rozwód rodziców nie są równoznaczne z utratą przez rodzica prawa do wykonywania władzy rodzicielskiej. Sąd rodzinny, ogłaszając separację bądź rozwiązując związek małżeński określa także prawa rodzicielskie. Jeżeli zatem nie pozbawia tego prawa jednego z rodziców, to uznaje, że rodzice są zdolni do porozumienia w sprawach dotyczących dziecka.

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej (art. 27f ust. 6 ustawy).

Zgodnie z art. 27f ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 3 wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje podatnikowi, który utrzymywał - w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego lub sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej - dzieci pełnoletnie do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych, aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na pełnoletnie dzieci, należy m.in. utrzymywać w roku podatkowym pełnoletnie dziecko do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach ściśle przez ustawę określonych, które w roku podatkowym nie uzyskało dochodów, do których stosuje się zasady opodatkowania, określone w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca od ponad 5 lat jest po rozwodzie. Decyzją Sądu, córka zamieszkuje z matką w jej miejscu zamieszkania. Wnioskodawca posiada pełne prawa rodzicielskie, podobnie jak przedstawicielka ustawowa - była małżonka Wnioskodawcy. Wnioskodawca utrzymuje stałe kontakty z córką, w ciągu roku sprawuje faktyczną opiekę nad nią w okresach wolnych od jej zajęć szkolnych, tj.: ferie zimowe, wakacje, Święta Wielkanocne lub Bożego Narodzenia. Wnioskodawca systematycznie łoży na utrzymanie córki, płacąc zasądzone Mu alimenty. W czasie pobytu córki w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, ponosi On jej koszty utrzymania, jednocześnie wysyłając przedstawicielce ustawowej alimenty za okres, gdzie faktycznie córka z Nim przebywa. W związku z powyższym, kwotę ulgi podatkowej Wnioskodawca chciałby wykorzystać na potrzeby swojej córki w trakcie pobytu u Niego. W związku z tym, że przedstawicielka ustawowa nie chce zgodzić się na to, by Wnioskodawca pobierał jakąkolwiek należną Mu część zwrotu podatku na dziecko, chciałby uzyskać informację w kwestii możliwości dokonania odliczenia ulgi podatkowej, mimo sprzeciwu ww. przedstawicielki ustawowej. Do dnia złożenia niniejszego wniosku, Wnioskodawca nie korzystał z przysługującego rodzicom prawa do części zwrotu ulgi podatkowej na dziecko i chciałby z ww. prawa skorzystać w kolejnych latach rozliczeniowych. Roczne dochody Wnioskodawcy umożliwiają Mu skorzystania z tego prawa - nie przekraczają 60 000 zł rocznie. Wnioskodawca posiada jedno dziecko i pytanie dotyczy tylko ww. dziecka. W roku bieżącym oraz w przyszłych latach podatkowych zastosowanie przepisów z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy o podatku tonażowym albo w ustawie o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych nie dotyczą Wnioskodawcy, ani Jego dziecka oraz w przyszłych latach podatkowych dotyczyć nie będą.

Stosownie do art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 682, z późn. zm.), dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy, władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, a - stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy - jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

W myśl art. 58 § 1 ww. ustawy, w wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków i kontaktach rodziców z dzieckiem oraz orzeka, w jakiej wysokości każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Sąd uwzględnia pisemne porozumienie małżonków o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie, jeżeli jest ono zgodne z dobrem dziecka. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.

Jak stanowi art. 58 § 1a cyt. ustawy, w braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia.

Zgodnie z treścią art. 107 § 1 ww. ustawy, jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.

W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia (art. 107 § 2 ww. ustawy).

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez obojga rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych, czy będących w separacji. Podkreślenia przy tym wymaga, że separacja, bądź rozwód rodziców nie są równoznaczne z utratą przez rodzica prawa do wykonywania władzy rodzicielskiej. Sąd rodzinny, ogłaszając separację bądź rozwiązując związek małżeński określa także prawa rodzicielskie. Jeżeli zatem nie pozbawia tego prawa jednego z rodziców, to uznaje, że rodzice są zdolni do porozumienia w sprawach dotyczących dziecka.

Jednakże, warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia "wykonywanie władzy rodzicielskiej" z pojęciem "przysługiwanie władzy rodzicielskiej". Należy mieć na uwadze, że do nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Należy przy tym odróżnić treść władzy rodzicielskiej od jej wykonywania, gdyż samo posiadanie władzy rodzicielskiej nie oznacza jej wykonywania. Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka (postanowienia Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Stąd ulga na dzieci przysługuje tym rodzicom, którzy faktycznie sprawują pieczę nad osobą i majątkiem dziecka. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic. Jeżeli rodzic dziecka pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne należy uznać, że nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi.

Jak bowiem wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt. II FSK 2378/15, " (...) dla nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej, konieczne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, to jest posiadanie władzy rodzicielskiej (nawet ograniczonej na podstawie wyroku sądowego) i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Czym innym jest bowiem posiadanie władzy a czym innym jej wykonywanie, a to oznacza, że utożsamianie ich na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje uzasadnienia. W celu nabycia prawa do przedmiotowej ulgi podatnik powinien wykazać zatem, że w danym roku podatkowym wykonywał, a nie tylko posiadał władzę rodzicielską (...)."

Zatem, o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Zatem, w przypadku gdy Wnioskodawca faktycznie będzie wykonywał władzę rodzicielską w stosunku do małoletniej córki, tj. utrzymywał z nią stałe kontakty, w ciągu roku sprawował faktyczną opiekę nad nią w okresach wolnych od jej zajęć szkolnych, tj.: ferie zimowe, wakacje, Święta Wielkanocne lub Bożego Narodzenia, to uznać należy, że będzie On miał prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej za kolejne lata podatkowe.

Zauważyć jednak należy, że w powołanym wyżej art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - zdanie drugie - ustawodawca dał rodzicom możliwość wyboru, w jaki sposób dokonają odliczeń kwoty przysługującej im ulgi prorodzinnej. Istotne jest jednak to, aby odliczona kwota przez oboje rodziców nie przekroczyła rocznego limitu ulgi określonego ustawą. W związku z tym, możliwe jest skorzystanie z odliczenia od podatku przez jednego z rodziców, przy czym konieczne jest w tym zakresie uzyskanie porozumienia pomiędzy osobami uprawnionymi, gdyż to im ustawodawca pozostawił decyzję w tym względzie. Natomiast, w sytuacji braku takiego porozumienia odliczenie przysługuje w częściach równych.

Wskazać przy tym należy, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 2360/15 podkreślił, że: "(...) wykonywanie władzy rodzicielskiej przez oboje rodziców, w sytuacji braku porozumienia między nimi odnośnie proporcji przysługującej kwoty do odliczenia, powoduje iż przysługującą im kwotę ulgi podatkowej należy rozdzielić między nich w częściach równych".

Z wniosku o wydanie interpretacji indywidulanej wynika, że pomiędzy Wnioskodawcą, a Jego byłą małżonką nie ma porozumienia w zakresie wysokości skorzystania przez nich z ulgi prorodzinnej na małoletnią córkę. Zatem, w sytuacji braku porozumienia z byłą małżonką w przyszłości, tj. w następnych latach podatkowych, Wnioskodawcy nadal będzie przysługiwało odliczenie w wysokości 50% kwoty ulgi na córkę.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie miał prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej określonej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za kolejne lata podatkowe w wysokości 50% kwoty tej ulgi na córkę, o ile w okresie tym faktycznie będzie wykonywał On władzę rodzicielską w stosunku do niej.

Przy czym zaznaczyć należy, że prawo Wnioskodawcy do odliczenia połowy kwoty ulgi na córkę będzie przysługiwało Wnioskodawcy w latach następnych pod warunkiem, że nie ulegną zmianie przepisy prawa będące podstawą niniejszego rozstrzygnięcia oraz stan faktyczny sprawy, w szczególności Wnioskodawca nadal będzie wykonywał władzę rodzicielską.

Odnosząc się natomiast do sytuacji, gdy roczny dochód Wnioskodawcy przekroczy 60 000 zł, w roku w którym Wnioskodawca będzie ubiegał się o ulgę prorodzinną - jak słusznie wskazał Wnioskodawca - nie będzie miał On prawa do skorzystania z ww. ulgi na małoletnią córkę.

Ponadto, w odniesieniu do wątpliwości Wnioskodawcy, co do momentu, do którego będzie On mógł odliczać ulgę prorodzinną na swoją córkę, to należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, jakoby miał to być moment ukończenia przez córkę edukacji szkolnej, tj. studiów lub wstąpienia przez nią w związek małżeński. Przy czym, należy mieć na uwadze, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Pomimo powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe, bowiem wskazał w nim, że ma On prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej na córkę za 6 miesięcy. Natomiast, jak to zostało wskazane powyżej, Wnioskodawcy będzie przysługiwała ulga prorodzinna w latach następnych, tj. za 12 miesięcy, jednakże w wysokości 50% kwoty tej ulgi.

Organ podatkowy wskazuje, że przedmiotowa interpretacja dotyczy możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej w kolejnych latach podatkowych w odniesieniu do Wnioskodawcy, nie odnosi się ona do sytuacji prawnopodatkowej byłej małżonki Wnioskodawcy.

Tutejszy Organ podkreśla jednocześnie, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w............ w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.